7,057 matches
-
scop e maghiarizarea institutelor secundare române de învățămînt. Înainte de toate mărturisim că nu discutăm motivul care-a putut împinge pe prelat la răspândirea acestei circulare. Știam că, din nenorocire, mitropolitul românilor prea e o persoană oficială pentru a se putea sustrage de la influența guvernamentală și nici nu se poate pretinde ca orice mitropolit să fie ca Șaguna, care punea ordine ministeriale ungurești ad acta, fără a le 'nvrednici măcar de-un răspuns și care, când dreptatea era în partea poporului său
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
și aparate se alcătuia acum, tridimensional, căprui și blând, un gigantic ochi care o privea. Cutia de cristal se reflecta ușor în pupila lui, ce alcătuia marea deschidere rotundă din centrul bolții. Ochiul era pretutindeni și nu i te puteai sustrage, era puternic și ferm. Coca începu să râdă isteric, cu lacrimi de fericire curgîndu-i pe obraji. Se trezi cu ochii-n lacrimi și așa, plânsă și mușcîndu-și buzele, cutremurată, începu numărătoarea. Deschise ochii după cei treizeci de pași și tresări
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
În ultimele zile privise foarte atent viața comunității sale și observase lucruri la care până atunci nici măcar nu se gândise. Era indiscutabil că exista un grup de bărbați care profitau de statutul lor și, deși nu recurgeau la violență, se sustrăgeau de la munci, având însă invariabil privilegiul de a alege ce e mai bun. Dar cum să-i fi descoperit Stin până atunci de vreme ce aceștia erau chiar prietenii săi cei mai buni și tovarășii cu care obișnuia să-și petreacă o
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
să le facă să se lupte unele împotriva altora în interesul romanilor. Toate comunitățile barbare ce se așezaseră pe teritoriul roman aveau conducere proprie, însă doar cele mai puternice - cum era cazul vizigoților așezați în Aquitania - erau capabile să-și sustragă cu totul teritoriile ocupate puterii romane. O situație mai aparte au avut-o burgunzii: acest popor, de origine scandinavă, se așezase pe malul stâng al Rinului în secolul al IV-lea, lărgindu-și teritoriul în dauna alemanilor; mai târziu, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
el, o să trebuiască să mă ucizi mai întâi pe mine! Se înfruntară astfel preț de o clipă. Și din nou, sub privirea ei tulburătoare, Balamber simți că se pierde. în același timp, însă, intuiția îi spunea că trebuie să se sustragă magnetismului ei, astfel că reacționă din instinct, cu violență, hotărât să pună capăt acelei situații absurde. Mâna lui o înșfăcă brutal de păr. — Ascultă bine! îi strigă, trăgând-o cu forță spre el și privind-o cu expresia cea mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
era bandajat și i se părea că întreg trupul trecuse pe sub roțile unui car. Simțea mai ales o durere arzătoare în grumaz, iar capul îi era strâns parcă într-un clește. își aminti cu oroare lațul care, într-o clipită, sustrăgându-l morții onorabile pentru care se pregătise, îl capturase, reducându-l la neputință, în vreme ce îl trăgea ca pe o paiață. Din ceea ce se întâmplase după acea nu-și mai amintea nimic. Era oare prizonier? Dar atunci ce însemnau acele glasuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
dezordine pe umeri și părea să cheme prezența unui bărbat care să-l mângâie. Asta și făcu Sebastianus, mânat de o pornire neașteptată, în vreme ce încă vorbea, cu spatele rezemat de palisadă. Ea se întrerupse și se încordă. Totuși, nu se sustrase mângâierii. — Mâine plec, Lidania. Femeia își încrucișă cu nervozitate degetele. — Pleci? Ce înseamnă că pleci? Și azi ai fost plecat, și ieri și... Sebastianus scutură din cap — Nu. Frediana mi-a spus că la Genava a sosit un curier cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
să-l prindă de glezne. — Deci aceeași pedeapsă! Același martiriu! Nu cer decât asta. Eu merit moartea! Eu o invoc! împlinește-ți misiunea, fiu al lui Belial! Hotărât, era prea mult pentru Balamber. Făcând încă un pas îndărăt, ca să se sustragă acelui contact ce-i făcea silă, trase sabia și, surd acum la strigătul lui Canzianus, o ridică să lovească, vrând să pună capăt acelui torent de implorări obositoare. Dar își opri mâna în aer: nu, nu-și va murdări sabia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
micile luminișuri ce se deschideau printre brazi. De undeva, începu să se audă un psalm, care, în scurt timp, răsună puternic de la un contrafort la celălalt al văii. Deși erau obișnuiți cu tot felul de violențe și cruzimi, hunii se sustrăgeau cu greu sugestiei acelui cântec și priveau pieziș în jur, nervoși și dezorientați. Canzianus înfruntă supliciul cu curaj. Așteptă să-i vină momentul concentrat în rugăciune, fără să arate vreun semn de teamă, și urcă pe rug cu un pas
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
socotelile sale, astfel că nu o ținea prea des la curent cu dificultățile tot mai mari pe care le întâmpina în a obține credite ori în a achiziționa rentele de la coloni, care, incitați de diaconi, se simțeau îndreptățiți să se sustragă plăților ce le reveneau; la fel, evita să-i spună despre toate bârfele la adresa ei care circulau printre cei câțiva locuitori ai satului. Chiar în momentul acela, în vreme ce se apropia de ea cu pasul măsurat și modest al oricărui majordom
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
ucis servii, mi-ai furat tot ce aveam; ce mai vrei, mortăciune? Să ucizi femei și copii? Noi de aici nu ieșim, asta e sigur. Dezorientat, barbarul se îndreptă mai întâi în șa, de parcă asta ar fi putut să-l sustragă șuvoiului de acuze cu care ea îl copleșea, apoi replică: — Ai grijă, femeie! Nu trebuie să te târguiești cu mine. Dacă oamenii mei sparg poarta aceea, n-or să cruțe pe nimeni, iar tu o să ai soarta cea mai cumplită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
al corbilor. Punctuali la întâlnire, se roteau deasupra câmpului de bătaie și începeau deja să se așeze pe cadavre. Rămase astfel pentru o vreme, n-ar fi putut spune cât, așezat pe iarbă, cu capul în mâini, căutând să se sustragă ororilor care-l înconjurau pentru a se regăsi pe sine. în sfârșit, își adună forțele și ridică privirea, contemplând câmpul de luptă: un imens morman de cadavre, presărat cu sulițe înfipte în pământ, steaguri abandonate și arme frânte, printre care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
în mod onorabil obligațiile financiare lunare privind întreținerea și chiria pentru spațiile închiriate în baza contractelor de închiriere. Mai mult, unii dintre acești chiriași părăsesc spațiul închiriat înainte de expirarea contractului, fără să anunțe asociația de proprietari, reușind astfel să se sustragă timp îndelungat de la plata întreținerii și chiriei, chiar să își șteargă urmele în mod deliberat sau când nu își mai pot îndeplini obligațiile din cauza falimentului la care au ajuns. Legea nr.230/2007 își extinde prevederile cu privire la reglementarea cheltuielilor de
Medierea un mod amiabil d e a pune capăt disputelor din cadrul Asociaţiilor de Proprietari by Mihaiu Şanţa () [Corola-publishinghouse/Administrative/1591_a_3106]
-
bețe de chibrituri, sârme sau diferite obiecte, precum și a folosirii monedelor susținute cu sfoară, care mențineau ton continuu până în momentul deblocării. Și în cazul posturilor publice cu cartelă, cei care încalcă legile morale și sociale au găsit soluții să se sustragă de la plată. Din această cauză, Romtelecom a blocat temporar, în aprilie 2000, accesul de la posturile publice cu cartelă către anumite destinații(țări), evitându-se utilizarea cartelelor telefonice frauduloase, până la implimentarea sistemului “antifraudă”. Sigla “Poștei Române” Din anul 1993, sigla Poștei
Poşta şi telecomunicaţiile în zona Fălticenilor : (1780-2000) by Dumitru Neculăeasa () [Corola-publishinghouse/Administrative/91562_a_93226]
-
mine. Că noi am fi fost cel mai elocvent exemplu de diletantism cu care ar fi cazul să se termine odată. De la începuturile cercetării preistoriei au existat unii amatori molipsiți de morbul colecționării, așa, ca acești doi elevi care au sustras științei descoperiri arheologice importante. Prin săpăturile noastre - lipsite de cunoștințe academice elementare - nu s-a făcut decât să se distrugă ceea ce pentru știință ar fi putut reprezenta o valoare inestimabilă: necropola. Și cuvintele lui scăpărau în sală, la fel ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
a decis când tata îl lăsase baltă după întâmplarea cu aparatele de siguranță; se simțea ca odinioară, când bunicul și „Oha“ hotărâseră că trebuia să se facă desenator de mașini în loc de grafician și se hotărâse să emigreze spre a se sustrage „influenței acestor H. și a lumii lor de mașini“. Se căsători cu Laura, trecu Atlanticul, unde au emigrat atâția în ultimii ani, ca să urmeze acolo Academia de Arte și să devină ce-și dorise dintotdeauna. Eu însumi voiam să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
Hitler. Treaba urma să se facă la miezul nopții. Să deschidă seiful și să ia niște documente. Atâta tot. — Nu diamante? — Diamante? N-a spus nimic de nici o bijuterie. — Ești sigur de asta? — Bineînțeles că sunt sigur. Trebuia doar să sustragă documentele. Nimic altceva. — Ce documente erau, știi? Block scutură din cap: — Doar niște hârtii. — Dar despre omoruri, ce știi? — Nu a vorbit nimeni de omoruri. Kurt nu ar fi fost de acord să facă treaba dacă ar fi crezut că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
la text, neglijând: 1. distincția dintre schimbarea istorico-politică (ne-impusă) și oprimarea violent conformistă a celor diferiți; 2. impactul psihologic al situației istorice concrete pe care Ionesco o alegorizează. Cum poate fi acuzat cineva a cărui gândire tocmai s-a sustras ipocriziei?” S-ar fi putut discuta chiar și unele teze studențești de final de semestru, din 1996, despre Rinocerii. Una, datorată unei studente poloneze, focaliza asupra „rinocerizării limbajului” În textul ionescian („The Intransparency of language in Rhinoceros”), analizând limba ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
-i voce, în locul lui Lan Ping, și ea nu știe asta. Vrea să-l înghită pe Dan cu totul. N-a mai avut un bărbat de când a ajuns la Shanghai. Dorința ei de afecțiune este groaznică și nu se poate sustrage sentimentelor ei. Când Dan e rugat să comenteze despre Lan Ping ca parteneră de scenă, el zice: Fără comentarii, sincer. Le zice asta tuturor jurnaliștilor, criticilor și prietenilor. O ridicare din umeri. Sincer, fără comentarii. Asta o rănește pe Lan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
problemelor care se ridică între noi. Pentru a evita conflictele, încep să mă închid în mine însămi. Ne retragem afecțiunea și rareori facem dragoste. Când facem, e o modalitate de a pune capăt unei certe, un mijloc de a ne sustrage realității. Dar și asta își pierde magia. Nemulțumirea proprie începe acum să muște din ea. Ne e selectată la nici una dintre audițiile la care participă. Într-o zi, își iese din fire. Iau parte la premiera unei piese, Împărăteasa Wu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
recâștiga dragostea fiicei mele. Dar nu pot. Conduc treburile lui Mao. E ca și cum aș călări pe spinarea unui tigru - nu pot să mă dau jos. Trăiesc ca să-i fac lui Mao pe plac. Sunt egoistă și nu pot să mă sustrag de la ceea ce m-a făcut. Nu pot trăi fără afecțiunea lui Mao. În acest sens, sunt demnă de milă, ostatică a propriului meu sentiment. Tot încerc să înving această stare. Sunt o afurisită de eroină. Nu a ieșit bine. Acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
biroul din spate și am reușit să fac rost de el abia după ce mi-a dat o lecție de morală despre cum să am grijă de obiectele pe care le posed. Am ascultat docilă, după care am reușit să mă sustrag observând că Harriet arăta îngrozitor - părea chinuită și rușinată. Probabil Shelley i-a făcut scandal pentru că a fugit așa de la vernisaj. Abia ieșisem din galerie când am zărit o față cunoscută îndreptându-se către mine. Era Paul. Ce cauți aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
patriarhi și va rămâne doar cu frații săi și cu mitropolitul Theodosie. Privind lung spre ușa care se închidea în urma lui Brâncoveanu, marele spătar Mihai nu putu să-și înfrâneze mintea să păcătuiască. Cred și eu că poți să te sustragi de la orice intrigă și să dai lecții de virtute, la treizeci de ani ai tăi, unchilor cărunți care te-au crescut, când ții jumătate din negoțul cu grâu al țării. Toți negustorii și armatorii greci sunt de partea ta. Tot
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
care se înmuiase. Așa... Vezi, până rămâne carnea vie, vezi, după ce o cureți trebuie să zemuiască un fel de apă, așa... Din când în când trupul domnului se încorda și se trăgea în față ca și cum ar fi vrut să se sustragă durerii, dar buzele lui nu articulau nici un sunet. Doctorul oftă: — Grele vremuri trăim, sfinția ta, grele... Ieromonahul se apropie de urechea grecului și i șopti ceva. — Bine, bine, ai dreptate, mă ocup eu de tânăr. Ai dreptate, măria sa se ține
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
ori, În intro-uri, propune agreabile ...digresiuni. Spre exemplu, o cronică la o montare studențească, Începe astfel :” La ora cînd auto buzele se retrag la garaj și copiii, cu umerașele agățate de gît, caută un adăpost peste noapte, de parcă s-ar sustrage fastului nocturn al străzilor, pentru a se integra În tablourile dickensiene...” ; sau, În altă parte, digresiunea e finală : „...Fiind profesor, Christian Palustran n-a putut participa la premiera piesei sale. Ne consolează gîndul că Învață româ nește”... Pentru un spectacol
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]