6,854 matches
-
greșeală, a făcut-o cu foc și i s-a adresat să audă și ceilalți, în special Cecilia. Am să te recuceresc dragul meu și o să ne iubim cum ne-am iubit întotdeauna. Iubirile mai și mor, nu dăinuiesc o veșnicie. Nu ai simțit asta? — Am să reaprind flacăra dragostei, iubitule! — Vezi să nu te arzi, a replicat Matei calm și ironic. Toți au început să râdă în hohote și să facă glume. — Georgeta, nu-ți merge cum ți-a mers
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
o primești și s-o păstrezi mereu și miracolul vindecării oamenilor printr-o mare competență. Trăiau o stare sufletească deosebită, de fericire, la care se vor gândi adesea peste ani, că acum deși ar fi vrut să se prelungească o veșnicie, veneau logodnicii. Ce bine a fost în apă! Voi ați ieșit mai repede. Noi am înotat până la pod. Ne-am simțit atât de bine. Și noi, poate mult mai bine decât voi, bucurându-ne de clipe unice. —Cee? Clipe unice
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
el, în mersul lent pe malul apei. Învăluiți de iubire și cuvintele dispăruseră în liniștea înserării, nemaiauzindu-se decât susurul apei sub clar de lună, foșnetul ierbii sub pașii agale, glasul inimii vibrând de fericire. Ar fi mers așa o veșnicie unul lângă celălalt, dar acest moment unic a fost întrerupt de logodnici care deja se întorceau. Ce facem, mergem? i-a întrebat ei. Da! Haidem la mașină! i-a îndemnat Matei, mergând de mână cu Cecilia în acea direcție. A
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
canal caldă din care ies aburi, când el își strecoară mâinile pe sub hainele ei, provocându-i orgasme, în vreme ce străinii trec pe lângă ei, li se pare că n-au fost niciodată mai îndrăgostiți. Dar Inky are dreptate. Nu poate dura o veșnicie. Și sfârșitul vine atât de brutal încât nimeni nu e sigur ce s-a întâmplat de fapt până când nu apare toată tărășenia în ziare a doua zi. Au adormit în ușa unei magazii, simțindu-se mai acasă decât s-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
lumina înțelepciunii și iubirea de oameni, însăși viața devine o sursă de lumină. Învățătură Învățătura cea mai trainică este aceea pe care o dobândești învățându-i pe alții. Picătură Durata vieții omului este doar o picătură din oceanul necuprins al veșniciei. Realism Nu mă iluzionez că scriiturile mele vor fi pe placul tuturor cititorilor. Trebuință Ca trebuință spirituală onorantă, învățătura nu are vârstă nici limite. Titani . Marii scriitori, titani ai literaturii universale, ale căror opere au devenit cărți de învățătură pentru
Gânduri diamantine - Aforisme, cugetări, gânduri by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1185_a_2204]
-
rămas în urma lui. Îndemn Croiește-ți și trăiește-ți viața după propriile convingeri și puteri, nu după modele preluate fără discernământ. Golgotă Cine se naște are de dus o cruce Și pe Golgota vieții să o urce. Preferință Decât o veșnicie în Raiul ceresc Prefer o viață în Paradisul pământesc. Dezamăgire Raiul capitalist s-a dovedit neîncăpător pentru toți cei ce au sperat că se vor putea bucura de el. Alfabetul Concomitent cu dragostea și pasiunea pentru lectura cărților, copilul trebuie
Gânduri diamantine - Aforisme, cugetări, gânduri by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1185_a_2204]
-
Vânt Cu greu răzbește în viață cel căruia îi bate vântul din față. Bani Banii câștigați de tineri cu propria sudoare sunt mai prețuiți și cheltuiți cu mai multă chibzuință. Viață Durata vieții omului nu reprezintă decât o clipă în raport cu veșnicia. Bogăție Bogăția spirituală nu este la vedere, nu sare în ochi, dar se dobândește anevoie și îl înnobilează pe cel ce o posedă. Viață Viața bogată nu trebuie înțeleasă numai ca îndestulare și prisosință de bunuri și bani. Obsesie Obsesia
Gânduri diamantine - Aforisme, cugetări, gânduri by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1185_a_2204]
-
suflet amărât. Ușurează-i-o dacă îți stă în putință! Sănătate Pentru sănătatea psihică nu transforma orice necaz într-o dramă. Trai În multe situații stă în puterea noastră de a ne face traiul întunecat sau luminos. Împovărare Prăpăstioșii și veșnicii nemulțumiți își împovărează viața cu pericole și dificultăți imaginare. Îndemn Tratează neajunsurile și întâmplările neplăcute ale vieții la valoarea și importanța lor reale, pentru a avea un trai echilibrat. Culori Modul de a vedea viața în culori optimiste sau pesimiste
Gânduri diamantine - Aforisme, cugetări, gânduri by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1185_a_2204]
-
îngrijorările și dorul de ei le înnegurează sufletele și le împovărează viața. Cucoane La casele mari și menajerele își dau aere de cucoane. Logodnă Nașterea nu este numai momentul intrării ființei umane în viață, ea este și momentul logodnei cu veșnicia. Nerealiști Cei ce nu se integrează în realitățile prezente sunt ori nostalgici ori visători. Certitudine Orice certitudine trebuie pigmentată și cu un dram de îndoială. Instincte Mulți semeni de-ai noștri cu calitățile umane insuficient dezvoltate și consolidate nu își
Gânduri diamantine - Aforisme, cugetări, gânduri by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1185_a_2204]
-
coptă și latină. „Sufletul este alfa și omega“, zise Petru. „E bine tot ce Încuviințează Dumnezeu.“ „Fapta nu este bună sau rea În sine“, adăugă Simon. „Morala este statornicită de oameni, iar nu de Dumnezeu.“ „Fapta de milostenie este zălogul veșniciei“, zise Petru. „Minunea este o mărturie pentru cei Încă neîncrezători.“ „Dumnezeul vostru ar putea drege vătămarea unei fecioare?“ Îl Întrebă Simon, privindu‑și Însoțitoarea. „El are puterea spiritului“, spuse Petru, vădit stânjenit de Întrebare. Sofia zâmbi cu Înțeles. „Dar oare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
oda somnului, sub pleoapele lor aghesmuite cu balsam și cucuta visului, nu se Întrezărea semiluna verzuie a ochilor pieriți, căci bezna era deplină, bezna jilavă a timpului, negura veșnică a grotei. De pe ziduri și din bolta peșterii se prelingea apa veșniciei, susurând lin pe vâna stâncii, precum sângele În venele adormiților, iar uneori stropii cădeau pe trupurile lor trudite, pe chipurile lor Încremenite, râurind printre ridurile frunții Înspre scoica urechii ori oprindu‑se În arcada pleoapelor, după care se scurgeau precum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
câte se petrecuseră În sufletul său și În trupul său, nici el nu mai știa când, acum Îi apăreau ca‑n vis, poate chiar fusese doar un vis, coșmarul vieții și coșmarul morții, coșmarul iubirii neîmplinite, coșmarul timpului și al veșniciei. În preajma sa, la stânga și la dreapta, Îi presimțea pe cei doi prieteni ai săi, pe păstorul Ioan și pe Malhus, căzuți Într‑un somn letargic, Îi simțea, deși erau duși cu dușii, neclintiți și făr‑de suflare, ca Îmbălsămați, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
să se Însuflețească, apoi plămânii și chiar ochii ferecați de plumbul somnului, ca și mădularul său adormit și rece, Înstrăinat precum se Înstrăinase păcatul de el. Apoi reveni cu cugetul În inima peșterii, În catranul vârtos al beznei, deslușind clepsidra veșniciei timpului, pentru că vroia să‑și strămute vremelnicia pământeană În timp, să‑și statornicească trupul și cugetul În miezul timpului, ca să se Întoarcă În vremea dinaintea somnului și a peșterii. Mai Întâi Își aminti de dulcele nume al Priskăi, pentru că ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
visat, și asta pentru că n‑ai cum să‑l asemui cu trezia, pentru că n‑ai cum să‑l asemui cu amintirea și pentru că dintr‑un vis ca ăsta te trezești tot În vis? Și dacă fusese un vis profetic, visul veșniciei și al timpului? Un vis fără himere ori șovăieli, un vis al zicerii și al simțirii, un vis deopotrivă al sufletului și al trupului, un vis cu contururi precise și limpezi, un vis ca un grai al său și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
Îi tot striga pe Malhus, copărtașul său, pe Ioan, cuviosul păstor, pe Kitmir cu ochii verzui, zadarnic Îl striga pe Domnul său: negura era deplină, păcurie, liniștea era de mormânt. Se auzea doar picurarea apei din bolta nevăzută, doar măcinarea veșniciei În clepsidra vremii. Dar vai, cine va despica visul de trezie, ziua de noapte, noaptea de zori, amintirea de nălucire? Oare cine va pune un Însemn clar Între vis și moarte? Oare cine, Doamne, va pune o stavilă, un hotar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
fi numai cu dumneata, iar moleculele iubitului dumitale descompus ar putea să se agite, să se deștepte, și să caute urma moleculelor dumitale Împrăștiate prin natură! Lăsați‑mă să fantazez, doar cu asta mă mai consolez, că mi‑aș afla veșnicia În dumneata și cu dumneata...“ CUPRINS TABEL BIOBIBLIOGRAFIC ........................................................ 7 SCURĂ AUTOBIOGRAFIE ............................................................ 9 ENCICLOPEDIA MORȚILOR SIMON MAGUL .......................................................................... 13 ONORURI POSTUME ................................................................... 32 ENCICLOPEDIA MORȚILOR ......................................................... 40 LEGENDA ADORMIȚILOR ............................................................ 65 OGLINDA NECUNOSCUTULUI ....................................................... 86 POVESTEA CU MAESTRUL ȘI DISCIPOLUL ....................................... 97 SLAVĂ CELUI MORT PENTRU PATRIE
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
porunca Să spun la oameni tot ce știu. Am să vă spun și mai departe Ca să-nțeleagă tot ce-i viu Că doar de Sus ne e puterea și viața cea adevărată. Dar pe pământ îți faci averea Care prin veșnicii te poartă. De-aceea vă doresc acuma Să înfloriți : părinți și prunci ! și să luptați cu mine alături Ca să-mplinim a Lor porunci. Porunci de dragoste și muncă De ordine și disciplină Pentru o viață mai curată A noastră, a
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
-l ridice, în zadar. Privi în ambele părți în speranța că poate va veni cineva care ar putea-o ajuta. Nu după mult timp se auzi o căruță dar timpul care se scurse până la apariția ei i se păru o veșnicie. Ea se așeză în mijlocul drumului și făcu semne căruțașului să oprească. Acesta opri. Atunci zise în gând „Slavă Ție Doamne!”. Schimbă câteva vorbe cu omul cu care dealtfel se cunoștea, fiindu-i consătean. Acesta o ajută și-l așeză pe
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
primi rudele și vecinii ce urmau să vină la colindat. Bătrâna doamnă, într-adevăr se mulțumi să rămână singură cu gândurile ei, așteptând pe cei mai vârstnici, pentru a depăna amintiri și mai ales pomenindu-i pe cei plecați în veșnicie, pentru care acum ea se ruga așa cum făcea de obicei în această Sfântă seară. Acum aflându-se toți patru în sufragerie, Livia își recăpătă din nou veselia, cu care-i contamină și pe ceilalți. Putea chicoti în voie, spunându-i
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
cu pacea divină și desăvârșită. Cu aceste gânduri încerca Radu să se consoleze în drum spre casa părintească, pentru a-l conduce pe tatăl său pe ultimul drum. Merse la trenul ce urma să-l ducă în călătoria lui spre veșnicie, să rezolve problema, care acum deveni și mai gravă, cu mama lui suferindă. Era absolut nevoie ca de azi înainte să fie îngrijită de cineva. Plănuia să discute problema cu bunicii, părinții mamei lui care deși foarte bătrâni, erau cei
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
e toamnă în cetate - Întreg pământul pare un mormânt... Plouă... și peste târg, duse de vânt, Grăbite, trec frunze liberate. Oh, amurguri Oh, amurguri violet... Vine Iarna cu plânsori de piculine... Peste parcul părăsit Cad regrete Și un negru croncănit... Veșnicie, Enervare... Din fanfare funerare Toamna sună, agonie... Vânt de gheață s-a pornit, Iar sub crengile schelete, - Hohot de smintit. Nici o urmă despre tine, - Vine, nu vine... Oh, amurguri violete... Amurg de iarnă Amurg de iarnă, sumbru, de metal, Câmpia
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
în lac se răsfrânge - Amurgul de lebede pune culori; De sineală, de aur, de sânge. Uitate, statuiele albe privesc, Albe visând c-un aer ce plânge - Și lasă amurgul pe ele culori: De sineală, de aur, de sânge. Pulvis Imensitate, veșnicie, Tu, haos, care toate-aduni... În golul tău e nebunie. Și tu ne faci pe toți nebuni. În fața ta sunt cel mai laș. Imensitate, veșnicie, - Iubesc o fată din oraș... Învață-mă filosofie. Imensitate, veșnicie, Pe când eu tremur în delir. Cu
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
ce plânge - Și lasă amurgul pe ele culori: De sineală, de aur, de sânge. Pulvis Imensitate, veșnicie, Tu, haos, care toate-aduni... În golul tău e nebunie. Și tu ne faci pe toți nebuni. În fața ta sunt cel mai laș. Imensitate, veșnicie, - Iubesc o fată din oraș... Învață-mă filosofie. Imensitate, veșnicie, Pe când eu tremur în delir. Cu ce supremă ironie Arăți în fund un cimitir. Cuptor Sunt câțiva morți în oraș, iubito, Chiar pentru asta am venit să-ți spun; Pe
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
de aur, de sânge. Pulvis Imensitate, veșnicie, Tu, haos, care toate-aduni... În golul tău e nebunie. Și tu ne faci pe toți nebuni. În fața ta sunt cel mai laș. Imensitate, veșnicie, - Iubesc o fată din oraș... Învață-mă filosofie. Imensitate, veșnicie, Pe când eu tremur în delir. Cu ce supremă ironie Arăți în fund un cimitir. Cuptor Sunt câțiva morți în oraș, iubito, Chiar pentru asta am venit să-ți spun; Pe catafalc, de căldură-n oraș, - Încet, cadavrele se descompun. Ce
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
Încă o dată Cu zâmbet rău Privesc Înnoptata culme... * Din urmă Poezie, poezie... Galben, plumb, violet... Și strada goală... Ori așteptări târzii, Și parcuri înghețate... Poet, și solitar... Galben, plumb, violet... Odaia goală... Și nopți târzii... Îndoliat parfum Și secular... Pe veșnicie... Volumul "Scantei galbebe" G. Bacovia Cuprins: 01. Scântei galbene 02. Singur 03. Amurg 04. Muzeul nopții 05. Vânt 06. Ecou de serenadă 07. Noapte 08. Strigoii 09. Marș funebru 10. Balet 11. Serenada muncitorului 12. Pastel 13. Scântei galbene 14
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]