7,011 matches
-
reunite în volum abia în 1935. Din noiembrie 1906, este redactor la „Sămănătorul”, unde va rămâne până în 1908. Semnând A. Mirea, A. și St. O. Iosif încep să publice aici, apoi și în „Viața românească”, „Reforma”, „Viitorul”, „Ordinea”, „Minerva”, „Minerva literară ilustrată”, „Cumpăna” (1909-1910, scoasă de cei doi împreună cu M. Sadoveanu și Il. Chendi), un material bogat și extrem de variat. Volumele lor se succedă cu repeziciune: Legenda funigeilor (1907), Cometa (1908), Caleidoscopul lui A. Mirea (1908 și 1910), Carmen saeculare (1909
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285370_a_286699]
-
einsteinian; * timpul cosmologic. MIHĂILĂ Ecaterina (1995) Textul poetic Perspectivă teoretică și modele generative, București: Editura Eminescu. * structura de suprafață; * structura de adâncime MUREȘANU IONESCU Marina (1996) Literatura, un discurs mediat, Iași: Editura Universității "Al. I. Cuza". * teoria lecturii; * psihocritica; * comunicarea literară mediată; * referință și intertextualitate; * pact de lectură. PETRES-CU Lăcrămioara (2000) Poetica personajului în romanul lui Camil Petrescu, Iași: Junimea. * autoreferențialitatea * -generică; * -po(i)etică; * -auctorială. PIÉGAY-GROS Nathalie (1996) Introduction à l'intertextualité, Paris: DUNOD. * protocol de lectură. RABAU Sophie
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
volumele 1 și 2 reunite sub titlul Opera lui Mihai Eminescu, București: Editura Minerva). o intertextul (german, francez, indian) în opera lui Mihai Eminescu. CĂRTĂ-RESCU Mircea [1991] (2011) Eminescu: visul chimeric, București: Humanitas (Visul chimeric pentru prima ediție, București: Editura Litera). o critica arhetipală a operei eminesciene: complexele eminesciene; imaginea interioară eminesciană. CIMPOI Mihai (1995) Spre un nou Eminescu. Dialoguri cu eminescologi și traducători din întreaga lume, București: Editura Eminescu. o Eminescu și Einstein. CIMPOI Mihai [2003] (2007) Esența ființei: (Mi
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
puncte de vedere lectoriale anunță un lucru bun atunci când prezintă indice de valoare ridicată. 76 G. D. Pencioiu "Proza lui Eminescu", Antologia Eminescu Pe mine mie redă-mă. Contribuții istorico-literare până la 1939, coord. Mihai Cimpoi și Cristiana Crăciun, Chișinău-București: Editura Litera & David, (1999), p. 72. Articolul este cuprins și în Corpusul receptării critice a operei lui Mihai Eminescu, realizat de Teodor Vârgolici și Ionel Oprișan, București: Editura Saeculum, (2002), volumul 2 (1890-1893). (Conform Amita Bhose, G. D. Pencioiu are [și] meritul
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
11 Sturdza, Stătescu, apoi Brătianu, discutat discursul Tronului și stabilit pasajele privind problema Dunării. Berlinul nu dorește să intervină asupra Vienei spre a recomanda propunerea noastră privind participarea Austriei la Comisia statelor riverane. Astfel, Conferința de la Londra rămâne pentru noi literă moartă. La amiază audiențe. Copiii o vizitează pe doamna Brătianu, apoi muzeul, de unde se întorc la ora 6. Rupere de nori, apoi ploaia încetează. Ora 6 Chițu la mine. Se vorbește despre mișcări împotriva mea, care ar porni de la Iași
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
ani, N. s-a arătat permanent un condei activ. E prezent în numeroase periodice: „Neamul românesc”, „Neamul românesc literar”, „Adevărul literar”, „Vieața nouă”, „Convorbiri literare”, „Convorbiri critice”, „Floarea darurilor”, „Viața literară”, „Cosinzeana”, „Flacăra”, „Actualitatea”, „Ilustrațiunea română”, „Săptămâna ilustrată”, „Dimineața”, „Minerva literară ilustrată”, „Dumineca”, „Noua revistă română”, „Lumina”, „Steaua noastră” (New York), în publicații teatrale - „Rampa”, „Scena”, „Teatrul” (Iași) sau cu profil social - „România muncitoare”, „Facla”, „Viața socială”, „Viitorul social” ș.a. Internat în 1913 într-un sanatoriu din Elveția, așterne pe hârtie impresiile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288420_a_289749]
-
lui Al. Macedonski, cât și cel al lui Ovid Densusianu. Debutează în adolescență (probabil în 1907), colaborând cu poezii, articole și traduceri la numeroase periodice: „Floarea darurilor”, „Convorbiri critice”, „Frăția românească”, „Sămănătorul”, „Neamul românesc”, „Voința națională”, „Noi pagini literare”, „Minerva literară ilustrată”, „Ramuri”, „Revista copiilor și tinerimii”, „Neamul românesc literar”, „Vieața nouă”, „Solia”, „Adevărul literar și artistic”, „Lumina literară”, „Arta”, „Rampa”, „Flacăra”, „Căminul nostru”, „Scena”, „Viitorul” ș.a. În 1909 publică primul volum de versuri, În umbra iubirii, urmat de Poezii (1911
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288570_a_289899]
-
și tradiție, iar Aureliu Weiss, Manifestul suprarealismului. Din 1922 este membru în gruparea „Poesis” și unul dintre principalii ei conferențiari, vorbind despre poezia lui Walt Whitman, teatrul lui Frank Wedekind, mișcarea de la „Contimporanul” ș.a. A colaborat cu publicistică politică sau literară și cronici dramatice la „Fapta”, „Viața românească”, „Teatrul”, „Adevărul literar și artistic”, „Dimineața”, „Rampa”, „Hiena”, „Cele trei Crișuri” ș.a. A mai semnat cu inițiale și cu pseudonimele Teofil și Iunius. F. se numără între cei care au susținut, după întâiul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287004_a_288333]
-
prăpăstii cu efect melodramatic; nici să speculez nerozia umană, care nu cere decât s-o distrezi; ochii scrutători ai tovarășilor mei de visuri răsar din întunericul trecutului ca licuricii noaptea și ei îmi cer să fiu om înainte de a fi literat. Viața pentru ei a fost năpraznică.” Pentru oamenii din povestirile lui, viața este, într-adevăr, o luptă aprigă. Fiecare dintre ei năzuiește pătimaș spre o altfel de existență. Nici unul nu poate admite să rămână captiv într-un orizont îngust, limitat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287636_a_288965]
-
mediu bucovinean. Lirismul, prezent aici, devine preponderent în Printre stropi, volum ce adună un fel de poeme în proză în registru minor. Câteva poezii, publicate târziu, vădesc o bună stăpânire a versului, pe o tematică insuficient personalizată. Destul de bogata publicistică literară face loc cu timpul unor studii mai aplicate, vizându-l îndeosebi pe B.P. Hasdeu. În Contribuțiuni... sunt incluse și alte cercetări, cum ar fi cele privind istoria presei românești, literatura comparată (Pușkin în românește), sociologia literară ( Ideea proprietății literare la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288020_a_289349]
-
discursuri parlamentare). DLR = Academia Română, Dicționarul limbii române. Serie nouă. Redactori responsabili: acad. Iorgu Iordan, acad. Alexandru Graur și acad. Ion Coteanu. Din anul 2000, redactori responsabili: acad. Marius Sala și acad. Gheorghe Mihăilă. București, Editura Academiei, Tomul XIII. Partea I. Litera V, 1997. DLRM = Academia Română a Republicii Populare România, Institutul de Lingvistică, Dicționarul limbii române moderne, București, Editura Academiei, 1958 (coord.: D. Macrea). DEX 2009 Academia Română, Institutul de Lingvistică "Iorgu Iordan- Al. Rosetti", Dicționarul explicativ al limbii române, ediție revăzută și
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
fără să ne dăm seama că sînt cel mai bine adaptate la suporturile aeriene. Deplîngem decadența noțiunilor de lege, de universal, de virtute civică, vorbind despre criza principiilor în privința serviciului public, a interesului general, a civismului și laicității. Iată-le "literă moartă". Și pe bună dreptate, de vreme ce pe cînd trăiau exista un cult al lor, o asceză a Literei. Trebuie să mai amintim că legea există doar scrisă? Universalitatea, numai consemnată pe un punct stabil? Universalul nu este oral, este degetul
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
Nu mă iau de oameni pe stradă Să simți cum îți crapă capul, ochii, fiecare vinișoară, striație. Apoi, plecând de la spital, drumul spre casă, halta la vânzătorul de ziare, care bănuiește că, dacă e miercuri, voi cumpăra ProSport, Cațavencu, România Literară nu mai citiți? Nu prea vorbiți dumneavoastră! Începuse să mă cunoască. Autobuzul 136 e ceva mai liber spre orele 8, 9. Evitam dialogul. Auzeam zdruncănituri, huruituri. Și atât. Nuanțele nu le percepeam. Oameni care deschid gura ca niște pești. Ce
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
că mi-aș putea pierde stima pentru el. Munții m-au învățat, în primul rînd, să fiu moral. Dar i-am citit cartea, între timp mi-a trimis-o chiar el, nu, nu se poate pune problema așa! Moralitatea-i literară nu poate fi pusă la îndoială. Cred că numai comoditatea ne poate face să gîndim pustiu. Mircea e fără discuție un poet incomod. Dacă l-ai cunoaște personal, nu l-ai putea gîndi decît cu stimă. Poate că a noastră
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
Bellow și "Voyage au bout de la nuit" a lui Céline. Admirabile cărți! Între timp i-am trimis poeme d-lui Daniel (Dimitriu, redactor la "Convorbiri literare" n. red.)! Știi, imediat după ce am văzut CRONICA am trimis (se pare) la ROM. LITERARĂ și poeme din cele trimise lui Turtureanu și neluate în seamă. Îți închipui, n-ar fi bine să apară vreunul din acele poeme în două reviste. Mi s-a mai întîmplat, fără voia mea, desigur, nu s-a sesizat, dar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
mai ascunsă, aberația. Caracterul ei original este imposibil de mimat; scriitorii care se aventurează în acest domeniu de "rezervație specială" eșuează în impostură. Nebunia nu poate fi mascată, nici ascunsă în opere. * Ar fi interesantă o monografie în care patologia literară să se confrunte cu falsul. De altfel, pe această cale intrăm într-un domeniu fabulos care nu se poate localiza numai la patologia ca expresie literară, deoarece astfel de maniere artistice bizare, de o extravaganță nedisimulată, au stimulat manierisme, stiluri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
poezia așteptării, inevitabila perioadă determinată de evenimentul scrierii, care, azi, a devenit o simplă apăsare de butoane. Pe cale electronică știrile au "informație", precizie, dar nu se va scrie, ca în scrisorile pe care le răsfoiesc acum (din care reproduc ad literam), despre "câte și mai câte se petrec într-o "capitală de giudeț", nici despre ce și-a uitat Aglăița la locotenentul Ramiro după o noapte... nici de Albăstrica care (sic) nu faci ouă nici anul ista darn u mă lasă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
având de data asta drept „limuzină” o Dacie cu parbrizul crăpat, condusă de un prieten devotat, m-am decis să scriu În grabă câteva rânduri, ca să-mi clarific intervenția din seara premierei. Nicolae Manolescu mi le-a publicat În România literară cu aceeași generozitate pe care a manifestat-o față de mine și În alte ocazii. Mi-am reafirmat poziția și În diverse interviuri, centrând explicația discursului meu din seara premierei pe trei puncte: 1. instalarea brutală a detectoarelor metalice a creat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
întotdeauna confiscate de subiectele zilei, ale ultimei ore, întorceam pe toate fețele „situațiunea“ care, de ce n-aș spune-o, ne apărea amândurora din ce în ce mai neagră. Mai vorbeam și de literatură, din când în când, despre ce apărea prin reviste, în România literară mai ales, al cărei cititor fidel, și exigent, era dintotdeauna. Era nerăbdător să-i apară volumul nou de poezii predat unei edituri, volum despre care îmi spusese într-o zi că îl dedicase regelui Mihai. M-a întrebat dacă nu
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
fost aceea de arhitect de publicații. Nu mă mai refer la cele dinainte de război, ci numai la Contemporanul și România literară, de care numele său este legat indislocabil. Contemporanul l-a condus șaisprezece ani, între 1955 și 1971, iar România literară șaptesprezece ani, între 1971 și 1988, când moartea l-a găsit la post. România literară (seria actuală) nu el a înființat-o, ci Geo Dumitrescu, în 1968, dar, preluând-o în 1971, Ivașcu s-a implicat atât de mult în
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
al colegului meu. I-am prezentat odată un caiet de versuri pe care le comisesem în ultimii ani de liceu, impresionând cu ele persoane dragi mie din cercul familial și câțiva buni amici brăileni, dintre care însă nici unul nu era literat. Pentru prima dată urma să mă confrunt cu un altfel de lector, dar nu mă bătea gândul că opinia lui ar putea fi alta decât a cititorilor mei de până atunci, adică integral favorabilă. Ce așteptam de la Sorin era să
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
54 și ’56, ecou bine temperat, cum arătam, al dezghețului hrușciovian, nu oferea o deschidere efectivă de orizont cultural. Nimic limpede nu se profila înainte, nimic ademenitor, totul era cețos, incert și astfel privirile noastre, ale tinerilor studioși de atunci, literați în formare, se întorceau iscoditoare spre trecut, nu spre trecutul imediat, de bună seamă, cufundat în noaptea proletcultismului, ci spre trecutul cultural antebelic, care ne apărea scăldat în îmbietoare lumini. De fapt, nici nu eram prea depărtați în timp, atunci
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
Baltag a contribuit esențial, în plină epocă totalitară, la reînvierea poeziei românești și mai apoi la reafirmarea ei prodigioasă. În luna februarie a acestui an*, Cezar Baltag mi-a telefonat pentru a mă întreba dacă-i putem găzdui în România literară un mic articol polemic, un răspuns pe care se vede obligat să l dea unui atac care i s-a făcut într-o publicație de rea faimă. Îl ponegrise cineva care odinioară și el fusese poet, coleg de generație cu
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
să-i fac întrebările. Stabilim să-l vizitez duminică. Vineri mă sună el, voce bună, „cooperantă“. Și-a amintit că are niște tablete nepublicate, din cele scrise pentru „Cronica elementară“, rubrica pe care a vrut s-o țină în România literară în ’90, dar s-a răzgândit. Au rămas la mine trei texte (e adevărat), ar mai adăuga două. Ar mai fi și niște desene, portretele lui Urmuz, Ionescu, Rebreanu, Filimon, Ghica, să le punem și pe astea. Tabletele și desenele
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
fie îngrămădite acolo, probabil pentru o mai lesnicioasă supraveghere, repartizându-ni-se câteva mici odăi în care, la început, simțeam cu toții că ne sufocăm. Eram obișnuiți cu largile spații ale clădirii boierești din Ana Ipătescu 15, unde, înainte de evacuare, România literară ocupa în întregime primul etaj. Azi funcționează acolo, în toată clădirea, Ambasada Libiei. Eu și Horea împărțeam, așadar, în redacție aceeași strâmtă încăpere în care ne primeam colaboratorii, eu criticii, iar el poeții, ceea ce înseamnă că la el venea mai
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]