7,705 matches
-
următoare am avut vizita d-lui Gil Crăescu din Paris, însoțit de un prieten pe nume Wolf - pe departe neamț, îmi explică el, la prezentare. Fiind căldură mare, musafirii au preferat bucătăria de vară cu ușa deschisă larg spre umbra deasă a mărului dulce și a viței de vie. În timp ce eu aduc tot ce trebuie în această situație, Gil urcă puțin în grădină spre cireșul goldan, încărcat de fructe ce se vor coace în două săptămâni - și privește gânditor spre apus
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
așa vă-ndemn și eu, Să fiți toți disciplinați, Fiindcă drumu-i lung și greu, Cu văi adânci și munți înalți... Ș-apoi Moșul duce-n spate Multă, multă greutate! MARIANA: Chiar așa este copii, Vremea-i rea și ceața-i deasă. Moșu-nfruntă vijelii... Tot umblând din casă-n casă Ca să lase jucării Celor ce sunt buni copii... ILEANA: Vă mai spun și eu, să știți, Că, dacă nu stați cuminți, Moșu1o să se mâhnească Și pe noi să ne-ocolească
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
afirme deschis acest lucru și, pe deasupra, săși motiveze într-un fel afirmația. De pildă, Socrate, cu dexteritatea sa aparte în a recunoaște locurile prăpăstioase ale gândirii. Sau, așa cum am văzut, Aristotel (Metafizica, XII, 10). Deopotrivă scepticii și stoicii vechi, în dese rânduri. Cicero face și el acest lucru, spre cinstea sa. Afirmația pe care o am în vedere se află în Despre divinație, II, 58: „Însă, nu știu în ce fel, nimic nu poate fi spus atât de absurd încât să
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
umane. Și până în anul 2100 temperatura va crește cu peste 5 grade Celsius. Profesorul: Oceanele, până la sfârșitul secolului vor crește cu 50 cm, luând din uscat centimetru cu centimetru până când Pământul va deceni un ocean?! Evelin: Datorită acestor schimbări din ce în ce mai dese, cu furtuni și ploi torențiale interminabile, omul va trebui să-și ia sufletul și să hoinărească prin Univers. Aurora: Și cum a fost cu asteroizii distruși de către roboți?! Evelin: Am trimis roboți care au lovit cu laser și proiectile cu
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
mai porți ochelari? Evelin: Eu zic pentru prima întălnire, în costumul de cosmonaut; Evelin expert în Cosmologie, care stă mai mult în spațiu. Aurora: Atunci o să fii însoțit de către profesor, tot în costum de cosmonaut; toți știu că el face dese ieșiri în spațiu: deci, parada modei spațiale! Evelin, vesel: Doamnelor și domnilor, să presupunem că sunt un extraterestru și la invitația profesorului, cu care ne întălnim frecvent în spațiu, mă aflu într-o vizită pe Pămănt. M-ați crede? Aurora
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
Evelin, poftim! Evelin: Doamnelor, domnilor, repet: omul trebuie să aibă mare grijă de sănătatea Pămăntului, să nu-l mai trateze zilnic cu otrava vieții noastre pentru că Mama Natură va reacționa violent cu cutremure devastatoare, furtuni și ploi devastatoare, toate din ce în ce mai dese și mai violente. Cineva va spune că asta-i evoluția. Nu, este o autodistrugere conștientă! și omul aleargă tot mai haotic prin viață lăsănd în urmă sufletul. Sufletul fără trup înseamnă moarte chiar dacă ea a fost creată de către viață. Profesorul
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
amenințat de foame. Foamea care aduce violență, umilință și moarte. Pentru că Pămăntul va fi foarte, foarte rănit trebuie pansat urgent să nu devină cangrenă și mai gravă! Aurora: Natura va reacționa violent: inundații, cutremure, erupții vulcanice, furtuni violente, tot mai dese și devastatoare. Profesorul: și, uite așa, în loc să ne ocupăm de sănătatea Pămăntului, deci și a omului, ne-a apucat isteria profețiilor: intrați în buncăre, vine cometa Elenin! care distruge viața Pămăntului, îi poate schimba polii și axa de rotație care
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
he-he, de-ar fi fost, ulterior, așa cum au hotărât cei de la județ, și, cum și l-ar fi dorit propunătorii și aprobatorii inițiali! Dar, În viață, adesea, una se voiește, de către cei mulți, și alta se realizează, de către cei puțini. Dese-s și cazurile când câștigul e doar al unuia, al celui din capătul de sus al listei. Și, În privința eroului nostru, așa s-a și Întâmplat. În anii primei legislaturi a fost ponderat. A furat mai cu perdea, mai câte
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
bănuiesc, În izvorul de dincolo de pleoapă! Vitrina cu rarități În parcul public. Pe o bancă din lemn. Sub un tei care parcă era o mărturie vie a legendei Eminescu. Da, pe o bancă, de pe marginea unei alei mediu-circulată. Cu ramificații dese, pe stânga și pe dreapta. Alee bitumată. Curat Întreținută, de către echipa care se ocupa de toaleta parcului. Cu o cișmea cu apă de izvor natural, nu mai departe decât un pas-doi, de bancă. Apă din care, tocmai atunci, bătrânul Valică
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
mai departe, cum visează orice copilandru în împrejurări asemănătoare. Toate ar fi mers bine, dacă ar fi fost de părerea noastră și "Turcu", adică unchiul Costică, cum era poreclit tatăl respectivei Juliete. El, însă, nu prea vedea cu ochi buni desele mele vizite pe la "verișoare", cu toate că eu, întotdeauna, eram foarte serios, întrucît veneam în scopul bine determinat de a face lecții cu "fetele" ― că avea trei ― și mă mulțumeam cu cîte-o privire dulce sau cu o scurtă strângere de mână pe sub
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
ridicăm o clipă deasupra Azaniei și să privim caravana de mașini în care Tintin, Milou, Haddock și Tournesol se îndreaptă către Bulundi - o escortă de soldați îi însoțește, iar jeepurile își fac drum cu greu pe drumurile din ce în ce mai dificile. Jungla deasă este pe cale să își facă apariția, iar mașinile se înșiră pe cărările care se nasc între arbori și liane. Sunete necunoscute se aud în jurul lor, iar aerul este umed și uneori irespirabil. Copleșit de toate acestea, căpitanul Haddock nu încetează
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
de motor. Uneori, viața pe care Tintin o poate doar intui își face apariția, dincolo de marginile teritoriului pe care soldații mareșalului îl controlează. O umbră se simte în mijlocul arborilor care se înalță până către cer, filtrând lumina ca o plasă deasă și siluete se strecoară. Alertați, soldații se îndreaptă către locul în care strania arătare s-a făcut simțită, dar nimic nu mai poate fi găsit. Șoaptele și conversațiile lor sunt neinteligibile, grăbite fiind de vecinătatea fricii care le respiră prin
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
până ce hotărâm ce e de făcut și cu cine ar trebui să vorbească? Fața ei frumoasă se relaxă într-un zâmbet: - Prin alcovul acesta. Ea arătă spre locul unde el îi ascunsese mai devreme. - O ușă dă într-un apartament desul de mare, cu mai multe dormitoare. Noi îl folosim - eu și Enin când avem rude venite în vizită. Aceasta părea cu siguranță cea mai bună soluție provizorie. Întreaga problemă era rezolvată de un alt set de camere, unde cei șase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
aceasta fusese deja demonstrată. Analiza sa rapidă fu întreruptă. Pași. Întoarse capul, odată cu Neggen. Și văzu că o femeie, îmbrăcată tot cu ceva asemănător cu o togă, se apropia dinspre o clădire lungă, joasă, care se putea zări printre tufișurile dese aflate în direcția aceea. Judecând după vârstele pământene, ea părea să aibă cam patruzeci de ani, aceeași vârstă pe care o arăta și bărbatul. Femeia se opri cam la trei metri într-o parte, pe scările care urcau mai sus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
Lucrase pe ici, pe acolo provizoriu. Trăiau amândouă pe muchie de cuțit, din pensia mamei, care nu era cine știe ce mare. Când venea toamna, le era foarte greu. Trebuia să se aprovizioneze cu lemne și cu cele necesare pentru iarnă. În dese rânduri Simona le-a împrumutat cu bani, vorba vine că le-a împrumutat, fiindcă nu îi mai cerea înapoi, deși Ilinca, cu bun simț se oferea să-i dea în rate suma primită. Simona ținea 86 foarte mult la această
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
care vor fi preoții, nașii, la ce restaurant se va servi masa și se va desfășura petrecerea. Zilele au trecut una după alta cu întâlniri ale membrilor celor două familii ori de câte ori se ivea o problemă privind organizarea nunții, cu revederi dese ale mirilor, încât Elena și Tiberiu îi lua în derâdere: — Când vă veți căsători veți fi mereu unul cu celălalt până vă veți plictisi. Măcar acum să fiți mai liberi, îi necăjea Tiberiu. Uite mă, cine dă lecții! Tu de ce
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
urmări catastrofale pentru întreaga planetă. Alternanță Binele și răul alternează aleatoriu în viața fiecărui om, după jocul imprevizibil al hazardului. Adevăr Un adevăr spus pe jumătate valorează cât o minciună întreagă. Muncă Profesie Economie Leneș Cel ce vara preferă umbra deasă Iarna nu are ce pune pe masă. Leneș Leneșul se plânge mereu de oboseală și de aglomerare cu treburi închipuite. Lenea Lenea nu poate aduce decât sărăcie. Lenea Lenea se deprinde ușor, mai greu este să te lepezi de ea
Gânduri diamantine - Aforisme, cugetări, gânduri by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1185_a_2204]
-
ca timpul de apoi Să nu-mi mai cânte imnul. Aș vrea ca eu, să-mpărtășesc Cu voi această stare, Să știți și voi, că eu iubesc Cum soarele la mare. Acum nu văd doar un copac Într-o pădure deasă {i nu-mi mai vâjaie în cap Acea gândire falsă. Am reușit să evadez În lumea mea albastră {i vreau mereu ca să visez ... Că m-am întors acasă ... ! Pe drumul meu, acum pavat Cu picături de rouă, În dorul vieții
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
pătruns Iluminându-mi mintea, Așa cum a făcut Iisus În timp ... cu toată lumea. Să nu gândiți că este greu Când ... doar dorința arde, Ca să-l găsiți pe Dumnezeu Cu propriile arme ... Eu doar acuma pot să spun Că sunt în lumea deasă {i ... că mă bucur așa mult Că m-am întors acasă ....! Am scris această poezie după o pauză de treizeci de ani. Era o zi vântoasă de octombrie 2011 și eram în Italia. Dumnezeule, am plâns ca un copil când
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
Dacă nu vom reuși să trăim clipă de clipă în ACUM, zilele, lunile și anii vor trece foarte rapid nefiind observați, folosiți și apreciați la valoarea lor normală. Este ușor să te îndrepți direct spre mormânt, învăluit într-o ceață deasă și să te trezești abia în momentul de dinaintea morții, dânduți seama că tot ce ai crezut atâțea ani la rând despre viața ta și despre felul în care ai fi putut să o trăiești, despre ceea ce conta cu adevărat și
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
avea să consemneze un polemist creștin (despre care Însă nu suntem siguri dacă și‑a tălmăcit propria mărturisire, ori a citat opinia unui martor al scenei. Dacă nu era cumva pură invenție. De bună seamă că măslinul cu umbra sa deasă rămânea singurul fapt de netăgăduit al acestei istorioare neobișnuite despre minunea lui Simon). Deci Întâmplarea a vrut ca acolo să se nimerească Petru cu suita sa. Probabil, stârnit de priveliștea nerușinată a Sofiei, unul dintre ucenici, Întorcându‑și capul Într
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
litieră, un trupșor ca de copil ori de bătrân neputincios; oare și ăsta fusese tot vis, mântuirea? Apoi cântările și ochii tinerilor care‑l purtau și care nu se Încumetau să și‑i ridice spre el, le vedea doar sprâncenele dese de sub fruntea Îngustă, ca și pleoapele Întredeschise de sub gene; apoi gâturile țepene și dezgolite, iar pe scăfârliile acelora care‑l purtau Înaintea sa pe Malhus se răsfângea lumina care cădea pieziș din Înălțime, ca din ceruri, ca din rai, În vreme ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
și Întețire, În jar și tăciune; Într‑adevăr, aceea era lumina! Nu era lumina rece a lunii, ci lumina zilei lui Dumnezeu, lumina soarelui, care oricum răzbate prin pleoapele oblonite, lumina care, aidoma unei rumene văpăi, se strecoară prin Împletitura deasă a genelor, care se vâră sub porii trupului, lumina zilei care se simte cu fiece părticică a trupului ivit din bezna rece a grotei, lumina caldă și blândă, lumina dătătoare de viață a zilei lui Dumnezeu! Dar vai, dacă era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
ai fi Îndepărtat degrabă și ai fi fugit; dacă nu ai fi Împietrit de groază. OGLINDA NECUNOSCUTULUI POVESTIREA nu va Începe in medias res, brusc, ci treptat, ca atunci când se‑ntunecă În pădure. Într‑o pădure de stejari, atât de deasă, Încât razele ultime ale amiezii străpung, ici și colo, coroanele rămuroase, pentru o clipă câte‑o frunză unduitoare, parcă ezitând, cade agale pe pământ, ca un strop sângeriu, care se va mistui de Îndată. Fetița n‑are cum desluși toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
aveam certitudinea, în acel moment, că s-a încheiat. Dar n-a fost să fie așa și asta-mi aduce aminte de vorba cuiva: „nu mor caii când vor câinii”. Vreau să vă spun că de atunci, în răstimpuri destul de dese, am făcut crize la fel de puternice, la care toți medicii au dat din umeri, pentru că eu sunt sănătoasă tun din punct de vedere medical; ba unii m-au catalogat chiar ipohondră. Doar prietena mea, dr. Brîndușa Vornicu, la care mergeam când
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]