7,104 matches
-
100% muzică rap și informații sportive. Orașul semăna cu un mârlan mândru de condiția lui! Pregătirea se desfășura încet, dar rezultatul avea să fie sigur. Dacă s-ar repeta Revoluția, schimbările s-ar produce și mai repede, fiindcă forțele coercitive păzeau din umbră bunul mers spre dezastru al democrației, cu jurământul depus prin care se stipula: de la civilizație la grotesc, tot înainte! Încet, pe neobservate, însemnele masonice ale comunismului, stilizate acum în săgeți și flori, își arătau rânjetul lor insalubru așa cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Cohorte întregi de urmași și de neamuri, Crezând că sunt unici, tineri și veșnici, În curând aveau să privească în urmă Ecoul a ceea ce fuseseră vârste. Copilul se-ntâlnea cu bătrânul slăbit, Bătrânul era un copil decrepit, Dar noi îi păzeam în tăcere, De ochiul cel rău al arșiței verii, De zgomot, de moarte, de noapte, de zi, De gâturi de gâște, De gâturi de gâște. Visurile caselor vechi din casele noi S e deschidea ușa cu balamale scârțâind (mai este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
bandă rulantă cu bagaje din toate timpurile și cad în golurile de vreme ca într-un anafor? Paznicul ruginit, câinele și colegul din Baldovinești erau, la rândul lor, uitați de timp de pe vremea primei invazii a tătarilor. Muriseră demult, dar păzeau intrările în Brăila pentru prevenirea unui atac, din partea oricui ar fi fost. Mai vechi decât orașul, se mulau după vremuri, dar nemișcați în post vegheau nemărginirea ce nu trebuia tulburată. Maica Divină a Naturii îi ținea vii în moarte până când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
fenomenal, dar e narcisist. Și dacă nu-l lauzi tu, se laudă singur. Trebuie doar să se audă și e foarte mulțumit. Întotdeauna mestecă vreun pix. Acuma ținea între buze un creion. De la Aneriu am cerut câțiva oameni care să păzească școala în noaptea asta. E guraliv băiatul ăsta. Infantil cât încape, încăpățânat ca un porc, ceea ce și este, și foarte vulgar. Îl urăsc! Cu toate astea, pot să-l suport. Ar fi fost incredibil de egoist din partea sa să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
dealul pe care era situată școala, încercând să mă conving că era foarte abrupt și foarte înalt, văd un elev fugind spre mine. Era unul din cei care au rămas în noaptea care a trecut în colegiu, pentru a-l păzi. Profesorii! Profesorii! striga el. Profesorii și Gardienii! Ce-i cu ei? Pe cine cauți? De ce zbieri așa? S-a oprit în dreptul meu. L-am prins de umeri, zicându-i să-și tragă sufletul. Și-a revenit imediat, m-a privit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
etajul unu foarte rapid. Am mai dat până acolo de încă două patrule. Ușa la cancelarie era deschisă. În fața ei erau câțiva elevi, puși mai mult de formă acolo, decât cu un scop anume, căci nu mai aveau ce să păzească. Razele de soare, ce se strecurau printre masivii de ciment și beton din fața colegiului și ajungeau pe scaunele albe și pe parchetul roșu al cancelariei, făceau mai degrabă din aceasta o catedrală. Părea lungă și mai lată decât era în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
Am arătat spre cei mai apropiați, neașteptând ordinele lui Velail. Stați în fața ușii ăsteia și pentru nimic în lume nu plecați din fața ei și nu permiteți nimănui să intre. Da... ziseră ei neînțelegând motivul pentru care au fost puși să păzească o ușă. Mergem? Da, îngădui Constantin făcând primii pași. Ești ciudat, Corvium. Mulțumesc, spusei zâmbind. Unde mergem? Pentru asta am venit... e o întrunire și nu o să îți placă ce fac. În cancelarie? Da. De unde știai? Un profesor mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
supărat. Într-un fel, eram iritat și foarte nemulțumit și pot să spun chiar... curios. Cine convocase întrunirea și de ce? Ne apropiam din ce în ce mai mult de ușa cancelariei. În fața ei erau doi elevi ce păreau să aibă rolul de a-i păzi pe cei care erau înăuntru sau cel puțin să nu dea voie celor din afară să întrerupă întrunirea. Rămâneau pe loc, chiar dacă noi ne apropiam. Când am ajuns în fața lor, ceilalți au format un semicerc în jurul celor doi, cum se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
planurile depozitelor, nu va fi o problemă. Depozitul este imens și stochează mâncarea ce trebuie servită la cantină în cutii uriașe ce sunt în fiecare zi livrate prin sisteme automate și independente de o comandă exterioară. Depozitul este foarte bine păzit și îi vom schimba codul imediat ce ne vom fi organizat, nu-i așa, Velail? Bineînțeles. Numai eu pot reuși. Nimeni nu a putut nici măcar să treacă de prima barieră de protecție, dar eu am trecut de ea. Am trecut de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
încă lipsea. Se înșelase oare Arvon? Mă duc să văd ce a rezolvat Gavriil. Vii? Nu. Mai stau puțin. Cum vrei. Mulțumesc pentru plimbare. Se întoarse și plecă rapid. Eu am rămas lângă poarta deschisă. Erau doi elevi acolo care păzeau intrarea. Alexandru Mirog a venit? îl întrebai pe unul din ei. Nu, Corvium, îmi răspunse cu o voce aspră. Deci nu e. Era clar pentru mine că nici nu avea să mai vină. Și eu care credeam că vroia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
elev mai mult pentru el însuși decât pentru colegul său. "Ce mama naibii?" într-adevăr! Imensa mașină coti când ajunsese la colțul liceului și acum era pe jumătate intrată în aleea lată a curții interioare. Cei doi care trebuiau să păzească poarta erau încremeniți de frică. Camionul era înalt și atingea cu ușurință etajul unu al colegiului și părea întrucâtva amenințător, cele două faruri ale sale putând fi ușor considerate doi ochi imenși, iar zgomotul motorului, sunetul stomacului unui monstru. Din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
devenit din ce în ce mai eficienți la distrus, nu la reconstruit. Umblă niște zvonuri de la căderea imperiului, conform cărora Guvernul a capturat niște Vagabonzi ai fostelor gărzi imperiale și i-a antrenat special pentru a-i lăsa în aceste tenebre pentru a le păzi. Vagabonzi? Povești de adormit copiii! Vagabonzii sunt niște câini puțin mai speciali decât ceilalți, căci ei pot supraviețui în condiții mai vitrege și un timp mai lung. Atât și nimic mai mult. Greșești! Sunt niște animale modificate genetic de către oamenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
noastră. Știi ceva de asta?" "N-au mai fost o dată și i-am trimis acasă cu coada între picioare? Nu, François. M-ai prins pe picior greșit. Condu-i în prima clasă de la intrare și pune câțiva oameni să-i păzească. Nu intră nimeni acolo! Vin imediat." Se pare că numai timpul va dovedi dacă treaba pe care o fac eu aici e într-adevăr de căcat, domnule... Magrun. ...Magrun. Stăturăm câteva clipe, măsurându-ne din priviri, apoi spusei: Trebuie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
să iasă din cameră. Poate a fost ceva în tonul malițios cu care am vorbit... În orice caz, Dutrumof se retrase afară. Urmară Magrun, vizibil scârbit, un Perir puțin speriat și Vladimir, care zâmbea. Ultimul din cei cinci, care îi păziseră pe musafiri până să vin eu, închise ușa cu un scârțâit lugubru, lăsând în cameră un torționar și o victimă. M-am uitat în jos la cel din fața mea, iar el își ridicase ochii spre mine. "Rolul meu pe scenă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
cuvinte vor păstra în ele adevărata natură a lucrurilor care s-au petrecut aici. Își pusese între aceste pagini grijile sale probabil. Acesta e motivul pentru care le-a ascuns așa de bine! Avusese grijă ca biblioteca să nu fie păzită de nimeni, ca să nu fie careva tentat să caute prin cărți din pricină că n-avea ce face. Încăperea era protejată de cei de la primul etaj, așa că n-ar fi trebuit să fie probleme cu securitatea clădirii. Gardienii n-ar fi putut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
atâtea secunde, se retrase înspre mijlocul clasei. Sângele rubiniu îi curgea dintr-o rană lungă și dreaptă ce începea din colțul tâmplei stângi și se termina la începutul mușchilor gâtului. Gândurile sale erau clare. "De ce corpul meu nu s-a păzit cum a făcut în cantină? Sau în lupta cu TEG?" Dușmanul rămase în poziția sa și nu mai avansă. Când Corvium ieși pe ușă, zdruncinat și dezamăgit că n-a putut face mai mult și contrariat că lucrurile nu s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
a aruncat înăuntru și i-a spintecat pe ăștia trei. A luat pușca cuiva de aici și i-a ucis și pe ăilalți doi. Uau! făcu Mihail. E tare tipul! Da, dar se evaporă cam repede... observă Gavriil. Or fi păzind asta, zise Helur arătând spre trapa din pământ. Nu m-ar mira dacă asta ar fi intrarea pe care o căutăm noi... Ce-i drept, cam ar trebui să fie pe aici! Și avea dreptate. Ăla era accesul în subteran
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
de aproape un kilometru. În afara ariei protejate se află pădurea de Spini. La fiecare colț e câte un post de observație din lemn. Nu cred că este cineva acolo pentru că este un ger incredibil afară și nu stă nimeni să păzească un teritoriu aflat la dracu-n praznic și uitat de lume. Sunt posturi de detecție cu laser, dar afară ninge, la fel ca peste tot în lume, și nu funcționează. Ar trebui să ne facem griji dacă vremea se îmbunătățește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
l-au drogat. Sau ... nu știu, zise el repede, văzând durerea de pe fața ei. Stai, se mișcă din nou. Ocolesc pe drumul din spate. Alex băgă mașina în viteză și conduse spre poarta de serviciu. Poarta era deschisă. Nu o păzea nimeni. Intră pe poartă, în parcare. Drumul din spate era în capătul îndepărtat al parcării. — Ce facem? zise ea. Îi urmărim pe drum? Nu cred. Dacă o facem, or să ne vadă. Mai bine parchează. Deschise portiera. — Vrei să lași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
49. "N-am drac", le-a răspuns Isus; "ci Eu cinstesc pe Tatăl Meu, dar voi nu Mă cinstiți. 50. Eu nu caut slava Mea; este Unul care o caută și care judecă. 51. Adevărat, adevărat vă spun, că, dacă păzește cineva cuvîntul Meu, în veac nu va vedea moartea." 52. "Acum", I-au zis Iudeii, "vedem bine că ai drac; Avraam a murit, proorocii de asemenea au murit, și Tu zici: Dacă păzește cineva cuvîntul Meu, în veac nu va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]
-
51. Adevărat, adevărat vă spun, că, dacă păzește cineva cuvîntul Meu, în veac nu va vedea moartea." 52. "Acum", I-au zis Iudeii, "vedem bine că ai drac; Avraam a murit, proorocii de asemenea au murit, și Tu zici: Dacă păzește cineva cuvîntul Meu, în veac nu va gusta moartea." 53. Doar n-ai fi Tu mai mare decît părintele nostru Avraam, care a murit? Și decît proorocii, care de asemenea au murit? Cine te crezi Tu că ești?" 54. Isus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]
-
slăvește, El, despre care voi ziceți că este Dumnezeul vostru, 55. și totuși nu-L cunoașteți. Eu Îl cunosc bine, și dacă aș zice că nu-L cunosc, aș fi și Eu un mincinos ca voi. Dar îl cunosc și păzesc Cuvîntul Lui. 56. Tatăl vostru Avraam a săltat de bucurie că are să vadă ziua Mea: a văzut-o și s-a bucurat." 57. "N-ai nici cincizeci de ani", I-au zis Iudeii, "și ai văzut pe Avraam!" 58. Isus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]
-
pe Mine, vede pe Cel ce M-a trimis pe Mine. 46. Eu am venit ca să fiu o lumină în lume, pentru ca oricine crede în Mine, să nu rămînă în întuneric. 47. Dacă aude cineva cuvintele Mele și nu le păzește, nu Eu îl judec, căci Eu n-am venit să judec lumea, ci să mîntuiesc lumea. 48. Pe cine Mă nesocotește și nu primește cuvintele Mele, are cine-l osîndi: Cuvîntul, pe care l-am vestit Eu, acela îl va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]
-
mai mari decît acestea; pentru că Eu mă duc la Tatăl: 13. și orice veți cere în Numele Meu, voi face, pentru ca Tatăl să fie proslăvit în Fiul. 14. Dacă veți cere ceva în Numele Meu, voi face. 15. Dacă Mă iubiți, veți păzi poruncile Mele. 16. Și Eu voi ruga pe Tatăl, și El vă va da un alt Mîngîietor, care să rămînă cu voi în veac; 17. și anume, Duhul adevărului, pe care lumea nu-L poate primi, pentru că nu-L vede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]
-
Mă veți vedea; pentru că Eu trăiesc, și voi veți trăi. 20. În ziua aceea, veți cunoaște că Eu sunt în Tatăl Meu, că voi sunteți în Mine, și că Eu sunt în voi. 21. Cine are poruncile Mele și le păzește, acela Mă iubește; și cine Mă iubește, va fi iubit de Tatăl Meu. Eu îl voi iubi, și Mă voi arăta lui." 22. Iuda, nu Iscarioteanul, I-a zis: "Doamne, cum se face că Te vei arăta nouă și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]