6,822 matches
-
ultimul război cu Rusia și cu Austria și a pune în aplicare planurile de reformare structurală a sa, elaborate de sultanul Selim al III-lea. Iată, deci, tot atâtea motive care l-au determinat să nutrească chiar un grad de simpatie față de Franța, fără a i se alătură, totuși, în lupta împotriva celor două compețitoare la supremația politică în Orientul European, după cum a refuzat, constant, să dea curs presiunilor diplomatice exercitate de acestea de a intra în coaliția antifranceză 5. Or
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
era în scădere pe aceste meleaguri, în timp ce marea majoritate se extinsese spre teritoriile păgânilor. Aici, în epoca elenistică și romană, iudaismul a reușit să exercite o atracție deosebită asupra unei părți consistente a opiniei păgâne, convertind numeroși păgâni ori creând simpatii față de religia mozaică, acțiuni utile în timp și spațiu. O frumoasă contribuție la realizarea acestei atracții a adus-o și credința monoteistă, legea morală a Decalogului și într-o anumită măsură liturgia și riturile sinagogilor (templul fiind numai la Ierusalim
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
zilele noastre. Afirmațiile sau aluziile despre creștinism conținute în acest text au o semnificație deosebită pentru studiul nostru, chiar dacă nu este decât un pamflet împotriva creștinismului. Informațiile despre măsurile persecutoare împotriva creștinilor nu ocupă un loc deosebit, astfel încât afirmațiile de simpatie pentru creștini sunt date de tendința epocii în discuție. Odată amintită aceasta, expresiile acestei compilații istorice asumă un profil caracterizat; sub vălul precedentelor modele de viață ale Cezarilor, răsună vocea păgânismului amenințat și redus aproape complet la silențiu după victoria
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
puțin înainte de anul 70 p.Chr. ducând la căderea Ierusalimului. Referitor la gândirea lui Isus despre serviciul militar, nu se poate afirma că atitudinea sa față de soldat (Lc 7, 1) ori convertirea centurionului Cornelius (cf. Fap 10) ar demonstra vreo simpatie pentru militarism. Aceste episoade vor să arate numai puterea harului divin care, depășind orice moralism, acționează asupra fiecărei persoane plecând tocmai de la poziția sa socială. Indirect, Cristos își manifestă atitudinea față de serviciul militar când lovește în profunzime ideologia celui puternic
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
a-și încălca propria credință religioasă, legile civile, riscând pedeapsa aplicată de tribunalul oamenilor și a judecății lui Dumnezeu, deoarece toate puterile pământești sunt subordonate celei cerești, din care își află originea. Scriind credincioșilor din Roma, față de care arată multă simpatie, le spunea că: Tot sufletul trebuie să se supună înaltelor stăpâniri, căci nu este stăpânire decât de la Dumnezeu; iar cele ce sunt, de Dumnezeu sunt rânduite. Pentru aceea, cel ce se împotrivește stăpânirii se împotrivește rânduielii lui Dumnezeu. Iar cei
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
probabil ca tocmai aceștia să fi fost cei care, reîntorcându-se în patrie și precedându-i pe apostoli, ar fi mărturisit pentru prima oară conaționalilor lor despre Cristos și învățăturile sale. Treptat, stima și respectul amintit s-au transformat în simpatie și amiciție atunci când, discipolii lui Cristos, și-au dat seama că soldații puteau să fie atrași la creștinism, mai mult repede decât cei care aparțineau altor clase sau categorii sociale. Viziunea acestei realități viitoare l-a inspirat pe neașteptate și
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
creștini și pe eretici. Așadar, în acțiunea sa contra creștinilor, Nero trebuie să fi avut în principal același obiectiv. Nero a primit primele informații despre creștinism, alături de cele despre ebraism, din partea soției sale Sabina Popeea, cunoscută la rândul ei pentru simpatiile sale față de religia lui Moise. Ulterior, participând la primul proces referitor la conflictul iscat în Iudeea, între iudei și creștini, Nero află personal din gura lui Paul și a creștinilor, care formau biserica sau comunitatea din casa Cezarului, noi informații
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
Chlorus contra creștinilor a fost acela de a fi doborât templele pe care aceștia le-au înălțat. În atitudinea sa, cezarul Occidentului nu a întâlnit lamentațiile, dezaprobările și nici interferențele colegilor săi de domnie, care au observat în mod cert simpatiile acestuia față de creștinism ori dezinteresul aplicării edictelor persecutoare ale lui Dioclețian. Să fi fost oare teama lui Dioclețian de a nu isca o lupta în cadrul tetrarhiei ori aplicarea edictelor mai mult silită (de Galerius) decât voită? Ori să fi fost
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
în chip alarmant chiar și în afara lumii creștine. Abilitatea politică și organizatorică a împăratului, urmată de intervenția promptă și coerentă în soluționarea fenomenului, interesat fiind de apărarea frontierelor, de păstrarea unității imperiului și solicitarea sprijinului ierarhiei creștine i-au atras simpatia acestei categorii care l-a sprijinit efectiv în păstrarea unității și coexistenței pașnice cerută chiar de Evanghelii. Între timp, episcopul istoric Eusebiu de Cezareea (265-339) promova în scrierile sale imaginea unui împărat ales și trimis de Dumnezeu, pentru a sprijini
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
iuliană (excepție făcând ofițerii din preajma sa) erau note predominante; coborând cu trupe păgâne din Gallia spre Orient împotriva lui Constantius (337-361) care deținea trupe creștine, mai mult sau mai puțin, ne arată că evanghelizarea Galliei era încă departe. Arătându-și simpatia față de viitorul împărat prin scrierea și devotamentul său, Ammianus exprimă starea sufletească a soldaților păgâni sau creștini ai epocii. Atitudinea soldaților creștini și poate păgâni, care au îmbrățișat creștinismul din oportunism, a determinat o pronunțare inevitabilă din partea Bisericii în materie
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
ceea ce face ca dimensiunile comportamentului lor „să se interpersonalizeze”, să fie în continuă interdependență și interacțiune (Mariana Caluschi, 2001, b, p. 205). În funcție de consecințele atitudinilor, comportamentul poate fi împărțit în patru categorii generale: apropiere pozitivă (de exemplu: atitudinea prietenoasă, de simpatie etc.), apropiere negativă (atac, bruscare), evitarea negativă (repulsia ori teama), eviatrea pozitivă (de exemplu acceptarea singurătății, dacă place unei persoane dragi). Astfel, în sfera comportamentului social, este inclusă o gamă foarte largă de comportamente delimitate în cadrul interacțiunii om - societate, manifestată
COMPORTAMENTE CREATIVE ÎN ȘCOALĂ by Adriana Apostol, Iuliana Olaru () [Corola-publishinghouse/Science/720_a_1436]
-
după atacurile teroriste de la 11 Septembrie, unii comentatori au ajuns chiar să arunce vina pe postmodernism. Într-o perioadă în care certitudinea morală apărea drept o necesitate, postmodernismul a fost acuzat de o tendință periculoasă către ambiguitate morală sau chiar simpatie față de terorism. Aceste afirmații absurde nu au făcut decât să confirme una dintre asumpțiile centrale ale postmodernismului, aceea că pretențiile de cunoaștere sunt strâns legate de politică și putere. Mai mult, așa cum argumentează în mod provocator James Der Derian (2002
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
supărăcios Îmbătrânește repede. (Suspiciosul nu știe de glumă, bănuindu-i pe toți de rele intenții față de sine: „Cugetul bun e cea mai bună pernă”.) Câinele care latră mult aduce lupul la oi. (Lauda de sine exagerată, departe de a aduce simpatii, provoacă, dimpotrivă, antipatii.) Abia s-a ridicat pe picioare și vrea să alerge În trap. (Lipsa de măsură În autoaprecieri duce la formularea unor dorințe prea ambițioase, care Întrec cu mult posibilitățile proprii de a le realiza: „Puii care vor
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
mai Înalte demnități publice. Μ Oamenii invidioși sau răi sunt cel mai mult rămași În urmă pe scara evoluției spirituale, deoarece toată energia lor psihică și nervoasă este Întrebuințată În cultivarea de resentimente și ostilități. Dimpotrivă, transpunerea empatică, generatoare de simpatie umană, este condiția fundamentală a luptei cu tendințele de risipire energetică ale unui eu hipertrofiat, atras doar de fapte urâte, de fapte josnice, imorale. Μ Orice climat familial Își are rezervat un anumit stil de expresie, adică o anumită configurație
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
de-al doilea roman), de artă. Nu faptul că sunt scrise la persoana Întâi - ce roman mai are astăzi narator omniscient, ce literatură mai crede În Realitate, sau În altceva decât În ea Însăși? - și nu punerea În abis provoacă simpatia cititorului, suprasaturat de tehnici scrpturale care de care mai sofisticate, de fragmentarism, violență, exhibiționism, revoltă, etc. ci poiezia, felul cum Tanguy Viel și-a Întrupat ideea și ideea Însăși de a scrie cărți cu un asemenea subiect, ritmul lor, viteza
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
de către cei doi parteneri nedespărțiți. De data aceasta, supravegherea ostentativă eșuează tocmai pentru că nu a ținut seama de factorul uman... Teatrul ne vorbește și despre asemenea derapaje care iau prin surprindere mașinăria de Stat, blocată de alianțe imprevizibile și de simpatii ce nu figurau în program. Ele sunt sursa acelor situații inedite care dau peste cap un scenariu minuțios gândit și socotit inatacabil. Supravegherea ostentativă, afișată și explicită, este proprie oricărei puteri totalitare, care o folosește pentru a înăbuși vocile protestatare
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
îndepărtate, străine, trebuie trimis acolo un emisar. Îndeplinirea sarcinii pretinde - mijloc prin excelență teatral - o deghizare. Ca să poți spiona, trebuie să devii un altul... iar publicul, martor - ca întotdeauna - al subterfugiului, nu se va simți păcălit, ci va urmări cu simpatie manevrele iscoadei delegate de stăpân să culeagă informații. Supraveghere la distanță... scop pentru realizarea căruia se apelează la principiile esteticii brechtiene: nimic nu vizează aici surpriza, totul se concentrează asupra procesului în sine. Ceea ce, la Shakespeare sau la Marivaux, reprezintă
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
spectacolul la care asist îl reînvie brusc. Reacția mea, fascinația în fața supravegherii în teatru își au rădăcina în această plusvaloare mnemonică al cărei depozitar sunt și pe care o inoculez întotdeauna „istoriilor” de pe scenă la care sunt martor, alternând astfel simpatia pentru „veghere” cu vigilența față de „supraveghere”. Referințe bibliograficetc "Referințe bibliografice" Lucrări de referință ASH, Timothy Garton: The File, A Personal History, Harper Collins, 1997; în versiunea românească: Dosarul meu de securitate, București, Humanitas, 1999. BAUMAN, Zygmunt: Liquid Modernity, Cambridge, Polity
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
Închid un ochi și văd/ mari adevăruri solide./ Îl deschid,/ și lucrurile se fac mai mici,/ și văd cu doi, jumătate/ din cât văd cu unul." Trebuie remarcat faptul că Geo Dumitrescu are cei mai mulți adepți și poate se bucură de simpatia cea mai largă printre tinerii poeți. Este foarte important faptul că el există în epocă prin versuri din 1946, apoi din 1963, 1966 prin accentul polemic și o anumită dispozițiune critică, profeție și generozitate și mai ales prin entuziasm: Iar
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
de reciprocitate, rezultând În primul rând, din relațiile afective ale individului cu alte persoane. Astfel, sentimentele sociale exprimă o atitudine de deschidere a mea către celălalt sau către ceilalți. Forma cea mai generală În care se manifestă sentimentele altruiste este simpatia, care desemnează situația sau atitudinea unei persoane de a avea aceleași sentimente pozitive ca ale alteia. Simpatia este atracția pe care o Încearcă o persoană pentru alta, chiar Înainte de a ajunge să o cunoască bine. Din acest motiv, prin natura
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
exprimă o atitudine de deschidere a mea către celălalt sau către ceilalți. Forma cea mai generală În care se manifestă sentimentele altruiste este simpatia, care desemnează situația sau atitudinea unei persoane de a avea aceleași sentimente pozitive ca ale alteia. Simpatia este atracția pe care o Încearcă o persoană pentru alta, chiar Înainte de a ajunge să o cunoască bine. Din acest motiv, prin natura sa, simpatia este considerată a fi elementul fundamental al afecțiunilor interumane de apropiere. În grupa sentimentelor altruiste
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
desemnează situația sau atitudinea unei persoane de a avea aceleași sentimente pozitive ca ale alteia. Simpatia este atracția pe care o Încearcă o persoană pentru alta, chiar Înainte de a ajunge să o cunoască bine. Din acest motiv, prin natura sa, simpatia este considerată a fi elementul fundamental al afecțiunilor interumane de apropiere. În grupa sentimentelor altruiste sunt incluse următoarele: aă sentimentele elective, orientate preferențial către o anumită persoană În care ai Încredere (prietenieă sau de care ești atras, și de care
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
condițiile cooperării interumane, aceste sentimente mă deschid către ceilalți și concomitent mă ajută să mă Îmbogățesc sufletește și moral, oferind și primind. Între persoane trebuie să existe un permanent schimb emoțional și ideativ, pe care se construiește relația interumană a simpatiei. Orice deschidere este eliberare, realizare de sine, pe toate planurile: trupesc, sufletesc, moral și social. Aceasta face ca situațiile deschise ale vieții să se deosebească fundamental de situațiile-Închise, așa cum plăcerea și bucuria se opun suferinței și durerii. Plăcerea Ca și
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
mine și tine, acord care se desăvârșește prin iubire. Ea este atracție și Întâlnire interioară a dorințelor reciproce. Se poate observa faptul că intimitatea se construiește din sentimentele morale, În primul rând de factură pozitivă, a două persoane Între care simpatia reciprocă, dar mai ales iubirea, ocupă locul principal. Se poate astfel afirma clar că o condiție esențială a creării intimității este iubirea dintre persoane. Ea va duce la Încrederea reciprocă, În sensul că Eu mă recunosc În Tine și că
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
m-au frustrat, m-au dominat, și alegerea acelora care m-au acceptat, m-au ocrotit, mi-au oferit sentimentul securității și al Împlinirii mele. Din acest motiv, se poate spune că la baza preferinței interpersonale stau sentimentele de atracție, simpatia, sau sentimentele de respingere, antipatia. Prin acest aspect, esențial În relațiile interumane, Psihologia Morală dovedește calitatea de a explica Într-un fel particular acest tip de relație, dincolo de aspectele sale exterioare, intrând În sfera interiorității umane. Preferința interpersonală, dincolo de aspectele
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]