7,345 matches
-
mult nici pălăriile, nici Învățăturile catehismului. CÎnd sosea Crăciunul, Julián se distra recompunînd figurile din preajma ieslei și urzind intrigi În care pruncul Iisus era răpit de cei trei magi de la Răsărit În scopuri scabroase. În curînd, dobîndi mania de a desena Îngeri cu dinți de lup și de a născoci povești cu spirite purtînd glugă care ieșeau din pereți și mîncau ideile oamenilor În timp ce aceștia dormeau. Cu timpul, pălărierul Își pierdu orice speranță de a-l Îndrepta pe băiat către o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
Credința În ce? — În tot. S-a apropiat În penumbră și mi-a luat mîna. Mi-a mîngîiat palma În tăcere, ca și cum ar fi vrut să-mi citească liniile de pe piele. MÎna Îmi tremura sub atingerea ei. M-am surprins desenînd În minte conturul trupului aflat sub acele veșminte Învechite, de Împrumut. Doream s-o ating și să-i simt pulsul arzînd sub piele. Privirile noastre se Întîlniră și am avut certitudinea că ea știa la ce mă gîndesc. Am simțit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
astfel de agendă"?, dar nu era deloc convingător, un al șaptelea simț îi spunea că această agendă era un pretext, iubitul ei ficțiune fusese fascinat, e adevărat, de apariția ei neașteptată, de prospețimea cuvintelor, de felul grațios în care îl desenase, de pasiunea ei, neobișnuită la femeile din contemporaneitate, dar mai ales de felul generos în care îi descrisese relația lor, nicio obligație pentru el, toate obligațiile pentru ea, primise bucuros această ofertă, ar fi fost prost să zică ba, dar
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
aruncă cât colo. Treptat vălul de căldură dispare, lumina se scurge în pământ, zărește ca prin ceață un chip unduind în apa văii. Părul de culoarea nisipului, pielea arămie, liniile chipului desăvârșite. Privirea i se oprește asupra botului ce se desenează în apa râului. Un bot de iepure lasă rândul de sus al dinților descoperiți într-un rânjet nefiresc. O arsură dureroasă îi paralizează inima. Acesta este chipul ei. Un chip de monstru. O femeie cu bot de iepure. Inima i
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
este doar un produs al imaginației sale. Clipește de mai multe ori pentru a se convinge că nu visează. Nu-și văzuse până acum chipul decât în ochii mamei sale și în cei ai măicuțelor. Nu încercase să și-l deseneze în minte, deoarece nu simțise nevoia să și-l descopere. Era mulțumită cu ceea ce vedea în ochii celor două ființe care o priveau. Mama ei și Maria. Ceea ce vedea acum în apă nu era chipul ei. Cu o furie nemaipomenită
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
lumea mai dragă. Doamne, ajută-mă să trec și peste asta", zice el în gura mare, colegii se uită la el mirați, el, ateistul, îl invocă pe Cel de Sus, șeful își dă seama de gafa făcută, se înfurie și desenează în aer o cruce cât o zi de post, tot atelierul izbucnește în hohote de râs. Râdeți voi, dar de această vizită depind salariile voastre, păpica copilașilor voștri, cadourile la curve, râdeți voi, râdeți, dar o să vă cadă râsul în
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
Viața nu e decât un lung șir de cedări. Numai că propriile noaste cedări le resimțim ca pe niște dureri groaznice, în timp ce cedările celorlalți ni se par firești, bunuri pe care le merităm. Mâinile lui Alex alunecă peste trupul ei desenându-i silueta într-un arc de uimire. Azi pare atât de uimit... Are senzația că doar azi o vede pentru prima oară. Are un fel de duioșie pe care nu a simțit-o până acum. O strânge în brațe cu
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
trupul sfârtecat, s-a așezat lângă trupul uscat al Mariei cu speranța că va putea trece în moarte așa cum a trecut Maria, după o febră cumplită, în timp ce ea cânta la pian. Își mișcă cu greu degetele, închide ochii în timp ce își desenează clapele pianului în creier și începe să cânte, vrea să readucă timpul înapoi, acel timp în care Maria a părăsit-o pentru totdeauna, a fost o clipă fericită, pianul a sunat atunci ca niciodată, sunetele au ieșit din peșteră și
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
În cuptorul lulelei, jarul tutunului avu iar câteva licăritoare pulsații. Relația aceasta vi-o voi reda mai închegat în următorul enunț. Iată-l! Folosind peretele placat în smalț mov, ca pe o tablă școlară dintr-un închipuit amfiteatru studențesc, Profesorul desenă lăbărțat, cu o bucată de cretă de croitorie, pe care o sustrăsese absent, la o ședință de probă pentru vestimentație a soției, câteva litere mari, pronunțându-le solemn pe fiecare dintre ele: E = mc la pătrat. Privindu-i triumfător, ca și cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
dată de suma deplasărilor care se asociază modurilor individuale. II.5.2. Tuburi sonore. Prin tub sonor înțelegem un tub cu pereți rigizi, care produce sunete dacă aerul din el este făcut să vibreze. În figurile de mai jos sunt desenate tuburi sonore simple cu buză (sau cu pană). Acestea sunt compuse din două părți: camera de compresiune A și tubul de rezonantă C. In camera A este suflat aerul printr-un mic tub, fiind apoi silit să iasă printr-un
Acustică muzicală by Aurora Agheorghiesei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/343_a_615]
-
se spune. Nu. Ce-am știut să fac, l-am învățat și pe ăla de lângă mine... Pe Bazan eu l-am învățat să sclupteze. Marin știa să facă două șanțuri și un șanț. Și nici acuma nu știe. Eu îi desenez, eu îi pictez, eu le fac pe toate. Eu l-am învățat. Nici nu mi-o fost frică niciodată să-l învăț pe ăla de lângă mine să facă ceva. Pentru că, indiferent cât o fi capul lui de bun... eu dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
Poliția Capitalei, în cercetări. Că am avut multă treabă acolo. Traforajul, după Bărcilă Acum fac cruce. Și coșuleț traforat pot. Inele, cruciulițe, casete. Din lemn, din plexiglas. Ca să nu mă plictisesc. Să-mi ocup timpul. Am un coleg care le desenează. Nu e chiar tipar, inspirația o luăm din diverse locuri și modelul e unic, că-i desenat o dată și, dup-aia, se aruncă. Deci facem modelul - modelul crucii, de exemplu, are foarte multe decupături în interior, care sunt desenate pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
coșuleț traforat pot. Inele, cruciulițe, casete. Din lemn, din plexiglas. Ca să nu mă plictisesc. Să-mi ocup timpul. Am un coleg care le desenează. Nu e chiar tipar, inspirația o luăm din diverse locuri și modelul e unic, că-i desenat o dată și, dup-aia, se aruncă. Deci facem modelul - modelul crucii, de exemplu, are foarte multe decupături în interior, care sunt desenate pe hârtie și trecute apoi pe lemn cu indigo. Dup-aceea, modelul care a fost pe hârtie se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
le desenează. Nu e chiar tipar, inspirația o luăm din diverse locuri și modelul e unic, că-i desenat o dată și, dup-aia, se aruncă. Deci facem modelul - modelul crucii, de exemplu, are foarte multe decupături în interior, care sunt desenate pe hârtie și trecute apoi pe lemn cu indigo. Dup-aceea, modelul care a fost pe hârtie se aruncă. Să nu mai facem două la fel. Unicate. Și, până le tăiem, asta durează destul de mult. Dar merge, merge. Goblenul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
așa, mi-a arătat, a avut încredere, mi-a dat material, mi-a dat pânză, mi-a dat ață. Bineînțeles, nu d-aia care trebuie, a desfăcut un prosop, ață de pe-un pulovăr, ciorapi, din toate alea. Mi-a desenat pe pânză cu pixul și-am început să cos. Am colorat-o, cu ață colorată. Am făcut vreo două ghivece cu flori, am făcut o icoană cu Maica Domnului, acum lucrez la un peisaj. Paralel cu goblenul, merg la Club
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
simt că-mi aparține, și pun și ceva din arta populară a zonei de unde vin, încerc să arăt niște sentimente, acum caseta asta va fi cu inimi, inimile mele dăruite cuiva care și merită, mama, care este tot ce există. Desenez pe milimetrică și pun pe placaj, care, iarăși desenat, e tăiat de băiat. Prima oară am folosit indigo, dar nu-mi place, nu ies perfecte cum trebuie. Așa că desenez cu rigla și compasul o dată pe hârtie, apoi pe lemn iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
dăruite cuiva care și merită, mama, care este tot ce există. Desenez pe milimetrică și pun pe placaj, care, iarăși desenat, e tăiat de băiat. Prima oară am folosit indigo, dar nu-mi place, nu ies perfecte cum trebuie. Așa că desenez cu rigla și compasul o dată pe hârtie, apoi pe lemn iar desenez. Nu-mi place să desenez cu mâna liberă, fiindcă îmi place simetria. mileurile pentru mama Pe la nouă-zece cos niște mileuri pe care le trimit la mama, care ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
pe milimetrică și pun pe placaj, care, iarăși desenat, e tăiat de băiat. Prima oară am folosit indigo, dar nu-mi place, nu ies perfecte cum trebuie. Așa că desenez cu rigla și compasul o dată pe hârtie, apoi pe lemn iar desenez. Nu-mi place să desenez cu mâna liberă, fiindcă îmi place simetria. mileurile pentru mama Pe la nouă-zece cos niște mileuri pe care le trimit la mama, care ori le vinde și mă mai ajută cu banii, ori le păstrează. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
placaj, care, iarăși desenat, e tăiat de băiat. Prima oară am folosit indigo, dar nu-mi place, nu ies perfecte cum trebuie. Așa că desenez cu rigla și compasul o dată pe hârtie, apoi pe lemn iar desenez. Nu-mi place să desenez cu mâna liberă, fiindcă îmi place simetria. mileurile pentru mama Pe la nouă-zece cos niște mileuri pe care le trimit la mama, care ori le vinde și mă mai ajută cu banii, ori le păstrează. Am întrebat și a zis că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
fără obiecții. Am glumit: „Acum pot să vă bag oricâte mortăciuni vreau în biografie.“ El, serios, calm, blând: „Văd că ați învățat repede limbajul de aici. Sper să-l uitați repede după ziduri“. Foloseam codul hoților. Desenatorul ăla Încerc să desenez. Probabil e o ambiție, așa, față de un alt deținut, Marcel, care e etalat aici fiind socotit o excepție față de ceilalți. Așa e el înțeles față de ceilalți, de conducere, mai bine zis. Prima oară am desenat ceva mai abstract. M-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
hoților. Desenatorul ăla Încerc să desenez. Probabil e o ambiție, așa, față de un alt deținut, Marcel, care e etalat aici fiind socotit o excepție față de ceilalți. Așa e el înțeles față de ceilalți, de conducere, mai bine zis. Prima oară am desenat ceva mai abstract. M-am folosit exact de denumirea pe care au folosit-o și ei. Deci, „abstract“, așa înțeleg ei abstractul prin ce reprezintă desenul lui Ics al nostru. Am așternut ce am visat, așa, cu ochii deschiși. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
ocrotirea sa, lucrează în mijlocul coșmeliei la noul lor manifest. Au niște markere în mână, mai multe carioci chinezești sunt împrăștiate pe podea, lângă un carton cu resturi de pizza și mucuri de țigară, două cutii de pate turtite, și-și desenează unul altuia pe piepturile spânatice și pe brațele slăbănoage diverse inimioare străbătute de săgeți, guri căscate, penisuri neolitice, semne de circulație, lozinci de soiul „aici zonă interzisă porcilor”, „ipocriții să crape-n hainele lor” și multe altele. - Ce zici de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
lanțul de la bicicletă, vă dau foc cu bricheta la mustăți și bărbi, vărs aftershave-ul în ciulama, împing mobila prin casă și vă recit din proletcultiști când vreți și voi să v-o puneți. Scot fotografia clasică a „Voievozilor” și-i desenez o cruce deasupra capului și tipului în frac, cu mustață de d’Artagnan, Mircea de-acum șase ani. *** - A sunat Marcu să-ntrebe de traducere, o aud pe Carina din bucătărie. E gata? Cică trebuia s-o predai de săptămâna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
că abia mi s-a ridicat din brațe, mi-a rămas întipărită în carne forma corpului ei ghemuit. Se amuză mușcându-mi colțurile gurii, pipăindu-mi sprâncenele, apăsând ușor pleoapele, să simtă cum mi se zbat ochii și tremură genele, desenează liniile de pe frunte, cele două dungi ce coboară spre mustață și nările spre șănțulețul de deasupra buzelor, le deschide, așteptând parcă să-i mușc palma. Îi simt mirosul ușor sărat al mâinilor, îmi prinde bărbia și întârzie în adâncitura de sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
de deasupra buzelor, le deschide, așteptând parcă să-i mușc palma. Îi simt mirosul ușor sărat al mâinilor, îmi prinde bărbia și întârzie în adâncitura de sub mărul lui Adam, pe urmă urmărește contururile mâinilor și marginea unghiilor și încheieturile falangelor, desenează cu vârful limbii linia vieții și muntele lui Venus, coboară și urcă pe brațe, urmărește venele care se umflă, alunecă pe piept, își lipește pe rând obrajii, cu un soi de curiozitate copilărească, merge mai departe, pe interiorul coapselor. Descoperă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]