6,271 matches
-
au rol propriu-zis constitutiv pentru cunoștință, instituindu-se într-un veritabil orgonon al acesteia; și au același rol în constituirea fenomenală (reprezentată de "fenomen"). Dialectica transcendentală (cea de-a doua parte a logicii transcendentale) este numai o "disciplină" (nici măcar un canon), căci ea stabilește limitele folosirii rațiunii pure (regulile sau principiile folosirii corecte a acesteia), prevenind astfel folosirea ei "hiperfizică" și descoperind netemeinicia pretențiilor de cunoaștere ale rațiunii pure și chiar ale intelectului pur, în absența experienței. Totuși, dialectica transcendentală este
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
Totuși, dialectica transcendentală este un corpus regulativ cu un conținut specific, spre deosebire de dialectica logică, potrivit înțelesului kantian, care doar prelungește ca atare demersul analiticii logice, asumându-și astfel sarcini constitutiv-fenomenale, total nelegitime. Analitica transcendentală este și ea, prin urmare, un canon al intelectului și rațiunii (și nu doar atât, într-o parte a ei, precizată mai sus), asemenea analiticii logice (din logica generală). Dialectica transcendentală, în schimb, nu mai apare doar ca o variantă ilicită de funcționare a analiticii, cum apărea
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
sa analitica și dialectica transcendentale de sarcinile unei "logici generale", alcătuită și ea din "analitică" și "dialectică", dar care nu are de-a face decât cu aspectul formal al gândirii. Logica generală nu trebuie să fie, cum precizam, decât un "canon de judecare", adică o colecție de reguli despre folosirea îndreptățită a intelectului; ea ar trebui, așadar, să se limiteze la funcțiile analiticii.105 Logica transcendentală însă trebuie să lege în unitatea sa analitica și dialectica, fiindcă și aceasta din urmă
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
logica generală și logica transcendentală ține, potrivit perspectivei kantiene, de felul în care cele două se raportează la adevăr. Logica generală, fiind o cercetare a cunoștințelor "intelectului" exclusiv după forma lor, așadar după legile intelectului corespunzătoare cunoștințelor (veritabile), reprezintă un canon, un corpus de reguli ale corectitudinii gândirii, dar nu și ale adevărului, în mod direct; fiindcă adevărul angajează relația intelectului cu obiectele, iar logica generală este o logică absolut formală; ea nu are de-a face direct cu obiectele, prin
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
cei care, crezând că interpretează "teoria" lui Heidegger, identifică, totuși, Dasein-ul cu omul (sau cu altă instanță "antropologică" dintre cele amintite). Tocmai din astfel de motive, analitica existențială nu mai apare ca un discurs croit după toate exigențele exprimate de canonul logic-judicativ, metafizic, în limbajul lui Heidegger. Ea propune, în mod explicit, un orizont de constituire fenomenală (a Dasein-ului), întrucâtva "teoretic", din care nu sunt totuși alungate fără drept de apel regulile "logice" obișnuite, în fond, judicative. O anumită diferență față de
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
prezentare a analiticii și dialecticii transcendentale kantiene. 103 CRP, II; (1994) p. 274. 104 Cf. CRP, partea finală a Analiticii transcendentale, Apendice: Despre amfibolia conceptelor reflecției care rezultă din confundarea folosirii empirice a intelectului cu folosirea lui transcendentală. 105 "Prin canon înțeleg ansamblul principiilor a priori de folosire corectă a unor anumite facultăți de cunoaștere în genere. Astfel, logica generală, în partea ei analitică, este un canon pentru intelect și rațiune în genere, dar numai în privința formei, căci ea face abstracție
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
care rezultă din confundarea folosirii empirice a intelectului cu folosirea lui transcendentală. 105 "Prin canon înțeleg ansamblul principiilor a priori de folosire corectă a unor anumite facultăți de cunoaștere în genere. Astfel, logica generală, în partea ei analitică, este un canon pentru intelect și rațiune în genere, dar numai în privința formei, căci ea face abstracție de orice conținut." CRP, II (Metodologia transcendentală, Capitolul al doilea: "Canonul rațiunii pure"), p. 568. 106 "Deci partea logicii transcendentale care expune elementele cunoștinței pure ale
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
anumite facultăți de cunoaștere în genere. Astfel, logica generală, în partea ei analitică, este un canon pentru intelect și rațiune în genere, dar numai în privința formei, căci ea face abstracție de orice conținut." CRP, II (Metodologia transcendentală, Capitolul al doilea: "Canonul rațiunii pure"), p. 568. 106 "Deci partea logicii transcendentale care expune elementele cunoștinței pure ale intelectului și principiile, fără care nici un obiect nu poate fi gândit, este Analitica transcendentală și totodată o logică a adevărului.", CRP, II, p. 102. 107
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
de față. Astfel Încât, atunci când Rees a sugerat că unele direcții, curente și propuse, de investigație științifică nu trebuie să fie considerate din cauza riscului potențial mare pentru existență, cuvintele lui au fost ca un duș rece pentru comunitatea științifică, ele amenințând canoanele Înseși ale științei. Noțiunea de investigație științifică neîngrădită este Însuși fundamentul științei moderne. știința iluministă se bazează pe căutarea necontenită a secretelor naturii. A Încerca să limităm această căutare sau a limita direcțiile de investigație sunt considerate de către mulți În
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
aveau Încă dovada științifică incontestabilă. Totuși, guvernul german a luat decizia de a micșora emisiile de la centralele energetice prin promulgarea În 1974 Legii Germane pentru Aer Curat, invocând principiul Vorsorge, sau al „prevederii”25. „Principiul precauției” a devenit rapid un canon al legii de mediu germane. Acest principiul „trebuie să fie folosit În situații de amenințare potențială serioasă sau ireversibilă asupra sănătății sau mediului Înconjurător, unde există nevoia de a acționa pentru a reduce hazardul potențial Înainte de a exista o dovadă
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
poate avea îndoieli datorate simulării ("de se va supăra nestinse de hierea neagră, cum s-ar părea că se îndrăcește, iar de va fi adevărat îndrăcindu-se", după cum și: "cine de voia sa se va îndrăci, acela să cază subt canonul celor îndrăciți"). Reiese încă un fapt: dubiul asupra integrității mintale a simulantului însuși: "carele pe sine se va învăța... de îndrăcire... Adevărat easte că cela ce să lipește dracului, apropiise de împreunarea lui și amândoi duh sunt, drept aceia carele
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
învăța... de îndrăcire... Adevărat easte că cela ce să lipește dracului, apropiise de împreunarea lui și amândoi duh sunt, drept aceia carele se face de voia sa îndrăcit și să închipuiește de face ale lui lucruri... să se canonească cu canonul celuia celui ce adevărat se îndrăcește"). Chestiunea este încă actuală la nivelul nostru. Responsabilitatea unor acte cu caracter medico-legal variază în funcție de vârstă, de sex și chiar de profesie, existând pentru preoți canoane speciale (dreptul clerului avea criterii speciale). Aceeași faptă
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
face ale lui lucruri... să se canonească cu canonul celuia celui ce adevărat se îndrăcește"). Chestiunea este încă actuală la nivelul nostru. Responsabilitatea unor acte cu caracter medico-legal variază în funcție de vârstă, de sex și chiar de profesie, existând pentru preoți canoane speciale (dreptul clerului avea criterii speciale). Aceeași faptă era pedepsită variat, de exemplu: sodomia, aberația sexuală, într-un caz: "de va fi fost neștine cocon mic și s-au amestecat cu altul în păcate, și s-au slobozit curarea între
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
e nici trădarea, nici curajul, nici bunătatea, nici admirația, nici ura nu mai știam ce e cu adevărat...! Gh. P. unu: Grav, fiule, grav de tot... Gh. P. doi: Așa e, părinte... Gh. P. unu: Uite, o să-ți dau niște canoane... pe care să le ții... Gh. P. doi: Să nu-mi dai mătănii..., că am sciatică... Gh. P. unu: Bine... te-nțeleg... că și eu am dureri în spate, în picioare... și... peste tot... Să ții post... Gh. P. doi
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
distanței sale muzicale. Femeile au fost primele cărora le-a fost interzis accesul în jurul altarului, acestea neputând să aibă nicio funcție directivă în muzică. „Corurilor formate din laici și din fete nu le este permis să cânte în biserică” afirmă canonul 9 al Sinodului din Auxerre. Cântăreții încep să se diferențieze profesional deja din secolul al IV-lea. Corurile încep să-și facă apariția atât în Orient, cât și în Occident. Nu este suficient de documentată opinia conform căreia papa Grigore
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
în mod riguros ca nimeni, de azi înainte, să nu îndrăznească de a încerca lucruri asemănătoare în oficiile despre care am vorbit, în special la Orele canonice și în celebrarea liturghiilor solemne. Dacă cineva va face contrariul, prin autoritatea acestui canon, să fie pedepsit prin suspendarea de la oficiu timp de opt zile ... Spunând acestea, nu interzicem ca, uneori, în special în zilele de sărbătoare sau solemnități, în cadrul liturghiilor și a oficiilor mai sus prezentate, să se realizeze deasupra cântului ecleziastic anumite
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
de la modele celebre (Agatha Christie, Georges Simenon), S., împreună cu Mia Morogan, scrie o proză cu tematică polițistă, în care trama propriu-zisă, bazată pe poncifele și rețetele genului, nu o dată parodiate, lasă loc și observației de natură socială, adesea ferită de canoanele ideologice ale anilor ’80. Personajele, trecute parcă de pe stradă direct în paginile de carte, au vitalitate, umor, fiind desenate cu migală și aplicație. Albul și negrul se îmbină inteligent, convingător, într-un efort meritoriu al autorilor, dus uneori până la capăt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289449_a_290778]
-
confruntată după 1989 cu presiunea contradictorie a proceselor de unificare (standardizare) și diversificare disciplinară. În Forumul Sociologiei Românești din numărul anterior au fost prezentate puncte de vedere ale unor cunoscuți metodologi români privind unul dintre mijloacele recunoscute de asigurare a canonului universal al disciplinei - sondajele de opinie publică. Diversificarea țintește mai degrabă identitatea sociologiei, aspectele „soft”, „intangibile și imponderabile”, guvernate de criterii axiologice și cognitive, cum sunt ipotezele, teoriile, modelele, conceptele, stilurile de argumentare, imaginile, tematica cercetărilor sociologice ce reflectă experiențele
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
și al fervorii create în jurul divinității, iubirea și ardoarea în a celebra „mormântul gol”. Autorul „amalgamului entuziast” prezent în culegerea Admirații ortodoxe (2003) știe că metafizica poetică echilibrată duce mult mai direct spre întâlnirea cu divinul decât versurile ce repetă canoane teologale sau dau frâu liber fantasmelor lirice sanctoide. Poemele glisează înspre exercițiul spiritual, intră treptat într-un ritm de evlavie și exultă prezența harului pogorât peste lume. Confesiunea, mereu însoțită de candoare, sugerează truda căutării cucernice și transcrie satisfacția iluminării
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288820_a_290149]
-
democrația radicală este un concept viabil pentru tipul de cercetare pe care îl avem în vedere în această carte. În primul rând, teoriei democrației radicale îi lipsește o definiție clară. Astfel, această abordare ar putea să fie utilă pentru problematizarea canonului democrației, însă ea se dovedește problematică atunci când vine vorba de cercetarea raportului ambivalent între populism și democrație, dintr-o perspectivă empirică și mai puțin dintr-un unghi normativ sau teoretic. Mai mult, nu suntem convinși de faptul că democrația liberală
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
in Latin America", în National Bureau of Economic Research. Sanchez, O., (2008), "Transformation and Decay: The De-institutionalization of Party Systems in South America", în Third World Quarterly 29(2): 315-337. Santos, B. și L. Avritzer, (2005), "Introduction: Opening Up the Canon of Democracy", în B. Sousa și L. Avritzer (eds.), Democratizing Democracy: Beyond the Liberal Democratic Canon, New York: Verso, xxxiv-lxxiv. Sartori, G., (1970), "Concept Misformation in Comparative Politics", în American Political Science Review 64(4): 1033-53. Sawer, M. și B. Hindess
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
De-institutionalization of Party Systems in South America", în Third World Quarterly 29(2): 315-337. Santos, B. și L. Avritzer, (2005), "Introduction: Opening Up the Canon of Democracy", în B. Sousa și L. Avritzer (eds.), Democratizing Democracy: Beyond the Liberal Democratic Canon, New York: Verso, xxxiv-lxxiv. Sartori, G., (1970), "Concept Misformation in Comparative Politics", în American Political Science Review 64(4): 1033-53. Sawer, M. și B. Hindess (eds.), (2004), Us and Them: Anti-Elitism in Australia, Perth: API Network. Sawer, M. și D. Laycock
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
mare ca această concepție să nu reflecte întocmai fenomenul religios al profetismului atestat în Israel și Iuda în perioada preexilică. În mod asemănător, atunci când se dă credit detaliilor istorice din povestirile din mai sus amintitele cărți profetice (acelea care în canonul ebraic sunt numite „profeți posteriori”), poate duce la ambiguități destul de mari nu numai de ordin istoric, ci, mai înainte de aceasta, cu privire la corectitudinea terminologică. E suficient să amintim aici că cuvântul „profet” nu există în limba ebraică, fiind un derivat grec
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
146,6 etc.). Din convingerea că Yhwh este creatorul universului nu derivă neapărat că el a creat universul din „nimic”, un alt concept abstract absent în Biblia ebraică; creația ex nihilo va apărea pentru prima dată într-o carte din canonul creștin al Vechiului Testament, în 2Mac 7,28. Din aluziile cosmologice conținute în unii psalmi și în alte texte considerate anterioare Gen 1-2, reiese mai degrabă că vechiul crez în Yhwh, Dumnezeul creator, împărtășește idei și trăsături tipice cosmologiilor cananeene
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
preoției babiloniene (cf. Cartea lui Ezechiel) și ușor-ușor au fost eliminate formele teologice ale prezenței iconice și mai puțin abstracte ale lui Dumnezeu specifice epocii monarhice. Cât privește opera teologică scrisă, de obicei, originea unor cărți profetice primite apoi în canonul biblic, precum Tritoisaia (Is 56-66), Ageu, Zaharia, Ioel, Iona, e contextualizată în perioada persană. Aceste cărți propun o viziune universală în care Yhwh nu mai este zeul suprem al regelui, al poporului și al teritoriului său, ci devine Domnul întregului
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]