7,705 matches
-
și-a dat seama că pământul de sub picioare era moale și-l trăgea în jos. Dar era prea târziu. Când scotea un picior din mâl, celălalt se afunda și mai mult. Picioarele mele! strigă înnebunit. Endō-san, picioarele mele! Ceața era deasă și Endō nu se mai vedea deloc. Gaston nu putea nici măcar să-și dea seama în ce direcție este. Când nu se mai agita și rămânea pe loc, se afunda și mai adânc în mlaștină. Cu cât lupta mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
fiori de groază. A scăpat cazmaua și a zbughit-o spre drum cu viteza șobolanului. Se așternu liniștea. Mlaștina era învăluită în tăcere ca și cum uitase deja de încleștarea disperată la care fusese martoră. La o adiere a vântului, ceața cea deasă se împrăștia, la o alta, se aduna iar. Nu se auzea nici cel mai mic zgomot. Doar ramurile copacilor păreau că vor să se descotorosească de picăturile de ploaie așezate pe ele. 13 Egreta După spusele proprietarului hotelului Araki Mataemon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
porția de papanași, s-au făcut și mai lirici. Una de la o comisie de monitorizare de ceva sau altceva, cu experiență îndelungată în comitete de tot felul, o activistă pentru drepturi și libertăți, o prăjină cu barbă chiar îngrijită, mai deasă ca a ta, nu te bosumfla pe chestia asta, s-a găsit să-mi ceară pedigriul, să mă-ntrebe de ce nu m-am măritat, de ce n-am copii. Și să-i fi văzut cum deveniseră mai interesați de viața mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
recepție care Îndeplinea și rolul de secretară și-a Întrerupt lucrul la calculator și m-a condus spre o cameră situată În spate, În care m-a poftit să intru. În spatele unui birou am văzut așezat un bărbat cu barbă deasă. Când s-a ridicat să mă Întâmpine, am crezut că o să mă zdrobească, atât de Înalt era. Un munte de om. — Salut. Spune-mi pe nume, Gan. Hai, nu mai sta acolo, ia loc. M-am așezat pe un fotoliu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
la fel de drag și la fel de frumos ca și o pajiște cu iarbă mănoasă. Mma Potsane se aplecă în față. — Acolo, exclamă ea. O vedeți acolo? Văd mai bine de la distanță. Acum o văd. Mma Ramotswe îi urmări privirea. Savana devenise mai deasă, arbuștii țepoși se înmulțiseră și ascundeau în mare măsură, dar nu complet, conturul clădirilor. Unele dintre acestea erau ruine tipice pentru sudul Africii; erau ziduri văruite ce păreau să se fi năruit până la câteva picioare deasupra pământului, de parcă le-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
spuse ea. Voi, copii, stați puțin aici. Domnul J.L.B. Matekoni vine cu mine la poștă. N-avea nici o scăpare. Cu capul plecat, ca un școlar prins cu ocaua mică, o urmă pe Mma Ramotswe spre oficiul poștal, unde, în fața șirurilor dese de căsuțe poștale, își așteptă judecata și sentința pe care știa că le merită. O să divorțeze de el - dacă acesta era termenul corect pentru o logodnă ruptă. O pierduse din pricina necinstei și prostiei lui, și nu era decât vina lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
de a spune "te înțeleg, mai nebun este terapeutul ca tine" -, apoi când bătrânul a ieșit să fumeze o țigară, i-a trecut mâna prin păr, a insistat de parcă degetele i s-ar fi încâlcit într-un lan cu cânepă deasă, altădată l-a întrebat din senin: "Ai febră?" I-a mângâiat obrazul, apoi i-a băgat două degete în gură; când doctorul a întârziat la baie, Ana l-a strâns puternic de boașe, apoi a concluzionat cu un "da" hotărât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
câmpie sub care pământul năștea milioane de licurici; vântul sufla atât cât să le deschidă ochii; cerul deasupra cerului era fumuriu; umbrele, prinse ca într-o menghină; fălcile înfometate ale muntelui scuipau cenușă; muntele tronul judecății; Dumnezeu, după o perdea deasă de fum, moțăia cu fruntea rezemată pe culmi de brazi; mestecenii oblojeau tălpile arse ale bătrânului; salcia, ca întotdeauna sensibilă, plângea pentru o oglindă făcută țăndări deasupra lacului chipul Tatălui ridat de valuri. În cer se doarme, pe pământ se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
cu provizii de carne, numai aude soața gemând. A venit sorocul se gândea și se așezase la gura peșterii, în așteptarea puilor. În căteva ceasuri apăruseră doi pui mici, ca două ghemotoace albe, cu ochii închisi și cu o blană deasă. Ursul cel mare se apropie de ei și îi luă în brațe cu grijă, dar și cu o mândrie fără margini. Ochii îi străluceau de bucurie sau aveau stropi de lacrimi? Cu piciorul liber a strâns-o și pe ursoaica
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
iarbă. Care încotro. Nu vroiau adăpost. Nici siguranță. Vroiau libertate. Serbarea din castan Fetița cu agrafe colorate în păr, se oprește brusc lângă un castan. Ceva se mișcă foarte iute pe scoarța copacului. Seamănă cu șoricelul dar are o coadă deasă și încovoiată. Riana se uită fix la animăluț, fără să se mai miște. Vrea să vadă tot ce se întâmplă. Veverița aleargă în sus și în jos pe scoarța copacului, cum alergăm noi pe ciment, poate și mai repede. După ce
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
de creasta norilor. Pe urmă iar vale, iar deal... Am lăsat pe Duman și pe Tălășman s-apuce câteva smocuri de iarbă colo, sub copaci, pe urmă la deal, băiete! Mai leneviți oleacă, flăcăii tatei și vă lăfăiți la umbră deasă. De mâine, v-a da stăpânul cel nou, care-o fi, naramze și delicatețuri, nu ca mine, otavă și fân. Da' teamă mi-i ca nu cumva, peste vreun an-doi, să-ți văd pielea pe băț, întinsă la soare, Dumane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
ar folosi un pedofil ca să-și amăgească victima? Cu ceva vreme în urmă, era o femeie pe care o tot căutai. O ziaristă. — A trecut mult timp de atunci. Aproape doi ani. Nu am găsit-o. Unul dintre mult prea desele mele eșecuri. Poate ar trebui să-i spui și lui Heydrich asta. L-ar putea convinge să mă lase în pace. Vrei să-ți spun sau nu? Haide, nu mă face să mor de curiozitate, Arthur. — Nu e mare lucru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
de sus, se odihnea. Am spionat-o în penumbră prin ușa întredeschisă: doar în chiloți și cu maioul de mătase cu bretele înguste. Cearșaful era strâns la capătul patului, unde-l împinsese cu picioarele. Fața îi era acoperită de părul des. Poate dormea și mai înainte, de asta nu auzise telefonul. Și gândul că ea dormea, în timp ce eu..., mă calma. Ca într-un vis. Mestecam pâinea, soția mea dormea. Respirația ei era liniștită, ca marea din spatele ferestrei. Mi-am aruncat lenjeria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
în barul care comunica cu cinematograful printr-o ușă de sticlă. În spatele ușii am văzut-o pe femeia la care tata se uita pe furiș cu o privire pe care nu i-o cunoșteam, o privire infantilă, sub sprâncenele foarte dese de satir bătrân. Părea fericit să se găsească în situația aceea, cu fiul său de o parte și amanta lui de cealaltă. Poate că ea îi ceruse să mă întâlbească. M-am prefăcut că nu văd nimic. Despre femeia aceasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
să povestesc altele, așa că, plecând de la un moment sau loc oarecare, să întâlnesc aceeași densitate materială de povestit. Mai mult chiar, privind în perspectivă la tot ce las în afara narațiunii principale, văd o pădure extinsă în toate direcțiile, atât de deasă, încât nu lasă lumina să treacă; un material mult mai bogat decât cel ales de data asta ca figurând în prim-plan, din care pricină nu e exclus ca cine urmărește istorisirea mea să se simtă puțin frustrat, văzând că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
peretele acesta nu mai e nimic; nici o mobilă nu e plasată în această parte a camerei. Cam așa e toată casa: pereți goi într-o parte, supraîncărcați în alta, de parcă ai dori să concentrezi semnele într-un fel de scriere deasă, înconjurată de un gol unde să-ți găsești odihna și să-ți regăsești suflul. Nici dispunerea mobilei și a bibelourilor nu e niciodată simetrică. Ordinea pe care tu cauți s-o obții (spațiul de care dispui e restrâns, dar se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
îndrăzneală, scoțându-l din haine, de parcă ar fi întreprins o operație de desfrunzire. Ceea ce-mi suscita interesul, în sânul doamnei Miyagi, era coroana de papile în relief, cu granulație densă sau măruntă, răspândită pe o arie destul de mare, mai dese pe margini, dar ajungând până la sfârc. Papilele controlau probabil senzații mai mult sau mai puțin acute în receptivitatea doamnei Miyagi, fenomen pe care l-am putut verifica foarte ușor, supunându-le la ușoare presiuni cât mai localizate, la intervale de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
caravane Haddad și așteptă ca Adriana să urce. O puștoaică pe care ea n-o recunoscu stătea cuminte pe unul din cele patru scaune, cu spatele la oglinda luminată, în timp ce o stilistă se lupta cu o perie rotundă să-i aranjeze părul des și ondulat. Celelalte scaune păreau că fuseseră ocupate până de curând, căci erau aruncate pe ele perii Mason Pearson, uscătoare de păr ionic T3 și tot felul de produse Kerastase care se vînd în America de Nord. — Gilles, au devansat programul cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
durerea, de a băga sabia în teacă pentru a refuza lupta, erau prost răsplătite. În același timp în care evitau o prăbușire de care se fereau cu spaimă, ei se lipseau într-adevăr de aceste momente, la urma urmelor destul de dese, când puteau să uite de ciumă, prinși de imaginile revederii lor viitoare. Și astfel, eșuați la jumătatea drumului între aceste prăpăstii și aceste vârfuri, mai mult pluteau decât trăiau, lăsându-se în voia unor zile fără noimă și a unor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
Sfârșitul primei luni de ciumă a fost întunecat într-adevăr printr-o intensificare pronunțată a ravagiilor epidemiei și o predică vehementă a părintelui Paneloux, iezuitul care îl asistase pe bătrânul Michel la începutul bolii acestuia. Părintele Paneloux se remarcase prin dese colaborări la buletinul Societății geografice din Oran, unde reconstituirile lui epigrafice erau foarte prețuite. Dar el câștigase un auditoriu mai larg decât cel al unui specialist ținând o serie de conferințe despre individualismul modern. În aceste conferințe se făcuse apărătorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
evoca totodată aspectele patetice sau spectaculoase ale epidemiei, ca de pildă o femeie care, într-un cartier pustiu cu obloanele închise, deschisese pe neașteptate o fereastră, deasupra lui, și scosese două țipete puternice înainte de a trage iar obloanele peste umbra deasă din odaie. Dar el nota pe de altă parte că pastilele de mentă dispăruseră din farmacii \ multă lume le sugea pentru a se feri de o eventuală contagiune. EL CONTINUA DE ASEMENEA SĂ-ȘI OBSERVE PERSONAJELE FAVORITE. AFLĂM CĂ BĂTRÂNELUL
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
asta îi spusese lui Tarrou că desigur Dumnezeu nu există, pentru că, în caz contrar, preoții ar fi inutili. Dar, din alte cugetări care urmaseră, Tarrou înțelesese că această filosofie era strâns legată de proasta dispoziție pe care i-o dădeau desele colecte ale parohiei din care făcea parte. Dar ceea ce întregea portretul bătrânului, era o dorință care părea profundă și pe care el a exprimat-o de mai multe ori în fața interlocutorului său: spera să moară foarte bătrân. "E oare un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
impozite pretinse de voievod și de dregători, iar, expoatarea fiscală a dus la depopularea țării și mișcări cu caracter social. ,,Locuitorii care nu puteau fugi peste granițe se urcau în munți și se ascundeau ca fiarele sălbatice în cele mai dese păduri”<footnote Nicolae Grigoraș, Marea răscoală populară din Moldova dintre 1671 și 1672, în: „Studii și cercetări științifice. Istorie”, fasc. 2, anul XIII, 1962, p. 216 footnote>. Și negustorii au fost închiși timp de câte un an pentru neplata impozitelor
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
nimeni, probabil, nu avea o fișă medicală mai amplă decît aceea a unui donator de spermă. E drept, existau o mulțime de tare ascunse, mai putea să scape cîte ceva, chiar cu urmări grave, În timp, dar, oricum, sita era deasă. Cum să tulburi, chiar să distrugi, liniștea unei familii ce-ți crește urmașul, de parcă ar fi al ei ? Nici tată denaturat nu se putea socoti Thomas. Pentru că nu fusese niciodată părinte. Părinte era socotit cel care Își recunoștea fiul sau
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
aaaaaaaaah din finalul unei partide oarecare de sex. Thomas și Ingrid erau Împreună, iar asta Însemna ceva. Imaginația unui cuplu - bun, rău - salva deseori aparențele; prefăcătoria, la rîndul ei, putea să aducă o anume pace, după mici, dar tot mai dese războaie: armistițiile vremelnice prelungeau, de fapt, stări aproape insuportabile: Thomas știa și excepții, dar tocmai acestea - considera - Întăreau regula, făcîndu-l tot mai sigur de faptul că nu se va apropia cu sufletul niciodată, total, de vreo femeie. Și cum să
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]