62,720 matches
-
o deschidere față de semeni(inclusiv față de vitregiții vieții), dar și prin sporirea receptivității față de rezonanțele umane ale valorilor. 3.3.3. Vârstele adulte mijlocii (35-65 de ani)tc "3.3.3. Vârstele adulte mijlocii (35‑65 de ani)" Caracterul de criză al vârstelor care ocupă perioada de mijloc a vieții este frecvent semnalată în literatura de specialitate. Conform lui Erikson (1965), întreaga ontogeneză (cu cele opt stadii pe care le identifică autorul respectiv) stă sub semnul unor crize ce rezultă dintr-
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
ani)" Caracterul de criză al vârstelor care ocupă perioada de mijloc a vieții este frecvent semnalată în literatura de specialitate. Conform lui Erikson (1965), întreaga ontogeneză (cu cele opt stadii pe care le identifică autorul respectiv) stă sub semnul unor crize ce rezultă dintr-un palemos, cum ar spune filosofii greci, adică dintr-o confruntare între două tendințe antinomice. Specific maturității mijlocii este conflictul dintre generativitate și stagnare. Primul termen are conotații evident altruiste și evocă strădania individului de a se
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
egocentrice, întrucât persoana în cauză își focalizează atenția îndeosebi asupra ei însăși, poate și fiindcă, în etapele anterioare, slujindu-i pe cei dragi, s-a neglijat pe sine. Derulând firul analizei, vom menționa că Levinson și colaboratorii săi (1978) plasează criza respectivă în intervalul de vârstă 35-45 de ani. În esență, ea este comparabilă cu cea care survine în adolescență, deoarece identitatea persoanei devine problematică. Există o multitudine de cauze care pot genera o asemenea stare de lucruri: schimbări la locul
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
să surmonteze provocările dramatice ale vieții. Ceea ce se distilează cu certitudine este că asistăm la o perioadă de reevaluare profundă, ceea ce seamănă cu un fel de bilanț lucid și responsabil. Apelând la lexicul lui Levinson și al colaboratorilor săi (1978), criza maturității este un examen de calitate al structurii existențiale pe care individul și-a întemeiat viața de până acum (cu toate liniile de forță ce îi dau contur), pentru ca, imediat după consumarea acestui demers, care se întinde pe mai mulți
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
posibilitatea implicării în decizii care afectează modul de lucru și a celor care desfășoară direct relaționarea cu cursanții și cunosc problemele concrete; - existența unor mecanisme de soluționare în timp util a problemelor ce apar, respectiv de gestionare a situațiilor de criză etc. (Sava, 2003, p. 258). Desigur, problemele cotidiene ce apar în implementarea ofertei sunt mai numeroase, nu există soluții-cadru și nici posibilitatea de a acoperi în spațiul de față problematica implementării. 4. Evaluarea În dezvoltarea unui sistem de evaluare a
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
cu experiența anterioară fiind corectată, în primul rând, printr-o examinare a situației, urmată de transformarea și schimbarea variabilelor guvernante și apoi a acțiunilor. Acest tip de învățare este relevant în problemele complexe, neprogramabile, în special în situațiile majore de criză, presupunând o reconsiderare a situației și, adeseori, schimbări radicale. Cei doi accentuează faptul că „învățarea cu buclă dublă” (generativă) este un nivel al învățării foarte important, dar de multe ori absent, în timp ce „învățarea cu buclă unică” (corectivă) este mult mai
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
transfer de cunoaștere, de tehnologie, de proceduri de operare sau prin inițierea unor diverse studii și cercetări. Pentru ca învățarea să se poată produce, este nevoie de un echilibru între nou și vechi, între schimbare și stabilitate. Însă, în situații de criză, organizația este obligată să învețe pentru a supraviețui, dar, în aceste condiții, pot interveni deficiențe la nivelul învățării (insuficienta prelucrare a datelor, neînțelegerea acestora, „omiterea” de informații valoroase etc.). c) Atribute tehnologice Sistemele informaționale influențează învățarea organizațională în mod direct
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
personală; - de a comunica eficient cu alții, preîntâmpinând eventuale neînțelegeri și conflicte; - de a învăța să-și planifice diversele evenimente ale vieții, trăind sentimente de satisfacție; - de a face față unor solicitări variate, inclusiv de a depăși situațiile dificile, de criză. Confortul familial și personal al adulțilortc "Confortul familial și personal al adulților" Adulții sunt persoane responsabile, care au obligații sociale și familiale multiple. Ei sunt preocupați nu numai de propria carieră, ci și de siguranța și confortul membrilor familiei lor
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
pentru a le face față, că aceste roluri se suprapun, sunt într-o continuă dinamică și schimbări (fie că are statutul de părinte, angajat, director, șomer, soț sau divorțat, recăsătorit, bunic, pensionar, văduv etc.), de multe ori provocând situații de criză în care adultul are nevoie de asistență, ne putem imagina diversitatea nevoilor educaționale (de perfecționare, pentru avansare în carieră sau de recalificare, de petrecere a timpului liber și dezvoltare personală etc.) ale adultului, respectiv complexitatea educațieisale. Cu toate aceste „nedreptăți
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
dependente de întăririle de care au avut parte din diverse surse provenite din mediul său sociocultural. Aceste perspective se schimbă ca urmare a reflecției asupra experienței anterioare, fiind necesar să fie în consonanță cu aceasta. Mai ales în momente de criză, adultul trebuie să se reevalueze și să dezvolte alte strategii de a supraviețui, unii chiar afirmând că adultul învață numai în momente de criză, de cotitură. Mezirow nu este așa de radical, ci explică mai nuanțat procesul învățării ca pe
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
asupra experienței anterioare, fiind necesar să fie în consonanță cu aceasta. Mai ales în momente de criză, adultul trebuie să se reevalueze și să dezvolte alte strategii de a supraviețui, unii chiar afirmând că adultul învață numai în momente de criză, de cotitură. Mezirow nu este așa de radical, ci explică mai nuanțat procesul învățării ca pe o succesiune ciclică de secvențe: experiența, incapacitatea de a mai face față cu succes rolurilor sociale de îndeplinit, reformularea, reconstrucția propriei concepții asupra realității
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
pe o perioadă mai lungă. În acest proces de transformare, trebuie să avem în vedere, deopotrivă, și componenta afectivă a învățării (ce are un rol deosebit în realizarea reflecției critice). În plus, întregul proces de transformare are la bază o criză personală internă sau factorii contextuali (ce pot fi personali - de exemplu, dorința de schimbare, situații tensionate, deschiderea către noi experiențe etc. - sau socioculturali - de exemplu, tendințe naționale, influențe istorice și geografice etc.) ori aspectul relațional (pe larg valorificat în situații
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
rasiale, mecanisme de presiune socială și acțiunea acestora (de exemplu, de la sistemele de semnificații - prejudecăți, stereotipuri, clișee, standarde, tipare preconceptuale, modele culturale - până la modă, limbaj sau modalități de propagandă și persuasiune, manipulare) etc.; - analizele macrosociologice care vizează schimbarea socială și criza societății industrializate, globalizarea și impactul acesteia, suprastructurile, inclusiv cele consacrate de teoria sistemelor, educația fiind un subsistem al sistemului social, cu tot ce decurge din această subordonare și din interacțiunea acestei subcomponente cu celelalte componente ale sistemului social: subsistemele economic
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
importante, alături de realizarea profesională. Savurând deliciile oferite de independența individuală, tinerii din Occident au provocat o scădere drastică a numărului de căsătorii în deceniul al șaptelea al secolului XX, ceea ce a determinat autoritățile din domeniu să vorbească despre o veritabilă criză a instituției respective. Explozia mijloacelor anticoncepționale a permis proliferarea concubinajului (a uniunii libere) între parteneri, dar și experimentarea unui număr mai mare de relații afective sau chiar a ipostazei de celibatar. În acest context, așa cum observa J.C. Kaufmann (apud Aubry
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
tribalizarea organică a societății mondializate. Și va reuși, neîndoielnic, cu condiția totuși de a ști să păstreze, ca pe un principiu fondator, echilibrul dintre unu și multiplu, de care orice subiect are nevoie pentru a-și construi identitatea”. Prin urmare, criza de creștere pe care o traversează încă familia contemporană (postmodernă) aduce mereu noi dovezi că, în pofida tuturor aparențelor, căsnicia se impune ca instituția cea mai rezistentă și mai longevivă a omenirii. O interesantă și plauzibilă viziune despre modul cum ne
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
o deschidere față de semeni(inclusiv față de vitregiții vieții), dar și prin sporirea receptivității față de rezonanțele umane ale valorilor. 3.3.3. Vârstele adulte mijlocii (35-65 de ani)tc "3.3.3. Vârstele adulte mijlocii (35‑65 de ani)" Caracterul de criză al vârstelor care ocupă perioada de mijloc a vieții este frecvent semnalată în literatura de specialitate. Conform lui Erikson (1965), întreaga ontogeneză (cu cele opt stadii pe care le identifică autorul respectiv) stă sub semnul unor crize ce rezultă dintr-
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
ani)" Caracterul de criză al vârstelor care ocupă perioada de mijloc a vieții este frecvent semnalată în literatura de specialitate. Conform lui Erikson (1965), întreaga ontogeneză (cu cele opt stadii pe care le identifică autorul respectiv) stă sub semnul unor crize ce rezultă dintr-un palemos, cum ar spune filosofii greci, adică dintr-o confruntare între două tendințe antinomice. Specific maturității mijlocii este conflictul dintre generativitate și stagnare. Primul termen are conotații evident altruiste și evocă strădania individului de a se
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
egocentrice, întrucât persoana în cauză își focalizează atenția îndeosebi asupra ei însăși, poate și fiindcă, în etapele anterioare, slujindu-i pe cei dragi, s-a neglijat pe sine. Derulând firul analizei, vom menționa că Levinson și colaboratorii săi (1978) plasează criza respectivă în intervalul de vârstă 35-45 de ani. În esență, ea este comparabilă cu cea care survine în adolescență, deoarece identitatea persoanei devine problematică. Există o multitudine de cauze care pot genera o asemenea stare de lucruri: schimbări la locul
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
să surmonteze provocările dramatice ale vieții. Ceea ce se distilează cu certitudine este că asistăm la o perioadă de reevaluare profundă, ceea ce seamănă cu un fel de bilanț lucid și responsabil. Apelând la lexicul lui Levinson și al colaboratorilor săi (1978), criza maturității este un examen de calitate al structurii existențiale pe care individul și-a întemeiat viața de până acum (cu toate liniile de forță ce îi dau contur), pentru ca, imediat după consumarea acestui demers, care se întinde pe mai mulți
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
posibilitatea implicării în decizii care afectează modul de lucru și a celor care desfășoară direct relaționarea cu cursanții și cunosc problemele concrete; - existența unor mecanisme de soluționare în timp util a problemelor ce apar, respectiv de gestionare a situațiilor de criză etc. (Sava, 2003, p. 258). Desigur, problemele cotidiene ce apar în implementarea ofertei sunt mai numeroase, nu există soluții-cadru și nici posibilitatea de a acoperi în spațiul de față problematica implementării. 4. Evaluarea În dezvoltarea unui sistem de evaluare a
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
cu experiența anterioară fiind corectată, în primul rând, printr-o examinare a situației, urmată de transformarea și schimbarea variabilelor guvernante și apoi a acțiunilor. Acest tip de învățare este relevant în problemele complexe, neprogramabile, în special în situațiile majore de criză, presupunând o reconsiderare a situației și, adeseori, schimbări radicale. Cei doi accentuează faptul că „învățarea cu buclă dublă” (generativă) este un nivel al învățării foarte important, dar de multe ori absent, în timp ce „învățarea cu buclă unică” (corectivă) este mult mai
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
transfer de cunoaștere, de tehnologie, de proceduri de operare sau prin inițierea unor diverse studii și cercetări. Pentru ca învățarea să se poată produce, este nevoie de un echilibru între nou și vechi, între schimbare și stabilitate. Însă, în situații de criză, organizația este obligată să învețe pentru a supraviețui, dar, în aceste condiții, pot interveni deficiențe la nivelul învățării (insuficienta prelucrare a datelor, neînțelegerea acestora, „omiterea” de informații valoroase etc.). c) Atribute tehnologice Sistemele informaționale influențează învățarea organizațională în mod direct
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
personală; - de a comunica eficient cu alții, preîntâmpinând eventuale neînțelegeri și conflicte; - de a învăța să-și planifice diversele evenimente ale vieții, trăind sentimente de satisfacție; - de a face față unor solicitări variate, inclusiv de a depăși situațiile dificile, de criză. Confortul familial și personal al adulțilortc "Confortul familial și personal al adulților" Adulții sunt persoane responsabile, care au obligații sociale și familiale multiple. Ei sunt preocupați nu numai de propria carieră, ci și de siguranța și confortul membrilor familiei lor
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
ceea ce cred că motiveza opțiunea lui Alexa, căci el, dincolo de titluri de piese puse în scenă, poate adăuga nume de elevi pe care i-a format. Spectacole și artiști iată moștenirea drumului de la lumina scenei la umbra pedagogiei. Alexa, dincolo de crize și indoilei, dintotdeauna a fost un învingător și observându-l, nu de mult, mergând eroic pe strada George Enescu, înspre UNITER, l-am invidiat. De unde-i venea această încredere care de mult m-a părăsit? Și atunci am înțeles: dincolo de
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
pe Oleg Efremov întemeietorul faimosului "Sovremennik". Situația la teatrul academic, înființat de C. S. Stanislavski și V. I. Nemirovici-Dancenco, era dramatică. Rutina pusese stăpânire pe cea mai vestită scenă a Rusiei. Efremov se străduia din răsputeri să facă față acestei crize. A selectat trupa. L-a învitat pe secretarul literar de la Teatrul Armatei, Anatoli Smelianski, cu care eu colaborasem în timpul activității mele la același teatru. Era unul din cei mai serioși tineri critici teatrali. Într-o bună zi, Smelianski mă sună
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]