10,805 matches
-
rămasă poartă cu ea vestigiile valorilor apuse. Vestigiile acestea cîntăresc pentru noi cîte treptele unei înălțări culturale, căci ne înălțăm citind despre o epocă în care oamenii nu trebuia să studieze cărți despre tragedie ca să știe ce este o viață tragică. Ei respirau tragicul, nu-l admirau estetic. Iar cînd tragedia se petrece mai întîi în viață și abia apoi pe scenă, atunci scena devine prelungirea potențată a unei concepții de existență, și nu o convenție socială menită a-i distra
Pe urmele Antigonei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8111_a_9436]
-
cameră după ce ți s-a întipărit convingerea că gravitația e un dat inexorabil împotriva căreia singur nu poți face nimic. Ne lipsesc așadar acele convenții asimilate pînă într-atît de intim încît să alcătuiască o viziune asupra lumii. Și cum elementul tragic corespundea viziunii grecești asupra lumii, să-l urmărim pe Steiner în descrierea lui. Potrivit autorului, tragedia presupune întîi de toate convingerea că universul nu e prielnic omului. O prezență potrivnică îl oprimă mereu, distrugîndu-l și zădărnicindu-i proiectele. Prezența aceasta
Pe urmele Antigonei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8111_a_9436]
-
și zădărnicindu-i proiectele. Prezența aceasta e supranaturală și e întruchipată de zeii Olimpului sau de moirele și parcele torcînd firul vieții muritorilor. Pe scurt, o necesitate oarbă strivește existența umană, și nici o salvare nu e posibilă. Într-o concepție tragică nu încape loc de consolări, de speranțe sau de perspective mesianice. Tocmai de aceea creștinismul este o religie antitragică). Răul e definitiv și incurabil, și în plus e rezultatul predestinării. Oracolul grec reprezintă locul de predilecție unde victima poate afla
Pe urmele Antigonei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8111_a_9436]
-
alte cuvinte, există în lume forțe obscure și ininteligibile care fac ce vor din viața omului, fără să-i dea socoteală și fără să-i ofere satisfacția compensatoare a unei înțelegeri sau măcar a unei mîntuiri postume. Într-o viziune tragică, dreptatea nu există și justiția e cea pe care o fac zeii. Rostul omului este să fie la cheremul lor, fără explicații suplimentare. Dacă ar exista o explicație, nu am avea de-a face cu o tragedie, ci cu suferințe
Pe urmele Antigonei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8111_a_9436]
-
Rostul omului este să fie la cheremul lor, fără explicații suplimentare. Dacă ar exista o explicație, nu am avea de-a face cu o tragedie, ci cu suferințe drepte și nedrepte, ca în parabole sau în povestiri cu tîlc. Dincolo de tragic, nu se află un Ťsfîrșit fericitť situat în altă dimensiune a spațiului sau timpului. Rănile nu se vindecă, iar sufletul zdrobit nu se reface. În norma tragediei nu poate exista compensație." (p. 110) Măreția omului, dacă există vreuna, vine din
Pe urmele Antigonei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8111_a_9436]
-
care există în mersul lumii." (p. 235) Tragedia este expresia unui spirit aristocratic. Dispariția polisului grecesc și dezvoltarea așezărilor urbane și rurale a dat naștere unui tip uman care nu se potrivește cu exigențele tragediei. Spiritul plebeu nu are virtuți tragice. Mult mai la îndemînă îi sunt vodevilurile, comediile sau melodramele inspirate din viața concretă. Căci nimeni nu poate gusta o artă în care nu se regăsește defel. Acum înțelegem mai bine de ce tragedia a murit definitiv: fiindcă n-o poți
Pe urmele Antigonei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8111_a_9436]
-
-se brusc, a lăsat în urmă inerția creativă a epigonilor prinși într-un tipar mimetic. În schimb, Seneca, Racine, Shakespeare, Ibsen sau Strindberg, creatori cărora nimeni nu le contestă valoarea, au fost orice altceva în lumea teatrului, dar nu autori tragici. Lor le putem spune pe bună dreptate dramaturgi, creatori de teatru, scriitori excelenți și făcători de canon cultural, dar nu autori tragici. Pentru asta ar fi avut nevoie de același fundal mitic ca Eschil și Sofocle, de aceleași credințe și
Pe urmele Antigonei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8111_a_9436]
-
Strindberg, creatori cărora nimeni nu le contestă valoarea, au fost orice altceva în lumea teatrului, dar nu autori tragici. Lor le putem spune pe bună dreptate dramaturgi, creatori de teatru, scriitori excelenți și făcători de canon cultural, dar nu autori tragici. Pentru asta ar fi avut nevoie de același fundal mitic ca Eschil și Sofocle, de aceleași credințe și de același set de valori. Vîrful de tensiune culturală care a fost arta totală a tragediei grecești nu poate fi retrăit, ci
Pe urmele Antigonei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8111_a_9436]
-
fericire pentru el, Steiner nu cade în această greșeală facilă, afirmînd răspicat că soarta tragediei e împărtășită treptat de restul artelor. "Artele spiritului, ca și cele ale trupului, se sclerozează. Complexul valorilor elene și creștine pe care îl oglindește teatrul tragic, și care a dominat viața spirituală a Occidentului de-a lungul ultimelor două milenii cunoaște azi, după toate aparențele, un declin accentuat." (p. 252) Un verdict pe măsura tonului general al lucrării. La așa final, așa concluzie: progresul nu e
Pe urmele Antigonei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8111_a_9436]
-
cum ar fi Cividale, Brescia, Ravenna, Roma, Constantinopolul porfirogenetului Eraclion etc.) și o întreagă tipologie (de la călugărul clarvăzător, vindecător și profetic Adriano până la tenebrosul Andras, eretic luciferian) făcând frescă aventuroasă, gotică, detective-story; nu lipsesc episoadele melo, idilice dar cu sfârșit tragic (iubirea dintre Rotari și blânda, frumoasa și fragila Gaila) intrigile de palat, otrăvirile cu argint viu sau cu plumb, trădările, conjurațiile, dar nici marile confruntări pe câmpul de bătaie, ca să nu mai vorbim de cele interconfesionale dintre arieni și catolici
MARCO SALVADOR by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/8873_a_10198]
-
Sören Kierkegaard Acum 190 de ani s-a născut teologul și filosoful danez Sören Kierkegaard, revendicat ca precursor de existențialismul modern. El a considerat că filosofia nu trebuie să aibă ca obiect Universul, ci „existența“ omului în singularitatea ei. Interpretarea tragică dată de el experienței religioase, constituită, după el, de martiriul relației individului cu un Dumnezeu inaccesibil rațiunii și tiranic, l-a dus la un conflict cu biserica. Tony Bulandra Se împlinesc 60 de ani de la moartea actorului român de teatru
Agenda2003-14-03-14 () [Corola-journal/Journalistic/280870_a_282199]
-
bine știute: dinspre gauchismul francez dintotdeauna, simpatizant al URSS și antipatizant al SUA. Ce e curios este că intelectualii români care trăiesc o vreme în Franța cad în stîngism și în filosocialism cu o candoare greu de înțeles după experiențele tragice dintr-o Românie comunistă. Să zicem că intelectualilor francezi le-ar fi trebuit o lecție istorică de acest fel ca să le vină mintea la cap, dar românii, care au primit-o deja, de ce ar mai avea nevoie ca să se înțelepțească
REVISTA REVISTELOR by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/13888_a_15213]
-
traducător, cu mariajele lui succesive, prezentat cu inerentele greșeli ale tinereții, dar și cu pocăința și bunătatea date de experiența războiului, în care a plecat voluntar ca jurnalist din linia întâi, fapt ce l-a costat pierderea unui picior; istoria tragică a fratelui său Valeri, împins de vremurile ieșite din țâțâni spre anarhism și ucis în luptă la numai 16 ani; Andrei și conturarea personalității sale artistice, scriitori, barzi, artiști de tot felul, printre care nume ca-re-ți stârnesc fiori de emoție
Saga Tarkovski by Carmen Brăgaru () [Corola-journal/Journalistic/15281_a_16606]
-
regăsesc amantul demisionat din rolul de soț și tată a trei copii, soția acestuia și cei trei copii, amantul de la ora 19 și, evident, Joe. Scena este dramatic-hilară, spectaculos nevrotică, de un absurd care îți taie suflarea și răpește dimensiunea tragică a momentului. Von Trier transgresează trivialitatea nu doar prin contrapunctul sapiețialfilosofic al lui Seligman, personajul raisonneur, ci și prin comicul uriaș al sexului cu o inestimabilă sursă decameronică trecută prin filtrul unui Milan Kundera. Von Trier construiește aceste ricoșeuri ironice
Melanconimfomania by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/2805_a_4130]
-
volum au căzut la cenzură). Cartea de iarnă nu e despre realitate, ci despre abisalitate. Sperietoarea din cîrpe, păpușa de cîlți sînt embleme ale acestui abis, descoperit în plin cotidian, în familiarul „protector”, în jocurile copilului resemantizate de un poet tragic. Ioan Es. Pop va duce în marea poezie această intuiție extraordinară pe care tînărul Ion Mureșan a avut-o, fără a o urma în lirismul său. Căci formula poetului „optzecist” are o retorică in-dispensabilă, o articulare niciodată „simplă”, brută, elementară
Tînărul Mureșan (II) by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/3397_a_4722]
-
pe blogul său. "Victor Ponta nu știe că în CSAT s-a discutat o strategie de răspuns la agresiunea militară a Rusiei în Ucraina, dar anunță că un război e iminent și felicită o fabrică de avioane pentru că, în asemenea tragice condiții, va avea comenzi. Peneliștii sunt la fel de vinovați ca și pesediștii pentru că l-au adus la putere pe discipolul lui Adrian Năstase, care împinge România către o discreditare în plan extern mai rușinoasă decât în vremea mineriadelor. Urgența nr. 1
"Urgența nr. 1 pentru Opoziție. Ponta trebuie demis" by Roxana Covrig () [Corola-journal/Journalistic/30736_a_32061]
-
premiu la Salonul de vară al umorului - Brăila ’79, dintr-o participare de 63 de concurenți din țară“. (Drapelul Roșu din 8 iulie 1979) „Prof. dr. doc. Ștefan Gavrilescu. În ziua de 6 iulie 1979 a încetat din viață, într-un tragic accident, prof. dr. docent Ștefan Gavrilescu, rectorul Institutului de Medicină din Timișoara, reputat medic, cadru didactic și om de știință“. (Drapelul Roșu din 8 iulie 1979) 5 ani „Deschiderea unui muzeu de profil. Sâmbătă, 10 iulie, între orele 10-18 va
Agenda2004-27-04-cultura () [Corola-journal/Journalistic/282601_a_283930]
-
Andrei Moisoiu (Google) Televiziunea din China a dat publicității un clip tragic în care o fetiță, în vârstă de 4 ani, se aruncă de la etajul 4 cu o umbrelă în mână. Nu se știe deocamdată motivul pentru care fetița a făcut acest gest, însă se presupune că micuța a fost influențată de
Imagini tragice! O fetiță se aruncă de la etajul patru cu o umbrelă by Andrei Moisoiu (Google) () [Corola-journal/Journalistic/56516_a_57841]
-
ș.a.m.d.) printre posesiunile regelui Midas. Am mari îndoieli. Cărțile inspiră alchimia, niciodată nu i se supun. De la moara lui de fabricat fantasme, Daudet pune în circulație legenda unui om ce are creierul de aur. E, desigur, o poveste tragică. Nu neapărat fiindcă omul, cum era de așteptat, își risipește mințile, iresponsabil. Ci pentru că știe, de la început, că mintea-i e de aur. Și nu-i pasă. Prima întrebuințare pe care o dă comorii este un gest de bravadă. Pînă
Despre hybris, aur și legende by Mariana Neț () [Corola-journal/Journalistic/14661_a_15986]
-
nu omite umbrele aduse de sărăcie, pasiune dezlănțuită, nerespectarea ordinii sociale, ca, de altfel, și cel al Valentinei Glajar despre romanul lui Erich Hackl Abschied von Sidonie (povestea adoptării unei copile de "țigan" de către o familie austriacă, deportarea și sfârșitul tragic al fetei la Auschwitz). Herbert Uerlings în Zur Repräsentation von "Zigeunern" in der Schweiz seit dem 19. Jahrhundert, ca și Anna-Lena Sälzer comentează imaginea "țiganului" în operele scriitorilor elvețieni Gottfried Keller, Carl Durheim și Mariella Mehr; în timp ce extrem de interesanta analiză
Prezicători, aurari, lăutari...- "țiganii" în literaturile Europei Centrale și de Est by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/9187_a_10512]
-
de ton, nici o retractare a afirmațiilor nu tulbură traiectoria simplă și onestă a dezvăluirilor simenoniene. Retorica dublă a lui Gide și a lui Istrati nu funcționează aici. Lui Simenon îi sunt indiferente și promisiunile luminoase ale zorilor revoluției bolșevice și tragica deviere ideologică din anii '30. Revoluționari sau contra-revoluționari, bolșevici sau apolitici, cetățenii sovietici sunt puși în raport doar cu umanitatea și normalitatea. Nici politica, nici strategiile economice, nici retorica ideologică nu încarcă textul cu semnificații și interpretări fastidioase. În reportaj
Centenar Georges Simenon by Radu Ciobotea () [Corola-journal/Journalistic/14236_a_15561]
-
greu de îndurat pe termen lung. Nu doar comisarul Maigret "se îmbibă" de realitatea locurilor în care își desăvârșește investigația, ci însuși autorul său procedează astfel, lăsându-se captivat de întâmplările petrecute în jurul lui. Iar URSS e un teren bizar, tragic, minat de suspiciune, teroare și propagandă; un "loc rău", care și-a infectat deja populația cu virusul unei ucigătoare minciuni. Înainte de a scrie romanul inspirat din experiența sovietică (Gens d'en face, 1933), Simenon trăiește în mod direct un fragment
Centenar Georges Simenon by Radu Ciobotea () [Corola-journal/Journalistic/14236_a_15561]
-
în lume, sunt tocmai anii când Rusia a pus stăpânire pe jumătate din Europa, iar în Asia, China lui Cian Kai-Și, credincioasă americanilor, a căzut în întregime în mâna comuniștilor lui Mao Zedong" (p. 24). Concluzia tristă a autorului devine tragică dacă privim lucrurile din perspectiva disperării partizanilor români, măcelăriți de trupele armatei comuniste, convinși că dintr-un moment în altul vor auzi zgomotul salvatoarelor avioane americane. Chiar dacă, la capătul unui război sângeros, nonimplicarea americanilor este de înțeles, nimic nu poate
Declinul hegemoniei americane? by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/7757_a_9082]
-
inimă”. Mai mult decât orice, „familia mea s-a spart în străinătate cum se sparge sticla”. Condiția străinului, a exilatului, răzbate din notațiile fetiței de 12 ani seduse prematur de angoasă și resemnare. Vedetă ratată a propriei vieți, ea învață tragic că arta e singurul limbaj universal și unica șansă pentru emigrant de a sări etapele și a fi acceptat. Nu are decât să-și „împacheteze gândurile în tăcere” - cum spune naratoarea din Raftul cu ultimele suflări. E știința prin care
Ziduri paradoxale by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3184_a_4509]
-
răpiți în Irak. Acum au dispărut. Au apărut crima din strada Primăverii. Romanița cu coafură mop, suspans, interesează mai puțin de ce-a tras omul de serviciu secret în mintea lui Bogdănel, întrebarea e de ce împușcă bursuci și alte animale tragice. Că toți sînt vînători. Mugur Isărescu e enigma Otiliei. Uneori trag cu pușca în albine. Lui Human Rights Watch îi e milă de insecte, mai ales de cele din familia apidelor cu aparatul bucal adaptat pentru supt (așa scrie-n
Stejar, extremă urgență! by Răzvan Petrescu () [Corola-journal/Journalistic/11086_a_12411]