7,411 matches
-
Bagaj Aștern gândurile mele pe țărâna și ciolanele tale, tată, pentru că astăzi ești orb și mut și surd și neînțelegător. Fiul tău. Il est dangereux de trop faire voir Ă l’homme combien il est égal aux bêtes, sans lui montrer sa grandeur. Il est encore dangereux de lui faire voir sa grandeur sans
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
de sub rochița de batist. Stătea câteva secunde lungi cu privirea cine știe unde, cu urechea atentă la un cântec de flașnetă, abia perceptibil, și care răzbea până la noi, dintr-o curte închisă ca de pușcărie, cu zidul de beton. E bătrânul flașnetar orb. Vine regulat în curtea noastră. Are o barbă scămoasă, ca din bumbac galben și decolorat. Un umăr îi este mai înălțat și ține o mână sprijinită pe curbătura ciomagului, mult prea înalt, cu care cercetează zidurile cenușii, înainte de a face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
credea în rota Fortunae sau roata norocului, o noțiune centrală în De Consolatione Philosophiae, lucrarea filozofică ce pusese bazele gândirii medievale. Boetius, filozoful roman care scrisese De Consolatione, în timp ce se afla închis pe nedrept de împărat, spusese că o zeiță oarbă ne toarce destinul pe o roată, că norocul nostru vine în cicluri. Încercarea ridicolă de a-l aresta fusese oare începutul unui ciclu nefast? Oare roata lui începuse să se învârtă, în grabă, prăbușindu-se? Și accidentul părea să fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
tot un semn rău. Ignatius era îngrijorat. Cu toată filozofia lui, Boetius fusese totuși torturat și ucis. Valva lui Ignatius se închise din nou și el se întoarse pe partea stângă ca s-o deschidă prin presiune. — O, Fortuna, zeiță oarbă și nepăsătoare, sunt legat de roata ta, se lamenta Ignatius râgâind. Nu mă strivi sub spițele ei. Înalță-mă în sus, divinitate. — Ce tot bolborosești acolo, băiete? întrebă mama lui prin ușa închisă. — Mă rugam, răspunse supărat Ignatius. — Agentul Mancuso
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
pentru nemți. Are ș-un frate schilod, cu un aparat de-ăla de ureche. E surd sau așa ceva. Și-a găsit o slujbă bună la Industriile de Binefacere... — Poate că ar trebui să încerc acolo. — Ignatius! Ei angajează numa’ oameni orbi și-napoiați, ca să facă mături și de-alde astea. — Sunt sigur că este plăcut să lucrezi cu asemenea oameni. Hai să ne uităm în ziarele de după-masă. Poate găsim acolo niște slujbe mai bune. Dacă va trebui să ies mâine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
tine, mă tot întreabă cum e treaba cu orfanii. N-am nici o încredere în el. Și așa am necazuri cu sticleții. — Cată-ți atunci alt cioroi. Sunt câți vrei primprejur. Pentru cât îl plătesc, n-ar sta aici nici un eschimos orb. A fost un chilipir, ca și cum l-am luat cu rabat. El crede că dacă-ncearcă să plece, pot face să-l aresteze pentru vagabondaj. E o afacere bună. Vezi, George, în meseria asta a mea, trebe să ții mereu ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
face și nu-i voi părăsi. 17. Vor da înapoi, vor fi acoperiți de rușine cei ce se încred în idoli ciopliți și zic idolilor turnați: Voi sunteți dumnezeii noștri!" 18. "Ascultați, surzilor, priviți și vedeți, orbilor! 19. Cine este orb, dacă nu robul Meu și surd ca solul Meu, pe care îl trimit? Cine este orb ca prietenul lui Dumnezeu, și orb ca robul Domnului? 20. Ai văzut multe, dar n-ai luat seama la ele; ai deschis urechile, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
ce se încred în idoli ciopliți și zic idolilor turnați: Voi sunteți dumnezeii noștri!" 18. "Ascultați, surzilor, priviți și vedeți, orbilor! 19. Cine este orb, dacă nu robul Meu și surd ca solul Meu, pe care îl trimit? Cine este orb ca prietenul lui Dumnezeu, și orb ca robul Domnului? 20. Ai văzut multe, dar n-ai luat seama la ele; ai deschis urechile, dar n-ai auzit: 21. Domnul a voit pentru dreptatea Lui, să vestească o lege mare și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
și zic idolilor turnați: Voi sunteți dumnezeii noștri!" 18. "Ascultați, surzilor, priviți și vedeți, orbilor! 19. Cine este orb, dacă nu robul Meu și surd ca solul Meu, pe care îl trimit? Cine este orb ca prietenul lui Dumnezeu, și orb ca robul Domnului? 20. Ai văzut multe, dar n-ai luat seama la ele; ai deschis urechile, dar n-ai auzit: 21. Domnul a voit pentru dreptatea Lui, să vestească o lege mare și minunată. 22. Și totuși, poporul acesta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
fiii din țările depărtate și fiicele de la marginea pămîntului: 7. pe toți cei ce poartă Numele Meu și pe care i-am făcut spre slava Mea, pe care i-am întocmit și i-am alcătuit. 8. "Scoate afară poporul cel orb, care totuși are ochi, și surzii, care totuși au urechi. 9. Să se strîngă toate neamurile și să se adune popoarele! Cine dintre ei a vestit aceste lucruri? Care dintre ei ne-au făcut cele dintîi proorocii? Să-și aducă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
să-l mai și numiți Atotputernicul! Să vă supuneți lui. Oh, popor samarinean, cine sînt șarlatanii care te vestesc, care-ți Împuie urechile cu minciuni și promisiuni deșarte! Ei Își atrag pentru sine Îndurarea lui, iar vouă vă cer supunere oarbă, să Îndurați toată obida vieții, vătămări, boli, cutremure, inundații, ciumă, fără crîcnire. Pentru că, popor samarinean, tot ce propovăduiesc Petru și Pavel e o mare Înșelătorie! Deci nu ucide, zic ei! De ce, pentru că asta este menirea lui, a celui Atotputernic! Să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
inima vidrei. Surse franceze susțineau că manuscrisul ar fi fost adus din Alsacia (ori Nisa) de către o femeie de la iubitul ei care dormea somnul justițiarului, nebănuind că tainicul său vis despre stăpînirea lumii va fi curînd adus la cunoștința omenirii oarbe și surde. Conform declarației lui P. Petrovici Stepanov, fost procuror al sinodului moscovit, fost consilier de palat etc., declarație dată sub jurămînt În 19 aprilie 1927 la Stari Futog, acesta ar fi avut În mîinile sale manuscrisul cărții de la sfîrșitul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
a răposatului Dragomirov): „Ce le țin În frîu pe aceste bestii Însetate de sînge care Își spun oameni? Cine sînt cei care i-au călăuzit pînă În ziua de azi? La Începutul vieții sociale se subordonau unor forțe dure și oarbe, iar mai apoi legii, care este tot forță, doar că e mascată. Trag deci concluzia că după legea naturii, dreptul În forță...“ (Iată, domnilor, ce fel de morală propovăduiesc ei.) În pofida modestiei Înnăscute, pe care i-a remarcat-o chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
resemnare. Sunt momente când mi-i Înfățișez pe bărbații de pe front ca pe niște legionari romani, aflați la mulți kilometri depărtare de metropola coruptă, respingând atacul hoardelor... la urma urmei, hoarde ceva mai amenințătoare decât orașul corupt... o nouă lovitură oarbă Împotriva rasei, furii pe care le-am Însoțit de ovații cu ani În urmă, deasupra cadavrelor cărora am behăit triumfători pe tot parcursul epocii victoriene... Iar după aceea, o lume sută la sută materialistă - și Biserica Catolică. Mă Întreb cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
maiestuoasă, problema sărăciei putea să devină Într-o zi chiar propria lui problemă, dar În prezent nu deștepta În el decât cel mai profund dezgust. A parcurs distanța până la Fifth Avenue, ferindu-se de umbrele cu amenințarea lor neagră și oarbă, și În față la Delmonico’s a făcut semn unui autobuz să oprească. Încheindu-și strâns haina pe corp, s-a urcat pe platformă, lăsându-se purtat, solitar, prin ploaia subțire și persistentă, cu agerimea reînviată, Înțepător, de umezeala rece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
am făcut decât să afirm că sunt produsul unei minți nestatornice dintr-o generație agitată și că am toate motivele să-mi pun pana și personalitatea În serviciul radicalilor. Chiar dacă În adâncul inimii mele cred că suntem cu toții niște atomi orbi Într-o lume la fel de limitată ca arcul de cerc al limbii de ceasornic, eu și cei ca mine luptăm Împotriva tradiției. Cel puțin Încercăm să Înlocuim iluziile vechi cu altele noi. În diferite momente am crezut că judec corect viața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
al demersului. De foarte multe ori, în colindele românești, eroul (eroina) leagă monstrul cu „o ață răsucită” sau cu „frâne subțirele”, sau cu „fire de mătase”. Chiar dacă sunt „împletite-n șase”, aceste „legături” subtile nu pot, evident, să supună forța oarbă și stihială a monstrului decât în măsura în care ele sunt de natură magică. Finețea, subtilitatea, chiar imate- rialitatea substanței din care sunt confecționate „legăturile” dau măsura caracterului lor magic și, implicit, a trăiniciei lor (107). Este motivul pentru care, de exemplu, puternicul
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
forțat să regurgiteze „toată literatura înghițită”. „El o vomită în mâinile lui Algazy” (39). Ce era imagine romantică la Eminescu și intuiție ludică la Urmuz este erudiție livrescă la Umberto Eco. În romanul său Numele tranda firului, Jorge, bătrânul bibliotecar orb (personificare probabilă a lui Jorge Luis Borges), devorează o misterioasă carte a lui Aristotel, ale cărei pagini erau unse cu otravă. „[Jorge] s-a dat înapoi, strângând volumul la piept cu stânga, în timp ce cu dreapta sfâșia mai departe paginile și
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
noapte. Doar soția lui poate fi lăsată cu el. Toți ceilalți vor fi duși cu avionul la închisoarea Kaggat. La treabă! O oră mai târziu, Craig era singur cu Anrella. - Dragă, ce înseamnă toate astea? Era stăpânit de o nerăbdare oarbă, pe când punea întrebarea. În pofida a tot ceea ce se întâmplase, de departe cea mai importantă realitate era încă misterul din spatele acestor treburi incredibile. Ce însemnau toate astea? Acum, în sfârșit, nu-i mai puteau fi refuzate informațiile. El o privi încordat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
Atunci, când Ilie Ilașcu stătea cu lanțuri la mâni și la picioare în temnițele Tiraspolului, când acesta era încolțit de ger, ținut in foame, bătut în celulă, scos din cameră pentru a fi pus la zid și împușcat cu gloanțe oarbe, dl. Chirilă a încercat să-i atenueze suferințele prin grija ce o purta față de mama sa rămasă singură după moartea soțului, ștefan Ilașcu, la data de 27 iulie 1998. Constantin Chirilă a fost o permanență în familia patriotului din Taxobeni
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
barbarii comuniști, când au intrat în sat în 1944, au tras ca într-un dușman, poate tot așa cum au împușcat gardienii lui Smirnov în Ilie Ilașcu, numai că cei care au tras în icoană n-au făcut-o cu gloanțe oarbe, ci cu gloanțe adevărate: ele mai stau și acum înfipte ca o durere în brațul, gâtul și umărul sfintei. Constantin Chirilă găsește niște afinități între destinul acestei icoane și cel al Basarabiei, inclusiv al lui Ilie Ilașcu... Când am ajuns
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
Se spune despre Ilie Ilașcu că ar fi un Horia al secolului XX. Dacă eroul transilvănean a fost pus pe roată, Ilie Ilașcu a fost pus de mai multe ori la zid pentru a se traage în el cu gloanțe oarbe, a fost lovit cu nagaice căzăcești, câini dresați strecurați în celulă au mușcat din carnea lui... și asta în plin secol XX. De ce?! Pentru că a îndrăznit să dea glas mesajului său de dragoste și dor, care este mesajul întregii Basarabii
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
realizării lor pentru un scop pe care nu îl cunosc. Este dovada logică a nevoii de transparență, de comunicare în organizații, condiție fără de care autoritatea managerului în fața grupului nu va fi deplină, iar îndeplinirea directivelor nu va fi sigură. Acceptarea oarbă a unei autorități în virtutea charismei sau a unei ideologii care presupune scopuri vagi este etichetată drept irațională de Bochenski și este considerată imorală. „Acceptarea unei autorități deontice fără nici un fel de întemeiere trebuie respinsă din motive morale.” (Bochenski, 1992, p.
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
face binele, va fi amicul guvernului, dar când guvernul va face rău, nu va avea dușman mai mare ca pe dânsul. Și termină spunând: „Ceea ce vă rog, însă, este să fiți încredințați că nu sunt și nu voi fi instrumentul orb al guvernului“. Dar în partid fricțiunile sunt iarăși foarte mari, așa că nici acest cabinet Ion Brătianu nu are viață lungă. Pentru inaugurarea statuii lui I. Heliade Rădulescu, reprezentanții ziarelor din București se întrunesc. O delegație de 5 este aleasă spre
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
este să-ți combustionezi "cuvântul hărăzit" la modul cel mai sincer cu putință, iar vaietele lui să le așezi pe o partitură care să te satisfacă și în același timp să te particularizeze, în rest totul e poveste și teorie oarbă. Ceea ce ai de spus nu trebuie să răspundă unei vârste biologice, ci doar timpului tău lăuntric, în cazul scriitorilor cele două forme de măsurare a trecerii noastre prin lume nu se suprapun și nici nu comunică în vreun fel între
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]