7,912 matches
-
decît să se răspăndească! se gîndea el, ce altceva pot cultiva? Dar după ce dragonita îi acoperi brațul și mîna, nu se mai răspîndi, cu toate că lungimea membrului îi crescuse cu cincisprezece centimetri. Degetele i se îngroșaseră și între ele crescuse o membrană fină, iar unghiile i se lungiseră și i se curbaseră. Pe buricele degetelor se ivise un țep roșu ca un spin de trandafir. Un alt spin, de patru centimetri, îi crescuse în cot și se agăța de așternuturi, așa că dormea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
părea ciudat că dragonul de argint fusese atît de aproape de el încă de cînd ajunsese aici. Se duse la dulap, scoase cărțile și se grăbi să ajungă la draperie. Din cealaltă parte, glisase la atingerea degetului; știa că e o membrană de grosimea unei coli de hîrtie, fără nici o încuietoare, dar acum n-o putea deschide; deși se dădu în spate și o izbi cu umărul de mai multe ori, draperia doar tremură și bufni ca o tobă. Furios, era pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
os vibrau într-un urlet continuu, ca al războaielor de țesut, de care femeia își aminti cu oroare. Prima - care amintea ciudat de o scară de șa -, ca și ultima își sprijineau extremitățile de două enorme ferestre rotunjite, obturate de membrane străvezii tremurătoare, pe când cea din mijloc, asemenea unui fronton de templu, se arcuia între ele făcând ca ansamblul să câștige în profunzime și grandoare. Maria, strivită de dimensiunile neomenești ale construcției calcaroase, se apropie de fereastra de la extremitatea cealaltă a
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ansamblul să câștige în profunzime și grandoare. Maria, strivită de dimensiunile neomenești ale construcției calcaroase, se apropie de fereastra de la extremitatea cealaltă a sălii, urcă pe ciocuri și excrescențe de calciu, strivi sub tălpi aceleași ființe amoebale, până ajunse la membrana de culoarea lunii, dincolo de grosimea căreia luceau luminile și fluturau umbrele altei lumi. Își lipi fruntea de tendonul călduț, își lipi palmele de tâmple și de membrană, ca niște paravane, și-ncercă să zărească ceva prin substanța tulbure, hialină. Urletul
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și excrescențe de calciu, strivi sub tălpi aceleași ființe amoebale, până ajunse la membrana de culoarea lunii, dincolo de grosimea căreia luceau luminile și fluturau umbrele altei lumi. Își lipi fruntea de tendonul călduț, își lipi palmele de tâmple și de membrană, ca niște paravane, și-ncercă să zărească ceva prin substanța tulbure, hialină. Urletul lumii exterioare devenise chinuitor, insuportabil ca al unei cascade uriașe. Când o formă indescriptibilă, ieșită brusc ca dintr-un abis, se ridică deodată, verde și galbenă și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
credință, iar câtă secretam abia reușea să îmi umple sacul de oase și mațe al corpului meu. Mă imaginam uneori extins prin credință măcar până la periferiile Bucureștiului, până la căile ferate și șoselele de centură care-i dau ocol ca o membrană tare în jurul unei celule. Cu circulația lui dementă și haotică, platformele lui industriale în care fiecare piesă a fiecărei mașini e de mult uzată fizic și moral, cu universitățile și bibliotecile lui pe care-nfloresc licheni de o mie de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
încolo. Și mi-e atât de limpede acum că fațada cețoasă-a spitalului "Emilia Irza", la fel ca a blocului de vizavi de șoseaua Ștefan cel Mare, ridicată la cincisprezece ani după mutarea noastră, n-au fost altceva decât opercule, membrane impermeabile despărțind compartimentele, tot mai vaste, ale melcului în spirală secretat, structurat și locuit de carnea moale a minții mele (aici, în caiet) și de meditația moale a cărnii mele (în viața reală), dacă exista separat viața și gândirea despre
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
madone cu prunci tronând între stalactite și pătrundea în cele din urmă în scoica răsucită a urechii interne. Se desfăcea în mii de pârâiașe sclipitoare, irigând fiecare, la capăt, cîte-o străvezie celulă cu perișori, adăpostite de-a lungul spiralei, între membrana tectorială și cea basilară, într-o limfă gălbuie, gelatinoasă. Urletul inuman, de fiert în ulei, de jupuit de viu, de canceros cu metastază generalizată devenea aici o vibrație a endolimfei ce umple membrana lui Reissner, transmisă apoi peri-limfei tălăzuită brusc
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
perișori, adăpostite de-a lungul spiralei, între membrana tectorială și cea basilară, într-o limfă gălbuie, gelatinoasă. Urletul inuman, de fiert în ulei, de jupuit de viu, de canceros cu metastază generalizată devenea aici o vibrație a endolimfei ce umple membrana lui Reissner, transmisă apoi peri-limfei tălăzuită brusc în fereastra ovală. Ca niște organe de mașini, scărița, nicovala și ciocanul preluară vibrația mecanică și o transmiseră timpanului care, prin conductul auditiv plin de ceară, făcu aerul să vibreze. Și zecile de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
răspundea creierul, spermia, iar răspunsul, fericit în teroare, înspăimîntat în extaz, era nu un sunet, ci însăși înaintarea. Fruntea bombată, de coajă de sticlă, a mormolocului se opri în cele din urmă la doar o palmă de enormul pântec filigranat. Membranele tari se oglindeau reciproc, turbioane colorate apăreau în punctele frontale ca să cuprindă, în cercuri tot mai largi, sferele tremurătoare. Un dialog se-nfiripa acolo, se comutau canale și frecvențe, se dădeau parole, mii de chei pătrundeau în tot atâtea broaște
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mii de chei pătrundeau în tot atâtea broaște de aer și de vid, se răsuceau acolo, ridicau pinionii și camele, eliberau zăvoarele chimice. Și deodată nu pielițele, ci însuși spațiul dintre ele s-a deschis ca o poartă, deodată între membrane nu mai era spațiu, iar spermia și ovulul erau una, creierul și sexul erau una, spațiul și timpul una erau. Și spațiu-timp-creier-sexul începu frământarea. Se petrecură monstruozități. Se întîmplară miracole. Se inventă o matematică de bordel, o defecare sublimă. O
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
a strecurat în inima zeului în geneză un deget turbionar, același ce zgândăre lumile. La fel, în miezul bucuriei noastre a încolțit o camelie de chinină. Pentru că oul își învîrtoșea acum un al doilea centru în jurul informației alogene. Și o membrană aburea ca o cortină de zgârci între sine și sine. Ca o oglindă în care șinele s-ar vedea chiar pe sine, identic și totuși complet diferit, căci dreapta unuia e stânga celuilalt, și al doilea e un monstru pentru
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
poate primi și-nțelege nimic altceva decât pura lumină, căci e sculptat de lumină în osul poros al țestei mele, și cum nimic altceva pe lume nu mai poate primi și-nțelege lumina, la fel pachetul compact de foițe și membrane al corpului meu, cu anatomia și melancolia înfășurărilor lui, cu structura lui tridimensională, greu de-nțeles ca a unei aldehide, e un singur, mare, unic organ de simț excitat numai de viața mea, de această energie ce nu-i nici
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
fluturam acum ca viermii cu falduri și franjuri, străvezii și luminoși, ai abisurilor. Și, firește, deodată se arătau zorii. Firește, soarele de flacără roșie umplea brusc, cum torni sînge-ntr-o eprubetă, cristalul tăcerii. Un soare complicat, anatomie strălucitoare și tristă. Cu membrane lichide, pline de pori pentru ionii de sodiu și de potasiu. Cu chemoreceptori lucind dintr-o dată din fațete azurii și verzui ca pietrele scumpe sau ca ocelii din fruntea păianjenilor. Cu o fotosferă ca niște cosițe de flamă rarefiată. Și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de sodiu și de potasiu. Cu chemoreceptori lucind dintr-o dată din fațete azurii și verzui ca pietrele scumpe sau ca ocelii din fruntea păianjenilor. Cu o fotosferă ca niște cosițe de flamă rarefiată. Și, firește, firește, am pătruns prin acele membrane și, plin de ele ca de un păienjeniș de lumină, am navigat spre centrul sferei ca o corabie. Și-n centrul sferei lumina s-a contopit cu creierul și cu urletul meu. Întotdeauna ajungeam aici, la acea aură de urlet
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ilizibilă, încîlceala de tufiș în flăcări, care nu se consumă și din care se aude o voce mentală, fără buze, limbă, palat și lannge: "Scoate-ți încălțările din picioare, căci pămîn-tul pe care stai e sfînt." Căci manuscrisul meu din membrane vii, suprapuse, lipite, bălăcite una-ntr-alta repetă fidel stratificarea creierului meu, e harta pe suport aspru de celuloză a împletirii de neuroni ce formează icoana lumii sub țeasta mea. Iar peste stratul manuscrisului meu, reflectîndu-i fidel fiecare buclă, punct
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cu petele catifelate ale viitorilor ochi, răsucit către piept ca vârful ferigilor în desfășurare, un trup curbat ca o codiță de animal. Muguri din care se dezvoltă membrele. Degete străveziu-roșietice la capătul mânuțelor. O inimă zvâcnind ca a mormolocilor prin membrana toracică. Doi embrioni crescând încetișor, grăbind spre îmbrățișare. Curând, gloanțele fură față-n față, vârf în vârf, cu o precizie de microni. Fetușii de carne și plumb se roteau acum în sens invers, cu țestele atingîndu-se într-un singur punct
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ca un rege străvechi, ce nu mai guvernează, rămânând doar un simbol mort al legăturii cerului cu pământul. Nici măcar trupul, palatul său, nu mai este al său. Paznicul care-l apără, teribila barieră creier-sînge, îl ține de fapt prizonier, iar membranele ce-l înfășoară-l orbesc. Mutilat ritual, cu simțurile excizate, cu sexul mortificat, e plimbat din loc în loc și i se fac plecăciuni în țara tristă a trupului său. Ceea ce-i dincolo de piele îi e relatat deformat și viclean. Ținut
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
așa cum mintea completează obiectele incomplet desenate. Aici, pe pelicula noastră, sîntem mereu în mișcare și transformare, glisăm dinspre naștere către moarte, dar în realitatea cu patru dimensiuni sîntem o ființă eternă, imobilă, scanată doar, ca de-un tomograf metafizic, de membrana lumii pe care în aparență o locuim. Sîntem, e adevărat, trecători, dar nu pe lume, ci prin lume, o traversăm cum am trece printr-un mare portal, împreună cu toate lucrurile ce ne-nconjoară. Căci toate trăiesc în eternitatea celor patru
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
sale gestaltice, asemenea maiestuoasei coame de calcar a stegozaurilor, și-apoi se degradează, putrezește, ruginește, se disipează în alte zone, ca un alt mănunchi de filamente ce urmează ființa cea adevărată. De ce trebuie ca marile și minunatele lucruri reale să-ntîl-nească membrana spațială a lumii noastre? De ce trebuie să diminueze atât, să renunțe la dumnezeiescul din ele, să se prefacă mereu că se nasc, trăiesc și mor, că suferă și că acționează? De ce hipersfera universului nostru a trebuit să străbată pelicula, intrând
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
deasă de păianjen dintre creierul tău și ea (două manuscrise față-n față între care gândurile și intuițiile și tropismele tale glisează ca o suveică sau ca o rază tot mai intensă între oglinzile unui laser) străbate de asemenea perpendicular membrana existenței, devenind o sferă sclipitoare de abstracțiuni, adevărata carte, interfața dintre mintea mea și a ta, felul în care eu mă aplec adânc asupra ta și-ți vorbesc. Căci așa cum între doi oameni navigând alături se întîmplă povestea lor de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mult ca Isus, căci în orice casă sânt vase pentru cinste și vase pentru rușine) nu ne-ar atinge, căci înșiși feromonii sânt degetul. Când vezicula ne atinge, ca o lacrimă de acid lisergic, ne cutremurăm atât de puternic, încît membrana însăși care ne ține intră-n vibrație. Un balet chimic se declanșează în trupul nostru. Saliva de păianjen celest ne dizolvă țesuturile, le transformă-ntr-un lapte organic, cuprins în coaja-ntărită a agoniei noastre. Creierul ni se prelinge-n stomac
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
aveau să-l traumatizeze sau să-l inițieze în plictisitoarea stare de adult. Mai era însă și un alt loc care o înspăimînta pe Alaana. Undeva, în adâncul minții tânărului, sălășluia un fel de sferă verde, pulsîndă, delimitată de o membrană care stătea să se rupă mereu și care scăpa din când în când gânduri disparate, autoreparîndu-se mereu în ultima clipă, înaintea unei explozii devastatoare. Alaana nu avea nici cea mai mică idee ce s-ar fi putut ascunde în porțiunea
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
un material impermeabil albastru, pe care stăteau mulți oameni. Trei sau patru erau întinși. «Mamă! Oare ce să se fi întâmplat?» Era un observator în jur de patruzeci de ani căruia, săracul, îi curgea neîntrerupt nasul. Sigur îi este afectată membrana mucoasă.» Inițial, pentru că nu știam ce se petrecuse, mi-a trecut prin minte: «Ar putea să-și șteargă nasul observatorul ăsta!» Dar apoi și mie mi s-a întâmplat același lucru. Exact în aceeași zi, după ce am terminat discuția legată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
am hotărât să experimentez aburii de coada calului și de tătăneasă, pentru vindecarea ochiului. M-am documentat mai amănunțit și mi-am dat seama cât de delicate, complicate și perfecte sunt componentele ochiului și cum funcționează ele. Retina este o membrană de 4 mm grosime, ce învelește globul ocular, pe circa jumătate din suprafața lui, în partea opusă părții vizibile a ochiului. Asemănând globul ocular cu un ou, retina este al treilea înveliș, numărând de la exterior spre interior (de la coaja oului
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]