62,906 matches
-
Cea mai mare bibliotecă a antichității, care a ajuns să numere 700.000 de volume (tăblițe, papirusuri, pergamente) s-a constituit la Alexandria (Egipt) sub Ptolemeu Filadelful (285 - 246 a. Cr.) ? - Poetul Calimah, care a fost bibliotecar a întocmit un catalog al cărților bibliotecii, menționând că aceasta poseda peste 550 de tragedii și peste 1.500 de comedii ? - Că biblioteca adăpostea cele mai importante opere ale scriitorilor antici, printre care și ale marelui filozof al antichității, Aristotel ? - Că în anul 47
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
să ai live un plisc de Phoenix-Colibri, pe colegul de clasă Mircea Baniciu, care ne-a adus în pragul infarctului până în zori. Alt document de bază ar fi o expoziție unde se adună la fiecare întâlnire, ca niște moaște, marele catalog adevărat dintr-a XI-a, un răboj de lemn pe care au fost scrijelite ultimele 30 de zile de școală, câteva caiete de amintiri și oracole de-un kitsch înduioșător, cărți făcute cadou la zilele de naștere de prin anii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
două felii de pâine neagră unse cu untură sau marmeladă, învelite într-un șervet de pânză. Și poate un măr. Nu-i loc destul să vă narez cum, pe măsură ce doamna Stela Tomșa, draga noastră profesoară de matematică, ne striga după catalog, fiecare a povestit ceva ca un bilanț personal, care trebuia să se încheie, ca de obicei, cu dezvăluirea unui mic/ mare secret, de nemărturisit pe când eram școlari. Vreți să aflați ce am îndrugat, înecându-mă de plâns, deși totul era
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
tratat ca și cum ar fi încă în viață) au în comun aceste amintiri. Din nefericire, situațiile și întâmplările evocate sunt prozaice. Autorul le poetizează, dar o face într-un mod convențional, neconvingător: „Profesorii - Canciu, Manciu, / Simache, Râpeanu și Milica - / deschiseseră, o dată cu catalogul, / încă un arc de cerc / al limbii române, / porțile către stele / și ferestre către adâncul din noi, / după care s-au retras / în cancelaria uitării.“ Alte evocări sunt pur și simplu puerile: „Într un cerc restrâns de fete / și-ale
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
cu conducerea Institutului Cultural Român: este un demers util ca editurile și Centrul Cărții să sprijine autorii să aibă lecturi și contacte editoriale străine. Mi se pare mai util să ajungă și autorul și cel ce îl prezintă, decât un catalog. Centrul Cărții are nevoie să răspundă prompt la emailuri, să țină legătura cu cei interesați, să alcătuiască dosarele rapid, să urgenteze plățile etc. (editorii străini se plâng că merge greu). Dar Centrul Cărții nu poate deveni agenție literară: la ora
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
atingere. Derutantă într-un cu totul alt mod, s-a apropiat ea de mine. Pe una dintre măsuțele pentru fumat - profesoara mea pufăia fără încetare -așezase, poate fără nici o intenție sau poate totuși cu premeditare, un teanc de publicații și cataloage de artă răsfoite de nenumărate ori, care probabil că erau de vârsta mea sau chiar mai bătrâne decât mine, unele ilustrate alb-negru, altele color. Așa că elevul le răsfoia și vedea tablouri interzise de Dix și Klee, Hofer și Feininge și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
ferit de ispita de a-mi lua zborul spre geniu. Dar și Mages, care se trăgea dintr-o familie de cioplitori în piatră, mă ținea din scurt. Iar ceva profan, dar care ce-i drept figura sus de tot în catalogul german al virtuților, hărnicia, mă mâna înainte. E adevărat că încă mai locuiam departe de lumina zilei, în camera de zece paturi a căminului Caritas de pe Rather Broich, dar spațiosul atelier al studenților cu ferestrele lui înalte spre nord, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
privește, m-am implicat de pe margine. Mânios, fiindcă fusese rănit, Hofer apăra pictura figurativă, determinată de imaginea omului, împotriva priorității declarate ca absolute a tablourilor fără obiect, a căror manieră era afișată drept „pictură informală“ și ridicată în slăvi prin cataloage drept modernismul cel mai avântat. Adversarul său în această polemică se numea Will Grohmann, un critic de artă pentru care nu conta decât ceea ce, după verdictul lui Hofer, avea drept urmare „deraierea în depărtările cețoase ale neantului“. În articolele ale protesta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
o demonstrează zilnic în toate revistele: pădurari, agronomi, membri cooperatori, pescari, electricieni etc. Deci calomnia nu avea nici un suport credibil. Iar Bărzăunul n-a fost niciodată corigent nici la limba română, nici la alt obiect. În acest sens depun mărturie cataloagele școlii. În ultimul an n-a avut decît un 7 la muzică și un 8 la desen. Încolo numai de 9 și de 10. Iar la limba română a luat chiar un premiu special pentru participările sale mai mult decît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
departe. Televizorul de ultimă generație trimitea doar imagini, sonorul fiind dat la minimum. Ne așezăm într-un colț al barului. Suntem imediat observați și o barmaniță desprinsă parcă dintr-o revistă de modă vine la noi și ne oferă un catalog al specialităților de băuturi. - Când vă hotărâți, faceți semn și vin să vă iau comanda. Așezați confortabil în fotoliile barului, ne uităm unul la altul răsfoind catalogul. - Dumneavoastră, domnule profesor?... - Eu aș vrea o bere blondă și nimic mai mult
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
parcă dintr-o revistă de modă vine la noi și ne oferă un catalog al specialităților de băuturi. - Când vă hotărâți, faceți semn și vin să vă iau comanda. Așezați confortabil în fotoliile barului, ne uităm unul la altul răsfoind catalogul. - Dumneavoastră, domnule profesor?... - Eu aș vrea o bere blondă și nimic mai mult. - Eu voi comanda o cafea și un suc. Nu pot servi altceva, fiindcă sunt venit cu mașina. Face semn și în câteva secunde domnișoara barman vine și
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
spuneam și eu la fel. În pauză, un coleg a strigat în forfota din curtea școlii că, eu Ciobanu Ionuț, sunt tălângă. O poreclă dată spontan. Din acel moment, nimeni nu mă mai striga după nume, decât în clasă la catalog și cum eram foarte slab la învățătură, chiar și învățătoarea și apoi profesorii pe care i-am avut, îmi spuneau Tălângă. - Să presupun că și eu te strigam în felul acesta?... - Da, dar mai rar. Când ați devenit director și
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
bancă, unde era mereu locul meu. Atunci, dumneavoastră ați potolit clasa, ați venit la mine, v-ați uitat cu o blândețe pe care nu o pot uita niciodată, m-ați mângâiat pe cap și ați spus clasei de elevi: În catalog este trecut Ciobanu Ionuț și nu Tălângă. Vă interzic să-i mai folosiți porecla. Nu știe să scrie, să citească și să socotească, dar va învăța. Eu sunt sigur că va face acest lucru. Nu-i așa Ionuț? M-am
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
și sufletească foarte mare pentru mine. Dar nu ai fost singurul elev care a trecut dintr-o clasă în alta, fără să învețe. Îmi aduc aminte că elevii treptei întâi de liceu absentau foarte mult. Ca să le punem note în catalog unora, deseori mergeam acasă la ei și dădeau „formal” lucrări de control curente sau teze pe hârtia albă mâzgălită cu numele și prenumele, data și subiectul și nu mai scriau nimic. Și, cum tu ai spus că nu aveam voie
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
mare răspundere. Totul, totul trebuia luat ca de la început și îndepărtat ceea ce stricaseră alții. Acolo, în satul acela, cocoțat pe niște dealuri costelive, aproape de codrul de la Fundeanu, Codrul Ghenghea cum îi spun documentele arhivistice de la anul 7184 (1676) dintr-un «Catalog» cu astfel de acte păstrat la Arhivele Statului, izolat și depărtat de lume, între niște oameni buni, cuminți, muncitori, cu mult bun simț și chiar prietenoși, am lucrat din zori și până în noapte începând din ziua sosirii. Răul cel mare
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
Călător... prin vâltoarea vremii”, când domnia-sa prelucrând articolul meu „Ghetu’ om săracu’”, a adăugat o informație documentară privind denumirea codrului de la Fundeanu - vecin apropiat Căueștilor - drept „Codrul Ghenghea cum îi spun documentele arhivistice de la anul 7184 (1676) dintr-un catalog cu astfel de acte păstrat la Arhivele Statului. Dl. Oprea adaugă această informație proprie, nerevendicându-și-o, ca eu să apar într-o postură și de cercetător nu numai de memorialist. Cinste domniei sale, dar și eu îmi exprim părerea nevrând
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
Și-n poarta casei iar a bătut Toamna ce-a domoală Veste să-i deie c-a inceput Noul an de școală Clopoțelul drag sună voios Și ne așteaptă-n prag prietenos Globul terestru emoționat ‘Bun venit!’ ne spune Iar catalogul nou ne-a urat Numai note bune. TOAMNA “Nici una dintre voi nu mă întrece în frumusețe în bogăție! Nu credeți că peste tot, pe unde trec, pamântul îmi dăruiește rodul? Am din belșug struguri, mere, zarzavaturi și legume. Hambarele sunt
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
nou afară S-așteptăm cu nerăbdare PASĂRILE CĂLĂTOARE! PROBLEMA COPIATĂ Acțiunea se petrece într-o sală de clasă oarecare. Costumele elevilor pot fi uniformele școlare. Recuzita de scenă - cărți,caiete, ghiozdane, cretă de scris la tablă, buretele de șters tabla, catalog. SCENA I NINETA, SORIN, VICTORIȚA și VALERICA (La ridicarea cortinei elevii sunt în clasă. Ei așteaptă sosirea doamnei profesoare, ca să înceapă lecțiile. Până la sosirea doamnei profesoare, școlarii vorbesc între ei). NINETAVictorița, de ce nu treci să controlezi caietele? VICTORIȚA Azi nu
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
convingerea ei. Fiecare răspunde de fapta sa. SCENA a II-a NINETA, VICTORIȚA, SORIN, VALERICA și doamna profesoară PROFESOARA (intră în clasă) Buna ziua, copii! TOȚI (Se ridică în picioare) — Bună ziua! PROFESOARA Stați jos! (Se duce la catedră și așează catalogul. Lipsește cineva? VICTORIȚA (Se ridică în picioare) — Nu lipsește nimeni. PROFESOARA — Foarte bine! Sa trecem la lecție! Deschideți caietele și așezați-1e pe bancă pentru control! Trece printre bănci, controlează caietele să vadă dacă elevii și-au scris tema pentru ziua
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
eroi ai umanității, precum Prometeu sau Sisif. Nu ar fi fost niciodată exaltat în paginile unor existențialiști gălăgioși. Dar nu poate fi socotit nici un antierou, căci nu ține de o categorie anume ceea ce face. Dacă am așeza într-un mare catalog figurile ciudate pe care le cunoaștem, aparițiile de felul lui Erostrates nu ar putea sta în rând cu altele, ci mai degrabă solitar. Un asemenea catalog, dacă s-ar putea numi totuși astfel, trebuie să facă loc unor singularități incomprehensibile
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
nu ține de o categorie anume ceea ce face. Dacă am așeza într-un mare catalog figurile ciudate pe care le cunoaștem, aparițiile de felul lui Erostrates nu ar putea sta în rând cu altele, ci mai degrabă solitar. Un asemenea catalog, dacă s-ar putea numi totuși astfel, trebuie să facă loc unor singularități incomprehensibile ca atare. În astfel de situații, ceea ce „se spune“ devine mai real și mai sensibil decât cele văzute nemijlocit. Realitatea sa poate fi resimțită întocmai, aproape
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
ceea ce vezi apare ca într un adevărat emporium, un târg plin cu tot felul de lucruri, așezate oarecum la întâmplare unele lângă altele. Este un loc al diversității imprevizibile, însă minunate de această dată. Cu fiecare nouă rubrică din acest catalog, te trezești acolo unde te aștepți mai puțin. În ce fel arată, de pildă, animalele „care țopăie ca smintitele“? Dar cele „desenate cu o foarte fină pensulă din păr de cămilă“? Alături de ele se află cele „care abia au spart
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
ani să refacă condițiile de viață pe Marte și să reia evoluția, teoria dv. Darwin: M-am liniștit... Dar ce s-a mai întămplat și se întămplă în circulația planetelor prin Cosmos? Profesorul: Numărul de stele descoperite și inventariate în cataloagele oamenilor de știință este de peste 300. Dar nimeni nu știe dacă acolo există viață sau sunt condiții de viață. Evelin: Nu demult a fost descoperită o nouă Planetă care se află la 300 de ani lumină de Pămănt cu o
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
de dăscăliță, i-a Înmânat, la festivitatea de Închidere a anului școlar, prima floare, după care, ca un Înger, apărut, de undeva, din roua vieții, i-a pupat, fierbinte, mâna. Da. Mâna, cu care, ea, Învățătoarea suplinitoare, Îi pusese, În catalogul cu tartaje albăstrii, nota de Început. Nota zece! Emoția din acea clipă Îi strecurase, prin trup, o căldură, o fierbințeală, un tremur, nemaicunoscute, ei, până atunci. La câteva minute după asta, festivitatea luase sfârșit. Ea, Nana, a fugit, de Îndată
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
directă de tramvai sau autobuz pe strada Popa Tatu ― totuși n-am întîrziat o singură dată. Eram întîiul sau al doilea, " Măcar la atâta lucru să fiu fruntea!" mă parigoriseam eu. Cu toate acestea, uneori am avut și întîrzieri în catalog, însă întîrzieri voit făcute, cu un scop bine determinat și mai ales binecuvîntat! Când prima oră de curs aveam o materie grea, ca de exemplu: Germana, Matematicile, sau o materie la care știam că nu știu și că trebuia să
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]