62,720 matches
-
este aleasă în 1913 în comitetul de conducere, din care făcea parte și D. Anghel. Faptul va provoca reacții penibile, în urma cărora cei doi soți vor demisiona din societate. În noua ei familie climatul este extrem de tensionat, consumându-se în crize ce culminează, în octombrie 1914, cu folosirea de către Anghel a unui revolver, pentru a-și speria soția, care, din ricoșeul glonțului, este ușor rănită. Realizând consecințele gestului său necugetat, Anghel se va împușca în piept. Rănit grav, a refuzat să
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288412_a_289741]
-
fi dominat de Dimitrie Gusti și sociologii din Școala sa monografică. Ar merita un studiu mai amplu documentarea empirică a interdependenței dintre atmosfera politico-culturală a unei perioade și preferințele de „recitire” a unor autori interbelici. Putem lansa ipoteza conform căreia criza de identitate de la Începutul deceniului trecut a atras, În mod firesc, sau chiar a determinat recurgerea la cărturarii tineri de dreapta și, dimpotrivă, calmarea atmosferei (impusă și de intensificarea procesului de integrare euroatlantică) cere modele realiste asemenea celor oferite de
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
meu de vedere, sociologii din România de azi ar trebui nu numai să accepte pluralismul explicativ, ci chiar să-l cultive. Nu Înlocuirea unei paradigme cu autoritate (oficială) cu o alta cu același tip de autoritate ar fi soluția depășirii „crizei epistemologice” În care se găsește sociologia postdecembristă de la noi, ci afirmarea deschisă a valabilității epistemologice a pluralismului paradigmatic. Analogia dintre teorie și caleidoscop (o jucărie care constă Într-un tub, niște lentile și fragmente din sticlă sau plastic translucide și
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
În reabilitarea disciplinei, de iluzii privind contribuția decisivă a sociologiei la construcția unei societăți democratice, bazată pe economia de piață. A fost simptomatică, În primele zile ale societății postdecembriste, percepția publică a sociologiei ca profesie salvatoare a societății aflate În criză, sociologii fiind solicitați să participe la crearea noilor mecanisme ale puterii și la construcția primelor strategii ale tranziției postcomuniste. Așteptările publice față de sociologie vizau, În chip indistinct, promisiuni vagi de furnizor autorizat de informații empirice esențiale cu privire la starea societății românești
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
care au favorizat structurarea unor opțiuni alternative la marxism. În al doilea rând, este vorba despre absența educației marxiste la generațiile de sociologi formate după 1989, care și-au conturat atitudinile teoretice În contextul multiparadigmatic al disciplinei, fără traume și crize ideologice majore. Dacă În perioada comunistă sociologii au Încercat să salveze disciplina de imixtiunea ideologiei prin conservarea ei ca știință empirică, după 1990 investigațiile de teren sunt susținute, tot mai frecvent, de modele teoretice adaptate la realități românești. Cu toate că există
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
o mărire a gradului de libertate intelectuală. În a doua parte a anilor ’50 a Început să se pună sub Întrebării atât teoria marxist-leninistă ca sursă unică a științei, cât și capacitatea mecanismelor partidelor comuniste de a produce cunoașterea necesară. Criza dogmatismului marxism-leninismului a fost cauza schimbării atitudinii politice față de sociologie. Sociologia a Început să fie acceptată ca instrument de cunoaștere științifică util și pentru societatea comunistă. România a avut o poziție specială În contextul ideologic internațional. Varianta sovietică a marxismului-leninist
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Ideologia Înalt structurată elaborată de Uniunea Sovietică a fost pusă, din principiu, sub un anumit semn de Îndoială, fiind Înlocuită de documentele Partidului Comunist Român, care, slab relevante teoretic, erau invocate În introduceri pentru a avea statutul doar de „prezență”. Criza epistemologică a acceptării sociologiei Fiind crucial În Înțelegerea sociologiei românești În perioada comunistă, voi rezuma atitudinile din această discuție, utilizând analiza lui Costea, Larionescu, Ungureanu (1983, 58 și urm.), care Însă nu cuprinde toate punctele de vedere formulate atunci. - Sociologia
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
insider chicagoan este de vină, dar Abbott propune o abordare eseistică firească a celor o sută de ani de sociologie. Viziunea personală - adesea critică - și rigoarea științifică a analizei sunt presărate cu date din culise (dispute personale, rivalități, momente de criză etc.), Însă cu măsură. Numai atât cât permite discursul academic, numai cât este necesar Înțelegerii unor evenimente și parcurgerii cu plăcere a textului. Arthur Stinchcombe, recenzând cartea lui Abbott În AJS, la scurt timp după apariție, alege acest thingness al
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
unor provocări profesionale: să câștige cei mai buni autori, cele mei bune articole, cei mai mulți cititori și să nu realizeze deficite financiare care să ducă la sistarea publicării de către presa universității. Strategia aleasă de redactori a fost una caracteristică perioadelor de criză: reactualizarea statutului și discursului revistei. Cea mai spectaculoasă transformare a avut loc sub redacția lui Everett Hughes și Helen Hughes, În anii ’50. În locul practicilor editoriale care la Începuturile apariției jurnalului au fost prea puțin profesioniste, intervin politici editoriale - Începând
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
tinerilor posibilitățile de „contact nou”, ceea ce semnifică faptul că anumite schimbări sociale câștigă forță politică În acest proces de Înnoire a generațiilor, intensificând breșele din sistemul social. În acest fel se explică faptul că un context național sau internațional de criză favorizează adoptarea de către generațiile care se ridică a valorilor și idealurilor care vor aduce schimbarea socială. Mannheim reintroduce pe această cale procesul istoric de lungă durată În fenomenul de succesiune a generațiilor: fiecare „realitate” ce se Înfăptuiește În cadrul unei generații
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
În același moment În aceeași profesie (care presupune un același „mod de generație”) și până la simpla participare la un același „eveniment fondator”, precum Revoluția română din decembrie 1989; de la confruntarea cu o aceeași situație a unei Întregi clase de vârstă (criza economică a tranziției) și până la situația specifică a titularilor de un anumit gen la o anumită categorie de diplome. Din punctul de vedere al extensiei istorice a unei generații, numai schimbările structurale care afectează istoria specifică a câmpului implicat (fie
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
vieții: școală, timp liber, serviciu militar, asociații de veterani, etc. Timpul trăit În colectivitate, subliniază Georges Perec (1978), „caracteristicile sale, evenimentele mărunte creează un spațiu referențial comun, un fond de reminiscențe Împărțiteă Chiar și În absența evenimentelor marcate de marile crize sau de război, timpul social se desfășoară Întotdeauna prin intermediul modificărilor istorice care se imprimă În generații istorice diferite, mai ales atunci când se consideră o durată suficient de Întinsă, ca aceea ce separă două generații familiale”, ea fiind de ordinul a
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
și interiorizarea valorilor respective. Încrederea acordată instituțiilor politice și sociale Conform datelor prezentate În tabelul 4, constatăm că la Începutul anului 2001 principalele instituții ce reprezintă puterea politică se bucură de o Încredere deosebit de scăzută. Acest lucru este cauzat de criza politică din perioada respectivă, ce s-a soldat cu alegerile parlamentare Înainte de termen și eșecul forțelor democratice care au pierdut Încrederea poporului. După această perioadă, nivelul de Încredere al populației În autoritățile centrale, reprezentate de majoritatea partidului de guvernământ comunist
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
În dezvoltarea rurală noi forme de resurse științifice precum științele cognitive sau managementul mediului Înconjurător; controversele legate de dezvoltarea rurală și agricolă: cunoștințele științifice pe care se bazează strategiile de dezvoltare sunt dezbătute la nivel public alături de consecințele acestor strategii. Criza agricolă și de nutriție, efectele ecologice ale modelului intensiv și al inovațiilor genetice, dinamica lentă a dezvoltării rurale atrag numeroase critici atât din partea societății civile, cât și din partea oamenilor de știință. Soluțiile la aceste controverse necesită, la rândul lor, susținerea
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
analizele aspectelor de continuitate a tradiționalului și de modernizare a spațiului rural norvegian Între 1815 și 1920. Ultimul capitol, elaborat de editorul volumului, Reidar Almås, aduce analizele până la sfârșitul mileniului doi (anul 2000), identificând și delimitând trei subperioade specifice: a crizei și războiului (1920-1945), a „visului fermei familiale” (1945-1975) și a garantării șanselor accesului la piață prin intervenția statului (1975-2000). După-amiaza zilei de marți, 27 iulie, a marcat debutul dezbaterilor mini-plenare, În jurul a șase mari teme (New Directions in Rural Sociology
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Bartók), autoarea analizează evoluția crucii policrome de la Săpânța pe baza a cinci cruci (datate În 1939, 1948, 1959, 1965 și 1974). Concluzia este aceea că epitaful ritmic ar fi apărut la sfârșitul anilor ’40 și Începutul anilor ’50, În legătură cu o ,,criză În gestiunea riturilor funerare laice și bisericești”. Mai precis, epitaful versificat ar fi preluat funcția verșurilor - lamentații funerare maramureșene, de origine semicultă -, o dată ce confesiunea greco-catolică a fost desființată În 1948. În acest fel, cenzura intervenită În ,,oralitatea publică a verș-ului
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
grupul uman, profesional, asociativ sau politic, unde se manifestă, alături de solidarități și colaborări, lupte sau conflicte, adesea chiar războaie. În acest spațiu de experiențe culturale, de funcționare colectivă determinată de un scop comun, pot apărea rivalități, frustrări, iluzii, fantasme, angoase, crize - fenomene firești declanșate de efortul instituțional, prin raportare la sarcina comună. Din aceste interacțiuni, din acest „joc al mai multora” se naște Însă și cooperarea, asumarea responsabilităților, pot rezulta Întâlniri exemplare, legături afective, recunoașteri. Grupul e deci un spațiu comun
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
responsabilităților, pot rezulta Întâlniri exemplare, legături afective, recunoașteri. Grupul e deci un spațiu comun care stimulează experiențe culturale, procese de civilizare și de umanizare, construcții socioafective ce generează nașterea unor contexte, o istorie comună. Dar poate deveni și spațiu al crizelor sterilizante și distructive, soldate adesea cu suferințe. Fiind atât de proteic, grupul se prezintă ca un spațiu al tuturor posibilităților de interacțiune socioafectivă. În acest mediu pot acționa cu succes și constructorii, dar și demolatorii. Grupul este adesea un loc
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
vulgare, mizând pe pasivitatea și tăcerea majorității, asimilând acest comportament cu o aprobare. Ei se consideră reprezentanți ai unei opoziții care trebuie să-i propulseze În locul celor Înlăturați. Sirota interpretează acest tip de conduită ca o revoltă a adolescenților În criză față de tatăl lor. Efectele traumatizante asupra grupului pot fi Însă importante și Îl pot devia de la drumul său; 7. descalificarea altora pentru a profita sau a se bucura. Sirota relatează un caz Întâmplat În timpul unui stagiu de perfecționare a formatorilor
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
că perversitatea, Învecinată cu seducția și plăcerea cinică, poate avea efecte catastrofale, iar coabitând cu sublimarea, poate deveni imună la educație. Perversul e inamendabil, el Își maschează abil intențiile, eludând normele juridice, ca și ordinea socială și morală. În condițiile crizei În care se găsește societatea occidentală, care și-a pierdut reperele și limitele, În condițiile fragilizării identitare proprie postmodernitătii, perversul devine o victimă complice și un martor al acestui marasm. Dar În societatea postcomunistă, ne Întrebam noi, care a format
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Îmbunătățire semnificativă a nivelului de trai, corelată cu o creștere demografică - de exemplu, diversificarea alimentației, mecanizarea agriculturii după al doilea război mondial, Îmbunătățirea mijloacelor de revitalizare a solului etc. În ultima parte a cărții este tratat aspectul colectivizării și al crizelor apărute În Europa de Est. Acestea se datorau și faptului că eliberarea țăranilor În această parte a Europei s-a realizat mult mai târziu decât În partea vestică. Aservirea țăranilor În Europa de Est a reprezentat un factor inhibator al modernizării, nefiind considerat singurul
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
și ispășire, în timp ce viziunea (i)luminată are loc sub semnul crucificării și al resuscitării promise, însoțite de numeroasele semnificații pe care acestea le implică. P. este sensibil la reflexele celeste cu puteri de regenerare asupra lumii, aflată în vreme de criză milenaristă și orientată chiasmatic spre orizontalitatea pământească. Se regăsesc la P. motive cristice fundamentale: iubirea pentru aproape și identificarea cu acesta, comunicarea ce tinde să devină comuniune, sacrificiul necesar producerii iluminării, inclusiv al aceleia poetice. El este pătruns de posibilitatea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288820_a_290149]
-
mai cunoscută este Pentru fericirea poporului, semnată împreună cu Aurel Baranga (1951; Premiul de Stat). A avut o masivă prezență publicistică, prin articole de ideologie și comentarii literare, jurnalistică politică etc., colaborând - după debutul din 1935 la „Vitrina” - la „Păreri libere”, „Criza”, „Atlas” ș.a. A folosit pseudonimul Andrei Vălescu. A făcut și traduceri și a semnat prefețe sau postfețe la ediții sau traduceri din operele scriitorilor ruși (cărți de Valentin Kataev, Vera Panova, poemul Poltava de Pușkin, Arta și realitatea de Cernâșevski
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288249_a_289578]
-
ființărilor maniabile, fie că nu mai are acces decît la un sacru adumbrit, camuflat în profan, fie că a devenit o ființă provincială, autoexilată într-un domeniu periferic al realului, omul modern pare să fie într-o situație proastă, în criză de mijloace pentru a se orienta spre transcendent . Există oare loc, într-o reflexie stîrnită tocmai de criza lumii moderne, pentru identificarea unor posibile avantaje spirituale, proprii acestei vîrste tîrzii? Termenul criză înseamnă în primul rînd, se știe, judecată, discernămînt
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
a devenit o ființă provincială, autoexilată într-un domeniu periferic al realului, omul modern pare să fie într-o situație proastă, în criză de mijloace pentru a se orienta spre transcendent . Există oare loc, într-o reflexie stîrnită tocmai de criza lumii moderne, pentru identificarea unor posibile avantaje spirituale, proprii acestei vîrste tîrzii? Termenul criză înseamnă în primul rînd, se știe, judecată, discernămînt, separare a apelor învălmășite. Criza atît de importantă, atît de abundent tematizată a modernității poate oferi așadar, alături de
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]