6,854 matches
-
și orice încercare de a accelera ordinea imuabilă pe care el a stabilit-o o dată pentru totdeauna duce la erezie. Dar acest exemplu conține totuși o lecție. Pentru spiritele noastre mai clarvăzătoare el scoate în evidență această licărire aleasă de veșnicie care zace în adâncul oricărei suferințe. Ea luminează, această licărire, drumurile amurgului care duc spre mântuire. Ea exprimă dorința divină care, fără greș, transformă răul în bine. Și astăzi, prin acest cortegiu de moarte, temeri și strigăte, ea ne îndreaptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
Duhul Sfânt întro veșnică participare la bucuria Tatălui care se dăruiește și a Fiului care-L primește. Iar al treilea simbol, legat de al doilea, ar fi, Sfânta Treime care prin iubirea ce o manifestă față de lume unește creația cu veșnicia. Prima jumătate a construc ției este biserica luptătoare, iar a doua parte cea care deschide cerul cu ajutorul crucii este biserica triumfătoare. În fiecare locaș de închinare, în fiecare piatră, element decorativ sau frescă descifrăm ideile și sentimentele adânci de iubire
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
lui Gheorghe Duca. În biblioteca mitropolitană Dumitru Stăniloae din incinta sediului administrativ al Mitropoliei Moldovei și Bucovinei se păstrează fondul de carte numit Arhimandrit Mitrofan Băltuță, care este moștenirea de carte a staretului mănăstirii Cetățuia, rămasă după trecerea lui în veșnicie. Fondul de carte are 2891 volume (2461 cărți și 430 periodice): ediții ale Sfintei Scripturi, cărți de cult, lucrări teologice, cărți de beletristică, monografii, teze de licență. Printre acestea se găsesc cărți rare, multe dintre ele cu dedicație, toate arătând
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
aflați din colecția: „Oameni de care ne este dor” - Părintele Teofan. Cu toții păstrăm imaginea unui monah milostiv, rugător, veghetor la buna desfășurare a slujbelor în biserică. Ca un pelerin care pleacă pregătit la întâlnirea cu Dumnezeu așa a plecat în veșnicie în dimineața zilei de 11 februarie 2006. Pot spune că a avut trei virtuți, care i-au împodobit viața: credința ortodoxă păstrată cu sfințenie de-a lungul întregii vieți, smerenia inimii și dragostea față de Dumnezeu și față de oameni. Avea o
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
fântână lângă casă. A făcut și multe troițe prin sate. Neuitat de credincioși, de monahii și preoții pe care i-a format, monahul și duhovnicul Teofan al Mănăstirii Cetățuia din a doua jumătate a secolului al XX-lea, petrece în veșnicie întru împărăția lui Dumnezeu, pe care L-a iubit și L-a slujit din tinerețile sale. Sunt martor că nu este zi din an, că-i vară sau iarnă, să nu vină măcar trei oameni la mormântul lui să-i
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
porni Thomas: Thomas va umple iar lumea cu plozi, doi dintre ei vor scăpa pentru a se Împreuna, după Sodoma, cu mamele lor, una dintre ele le este și soră - mai rău! -, Îți dai seama cum vor fi urmașii? O veșnicie, Antonia - cu mici reveniri, la fiecare facere a lumii, cînd vei mai atinge, ca Într-un vis, bărbat, votcă, motocicletă -, o veșnicie vei fi nefericită, tot privind cum din Thomași se vor ridica alți Thomași! Măcar mamele de-ar fi
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
lor, una dintre ele le este și soră - mai rău! -, Îți dai seama cum vor fi urmașii? O veșnicie, Antonia - cu mici reveniri, la fiecare facere a lumii, cînd vei mai atinge, ca Într-un vis, bărbat, votcă, motocicletă -, o veșnicie vei fi nefericită, tot privind cum din Thomași se vor ridica alți Thomași! Măcar mamele de-ar fi neprihănite, vorbește-i lui Dumnezeu, poate schimbă ceva! Numai din Fiul său s-ar ridica ființe pe măsură, dar mama doar Maria
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
schimb încuietorile și, acu’ un secol îi promisesem lui Julie că vom prânzi împreună. În plus, aniversarea tatei era peste numai câteva zile și trebuia să mă pregătesc de plecare vinerea următoare. În timp ce mă îmbrăcam - chestie care a durat o veșnicie, pentru că eram întreruptă de sărutările de 450 de secunde despre care v-am vorbit - a început să sune mobilul lui Charlie. Tocmai intrase în baie să se bărbierească. Să răspund eu? l-am întrebat. — Te rog, veni răspunsul. Am apăsat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
aș putea să nu te iert când porți așa o rochie? Asta-i partea bună a lui Charlie, îmi iartă totul aproape imediat. E de admirat. Celor mai mulți oameni pe care-i cunosc, ca și mie, de altfel, le ia o veșnicie să ierte chiar și un lucru mărunt, ca atunci când Julie mi-a furat șnurul Cosabella preferat. Iâh, acum va trebui să-i spun de cutiuța de medicamente. — Nu mai fi îngrijorată! mi-a spus, văzându-mi expresia neliniștită. Ce s
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
treacăt fie spus, eu văd strecurându-se și ipoteza unui triplu auctoriat simbolic: autorul declarat, apoi Víctor Goti, care-și dezvoltă propriul riman încapsulat în Ceață, și în fine, Supra-Autorul divin în care toate acțiunile omenești se topesc în speranța veșniciei; 2. cea a protagonistului narației, Augusto (capitolele I-VII); 3. cea a personajelor (exclusiv, precizez eu) ca ființe fictive (VIII-XXX); 4. cea a protagonistului fictiv în confruntarea cu scriitorul (XXXI-XXXIII); și, în sfârșit, 5. realitatea textuală a protagonistului și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
și contururile îi erau iluminate ca de un soare în asfințit. M-a privit fix și mi-a spus: — Iată-mă din nou! — De ce vii? — Să-mi iau rămas-bun de la dumneavoastră, don Miguel, să-mi iau rămas-bun de la dumneavoastră până în veșnicie și să vă poruncesc, da, să vă poruncesc, nu să vă rog, să scrieți rimanul aventurilor mele... — E gata scris! — Știu, totul e scris. Și vin și ca să vă spun că ideea pe care ați avut-o de-a mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
vieții mele, istoria mea, îi determin să-și facă propriul roman, romanul care e viața fiecăruia dintre ei. Și vai lor dacă nu au un roman. Dacă viața ta, cititorule, nu e un roman, o ficțiune divină, un vis de veșnicie, atunci abandonează paginile acestea, nu continua să mă citești. Nu continua să mă citești deoarece îți voi provoca indigestie și vei fi silit să mă vomiți fără folos nici pentru mine, nici pentru tine. Și acum încep să-mi traduc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
iar. Jaizquibel-ul plânge acolo - măturat de uragan - din rărunchii-adânci ai Spaniei simt în mine cum te zbați. Tu, oglindă, Bidasoa, curgi pierzându-te-n ocean, câte vise-mi duci cu tine Domnului le duci în dar. Clopote Fuenterrabía, limbă-a veșniciei doar, tu unica bunătate-a Domnului mi-o porți în glas. Fă-mă, Doamne, clopot ție, clopot ție-adevărat, și-n războiu-acestor vremuri pacea-eternă-n groapă-mi dea! Și să ne întoarcem la relatare.] În aceste împrejurări și-n acea stare sufletească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
Orlando Furioso -, tăcut acum printre acele strungi de umbră, de tăcere și de pace. Și Jugo de la Raza i-ar uni în imaginația sa, în acea sacră imaginație a noastră care contopește veacurile și vastitățile pământului, care face din vremuri veșnicie și din câmpuri infinitate, i-ar uni pe Carlos al VII-lea și pe Carol cel Mare. Și cu ei pe bietul Alfonso al XIII-lea și pe primul Habsburg al Spaniei, pe Carlos I Împăratul, al V-lea al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
est obligé de s’arrêter à tout moment pour se contredire et se nier. Car il meurt.“ În spiritul lui Unamuno și în măsura în care, traducându-i retraducerea, i-am „mâncat“ cartea, metabolizându-mi-o, transformând-o într-un pas al muririi mele spre veșnicie, voi introduce în textul retradus de autor, împănat de propriile-i adăugiri, și fragmentele din secundul original francez, cu rol catoptric, omise sau ocolite de el. Folosesc pentru a marca această operație parantezele ascuțite: < >. Ofer astfel cititorului român tabloul complet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
calu’! Țăranu’ mioritic se transformă. Și nu din cauza noastră, a ’telectualilor civilizatorii, cu atât mai puțin din cauza politicienilor care manageriază menajeria bunurilor publice. Ci din cauza exodului la muncă în lumi care n-au stat să caște gura la dialogul cu veșnicia. Din cauza căpșunelor, măslinelor, construcțiilor, menajului și chiar și a prostituției învățate în stil vestic. E clar însă că astăzi Andrei m-a făcut să gândesc că am în față mai puțină Americă și e cazul să mă bucur de ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
ce scârțâie așa ? L-am stricat ? 11.48 Oare cât o costa un aspirator ? 12.24 Mă dor picioarele de mor. Am stat în genunchi pe gresia tare, am curățat baia și mi s-a părut că a durat o veșnicie. Am șănțulețe în genunchi, acolo unde plăcile mi-au intrat în genunchi, sunt superâncălzită și chimicalele pentru curățenie mă fac să tușesc. Nu vreau decât să mă odihnesc puțin. Dar trebuie să continui. Nu mă pot opri nici măcar un moment
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
fost, deodată ne dăm seama că lumea nu mai are nevoie de noi, dacă a avut vreodată, dar credința că eram necesari părea destul, părea suficient, și, într-un anume fel, era veșnică cât timp ne ținea viața, asta e veșnicia, nimic altceva. Marçal nu vorbi, doar își așeză mâna stângă peste mâna dreaptă a socrului, care ținea volanul. Cipriano Algor înghiți în sec, se uită la mâna care, blândă, dar fermă, părea că vrea să i-o protejeze pe a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
grijă și paharnicul, și tovarășul de desfătări. Vocea omului cu cicatrice se Înalță puțin: — În ceea ce mă privește, n-aș bea nici o picătură, țin să am un loc În paradis. Tu nu pari prea dornic să mă Însoțești acolo. — O veșnicie Întreagă În tovărășia unor ulema 1 ritoși? Nu, mulțumesc, Dumnezeu ne-a făgăduit altceva. Schimbul se replici s-a oprit acolo, Omar a grăbit pasul ca să-l prindă din urmă pe cadiul care-l cheamă. — Trebuie ca locuitorii orașului să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
robindu-se acestei umilitoare răsplăți. Înainte de a-și lăsa la loc vălul, ea l-a ridicat și mai mult, slobozind o privire pe care Omar o culege, o obsoarbe, ar vrea s-o păstreze. O clipă insesizabilă pentru mulțime, o veșnicie pentru iubit. Timpul are două fețe, Își spune Khayyam, are două dimensiuni, lungimea după soare, adâncimea după patimi. Cadiul a pus capăt acestui moment binecuvântat Între toate; atinge ușor cu palma brațul lui Khayyam, care se Întoarce. Prea târziu, femeia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
așa nu fac decât să pun gaz pe foc. Cu toții or să creadă că nu pot să mă uit la fericitul cuplu și că îmi tai venele pe undeva prin zonă. Și nu fac decât să le confirm suspiciunile pentru veșnicie. Trebuie să mă duc și să mă arăt la față, fie și doar pentru o jumătate de oră. Trag de mine să mă ridic, respir adânc și‑mi împrospătez rujul. Apoi ies din casă și ocolesc casa familiei Webster. Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
în culmea nervozității. Privește mai de aproape luminița aia verde! Da, așa... Vrei să fie numai a ta? Da, bine-nțeles! Așa că mai fă un pas și ia-o! Doar un pas, doi înăuntru și va fi a ta pe veșnicie. Dumnezeule, numai doi pași... Fascinat de clipirea regulată a indicatorului. Străinul trecut peste prag. Intră cu totul în sas. Nu era decât la un metru de intrare, dar dacă bănuia ceva? Sau se răzgândea? ― Acum, urlă. Acum! Ripley, pregătită să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
culoare roșie. Îl parcurse cu privirea, citi instrucțiunile scrise deasupra, apoi coborî manetele într-o ordine precisă. Un întrerupător dublu era acoperit de apărătoare de plastic. Cercetă aparatul, făcu doi pași înapoi și-l lovi cu toată puterea. Așteptă o veșnicie până când sirenele de alertă intrară în funcțiune. Prin intercom răzbiră niște părâituri. Recunoscu vocea alterată a Mamei. ― Atenție, Atenție! Unitățile de răcire a sistemului de hiperpropulsie sunt dezactivate. Motoarele vor fi supraîncălzite în exact patru minute, cincizeci de secunde. Trecu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
mai crudă inamică a troienilor. Urletele Hecubei vin din durerile pe care nu le poate uita nici În pielea unei cățele. In fapt, Calypso, tu știi mai bine decît mine toate acestea și știi că oamenii n-au visat altfel veșnicia decît ca o rezistență a memoriei la timp. De ce să te miri atunci că am rugat-o pe Mnemosyne să stea de strajă pe corabia mea? Iți repet, mă tem de moarte, dar mă tem și mai mult să renunț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
simt ca Într-un templu unde soarele, apa, pescărușii ce țipă fericiți și ucid, nisipul pe care merg gîndindu-mă că speranța liniei sinuoase nu poate fi alta decît linia dreaptă, toate Îmi vorbesc despre faptul că moartea exaltă setea de veșnicie, această sete albă cu piscurile acoperite de lumină sau de zăpezi, Muntele... Față În față cu sfinxul, omul are nevoie de muntele din sine ca să gîndească și să creadă. Apoi coboară În cîmpie și construiește. Căci cîmpia va rămîne, totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]