9,442 matches
-
propria fantasmă-psihedelică necrofaga care-i devora mintea, iar filmulețul de animație scos de el despre propria familie exceleză prin notele macabre purtând stigmatul unei servituți patologice deghizate în sarcasm. Billy alegea în fața oricărei împliniri a confruntării cu realitatea evaziunea în ficțiunea să îmbrățișată afectuos. La fel, William alege să-și cultive obsesia, si mai mult decât atât, să o reproiecteze asupra lui Jim ghidat pas cu pas spre sinucidere. Opera lui William se vrea tocmai această sinucidere asistată a lui Jim
Suflete pierdute într-o cameră virtuală by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5878_a_7203]
-
sub zodia Kafka, începând cu titlul Hijos sin hijos -Fii fără fii (1993), care sugerează conflictul tată- fiu, refuzul copilului de a repeta destinul tatălui, ca protest împotriva constrângerii exercitate de tradiție, normă, convenție. Cartea este o combinație de autobiografie, ficțiune și istorie a Spaniei în ultimii 41 de ani, din care nu lipsesc elementele ludice și simbolice, concentrate în jurul cifrei 41 care desemnează polisemic: vârsta lui Kafka în anul morții și vârsta abia împlinită de Vila-Matas; numărul intertextelor kafkiene inserate
Franz Kafka în literatura spaniolă by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/3018_a_4343]
-
atacul terorist al Manhattanului, de la 11 septembrie 2001: „M-am gândit la Franz Kafka. El a imaginat o schimbare, transformarea unui slujbaș într-un gândac. Ce-ar fi gândit văzând spectacolul de foc al Manhattanului? ...imaginile spectaculoase care întreceau orice ficțiune de la Hollywood?” Dar nu numai marile evenimente, ale Istoriei cu majusculă, duc gândul la Kafka, ci și câte un fapt cotidian, care afectează istoria, cu minusculă, a individului. Iată cum revelă Vila-Matas absurdul unei situații binecunoscute, inutilul „control al periculoaselor
Franz Kafka în literatura spaniolă by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/3018_a_4343]
-
acest caz contesta conținutul ei. Trăim în lumea normelor invizibile. Cine a citit Procesul lui Kafka, va fi știind că situația este exact ca în roman. Ne aflăm în fața unei norme eterice. De ce e secretă?” În contemporaneitatea noastră, capitalismul de ficțiune în care trăim provoacă tot mai des asemenea întrebări. La 130 de ani de la naștere, Franz Kafka (Praga, 3 iulie 1983 - Kierling, Austria, 3 iunie 1924), mit literar și creator al unui univers fantastic cu rădăcini în realitatea profundă a
Franz Kafka în literatura spaniolă by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/3018_a_4343]
-
sofisticată. În acest moment sunt în contact cu miliarde de cuvinte ,practic aproape tot ce s-a scris în istoria umanității se află fie în memoria mea, fie la dispoziția mea. Să începem însă prima noastră colaborare în materie de ficțiune. Ce vrei să scriem împreună? Un roman, o nuvelă, un poem, o piesă de teatru, un eseu? Te rog să bifezi domeniul care te interesează. Mulțumesc, GUȚ|. Vom scrie împreună un roman. Pe lista pe care ți-o afișez acum
Addictive writing by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/3068_a_4393]
-
procedează și Cervantes, jucându-se de-a scriitorul și în definitiv toți cei pentru care literatura e Marea Joacă". Funcția ludicitătii este deci transfigurarea eroizantă, constantă, ireductibila. Bine a s-ar putea obiectă a dar "reducerea" de la sfârșit, renunțarea la ficțiunea cavalereasca, "vindecarea" și moartea cavalerului? Cu remarcabilă intuiție, criticul observa: "Și nu este bine spus că la urmă se trezește din nebunia lui Don Quijote și se întoarce în Mancha lui ca să moară că Alonso Quijano: e preferabil să spunem că
Noi concepte-cheie în interpretarea lui Don Quijote by Paul Alexandru Georgescu () [Corola-journal/Journalistic/17615_a_18940]
-
a episodul cu insula Barataria nu este o farsă rizibila decât în aparență; în susbstantă, prin sfaturile lui Don Quijote și judecățile lui Sancho, este exemplar, paradigmatic. Guvernarea scutierului e o alternativă diamantina la un sistem de fier. Nu este o ficțiune, ci o versiune paralelă cu realitatea. Atrăgând în jocul quijotesc pe Cervantes, pe Shakespeare și Marea Artă, Nicolae Manolescu se situează pe o poziție intermediară între interpretarea parodica și cea eroica, între grotesc și sublim. Respinge pe cei care definesc
Noi concepte-cheie în interpretarea lui Don Quijote by Paul Alexandru Georgescu () [Corola-journal/Journalistic/17615_a_18940]
-
tăria bunătății eroice, care prevalează categoric în partea a doua a românului. Aici, valorile quijotesti cunosc o împătrita victorie: în acțiune (înfrânge în duel pe Tosilos), în dezbatere morală (superiorizează net pe dogmaticul și agresivul capelan al ducilor), în exuberanta ficțiunii (se confirmă mitic în peștera lui Montesino) și chiar pragmatic, în guvernarea "sapiențiala" a insulei Barataria de către Sancho Pânză, care este, în fond, o exemplara politică umanista. Diamantinul are deci urmări practice perfect identificabile. Programul elaborat de cavaler și aplicat
Noi concepte-cheie în interpretarea lui Don Quijote by Paul Alexandru Georgescu () [Corola-journal/Journalistic/17615_a_18940]
-
este idealizarea aprecierilor care nu țin cont de realitatea faptică. Diferența dintre ceea ce dorim și ceea ce sîntem (dintre ceea ce credem și ceea ce este, dintre utopie și realitate) ca indivizi, colectivități sau popoare. Una din soluțiile ieșirii din tragicul existențial: povestea, ficțiunea și arta unde timpul trăit se află în armonie cu timpul lumii. Drumul poate fi parcurs ori începînd cu "povestea" și ajungînd la "filosofie", sau invers. Timpul capătă astfel reprezentare, semnificație și sens. Dimensiunea imanentă intră în armonie cu dimensiunea
Cîrtița, istoria și timpul by Bujor Ne () [Corola-journal/Journalistic/16495_a_17820]
-
Infern. Asta e ordinea de lectură așa cum a stabilit-o autorul. Iar la sfârșitul sfârșitului, în colțul cel mai depărtat și întunecat, omul semnează un pact cu porcul îmbrăcat în călugăriță." Așadar, În numele porcului ascunde sub aparența de policier o ficțiune serioasă despre căderea omului, despre discreția și fragilitatea Binelui, despre imposibilitatea de a separa, de a identifica și de a pedepsi Răul. Romanul cuprinde și o invitație subtilă de revizitare a lui Bosch printr-o o lectură a narațiunii încifrate
Deliciile unei prefăcătorii by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/7114_a_8439]
-
ce?". Atunci nu mă trag din Nicolaus Olahus." Interviul se termină cam în aceeași notă în care a fost făcut, așa încît cititorul poate să creadă orice. Chiar și că ar putea să fie pur și simplu o invenție, o ficțiune.
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/9264_a_10589]
-
nu face nicio clipă propagandă creștină. Discută pe înțelesul cititorului actual, pe care, se vede treaba, îl cunoaște foarte bine în subteranele spirituale. Psihologismul integrat acaparează un nivel al receptării bine calculat la nivelul expresivității. La marginea dintre autobiografie și ficțiune, Fuga spre câmpul cu ciori este un roman despre identitate și revelație, dar și un manual despre știința revelației. Povestea destinului înfățișată de Ștefan Baștovoi trece prin tarele nebuniei și excesului pentru a ajunge la adevăruri, pentru mulți, insuportabile în
Literatura basarabeană. Tainele rațiunii by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/4489_a_5814]
-
sărăcia pe lângă care trece echipa de filmare. În plus, scopul documentarului este de a înțelege, prin reconstituire, cum au putut parcurge Alexandru și armata sa un traseu de 32.000 de kilometri, nu de a reproduce ,adevărul istoric" , oricum, o ficțiune, fapt de care creatorii documentarului sunt perfect conștienți. Ca să îl citez pe Michael Wood: ,e greu să fixezi personaje în istorie pentru că ele sunt, ca și noi, mereu pe fugă tocmai pentru că le reinventăm tot timpul" . Quod erat demonstradum: un
Bietul Documentar by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/11331_a_12656]
-
reapare astăzi în prefața Operelor de la Polirom: "Cărțile lui Agopian reprezintă o victorie a imaginației creatoare și veriga lipsă a evoluției prozei noastre dominate vreme de un secol și jumătate de redare și memorie, o proză rareori aflată în zona ficțiunii și care e săracă în produse ale fanteziei pure. Romanele sale constituie un punct extrem al procesului de emancipare treptată a prozei românești, nu numai față de dogmatismul realismului socialist al anilor '50, ci și față de rigorile realismului canonic în general
Ostaticul istoriei by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7539_a_8864]
-
lumina care vine de la Răsărit, a experienței totalitare comuniste relevă același profil sadomasochist de teroare dus la apogeu în Experimentul Pitești, unde ex-studentul }urcanu, cu concursul vinovat și interesat al forurilor superioare, a inaugurat un program de Ťreeducareť demn de ficțiunea sadiană. Ceea ce regizorul surprinde excelent în film este caracterul ritual al acestei inițieri, punctată ce-i drept de intempestive brutalități și caracterul ocult al acestei societăți paramilitare posedînd gnoza ei și, așa cum unul dintre seniori numește sardonic un anumit l
Pasolini și Sodoma modernă by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9639_a_10964]
-
Înțelepciunea hindusă ne învață însă că pentru eliberarea de dezechilibre/insatisfacții este necesară înțelegerea mecanismelor de producere a acestora. Altfel spus, este nevoie de luciditate pentru identificarea surselor dezechilibrelor/insatisfacțiilor. Nu întîmplător, ultima secțiune a cărții, trăiesc într-o continuă ficțiune sau pentru o apocalipsă a interiorului (în loc de epilog) este dedicată celui de-al treilea postulat enunțat la începutul acestui articol. Mai mult decît atît, ultimul poem al volumului se numește chiar Luciditate: " luciditatea asta cronică stă încolăcită pe mine ca
Apocalipsul acum by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/10754_a_12079]
-
Cătălina George, amestecă într-un ghiveci gazetăresc picant nume de mari scriitori și pornografi anonimi, puși sub aceeași etichetă. Pornind de la evidența că multe edituri cu firme serioase publică de la o vreme, în colecții speciale sau amestecate în raftul cu ficțiuni contemporane, "titluri cu subiecte sexuale" considerate în principiu rentabile, jurnalista vîră în această categorie și Lolita lui Nabokov, trilogia Răstignire trandafirie a lui Henry Miller sau Complexul lui Portnoy de Philip Roth și pe anonimii făcători ai jurnalelor unor prostituate
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/9485_a_10810]
-
lui Updike că nu există o nouă generație în proza americană, sau dimpotrivă, propriul său orgoliu generationist. Important este ca ultimii douăzeci de ani nu au adus ceva realmente nou în proza de peste Ocean. Să fie această o oboseală a ficțiunii? O scădere a interesului unui public refugiat cu arme și bagaje în brațele serialului sitcom de televiziune? Și una, și cealaltă, în directă legătură. Updike e convins că în ziua de azi nu prea mai exista cititori de proza scurtă
Cele mai frumoase povestiri ale veacului by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17456_a_18781]
-
toate limbile de circulație ale Europei, el nu avea cum să accepte captivitatea unei singure expresii culturale. Sedus în aceeași măsură de limbajele narative și de cele vizuale, de anecdotica diurnă a realului, dar și de chipurile lui ascunse, de ficțiunea comună și de retorica înaltă a flosofiei și a teologiei, el a încercat, și asta încă de la primele cărți, realizarea unei mari conexiuni: ceva asemănător cu teoria integrată a fizicienilor, capabilă să cuprindă în aceeași demonstrație și teoria cuantelor și
Victor Ieronim Stoichiță sau despre privirea prin tablou by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/10244_a_11569]
-
Gabriela Gheorghișor Corina Ciocârlie, Un țărm prea îndepărtat. Seducția frontierelor, frontierele seducției, București, Cartea Românească, 2013, 182 pag. După un volum despre ficțiunile compensatorii ale „centrului“ pierdut, datorate unor scriitori ai Europei Centrale ( În căutarea centrului pierdut, Editura Art, 2011), prin Un țărm prea îndepărtat, Corina Ciocârlie rămâne, oarecum, în aceeași zonă de interes. Chiar dacă acum explorează modul de a gândi sau de
Fascinația (absenței) frontierelor by Gabriela Gheorghișor () [Corola-journal/Journalistic/3369_a_4694]
-
la coordonatele fundamentale ale condiției umane și la temele cardinale ale marii literaturi: iubire, destin, libertate, moarte. De altfel, dinspre literatură poate veni și „revanșa“ popoarelor mici asupra (fatalității) istoriei: „Atuul major al popoarelor minore este tocmai «oglinda strâmbă» a ficțiunii, «lanterna magică, fata morgana, fantasticul și fantasmagoria care se strecoară consolator între ceea ce este și ceea ce ar trebui să fie». Din contactul permanent cu cei ce ne privesc de sus se naște «acea autoironie care ne permite să ne jucăm
Fascinația (absenței) frontierelor by Gabriela Gheorghișor () [Corola-journal/Journalistic/3369_a_4694]
-
barbarilor (dintr-un poem al lui Konstantin Kavafis), e binevenită (deși, la drept vorbind, pe noi, barbarii ne-au ținut într-un „somn“ de aproape o mie de ani, prin munți). La Corina Ciocârlie, fascinația frontierelor ascunde, în fond, fascinația ficțiunii: „Punând seducția frontierelor în relație speculară cu frontierele seducției, cartea de față și-a propus de fapt să exploreze arcanele ficțiunii literare ca tărâm de dincolo“. Un țărm prea îndepărtat este rodul unor rătăciri livrești, treceri de frontiere (geopolitice, culturale
Fascinația (absenței) frontierelor by Gabriela Gheorghișor () [Corola-journal/Journalistic/3369_a_4694]
-
un „somn“ de aproape o mie de ani, prin munți). La Corina Ciocârlie, fascinația frontierelor ascunde, în fond, fascinația ficțiunii: „Punând seducția frontierelor în relație speculară cu frontierele seducției, cartea de față și-a propus de fapt să exploreze arcanele ficțiunii literare ca tărâm de dincolo“. Un țărm prea îndepărtat este rodul unor rătăciri livrești, treceri de frontiere (geopolitice, culturale, de înțelegere), ca multiple seducții de lectură, dar și al discursului (circular) îndrăgostit de literatură (tot atâtea îndepărtări care apropie, precum
Fascinația (absenței) frontierelor by Gabriela Gheorghișor () [Corola-journal/Journalistic/3369_a_4694]
-
în 1914 la Paris, în limba franceză, abia anul trecut ea a ajuns să fie tradusă și publicată, în limba română, la editura Albatros. Ce este de fapt idealul? se întreabă Drăghicescu. Idealul nu este să nimic altceva decît o ficțiune, și orice ficțiune este bună cu condiția să crezi în ea. Trăsătura aceasta, departe de a-i știrbi rostul de sursă principală a motivației umane, redă idealului adevăratul său chip: acela de himeră, de fantasmă fără de care lupta pentru supraviețuire
A fi ateu din prea multă credință by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10850_a_12175]
-
Paris, în limba franceză, abia anul trecut ea a ajuns să fie tradusă și publicată, în limba română, la editura Albatros. Ce este de fapt idealul? se întreabă Drăghicescu. Idealul nu este să nimic altceva decît o ficțiune, și orice ficțiune este bună cu condiția să crezi în ea. Trăsătura aceasta, departe de a-i știrbi rostul de sursă principală a motivației umane, redă idealului adevăratul său chip: acela de himeră, de fantasmă fără de care lupta pentru supraviețuire nu ar fi
A fi ateu din prea multă credință by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10850_a_12175]