8,218 matches
-
mă întorc și de-am gândit [să mă întorc], tot nu e bine” (19) ; sau interdicția de a privi în urmă - cazul lui Orfeu, dar și al nevestei lui Lot : „Femeia lui Lot s-a uitat îndărăt și s-a prefăcut în stâlp de sare” (Facerea, XIX, 26). b) Practici și cutume juridice : înfrățirea la hotare, baterea copiilor la hotare, jurământul la hotare (eventual, „cu brazdă de hotar pe cap”), judecata la hotare, pedepsirea sau omorârea la hotare etc. „Hotarul, în
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
mi s-a spus. Ca funcționar, Prowse se cam fudulea. Își cheltuia o mare parte din bani pe haine și forfotea întruna în sus și-n jos pe coridoarele lungi ale Oficiului de Asigurări Sociale, pe lângă oamenii care nu se prefăceau, ci munceau cu adevărat. Curat, spilcuit, omulețul își cultiva cu încăpățânare o mustăcioară firavă și o atitudine de umor vulgar față de superiori. Aceștia trebuie să fi crezut că asta indică o minte matură, căci în șapte ani, ceea ce era o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
înseamnă viața sau moartea pentru noi. Craig se uită la ea. - Și ce-i cu asta? glumi el. Nu-ți place stresul? Poate că-ți va dubla coeficientul de inteligență. Ea urcă treptele verandei, fără nici un cuvânt. El o auzi prefăcându-și vocea și rostind cuvintele necesare. Când ea termină, Craig strigă: - Da, veniți. Mașina dumneavoastră ne poate urma. Președintele și trei agente o urmară pe Anrella, coborând treptele. Anrella întrebă calm: - Crezi că putem lua patru? - Da, sigur, răspunse Craig
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
ani decât el, Yozō crescuse de mic în aceeași casă cu samuraiul și muncise toată viața lui pentru familia acestuia. În timp ce călărea, samuraiul se gândea la valea scăldată în lumina lunii. Fără îndoială că zăpada de acum câteva zile se prefăcuse în țurțuri ce sclipeau acum în beznă, iar casele țăranilor erau liniștite ca niște morminte. Doar soția sa, Riku, și încă trei-patru oameni erau încă treji așteptând întoarcerea sa lângă vatră. Câinele avea să latre, ciulind urechile la pașii lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
coridor. Soarele începea să apună în grădina unde era întinse rogojini de paie. Alături se afla o găleată cu apă și două scăunele aranjate unul în fața celuilalt. Înțelegi ce înseamnă asta? râse celălalt slujbaș parcă disprețuitor și întinzând arătătorul se prefăcu a-și tăia gâtul. Asta înseamnă! Îl privi amuzat pe misionarul înlemnit și zise: Ia te uită cum mai tremură străinul! Misionarul își încleștă pumnii abia stăpânindu-și rușinea și furia care-i înecau sufletul. Vreme de două zile suportase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
larg și cunoștințe pentru a le cârmui. N-aveți nici un interes să împărțiți așa ușor aceste câștiguri cu alte țări. Nueva España nu va fi încântată că vasele japoneze vor traversa oceanul. Cu toate că-și dăduseră seama că măgulirile constructorului erau prefăcute, înalții oficiali se arătaseră cu toții dinadins mulțumiți de răspunsurile lui. Acesta era felul în care se purtau japonezii cu ceilalți. Dacă v-ați dat seama de acest lucru, eu nu mai am nimic de spus. Pe chipul misionarului înflori pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Ci poate pentru că, dimpotrivă, deși japonezii au o curiozitate și o putere de înțelegere nemaiîntâlnite la alte neamuri, nu există popor pe lume care să tăgăduiască mai tare tot ce nu aduce folos pe lumea asta. Pentru o vreme se prefac că ascultă cuvântul Domnului, dar numai pentru că își doresc nu învățătura creștină, ci lucruri care să le fie de folos în război sau care să le aducă bogăție. De câte ori n-am gustat eu desperarea în Japonia! Simțul japonezilor pentru câștigul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
îmi dădeam seama de acest lucru. De asemenea, știam prea bine că guvernatorul Nuevei España nu avea dreptul să îngăduie negoțul cu Japonia. Venisem în Nueva España împreună cu solii tocmai pentru că știam prea bine toate aceste lucruri. Însă m-am prefăcut peste măsură de uluit, de parcă atunci aflam întâia oară una ca asta și astfel le-am tălmăcit japonezilor. Scopul meu era să-i aduc în pragul deznădejdii, să-i las să-și blesteme neputința și apoi, să-i mișc după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
se întâmplă în orice țară învinsă în război. Nu vorbesc despre război, zise omul schimonosindu-se la chip. Numai că acei padres care au venit aici mai târziu au uitat de multele suferințe ale indienilor... Nu, n-au uitat. Se prefac că nu s-a întâmplat nimic. Cu chipurile prefăcute, dar cu vorbe pasămite sincere, predică despre mila lui Dumnezeu și despre dragostea lui Dumnezeu. De aceea am ajuns eu să-i disprețuiesc de-a dreptul. De pe buzele preoților din această
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
rugat ceva pe indienii din tribul Huaxteca aflați pe stâncă. Trebuie să le fi spus că era un convoi de japonezi, nu de spanioli. Apoi, cei din tribul Huaxteca au dispărut de pe pisc ca prin minune, ca și cum s-ar fi prefăcut în aburi. Totul parcă fusese un vis. Valea se liniști din nou. Soarele ardea alb. Și eu, și japonezii am ieșit din umbra cactușilor și ne-am adunat în jurul însoțitorului. Tanaka doar își rupsese piciorul drept, dar însoțitorul lui avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Însă acum Nishi Kyūsuke îi îndeamnă să primească botezul nu cu adevărat, ci doar ca să-și îndeplinească însărcinarea de soli. Fără îndoială nu avea să fie ceva din suflet, ci doar ceva de fațadă. Samuraiul știa că trebuia să se prefacă și el de dragul Stăpânului și al însărcinării sale. Știa, dar nu putea s-o facă. „Așa ceva nu pot să fac...” Să devină creștin însemna să-și trădeze valea. Valea nu era dar lumea celor ce trăiau în ea. Strămoșii, precum și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
marginea drumului pe care o puteau folosi în loc de ciocan. După ce piatra nu le mai era de trebuință, puteau să se descotorosească de ea. Dacă le era de folos pentru negoțul cu străinii să dea mâna cu omul acesta, atunci se prefăceau că i se închină, iar apoi se puteau descotorosi de el. Până la urmă, acestea erau adevăratele sentimente ale negustorilor. Samuraiul clipi. „Oare cu ce... sunt eu altfel decât negustorii?” Omul acesta pocit și sfrijit, omul acesta fără pic de onoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
țară nu se găsește nici cea mai mică dorință de a căuta veșnicia și tot ceea ce depășește omenescul. Așa este. În această țară nu se află pe nicăieri nici o ureche care să-Ți asculte învățăturile. Așa este. Japonia care se preface că te ascultă și îți dă dreptate, dar care în adâncul sufletului se gândește la cu totul altceva. Așa este. O șopârlă a cărei coadă crește în cele din urmă la loc, oricât i-ai reteza-o. Uneori, am urât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
din Japonia pe care înaltele fețe bisericești de la Roma nu le-au cunoscut niciodată. Stăpânit de aceste gânduri am îngenuncheat în fața cardinalului, i-am sărutat supus inelul, dar mi-am ridicat capul cu semeție. — Ridică-te, fiule! Cardinalul Borghese se prefăcu a nu fi băgat de seamă purtarea mea. După ce m-am ridicat, m-a privit țintă și mi-a zis încet de parcă ar fi vorbit pentru sine: — Sfântul Scaun se străduiește întotdeauna să ia hotărâri drepte și nepărtinitoare. Cunoaștem prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
pământul meu. Este pământul pe care trebuie să-l cuceresc întru Domnul. Și tocmai pentru că este un pământ sterp îmi farmecă inima. La răsărit se zăresc ici-colo insule stâncoase și colțuroase. Valurile se sparg de stânci în jeturi mari, se prefac într-o burniță fină și se risipesc. Am mai trecut prin locul acesta odinioară. Este țărmul de miazăzi al Taiwanului. Curând o să străbatem de-a curmezișul insulele Ryūkyū, o să trecem de Insulele Shichitō cunoscute ca loc primejdios și o să ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
lucru dintr-o credință nestrămutată, ca aceea pe care ne-a arătat-o Domnul Iisus pe cruce jertfindu-Și trupul Său. Am fost prins. Slujbașii de la Bōnotsu n-au fost atât de neghiobi încât să se lase păcăliți. S-au prefăcut că mă cred când le-am spus că sunt negustor, dar m-au întemnițat, chipurile, până când aveau să se lămurească. În temniță mai erau și alți credincioși creștini, iar slujbașii ascultau în taină ce vorbeam. Un bătrân bolnav mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
înțelege în veci că Domnul nostru Iisus, cu toate că a fost înfrânt în lumea ocârmuirii arhiereului Caiafa și ucis pe cruce, a preschimbat totul în triumf prin moartea Lui. Socotește, fără îndoială, că totul se va isprăvi dacă mă nimicește, mă preface în cenușă și mă aruncă în mare. Dar de aici începe totul. La fel cum toate au pornit și s-au pus în mișcare o dată cu moartea Domnului Iisus pe cruce. Iar eu voi deveni o treaptă în mlaștina numită Japonia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
mă face să văd adevărata față a lumii, risipind pe nesimțite poleiala care o înfrumuseța. Pentru ca în curând moartea mea să pătrundă Japonia, așa cum moartea Domnului a pătruns cu lumină lumea pământească... Pesemne că părintele Vasquez a fost ars și prefăcut în cenușă, iar cenușa sa a fost aruncată în mare. Așa făcuseră japonezii cu mulți misionari. Astăzi ne-au luat iarăși la întrebări. Mai bine zis, un slujbaș de la Cancelaria pentru religie din Nagasaki ne sfătuiește, după cum cere legea, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
și în chipul său blând se ascundea o minciună. Simțea că și în înfățișarea bătrânului, și în vocea sa fornăită, și în oftatul lui dinadins se ascundeau minciuni. Omul acesta nu înțelegea nimic din necazul și din păsul lui. Se prefăcea doar că înțelege. — Roku, află că n-am să îngădui niciodată ca neamul Hasekura să fie zdrobit! Măcar atât au încuviințat și Sfatul Bătrânilor, și seniorul Ayugai. Seniorul Ishida repetă cu tărie aceleași cuvinte de adineauri. — Cât despre Kanzaburō... îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
DE DINCOLO DE PRUT Țara mea de dincolo de Prut, Mi s-a dat poruncă să te uit, Să te șterg din minte c-un burete, Patria mea pusă la perete și, ca-n anii noștri cei mai triști, Iar să mă prefac că nu exiști, Iar să mă prefac că nu pot plânge și că alta-i ruda mea de sânge. Țara mea de dincolo de Prut, Numai lacrima dacă-ți mai este scut, Numai dorul te mai apără de rele, Țară tristă
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
Prut, Mi s-a dat poruncă să te uit, Să te șterg din minte c-un burete, Patria mea pusă la perete și, ca-n anii noștri cei mai triști, Iar să mă prefac că nu exiști, Iar să mă prefac că nu pot plânge și că alta-i ruda mea de sânge. Țara mea de dincolo de Prut, Numai lacrima dacă-ți mai este scut, Numai dorul te mai apără de rele, Țară tristă-a Pruturilor mele. Mi se-ngăduie și-
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
bată, vine cerul să te ningă și toți morții să te plângă. N-o să mori de două ori: larg ți-a fost în închisori și cald ți-a fost în siberii, țară prinsă între imperii. Fii cu Dumnezeu atentă: te prefaci in-de-pen den-tă, te prefaci c-ai fi stăpână— cu cătușile pe mână! și iar verde foaie lată, săracă țară bogată, săracă țară furată, mai și cânți, trasă pe roată... Nicolae DABIJA PENTRU TINE, DRAG ILIE doină Pentru tine, drag Ilie
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
te ningă și toți morții să te plângă. N-o să mori de două ori: larg ți-a fost în închisori și cald ți-a fost în siberii, țară prinsă între imperii. Fii cu Dumnezeu atentă: te prefaci in-de-pen den-tă, te prefaci c-ai fi stăpână— cu cătușile pe mână! și iar verde foaie lată, săracă țară bogată, săracă țară furată, mai și cânți, trasă pe roată... Nicolae DABIJA PENTRU TINE, DRAG ILIE doină Pentru tine, drag Ilie Două fiice și o
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
pe când nu era cestiune decât despre trecerea armatelor imperiale prin România. S-ar fi crezut că ea are să se întemeieze cu mult mai bine în ziua când, la chemarea însăși a Rusiei, concursul națiunii române devenea mai pozitiv și se prefăcea într-o efectivă cooperațiune militară, într-o complectă alianță. Într-adevăr, oștile noastre au combătut alături cu trupele rusești. Dacă aceasta nu este un titlu spre a ne crește, apoi desigur nu este nici unul spre a ne scădea. În lipsă
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
ea posede. Apoi încă, în loc de a-și recăpăta liniștea de care ea încearcă mare nevoie spre a-și restabili puterile, ea s ar vedea pe mult timp încă turburată prin trecerea oștirilor străine, ale căror popasuri militare s ar putea preface foarte lesne într-o reală ocupațiune. Drept e a zice că independența ei se află scrisă în tractat; dară cu fruntariele de la Dunărea-de Jos și de la Mare mai puțin, apoi încă și osândit la o încălcare prelungită, în fapt principatul
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]