6,553 matches
-
erau munteni, moldoveni, ardeleni, dar unitatea de neam a persistat. Ei au mai avut și alte nume date de străini, vlahi, blahi, volohi, dar aceste denumiri traduc numele vechi popular: români.65 NOTE 1. Gh. Brătianu, O enigmă și un miracol istoric: poporul român, București, Editura Știițifică și Enciclopedică, 1988, p. 64-65. 2. N. Iorga, Istoria Românilor, vol. II, București, 1936, p. 108. 3. Ibidem, p. 106-109. 4. Stelian Brezeanu, Studiu introductiv, p. 30, la Gh. Brătianu, O enigmă... 5. P.
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
genovezi de la Pera și Caffa la sfârșitul secolului al XIII-lea, București, 1927. Idem, Originile stemelor Moldovei și Țării Românești, în RIR 1, 1931, p. 50-62. Idem, Recherches sur Vicina et Cetatea Albă, București, 1935. Idem, O enigmă și un miracol istoric: poporul român, București, 1940 (ed. II, 1988). Idem, Formarea unității românești. Factorii istorici, București, 1940. Idem, O nouă mărturie despre un voievod moldovean în secolul XIII (1277), în AARMSI, tom 27, 1944-1945, p. 231-244. Idem, Tradiția istorică despre întemeierea
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
o provocare. Căci în sinteza lui Xenopol ea regăsea, deși estompate de un remarcabil simț al măsurii, temele unui lamento îndelung și confuz, care meritau să fie lămurite. Enigma continuității, vicisitudinile unei istorii înfiripate la răspîntie de imperii și civilizații, miracolul regenerării în epoca modernă, pînă la marea împlinire din 1918, totul se putea găsi în opera lui Xenopol, pe care Catherine Durandin a examinal-o în sine, dar și sub latura impactului produs. Retorica lamentației lăsa totuși să se întrevadă un
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
în acest sens sînt reluate în secolul al XlX-lea, atunci cînd mișcarea națională românească se afirmă în Transilvania. Disputa cunoaște o nouă amploare între cele două războaie, prin apariția, în 1937, a volumului istoricului Brătianu, O enigmă și un miracol istoric: poporul român. Acest text este reeditat în 1988 la București, studiile autorului servind atunci ideologiei oficiale. Naționalismul ideologiei comuniste, formulat încă de la sfîrșitul anilor '50, a condus, în final, la reînceperea violentă a confruntării istoriografice româno-ungare. Istoricii unguri încep
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
inițial implică lecturi și logici opuse. Partea română atribuie fiecare semn al prezenței și al culturii unei populații așezate într-un spațiu dacic anterior și posterior cuceririi romane, în timp ce punctul de vedere maghiar leagă aceleași semne de popoarele invadatoare aculturale. Miracolul descoperirii decisive nu s-a produs, iar scenariile concepute pornind de la o reprezentare a popoarelor-etnii ocrotite rămîn sub semnul pledoariei. ÎN NUMELE LIMBII Confruntarea argumentelor lingvistice se epuizează în dezbateri interminabile, știința contribuind la înmulțirea stimulantă a ipotezelor. Căile reflecției lingviștilor
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
implică un caracter mistic popular. În martie 1744, călugărul sîrb Visarion trece în Transilvania pentru a predica în satele de credință ortodoxă. EI vorbește în sîrbă, o limbă apropiată de slavonă și atrage țăranii convinși de sfințenia sa. Zvonuri privind miracolul încep să circule. În 1759, Viena trebuie să recunoască faptul că unirea rămîne parțială și să accepte numirea unui episcop pentru ortodocși. Aceste fracturi nu distrug curentul cultural care se afirmă pe calea colegiilor iezuite, la Cluj și la Viena
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
sec. XV-XVI", ediție revăzută și completată de P.P. Panaitescu, București, Editura Academiei, 1959. Boitos, Ovidiu, "Paul Bataillard et la révolution roumaine de 1848", în Mélanges de l'École roumaine en France, Paris, 1929. Brătianu, Gheorghe I., O enigmă și un miracol istoric: poporul român, București, Fundația pentru literatură și artă, Regele Carol II, 1940; Tradiția istorică despre întemeierea statelor românești, București, Editura Eminescu, 1980. Breazu, Ion, Michelet și Românii. Studiu de literatură comparată, Cluj, 1935. Bucur, Marin, Jules Michelet și revoluționarii
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
fără să ezite generalizări masive despre obiectul teoriilor sale. America este "singura societate primitivă care a mai rămas"; este o "utopie transformată în realitate" și un desert cultural. El folosește imaginea deșertului ca pe o metaforă-cheie pentru interpretarea Americii, descriind miracolul american ca pe "un miracol al obscenității" în care nimic nu rămîne ascuns, totul este dezvăluit, vizibil, etalat. Această societate superficială, lipsită de profunzime este caracterizată de "deșerturi golite de sens", iar călătoria sa prin America produce "o abia perceptibilă
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
despre obiectul teoriilor sale. America este "singura societate primitivă care a mai rămas"; este o "utopie transformată în realitate" și un desert cultural. El folosește imaginea deșertului ca pe o metaforă-cheie pentru interpretarea Americii, descriind miracolul american ca pe "un miracol al obscenității" în care nimic nu rămîne ascuns, totul este dezvăluit, vizibil, etalat. Această societate superficială, lipsită de profunzime este caracterizată de "deșerturi golite de sens", iar călătoria sa prin America produce "o abia perceptibilă evaporare a sensului". "America" este
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
un adevăr tulburător. Paginile jurnalului fixează în coordonatele unei vieți interioare dramatice o existență intelectuală exemplară. Omul de știință își descrie ratarea într-un poem continuu, reluând, ca pe un laitmotiv de preț, iubirea sa pentru natură și micile ei miracole. Barbellion se urmărește respirând, se contopește cu peisajul, rezonează cu ritmurile permanente ale lumii păsărilor și insectelor, știind, în tot acest timp, că într-un viitor apropiat viața lui se va sfârși. Probabil că valoarea supremă a acestui text constă
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
mai fermecătoare scrisoare de dragoste din literatură" (Nigel Nicolson), această dragoste poate fi motivul pentru care scriitoarea și-a înzestrat eroina cu o existență echivalentă nemuririi, deci și cu o memorie enormă, în a cărei arcuire s-a țesut, cu miracolele și ciudățeniile ei, lumea modernă. În momentele ei de reverie și singurătate, Orlando, ajunsă la maturitatea vârstei de treizeci și sașe de ani, întoarsă sub stejarul adolescenței sale, intuiește cum e să fi trăit totul. "Dilemateca", anul VIII, nr. 84
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
mai mult sau mai puțin adormită. Și îi impune un nou mod de a se vedea pe sine și de-a vedea obiectele, o judecată rapidă și directă însoțită de o convingere intimă. Apare o întrebare: ce anume face acest miracol, ce dă ideii forța necesară de a se produce? Ideile obișnuite nu ajung aici. Dar ideea hipnotică își extrage puterea din imaginile pe care le sugerează și le aduce cu sine, adică din partea sa concretă, nonabstractă. Printr-o serie de
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
în doze tot mai masive și mai frecvente. Le Bon afirmă: Tot ceea ce frapează se prezintă sub forma unei imagini percutante și clare, curățită de zgura necesarei interpretări sau însoțită doar de cîteva înfăptuiri minunate: o victorie măreață, un minunat miracol, o mare crimă, o nesfîrșită speranță. E important ca lucrurile să fie prezentate în bloc, fără a indica niciodată geneza lor. Sute de crime mărunte ori de mici accidente nu vor reține în nici un fel imaginația mulțimilor. Însă o singură
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
de Gaulle: "Nu am nici predecesor, nici succesor". Faptul îi dă o putere extraordinară, cvasi-nelimitată. Doar un uzurpator poate vîna cu ușurință un alt uzurpator. De unde extrema sa slăbiciune, obligația de a fascina în permanență mulțimile, de a dovedi prin miracole sau victorii că posedă încă acel dar pentru care a fost ales și că prestigiul său e intact. Cam în același mod un atlet se străduiește în permanență să își amelioreze propriul record. Napoleon a mărturisit-o în repetate rînduri
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
seamăn și o repetă fără încetare. Puternica încredere pe care o au în ei înșiși este molipsitoare. Convinsă fiind și ea de acest lucru, mulțimea ajunge să vadă la fel. Liderul este în stare să făptuiască lucruri mari, ba chiar miracole, își spune ea. Omul astfel însemnat pare a fi desemnat de Dumnezeu, de Istorie sau de natură. Astfel, ajunge să fie precum Stalin, exemplar pentru această categorie, "un supraom înzestrat cu calități supranaturale, asemenea unui zeu. Despre un astfel de
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
altă parte, o stăvilesc slujindu-se de mijloace de represiune externă, armata și poliția fiind cele mai de temut. Or, acest gen de reasigurare are două serii de consecințe. Pe de o parte, indivizii, ca și masa, se așteaptă la miracole, pentru a spune astfel, își regăsesc credința infantilă în atotputernicia unui personaj sau a unei forme magice. Ea justifică o creștere la nesfîrșit a dorințelor, cum se întîmplă în fiecare zi și în publicitate. Astfel, ea închide masele într-o
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
și venerat atît de mult, că revoluționarii socialiști, șefi de partide, au putut accepta și au ajuns să idolatrizeze oameni, mai exact pe omul Stalin, care le impunea ca adevăr tocmai absența și uitarea adevărului, poate să treacă drept un miracol prin prisma psihologiei indivizilor. În psihologia maselor însă, el este acceptat. Într-adevăr, pentru ea toate aceste evenimente fac parte din logica restabilirii unui mister. Misterul este în legătură cu rolul celor care au uneltit o răzmeriță împotriva puterii despotice a tatălui
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
fără nume și deci neumanizată. Ceea ce implică, în plan ideologic, necesitatea distrugerii ei. Asemenea creaturii lui Frankenstein, miraculoasele invenții verniene vor fi aproape întotdeauna distruse, pentru că lui Verne îi este imposibil să includă, în narațiunile lui "extraordinare", consecințele sociale ale miracolelor tehnice pe care le inventează. Nu se realizează osmoza dintre creația miraculoaselor mașini și schimbarea socială pe care ele ar produce-o. Pentru Verne, universul burghez nu este afectat de aceste invenții, care apar pur și simplu închistate în opera
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
Invazie în zori (1958), unde una și aceeași creatură este cotropită de rase diferite, obligate să coabiteze pentru a evita să o vadă pierind. Sheckley a tratat aceleași teme și mult mai aprofundat în romane precum Dimensions of Miracles ⁄ Dimensiunea miracolelor (1968). Pe diferite planete, eroul întâlnește forme de viață foarte diverse, în situații hazlii sau grotești. Îl întâlnește și pe ingeniosul creator al Terrei, care prezice viitorul planetei noastre susținând că va muri sufocată sub deșeurile produse de "civilizația industrială
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
uneori impresia că lucrurile se repetau. La acestea se adaugă decepția în fața viselor împlinite care-și pierd din fascinație. De exemplu, Luna a fost cucerită și nu-i mai face pe oameni să viseze. Să adăugăm și pierderea iluziilor în fața "miracolelor științei", marcată prin nașterea mișcărilor ecologice. În fine, este vorba despre începutul războiului "științific și tehnologic" purtat de Statele Unite în Vietnam. Această pierdere a iluziilor este legată de o anumită nostalgie, pe care unele texte de J. G. Ballard, cum
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
și adesea pune bazele unei religii. În sens metaforic, desemnează o lume de credințe non-religioase, cum ar fi mitul progresului, SF-ul a putut fi înfățișat drept "mitologia timpurilor noastre", având în centru idolatria pentru știință și așa-zisele ei miracole. Mitul este un reper simbolic de neînlocuit, servește la a "exprima și transmite, sub o formă narativă, diferită de enunțurile abstracte ale filozofului și savantului, un anumit tip de cunoaștere cu privire la realitate"154. Mutant: termenul de mutație va fi folosit
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
în germană de tatăl său), și în volum cu Poemele poetului tânăr (1935), care primește Premiul Fundațiilor Regale și Premiul Societății Scriitorilor Români. Poemele poetului tânăr se remarcă prin ingenuitate și prin prospețimea plină de vitalitate a percepției. Poetul trăiește miracolul unei existențe plenare, cosmicizate prin intermediul scrisului. Transformat în zeu ce colindă, cu „flautul de azur pe umăr” (Relieful poetului), printr-un univers armonios, poetul se regăsește și se contopește cu acesta, într-un impuls demiurgic integrator: „Să dormi cu capul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285525_a_286854]
-
puțin de textul romanului, dincolo de parabola existențială construită de o minte care vădește talentul de mare scriitor al lui Buzzati, Deșertul tătarilor cucerește cititorul prin miza fantastică a textului - printrun tip de fantastic existențial, aflat la limita dintre real și miracol, care, fără să se îndepărteze prea mult de real, oferă scriitorului, și, prin el, cititorului o posibilitate inedită de analiză a condiției umane, a destinului uman surprins în finitudinea sa temporală. Protagonistul romanului, Giovanni Drogo, duce o viață lipsită de
Incursiuni în universul epic by Ana Maria Ghiban () [Corola-publishinghouse/Science/1223_a_1930]
-
care se naște, într-un mod oarecum compensatoriu, „himera” care îi ține legați pe toți cei din fortăreață de locul acela pustiu - speranța absurdă a unui război, a năvălirii „tătarilor” din nord. Rutina aceasta ascunde ceva plin de mister, un miracol de care sunt atrași toți cei care pătrund în fort și care le sucește mințile, printr-un joc ciudat între real și imaginar: „Avu senzația că o toropeală neașteptată îl cufundă în somn. Dar era încă destul de lucid. Un haos
Incursiuni în universul epic by Ana Maria Ghiban () [Corola-publishinghouse/Science/1223_a_1930]
-
are rădăcinile speranța războiului și a eroismului care îi ține pe loc pe cei ajunși în fortăreață, Giovanni Drogo este el însuși copleșit de această speranță, devenind treptat unul dintre cei care se supun de bună voie lungii așteptări a miracolului. Anii trec însă și nu se întâmplă nimic. Speranțele eroului se transformă treptat într-o așteptare beckettiană, care-i intensifică obsesia. Pe acest fundal al monotoniei care planează asupra fortăreței („Existența lui Drogo însă părea că s-a oprit în loc
Incursiuni în universul epic by Ana Maria Ghiban () [Corola-publishinghouse/Science/1223_a_1930]