7,100 matches
-
pe probleme selectate, în cazul acesta trebuie făcută verificarea și prin întregul creației. De aceea Tudor Vianu rămâne autorul celui mai adevărat studiu barbian, întîi și întîi pentru că a demonstrat în climatul românesc existența poetului ermetic. Demonstrația lui, atât de frumos armonizată, este și prima încercare de a umaniza profilul unui poet ermetic, ca tip social și literar, de a deduce, cât permite logica, o evoluție firească spre ermetism, urmărită la trepte succesive. În ce privește alte studii, este util să observăm următorul
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
purtându-se cu multă dragoste și căldură față de Ramona, care semăna cu fratele ei. El îl văzuse o singură dată când era mic în brațele mamei sale pe holul judecătoriei, când a fost chemat pentru pensia alimentară și de atunci frumosul lui chip îi rămase viu în minte. A doua zi, Eugen admiră măreața casă a tatălui său cu două intrări, una dinspre poartă care era folosită doar cu diferite ocazii ceremoniale și una dinspre grădină. Peste curte mai avea o
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
la fel și cuvintele aruncate acum din ură pentru tatăl fiului ei, o grea povară-i va fi. Chiar din primul moment, când îl văzu pe micuț, Ramona l-a luat în brațe cu multă dragoste. Ea observă cu mulțumire frumosul și angelicul chip al copilului, care era copia fidelă al tatălui său, omul de care-și legase viața și care pentru ea însemna atât de mult. -Radu, toată viața voi iubi acest copil, așa cum și pe tine te voi iubi
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
să cred, să vreau, să pot crea o lume mai bună. Trăiește-ți copilăria și nu uita că adulții au fost și ei copii odată... bucurați-vă de ea cât mai aveți timp. Copilăria este sursa vieții... Cât e de frumos să fii copil, să poți face ce dorești, lipsit de grijile acestei lumi și sunt convins că în sufletul vostru se va afla întotdeauna un gram de căldură și inocență de copil...
ANTOLOGIE:poezie by Vlad-Ionuţ Gabor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_677]
-
aer tare... Pudrat pe-o eczemă ce fața mi-o sapă; Pe câmp, cu-o umbră de cugetare - Violet, corbi, și-oglinzi de apă. - O, tu care vei rătăci ca mine În culori închise, și amețit la pas, - Dus de frumos, de mai bine... Demult, într-o toamnă, s-a stins un glas. Toamnă Clavirile plâng în oraș... Afară o vreme de plumb Și vântul împrăștie ploaia, Tomnatice frunze prin târg Aleargă, pe drumuri, cu droaia. Un bolnav poet, afectat Așteaptă
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
era fără nevastă. Îmi zic: Silvia, nu ești tu dacă nu-l bagi pe ăsta în patul tău încă în noaptea asta. Îmi compun aerul de fetiță șăgalnică și îi cazez, le schimb scutecele, le dau de mâncare și pe frumosul meu vreau să-l alăptez. Sigur, pe ocolite. Nu-l pot prinde în plasă tăbărând peste el. Trec pe la masa fiecăruia, îi întreb de sănătate, de dorințe neîmplinite, deja aveam texte care mergeau la fix. Eram frumoasă, tânără, deșteaptă și
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
mină de om fericit, zice, te caută tovarășul din C.C., te așteaptă afară, eu zic în românește, că și așa nu înțelegea nimeni ce spun, să caute pe mă-sa, dar mare mi-a fost mirarea când mă trezesc cu frumosul meu în piept, numai că nu-l răstorn de pe picioare. Se uită amuzat la mine, eu sunt din ce în ce mai fâstâcită, lui îi crește amuzamentul, se vede pe fața lui, zice, nu ești dispusă să facem o plimbare pe faleză, mie îmi
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
mă uit la el, de aceea mă joc cu vârful piciorului în nisip, mi-l admir, proaspăt dichisit, unghiile de la picioare frumos ojate, glezna subțire, piciorul lung, schițez câțiva pași de dans, sunt singurele gesturi pe care le pot face, frumosul meu se uită uimit la mine, nu ai încercat să te faci actriță, mă întreabă, eu, cine poate îndrăzni la așa ceva, el zice, tu poți îndrăzni la orice, râd, părul curge în valuri grele din capul dat pe spate, îl
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
am crescut la orfelinat, femeile de acolo te priveau ca pe un cățel care le fură mâncarea, trebuia plesnit de câte ori se apropia de om, vai cum am învățat care e locul meu, colțul întunecat, mâncarea proastă și picioarele în fund, frumosul meu povestea cu înduioșare despre nevasta lui bolnavă, pe care o lăsase acasă doar cu părinții, o părăsise, auzi o părăsise, dar cred că gândurile lui, de aici, de la Varna, se transmiteau spre ea ca undele electrice prin cablurile de
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
sex mai exista și altceva în afară de asta. În primul an al relației nu am avut legături amoroase, lăsând la alegerea ei să facă pasul când va hotărî că este pregătită să evolueze legătura noastră. Acum când mă gândesc la ceva frumos scot cele două poze ale ei și stau și mă uit la ele ore în șir. Câteodată mă gândesc că îmi pare rău pentru ea, fiindcă a avut și ea de suferit că m-a cunoscut. puterea Este un lucru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
să fie mai distractiv, dar te costă mai mult. Dar îți spun de la-nceput că eu lucrez mai natur, fără obiecte. Asta nu... - Cară-te! - Bulangiule! - Hai să-ți ghicesc, stai așa, stai așa să-ți spună baba... stai așa, frumosule, că ești de-al nostru, stai așa... uită-te la baba, mânca-ți-aș ochii tăi verzi... - Căprui, chioaro! Lasă-mă! - Ești frumos, dar ești și ciudos... Ești inimă bună, da’ gura-i spurcată... ești la o răscruce și drumurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
o cărare care se-nfundă, se-arată-n drumu’ tău dușmani și pretini, îți vin vorbe rele și farmece... unu’ de roșu are ciudă pe tine... unu’ de negru are ochiu’ rău... hai să-ți ghicesc ce-o să-ți cadă la așternut, frumosule... hai să dea baba-n cărți, să-ntoarcă norocu’... hai să-ți ghicesc, să-ți dau cu ghiocu’, să-ți spună baba ce ai... - Am pe dracu’! Ba am mai mulți, o cireadă... Vrei? Îi dau ieftin! - E cineva la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
dea baba-n cărți, să-ntoarcă norocu’... hai să-ți ghicesc, să-ți dau cu ghiocu’, să-ți spună baba ce ai... - Am pe dracu’! Ba am mai mulți, o cireadă... Vrei? Îi dau ieftin! - E cineva la inima ta, frumosule... o codană de verde, dar mai e și una de roșu care-ți poartă ciudă, ți s-arată drum, da’ îs farmece pe capu’ tău, ți-au legat cununiile... pune-un ban în mână la baba, nu te zgârci... să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
excese, pentru că nu-ți dai seama de asta ca să te poți opri la timp. Când am Început să iau ecstasy, am fost impresionată: cum era posibil să existe un drog atât de minunat, drogul ideal?! Mi se părea ireal de frumos! Normal că a venit și reversul. Nimic frumos nu poate continua o veșnicie. Și ecstasy este urmat de o perioadă de depresie atunci când Încetezi să-l mai iei. Dacă ai consumat de mai multe ori, Înțelegi foarte bine această stare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
ca să te poți opri la timp. Când am Început să iau ecstasy, am fost impresionată: cum era posibil să existe un drog atât de minunat, drogul ideal?! Mi se părea ireal de frumos! Normal că a venit și reversul. Nimic frumos nu poate continua o veșnicie. Și ecstasy este urmat de o perioadă de depresie atunci când Încetezi să-l mai iei. Dacă ai consumat de mai multe ori, Înțelegi foarte bine această stare: Îți pierzi cu totul simțurile de la extremitățile corpului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
de mii. EU, Părintele! De milioane, fiindcă, zi și noapte, locuitorii Stațiunii - în dușmănia lor neghioabă - doar asta fac, săvârșesc necontenit un paricid. În somn, la masă, în timpul coitului. Mergând. În fiecare clipă. Coșmarul lor, în loc să se gândească la ceva frumos... Dar cine se mai gândește, aici, la ceva frumos? Copiii? Odată cu laptele dintâi, au fost otrăviți cu ura față de mine: pentru ei, frumosul nu va reprezenta niciodată o categorie etică. Și nici estetică, pentru că, marcați - din fașă - de morbul crimei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
În somn, la masă, în timpul coitului. Mergând. În fiecare clipă. Coșmarul lor, în loc să se gândească la ceva frumos... Dar cine se mai gândește, aici, la ceva frumos? Copiii? Odată cu laptele dintâi, au fost otrăviți cu ura față de mine: pentru ei, frumosul nu va reprezenta niciodată o categorie etică. Și nici estetică, pentru că, marcați - din fașă - de morbul crimei, nu vor avea nicicând o aplecare adâncă asupra formelor perfecte. Asupra culorilor adevărate. Asupra sunetelor imperceptibile. Asupra inefabilului. Maturi, vor complota din instinct
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
Nu știu pe nimeni, în urbea asta, capabil să sesizeze inefabilul. Poate Actorul, dar e, deja, bătrân. Când se îmbată, are viziuni apocaliptice; trage bășini devastatoare, vomită, plânge. Filozoful s-a ramolit și el, și-a pierdut toată sensibilitatea față de Frumos și Adevăr. O fantoșă. Eremitul era - dintre toți - cel mai potrivit să devină un inițiat, avea o experiență, dar precis că s-ar fi împotmolit la ultima probă: ispita sexului. Eu sunt prea impur. Ce să fac? Să devin un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
riduri îndrept? 6. Ce vrei să te faci când vei fi mare, puiul mamei? Om singur, mamă. Vreau să fiu cel mai singur om de pe lume și să nu împart cu nimeni nimic. Era copil, nu distingea binele de rău, frumosul de urât, adevărul de minciună. S-a copt, umbrele au început să se suprapună două câte două, trei câte trei, întuneric peste lumină. A devenit matur, formele se înlocuiau, se anulau, se descompuneau, formele nășteau alte forme într-o ciclicitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
să le ducă la palat și să le arate soțului său. Mare a fost mirarea fetei când vecina i-a relatat întâmplările din târg. A cuprins-o bucuria că totuși, tablourile sale sunt reușite, regina care avea cultură și simțul frumosului, le-a putut aprecia. Sufletul i s-a umplut de fericire, nu mai era supărată ca înainte. Invitația reginei, însă, a pus-o pe gânduri, e bine să se ducă? Nu e bine? Se găsea într-o dilemă ciudată. Pe
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
în baltă, eventual păstra pulpa într-o mână, iar pâinea în cealaltă și așa alerga afară. Mă strigă bunicul, zâmbea către ceilalți și nimeni nu îndrăznea să-l rețină în asemenea momente.Uităte, Dumitru, la acest mânzuț, cât e de frumos! Și cât de mândră e și maică sa! -Bunicule îl pot mângâia? - întrebă Mitică. -Du-te și mângâie-l, să simtă că este iubit. Mitică îl atingea la început mai timid, apoi începuse să-l mângâie ușor pe păr ca să-l
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
albă, cu ochi negri și cioc roșu aprins? Te-am așezat, dar să stai cuminte și vei avea un peisaj deosebit în față. -Șirul lebedelor despică apa în două și noi înotăm în VE, ca și păsările pe cer! Ce frumos! -Acum o duc pe soră ta, pe Cris, la papagali. -Ce bine! -Ascultă numai, ce vorbesc aceste păsări și spune-mi și mie, ce ai înțeles? -Am înțeles că unul este supărat pe nevastă, altul pe copil, iar al treilea
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
cum am stabilit. Voi doi sunteți îndrăgostiții. Vă schimbați numele când e cazul. IERONIM: Păi nu ziceam să rămânem la unul singur? E mai simplu, nu se mai încurcă nimeni... REGIZORUL: Iar începem? Fii mulțumit că ți-am dat rolul "frumosului". Rămâne de văzut când o să mai ai norocul ăsta... CEZARA: Norocul lui... Puteai să te gândești și la al meu! REGIZORUL: Ajunge! Deci, cum am stabilit: tandri, de-o romantică luciditate, încrezători în izbânda binelui și a iubirii voastre, lirici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
cepele cele bulgărești! CODÂRLIC: Valeu, lasă-mă, gata, mă dau bătut. (Apare un urs cu Codârlic în brațe. Îl trântește de pământ, se întoarce, pleacă) Valeu, coastele mele! Nu-mi mai trebuiește nimicuța, vreau să plec... DĂNILĂ: Unde să pleci, frumosule? Iaca balta ici. Du-te de-i spune dracului bătrân să mai iasă și el la lumină, că nu i-a fi degeaba. Ori poate ai poftă să te mai îmbrățoșeze încă o dată bunicu'... CODÂRLIC: Ia las', măi omule, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
precum câinii ăia stupizi care sunt crescuți astfel încât să aibă o blană de câteva ori mai mare decât corpul. Propriul ei câine stupid era una peste alta mai lipsit de formă decât Sharpei-ul prost croit cu care semăna ea. — Ce frumos din partea dumitale să vii să mă vezi atât de repede, îmi zise. Am rostit câteva bălmăjeli politicoase, dar ea avea acel soi de putere pe care nu o poți dobândi decât atunci când locuiești la o adresă simandicoasă cum e Herbertstrasse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]