7,387 matches
-
orice stafie. O stafie absolut uriașă, cu lanțuri mari la picioare, care face „Huuuu!“ spre el. — Nu, zice din nou. Nu. Nu pot să cred una ca asta. — Connor, spune cineva, punându-i o mână pe umăr, dar el se scutură. — Connor, Îmi pare foarte rău, zic neajutorată. — Glumești ! exclamă un tip din colț, care e evident chiar și mai Încet la minte decât Connor și trebuie să i se explice cuvânt cu cuvânt totul, ca la copiii mici. Acesta ridică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
de spate, făcu o mișcare de Înviorare și Își turnă un păhăruț din vișinata preparată În casă. Așezat pe scaunul de pescar, gândurile veneau leneșe și poposeau pentru scurt timp. Apoi, altele și altele... La un moment dat, Rică Olaru scutură ușor din cap și un zâmbet Îi apăru pe față și ...În suflet. Se văzu elev de clasa a VII-a care făcea naveta zilnic la școala din Pușcași. Era sărăcăcios Îmbrăcat dar Învăța foarte bine și În acest fel
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
o perioadă critică și este În spital! Să știi că a dorit să mă numească Varlaam, dar În acte a trecut Valraam, așa reținuse de la un călugăr cu acest nume. Îl iubesc așa cum n-am iubit pe nimeni! Xenia Își scutură capul cu gingășie și dintr-un imbold ordonat de frumusețea sa interioară se aplecă și-l săruta pe obraz, apoi spuse: Este dureros și grozav ceea ce-mi spui, chiar ești un băiat bun! Sună banal dar așa simt eu
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
dorea să-l Încurce, știa că Sorina este o fată inteligentă. Avea și el o nepoată la liceul sanitar unde mergeau numai copii buni la Învățătură, pe Codruța, sufletul lui! Tăria proverbială a asistentelor medicale a cedat și Sorina era scuturată de un plâns Înfundat, spre durerea dar și spre teama care-l cuprinse pe Victor. Apoi fata se sculă brusc și Îi spuse: Mata’ cum te numești? Mă numesc Popa Neculai, spuse pe nerăsuflate, urmând planul său, elaborat În drumul
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
pregătiri intense pentru a Întâmpina Nașterea Domnului, așa cum Îl Învățase bunicul său, dascălul și așa cum se obișnuia și În casa părinților săi din „satul cu rușânia”. Maria trăgea „brâie” pe pereții care miroseau a var proaspăt și se pregătea să scuture lăicerile mai vechi ori mai noi, pichirile grena și cele cu galben și negru, să prindă perdelele proaspăt spălate și călcate, să ștergă geamurile, ușile pentru ca abia la urmă să „lichiascî pi gios”. Casa era mică iar „salonul” ocupa și
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
Bagă-ți mințile-n cap că prost nu ești! Tovarășe căpitan, mă jur pe părinții și copiii mei ...” Sau, mult mai precis, un contract trucat, Maroc, execuție În pădurea din Poiana Alexa. Atunci, Ștefan văzu cum trupul securistului a fost scuturat și Înfricoșat ca la vederea unei stafii, a unui drac sau a unui Înviat din morți. Apoi, același trup a rămas țeapăn și nu a mai putut articula nici o silabă, ochii erau ficși și o paloare cadaverică punea stăpânire Încetul
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
certuri și supărări, cu vorbe urâte și fără de sfârșit; iar de cele mai multe ori oamenii se iau la harță pentru un ban, de ne aude lumea tocmai de la San Casciano, cum țipăm și strigăm. În acest fel, tăvălit în murdărie, îmi scutur creierii de mucegai și-mi vărs amărul pentru soarta rea pe care o am, mulțumit fiind că mă lovește în chipul acesta și că, poate, cândva se va rușina de ceea ce face. Când se lasă seara mă înapoiez acasă și
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
preșuri, paianjeni, umbre, da, o să fur cu bucurie, iar de Uniunea aia Europeană care ne-a șmecherit punând funde la gâtul godacilor, să nu mai aud, mi se rupe de ea...,, Reporterița tresare și mâna Îi tremură pe reportofon ca scuturată de friguri. ,,și totuși, nu simțiți nici o schimbare? , insistă ea. Doar s-au făcut multe lucruri bune. -Eu sunt Uniunea Europeană, zbiară bărbatul, lovindu-se cu pumnul În piept. Eu decid ce să fur, când să fur, pe cine să fur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
Încăpere, Antoniu Îl vede pe Kawabata ca pe un bătrân Înțelept pe patul de moarte, dând un ultim sfat Învățăcelului, o imagine pe care nu și-o poate reprima, și-l face să piardă pentru câteva clipe logica poveștii. Își scutură capul ca străbătut de un curent electric, după care Începe din nou să vorbească. Era luna iunie și mirosul teilor, de care cartierul În care locuiam era plin, pătrunsese și-n gândurile noastre nu numai În nări și plămâni. Eram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
cu atâta Înverșunare, Antoniu a primit și el, un zaț de la această darnică asociație: câteva haine, un cozonac și niște ouă roșii. De la plecarea Plăcințicăi, Încăperea nu a mai fost atât de curată. Antoniu a măturat, a șters praful, a scuturat țoalele, ba chiar a și spălat niște lucrușoare, cum s-a priceput mai bine. Ceva totuși Îl neliniștește: boala lui Kawabata, care-l apropie pe acesta cu fiecare zi care trece, de lumea de dincolo. Bătrânul se stinge, puterile Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
și foarte târziu am văzut aștrii cerești. Îmi spunea asta cu ironie, ca să sublinieze stângăciile mele de percepție. Au venit ploile reci de noiembrie și eu Încă nu părăsisem casa bătrânilor, deși primeam telegrame disperate din partea soțului. Copacii goi se scuturau sub rafalele de vânt, și, apa, Înmuiase zidurile albe ale bisericii. Satul părea o navă Înconjurată de ape, dar pictorul lucra cu Îndârjire și mirosul vopselelor se amesteca cu mirosul de mărar, leuștean, tei și ceapă, care nu lipseau de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
de atașament față de Uniunea Europeană. N-ai fi zis atunci când ai cunoscut-o, că ființa aceea ciudată și plăpândă ca o ierbușoară parfumată, care se Îndopase cu vise și metafore, va reuși să facă un salt Înafara ei, și să se scuture de un trecut incert și dureros. Ce-i și viața asta! Iată, un vagabond devine o rotiță utilă În uriașul mecanism al societății și multe rotițe sănătoase, perfecte, indispensabile, se sfărâmă strivite de pasul apăsat al mizeriei. Cine pe cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
nimănui! Nu ai bani, mirosi a prost. Lasă că o să am banii mei! - Banii noștri... Da, atunci - sau poate atunci când ea a adunat frunzele din fața blocului. Mi-a zis: - Hai să adunăm frunzele. - Păi, bate vântul, le spulberă. Și se scutură altele... - Lasă jocul și hai afară. - Bine, bine... S-a dus jos. M-a așteptat ce m-a așteptat. S-a apucat să adune frunzele singură. S- a întors în casa fierbând de nervi. - Îți bați joc de mine?! Mă
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
rău? Tu nu mai ești tânăr. - De aceea și vreau să mișc - cât mai pot. Mai am inerție... Cu capul în cărți, nu mi-a observat zâmbetul trist, auto- ironic. Pisică se freacă de gleznele mele, lăsând să i se scuture părul lung și alb. „Ce știi tu, Motane? Bestie mică și egoistă... Vii să te freci numai când vrei ceva... Aha, nu mai ai crunchies...” Mă întorc la ecranul luminos... <lia>: hei, nu te-am mai vazut <victor37>: parcă mi-
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
ajunge, cât timp mă vei tine acasă, fără job? Nu răspunde. Trage cu sete din țigară, ca de obicei. Scrumiera e plină, la îndemână. Scrumierele sunt pline. Mă ridic și le golesc, punându-i una în locul celei în care își scutură scrumul. Mă privește rece cu ochii ei mari, de culoarea alunei în toamna - ochii care ma făcuseră să mă îndrăgostesc de ea din momentul în care o văzusem prima dată... - Mulțumesc. Faci cum crezi - dar să știi că în asta
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
mâncat semințe de floarea soarelui și pistacios - fistic. Prăjite, sărate... Nu mai întâlnisem acest obicei, noi petreceam Crăciunul “în familie”. Bradul era frumos - dar uscat. Îl făcuseră de prin noiembrie, așa cum se obișnuiește aici. Până de Crăciun începe să se scuture, te-apucă greață de el, nu puțini îl dau afară... Am serbat totuși Ajunul, desi ne-am adunat și de Crăciun, ca nord- americanii. Am mâncat și curcan - fetele gazdei au vrut. “Maaam, toată lumea mânca curcan!”. A fost prezent și
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
O să lucrez zece minute în plus pe săptămâna, să fac bani de flori... - Haha, very funny! Tot se usucă și încep să pută. Nu am timp să le schimb apă... Mai bine îmi iei de la piata flori uscate. Nu se scutură, nu pătează... - Nu miroase... Sau de plastic, e același lucru... - Vrei să fii ironic? OK, mă duc să mai lucrez. Afară ploua. E sâmbătă. Altă sâmbătă. A câtă sâmbătă? Nu mai știu... Știu precis că nu-i ultima. Klick Mă
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
UITĂRII’’ Metafizică, eu zic, Că-n ,,Prefață’’ este-un...pic; Însă fondul, partea...tare, E uitare și ...uitare! CINSTE -Cum de ești mereu cinstit, Nu ca alți amici mișei?! -Cinstea cred c-am moștenit! ,,Cinsteau’’ des...părinții mei! S-AU SCUTURAT TOȚI TRANDAFIRII... Bate-un vânt pentru schimbare, Oarecum în contra firii, Scuturând, după votare, Absolut toți... trandafirii! CANDIDATUL NEVOTAT -Rău erai și fără cinste, Pentru ce-ai mai candidat? -A fost vre-un cinstit pe liste? Și fraierii i au... votat
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]
-
fondul, partea...tare, E uitare și ...uitare! CINSTE -Cum de ești mereu cinstit, Nu ca alți amici mișei?! -Cinstea cred c-am moștenit! ,,Cinsteau’’ des...părinții mei! S-AU SCUTURAT TOȚI TRANDAFIRII... Bate-un vânt pentru schimbare, Oarecum în contra firii, Scuturând, după votare, Absolut toți... trandafirii! CANDIDATUL NEVOTAT -Rău erai și fără cinste, Pentru ce-ai mai candidat? -A fost vre-un cinstit pe liste? Și fraierii i au... votat! GRADE Arzi, la multe grade...plus, Pentru-a scrie poezie; Scrii
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]
-
pe coastă, O durere are-n coastă, Dar pe cea din a sa coastă O doare în cot de-o coastă Sau de alta! Ce nevastă! BARONI LOCALI Vântu-acesta i...vânt turbat, Bate-așa cum vor străinii! Bun! Petale-a scuturat, Dar are ceva cu... spinii!? PAȘAPORT EUROPEAN PENTRU BOVINE! Badea Gheorghe zice: Iaca! Nu mă duc să-l scot nici... mort! Să meargă...eurovaca Pentru-a-și scoate... pașaport! DRAGOBETE Soața către Nicolae: Ce cadou îmi dai...scumpete, În dar
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]
-
și n-am treabă cu tine, E bine?! Eu protejez... stejarii... bine cotați, Bine crescuți și...înalți! Stejarul cel mare în stat, Extinzându-se ... exagerat, Ce trebuia să se-nâmple odat' S-a-ntâmplat! Furios, un vânt turbat, Crengi de stejar scuturând, Și...vrând sau nevrând, Ciunga bolnav-atingând, A fost făr' de putință, (Să fi avut ciunga știință?!) Ca măcar O omidă, din cele păroase, Atât de periculoase, Să nu ajungă-n stejar! Omizile vorace, cu grabă, Bănuiți...cam ce treabă Rea
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]
-
colorat. seara să-mi adun toate scâncelile, să-mi fac din ele un pat, s-adorm laolaltă cu râmele, să învăț de la ele taina regenerării, hrănindu-mă doar cu pământ înmiresmat de frunze și flori, ce peste zi s-au scuturat. trecătoare, moartea trecătoare floare, moartea ne cheamă continuu spre marea strâmtoare. cum, oare, ne vom strecura dincolo? obișnuia să mă întrebe mama, mai mult îngândurată decât speriată. ea a aflat, n-o mai doare, am rămas eu cu aceeași întrebare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1549_a_2847]
-
când tot ce am fost într-un punct cutremurat se va contrage. strâmta vamă îmi va fi mamă, păcălind, pentru a câta oară, onesta moarte dantelată-n adâncul meu ca o horbotă învechită, destrămată și prăfuită, pe care, dacă o scuturi, dai de omizi și de fluturi colorați și vii și plini de mișcare, invadând cerul cu a lor migrare. o nouă frumusețe mă ia în primire, nu am timp de regrete, locul cel nou e sacru și agrest ca-n
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1549_a_2847]
-
acestea mă picură, mă hașurează, mă spintecă. durerea ațipește în străfund, în locul ei predilect, visează străfulgerat că-i a mea, ca un câine se gudură, cu tandrețe o scarpin, la odihnă o-ndemn, până ce blana-i zgrunțuroasă îmblânzită și-o scutură, ochiul oranj al durerii, conținându-mă. nicicând nicicând nu voi mai gusta soarele cum guști ploaia, cum făceam în copilărie strivind stropii pe limbă. nicicând nu voi mai dansa cu capul în mâini, oferindu-l cerului, ninsorii de flori și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1549_a_2847]
-
toate avertismentele tale și am regretat că nu te ascultasem! Mutra lui penitentă Îi face pe tineri să râdă, dar Christa dă nepăsătoare din mână, lasă clovneriile, te știu eu prea bine, și Întinde mâna după scrumieră, doar n-o să scuture scrumul ca prost crescutul de Antonio În farfurioara de fructe, Giuliei n-o să Îi fie deloc ușor cu el. — ...Nu, nu sunt un fricos, dar nu vă doresc să vă simțiți scoși dintr-odată În afara regulilor ocrotitoare ale lumii noastre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]