7,696 matches
-
posi bilitatea de a supraviețui. Visul, indiferent de decor și de culorile care îl locuiesc, este darul pe care banda desenată îl face celui care se apropie de textele sale. La capătul drumului, atunci când albumul este închis, cei de astăzi resimt, poate, aceeași plăcere, delicată și tandră, pe care o trăiau înaintea noastră bunicii noștri contemplând țara lor de povești. Acestei bucurii luminoase a lecturii îi sunt dedicate paginile acestui volum. Și un post-scriptum Când se va trezi cel adormit. O
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
reflecta adeseori Haddock atunci când rangul de aristocrat îi oferea privilegiul meditației, decât această tihnă care se întinde luni și ani de-a rândul, fără ca nici un nor să întunece cerul de la Moulinsart. Din când în când, vizitând camerele din castel, Haddock resimțea, ca o umbră depărtată a unei muzici stingându-se încet, nostalgia aventurilor pe care le trăise. Propria sa imagine i se înfățișa în nuanțe sepia, ca fragmentul dintr-un album de familie pe care îl răsfoia din ce în ce mai rar. Ceea ce rămânea
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
hipnotică a tangoului. Sunetul textului i se impregnase în memorie și, aplecat peste marginea navei sale, cu ochii în oceanul care se înșira înspumat, Corto nu se putu împiedica să se gândească la timpul care se scurgea și la Pandora, resimțind pe buzele sale amintirea gustului buzelor ei. Hotărât lucru, acest Turgheniev mă face să fiu mai melancolic decât de obicei, exclamase Corto și aerul nopții marine îl învăluise, ca un sarcofag înmiresmat. În zilele în care în jurul său se murea
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
scriitorul trăia fericit clipele de glorie în care își juca rolul de star hollywoodian. Dacă nu ar fi scris, ar fi fost un actor remarcabil. Măsurându-l în ceasurile pe care le petrecuseră împreună, în jurul unor sticle de whisky, Corto resimțea prezența voinței devoratoare și sinucigașă despre care nu știa niciodată unde îl va duce cu adevărat. Știi, când te văd alături de mine, luptând și scriind despre un război care nici măcar nu este al nostru, îmi vine în minte întâlnirea mea
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
medicament străin Sirolin Roche. Și am trecut și de răscrucea asta. Apropo de căldură, lemne nu erau și se foloseau la încălzire cocenii, paiele, ciurlanii. Mâncarea, mai modern, se făcea la primus folosindu-se gaz lampant. În 1935 s-a resimțit din plin seceta. Guvernul de atunci a înființat cantine în toate comunele din Bugeac, deci și în Tabacu. Nimeni nu a suferit de foame. Poșta era spaima mea. Mi-era frică să nu vină suspendarea din post în avantajul cuiva
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
că ți-e dor un pic de liberele maidane mioritice unde poți să-ți arunci nestingherit gunoiul din mașina aflată în mers sau să-ți schimbi uleiul la mașină pe marginea șanțului fără ca cineva să sune la Poliție. Despre singurătatea resimțită într-un sat din Luxemburg: nimeni nu mânca semințe pe banca din fața casei, nu mă simțeam nici admirat nici bârfit, ceea ce mă făcea să mă întreb dacă exist. Am simțit ca dispărute reperele unei existența în funcție de care eram obișnuit să
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
suficiență. Limba natală este mediatorul spiritualității noastre, dar ne este și limită totodată; ea este deschidere către gândire și închiderea într-o gândire în același timp. Putem spune c-o iubim abia după ce o depășim înspre gândirea în alte limbi, resimțind-o ca "locul" în care gândirea noastră se simte acasă. Raporturile cu limba ar trebui gândite din perspectiva uzucapiunii: o are cel care o stăpânește mai mult timp. Ar trebui deci să introducem și tagma detentorilor precari, ale căror drepturi
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
eram cu toții într-o situație foarte tensionată; și că eu eram, fără ca ceilalți indivizi implicați s-o știe, sora lui Enro - cu o mulțime de restricții automate în ce privește comportamentul. Și, în plus, îl întâlnisem deja pe Eldred Crang și fascinația resimțită față de Semantica Generală a făcut ca el să devină o persoană foarte specială pentru mine. De asemenea, trebuie să spun că Gilbert Gosseyn Unu era pentru mine un personaj care mă proteja, cineva pe care mă puteam bizui." Apoi adăugă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
m punctul acela, și spuse ceva de felul: - N'ya dru ham tai, Neggen? Vocea ei părea tulburată și suna ca o întrebare. Tonul bărbatului era mai ridicat. - Doamne, Dumnezeule, spuse el. Rubri, ce bolboroseală mai e și asta? Șocul resimțit la acest schimb de replici se răsfrânse și asupra lui Gosseyn. Îi trebuiră câteva secunde pentru a se obișnui cu sentimentul neașteptat că el era într-un fel responsabil pentru ceea ce se întâmplase cu acești oameni. Adresându-se lui Neggen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
și desfășura părul peste el, lunecând pe pat. Ieșind din cochilie, melcii se strecurau sub pătură și i se urcau pe trup. Îi foșgăiau târându-se pe piele și sub piele. Erau foarte greu de stăpânit. Senzația pe care o resimțea masterandul era extrem de neplăcută. Balele gelatinoase i se lipeau de scoarța de pe picioare și de pe mâini, uscându-se Între degete și degajând un miros de mâl dospit... O mulțime de limacși Îi mișunau, ca niște limbi reci, de șarpe, bifurcate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
nu mai vorbim de infirmieri, Încercau prin tot felul de mijloace, inclusiv cele coercitive, uzând de bătăi și strânsul degetelor În ușă, să-i Îndrume pe „calea cea bună”, anihilându-le voința și aducându-i la același numitor. Acum ei resimțeau victoria lui Oliver ca pe propria lor victorie. Nu era de mirare că, În camera vecină, prestația lui fu răsplătită cu aplauze și zgârieturi În tencuială și pe linoleum. Oamenii-degete și oamenii-unghii se simțeau solidari cu Oliver. Ca și oamenii-gât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
provizie), apoi lua ziarul și citea cu voce tare, făcând, pe alocuri, anumite Însemnări cu creionul chimic. Contactul cu cimitirul și mai ales cu anunțurile funerare aveau harul de a-i toci Încetul cu Încetul ancestrala teamă pe care o resimțea de fiecare dată stomatologul Paul atunci când se gândea, În momentele de cumpănă Între zi și noapte, la trecerea sa Într-o altă existență, mai intimă și mai puțin agitată decât aceeea În care Îi era dat să viețuiească... Gândul morții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
În inimă și de aici Înapoi În stomac, după care se rostogoliră În jos, răspândindu-se În mii de șuvițe luminoase În palme și În tălpi. Făcând câțiva pași, Noimann transpiră din plin. Bucuria de a trăi pe care o resimțea Îl potopi cu totul. Stomatologul, călcând peste interdicția pe care și-o fixase În minte, mai trase un gât. Și apoi Încă unul. Trupul Îi fu scuturat de un cutremur. Stropii de bucurie și lumină ce-i alergau prin vene
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
cu titlu criptic „Canibalism stelar“ (vol. I, p. 42) “Întâlnirea celor două stele, a celor două făpturi“ nu este „efectul interpenetrării dintre acțiunea de precunoaștere cu cea de necunoaștere“, după cum va susține Nina Roth‑Swanson, ci transpunerea lirică a șocului resimțit de Mendel Osipovici În momentul În care privirile noastre se vor fi Întâlnit, atunci, la redacția publicației Însemnări rusești (unde trecuse “Întâmplător și fatal“) de la Paris, Într‑o sumbră zi de noiembrie a anului o mie nouă sute douăzeci și doi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
a început, iar unii dintre noi nici acum nu realizează că suntem la răspântie: acum trebuie să hotărâm încotro s-o luăm! Acum este momentul să ne hotărâm soarta și, implicit, sfârșitul războiului! Este adevărat că urmările lui vor fi resimțite încă mult timp de aici înainte, dar la fel de adevărat este faptul că numai de noi depinde ca aceste urmări cvasi-vizibile pe toate fronturile să fie foarte ușor și repede îndepărtate. N-avem nevoie pentru acest gest hotărâtor nici de arme
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
nu doriți să le cunoașteți ci să le îndepărtați prin credință și prin binecuvântare de voi și de cei dragi vouă, ele nu vor câștiga războiul, iar voi veți rămâne feriți de această luptă inutilă. Lupta există totuși, toți o resimțim, într-un fel sau altul, în toate planurile vieții cotidiene, iar mulți dintre noi au fost atinși mai greu chiar: trupește (sănătate), sufletește (subconștient), psihic (dezechilibru în acțiune și gândire), sau prin cei dragi lor (copii, frați, părinți), caz în
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
lumilor de sus." (tr. Al. Ciorănescu, Jean Moréas, Stanțe, București, 1945, p. 18) Grație nu știu cărui prestigiu - entuziasmul ochiului care se exaltă, cantitatea considerabilă de vocale care comentează vacuitatea tabloului, în sfârșit, limita circulară impusă acestei calote de cer - nu mai resimțim deloc banalitatea cuvântului "inondé". Dimpotrivă, suntem ispitiți să-l despărțim în două vocabule: "in" și "onde". Procesul propagării ondulatorii a luminii e recreat poetic, și asistăm la un adevărat "vîrtej de lumină", în jurul unui punct ideal. Suntem pur și simplu
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
este izgonită, atunci nu poate fi vorba decât de un singur ermetism: acel copleșitor curent de gânduri și de emoții orfice, acompaniamentul grav și subteran al unora dintre stanțe parcă. Succesiunea anotimpurilor, îmbucătățirea lui Dionysos în peisaj, misterul germinării sunt resimțite de Moréas într-un chip sacru: ca un adevărat inițiat, gâfâind pe drumul care-ajunge de la Cefis la Eleusis. Această miere atică, atât de nouă, pe care-o aduce poeziei franceze, e mai degrabă spicul triptolemic: propria cunoaștere a unei Grecii
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
elucidarea acelorași probleme, în ceea ce privește axiomele analizei, nu poate fi scontat pe curând. * Cu acest cerc de probleme am atins extremele "gîndirii hipogeene". Mărturisim că un sentiment indescriptibil, eminamente inconfortabil, ne stăpânește printre aceste straturi ursuze de uniform salpetru ale minții. Resimțim graba de a ieși mai curând în ziua fenomenală, unde construcțiile științei își desfășoară siluetele lor limpezi. Totuși nu trebuie uitat că garanțiile atâtor turnuri și înflorite acoperișuri cu care ne mândrim zac tocmai în aceste prăpăstii. Și atunci nu
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
caracterul sau cel puțin spiritul de ordine al acestui curtean legitimist care, matematicește, se așează hotărât cu o treaptă mai jos față de acești solicitatori ai săi nesocotiți: Abel și Galois. Ușurința cu care Cauchy primește și pierde acel memoriu e resimțită de Galois ca o dizgrație a soartei. A doua cădere la examenul de intrare la Școala Politehnică, din vara anului 1829, vine odată cu sinuciderea bătrânului Nicolas Gabriel Galois (ca urmare a persecuțiilor lașe ale regaliștilor), să umbrească definitiv viața lui
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
reușite, mari isprăvi critice, ținând mai mult de spiritul de finețe decât de cel de geometrie. La pasivul direcției puriste mai sus pomenite înscriem o anumită sărăcie a conținutului temelor. Tribuna, 17 mai 1958 FORMAȚIA MATEMATICĂ În ceea ce mă privește resimt ca o umilință neștiința mea de elinește, neputința în care mă găsesc de a proba, ca pe un ban de argint, sunetul ce emit în original imnurile către Demetera, tragediile lui Eschil, versurile lui Teocrit. Ceva mai mult, sunt gata
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
pe un ban de argint, sunetul ce emit în original imnurile către Demetera, tragediile lui Eschil, versurile lui Teocrit. Ceva mai mult, sunt gata s-o recunosc public, cu o singură condiție. Umaniștii clasici să declare și ei imediat, că resimt ca o umilință egală și vinovată, necunoașterea Elementelor lui Euclid, Stoicelor lui Appollonius din Perga, Colecțiilor matematice ale lui Pappus. Dar umaniștii clasici nu vor să știe de așa ceva. Totuși gândirea se exprimă nu numai mitic, în fabulă, dar și
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
a cărei notă distinctă a fost îndată înregistrată. Materialul întrebuințat era mai mult cosmic: lava, munții, copacii, banchizele, bazaltul, granitul, silexul; dar sub această carapace de crustaceu se zbătea totuși un suflet frenetic. Dacă în forma parnasiană a versurilor se resimțea influența lui Hérédia și Leconte de Lisle, cu un adaos de masivitate și în cadrele literaturii române, de incontestabilă noutate verbală, - în conținut, diferențierea ei se arată totală: poezia lui I. Barbu nu era nici pur formală, ca cea a
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
cele ale refuzului, mă țintuiau în loc. Din când în când îmi venea, firește, ideea simplă de a le reexamina, de a le pune în acord cu datele năucitoare ale întâmplărilor. Atunci izbuteam, pentru un timp, să resping acceptarea formelor, dar resimțeam, în schimb, tot mai prezentă duritatea naturii sau a forței aceleia care îmi agrava cu perfidie, ca și cum ar fi fost străină de stările mele, stagnarea datorată blocajului. Ambiguitatea duratei și a efemerului, incertitudinile perfecției morale și ale ticăloșiei, impactul necunoscutului
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
cărui mentalitate și civilizație poartă sigiliul unei spiritualități complexe ale cărei coordonate sunt proiecții ale structurii etnice a poporului nostru, determinată de valurile de civilizații care au ocupat sau doar au traversat spațiul carpato - danubiano - pontic. Influența lor s-a resimțit în timp pe mai multe planuri: lingvistic, cultural, religios, economic sau social. Cele mai importante dintre ele încep cu civilizația strămoșilor noștri daci, continuă cu cucerirea romană, și se termină cu migrația slavilor. Influența acestor popoare se resimte și la
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Maria Asaftei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_947]