6,822 matches
-
cuplului sunt atât de ordin psihologic (simpatieă, cât și de ordin moral (valorile morale pe care eu le doresc, le caut și În final le descopăr ca fiind existente În celălaltă. Aceste forțe psihomorale sunt următoarele: aă forțe de atracție (simpatie, iubire, interes, dorințăă. bă forțe de menținere (suport sau susținere reciprocă, Încredere, siguranță, ajutor, Înțelegere, acceptare, toleranțăă. Forțele de atracție sunt, În primul rând, forțe de ordin psihologic, pe când forțele de menținere ale unui cuplu sunt forțe de ordin moral
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
este dată de Înclinația mea specială către cineva, către un altul În care, și prin care, eu simt că mă completez, cu care mă simt bine, cu care am plăcerea de a fi Împreună. Prietenia este un sentiment reciproc de simpatie, de afecțiune Între persoane de același sex sau de sexe diferite, de vârste identice sau diferite, independent de atracția sexuală. Din aceste motive, prietenia are mai multe niveluri, și semnificații, după cum urmează: aă un sens afectiv, ea reprezentând o simpatie
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
simpatie, de afecțiune Între persoane de același sex sau de sexe diferite, de vârste identice sau diferite, independent de atracția sexuală. Din aceste motive, prietenia are mai multe niveluri, și semnificații, după cum urmează: aă un sens afectiv, ea reprezentând o simpatie pentru cineva, care poate merge până la pasiune; bă un sens volitiv, urmărind binele altuia, bunăvoință, ajutor sau sprijin la nevoie; că un sens de comunicare, Însemnând deschidere, Încredere reciprocă, sinceritate și Înțelegere Între cele două persoane; dă un sens practic
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
interindividuală și nu una intergrupală. Între grupurile umane, Între popoare, pot exista relații de colaborare, de respect, de ajutor, de asociere, de alianță, dar acestea nu trebuie considerate În nici un fel relații de prietenie. Ele nu sunt relații bazate pe simpatie și căldură sufletească, pe intimitatea dintre persoane, ci pe factori de gregaritate, de apropiere și cooperare etc. 2. Iubirea Este sentimentul natural de atracție reciprocă dintre persoane de sexe diferite. În cazul acesta, ea are la bază erosul, dorința sexuală
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
asupra situației în care se află. Când acțiunile violente ale agresorului sunt apreciate ca fiind posibil de controlat sau evitat de către femeie sau copil, apare blamarea victimei și diminuarea suportului social. Dacă sunt atribuiți factori necontrolabili de către victimă, atunci apar simpatia și suportul comunității (Walster, 1996). Aceasta face ca, deseori, copiii care sunt victime ale conduitelor violente ale părinților să fie blamați și de către membrii comunității pentru faptul că nu respectă cerințele părinților și de aceea merită să fie bătuți. Membrii
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
de Neculce, într-o cunoscută pagină din Letopiseț, despre țiitoarea unui domnitor din secolul al XVII lea, „o fată de rachieriță”, cît și de Prințul de Ligne, la sfîrșitul secolului următor, însă acest gen de artificiu nu era privit cu simpatie. Chiar și în epoca modernă mentalitatea locală e refractară oricărui „elogiu al machiajului”, de felul celui făcut de Baudelaire. Deși instruit în Franța și contemporan cu autorul Florilor răului, un C.A. Rosetti nu suferă femeia fardată: „O femeie frumoasă
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
o fire vanitoasă, de uzurpator. Editorul, care, din motive politice, l-a omis pe Tabacaru, i-a creat această imagine falsă. Profesorul a fost membru al Partidului Național Liberal, în care se înscrisese tîrziu (printre ultimii dintre fruntașii băcăuani), din simpatie (a declarat în momentul respectiv) față de Mircea Cancicov, colegul său de liceu, ajuns lider al organizației locale. Mai avea și „vina” că a lucrat ca inspector la Fundațiile Culturale Regale, „de la 1 februarie 1936 și pînă la moarte” (9 martie
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
celor avizi de contacte umane, mînați de obligații, împinși de ambiții și interese. Riscînd să pară „inadaptabil”, el singur și-a „croit” - recunoște undeva „o astfel de viață”, pe cînd ceilalți rareori au fost cu adevărat stăpîni pe alegerile lor. Simpatiile literare ale lui Kafka, scriitorul cu care e comparat des Bacovia, mergeau către Kleist: „Kleist n’est pas un jongleur ni un amuseur public... la langue en est limpide... vous n’y trouvez pas de fioritures, pas de prétentions...” (Conversations
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
tîrziu. Conștient de el, mă strădui să rămîn pertinent față de afirmațiile celor de dinainte, ferindu-mă să-i acuz de miopie sau de opacitate. Cu atît mai mult cu cît opiniile lor au fost „opinii sincere”, adică neinfluențate nici de simpatii, nici de antipatii personale. Inși care să-l ridice pe Bacovia s-au găsit și în timpul său, dar care să-l tragă în jos, în afară de unul sau de doi, nu! Afiliat la cercul simboliștilor, Bacovia n are „mentalitatea detestabilă” a
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
Și mări./ Promisiuni.../ Jucînd nevinovat/în paradis,/Figurativi?/ Sau cine-ați fi?” Bacovia devine contemporan odată cu creșterea gradului de luciditate în rîndurile societății romînești. în deceniul al patrulea, de pildă, mai mulți intelectuali simt (chiar dacă nu și-au declarat niciodată simpatia față de poet) bacovian. Mă îndoiesc (ca să dau un exemplu) că Jeni Acterian recunoaște undeva vreo influență a autorului „Lacustrei” asupra sa. Și totuși unele pagini din jurnalul ei dovedesc un fel similar de a percepe viața: „Ce blestemat lucru e
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
conduită similară cu a lui Porché, convins, ca și el, că „adevărul nu poate fi ascuns”. Adevărul întregii vieți! Pe care dintre scriitorii locali îi apreciau băcăuanii, cînd încă nu-l apreciau pe Bacovia? Nu cred că și-au concentrat simpatiile în cineva anume, nici înainte de Primul Război Mondial, cînd poet le va fi părut, poate, Eugeniu Revent, autor de versuri declamative, nici după aceea. „Pămînt cult”, parte a unei țări „pline de umor”, în perioada interbelică Bacăul gusta cel mai
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
văzut decît văzut. L-ar fi avantajat faptul de a se arăta în lume? Cred că nu. Publicul îi îndrăgește pe cei impozanți și exersați în trucuri agreabile; pe cel parcă abia ridicat de pe boală îl privește curioasă, dar fără simpatie. Bacovia s-a ferit să fie obiectul curiozității contemporanilor săi și al com pătimirii lor. Decența omului i-a priit operei. Dificultatea fiecărui capitol din Dosarul Bacovia I, a fost aceea de a realiza un continuum de propoziții scurte. Ca să
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
lista celor cu care poetul a fost comparat. Comunicarea e programată pentru mîine, însă mîine n-am să merg la simpozion, întrucît se ține la Universitatea „G. Bacovia”, unde eu nu vreau să mai pun piciorul. După un moment de simpatie pentru el, la începutul anilor ’90, cînd l-am apreciat pentru limbajul critic modern, de sorginte călinesciană, cu cîteva formulări norocoase, Mihai Cimpoi mă excedează, ca să nu zic direct, nu-mi mai place. (Și critica trebuie să placă!) A prins
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
de mirare că acesta a respins-o rapid 57. Dilemele privind diferențele dintre îndrăgostit și preaiubit, nerezolvate în ciuda eforturilor ei din anii '20, s-au adăugat fascinației ei pentru Hadrian și Antinous. A meditat asupra unor probleme precum gradul de simpatie dintre cei doi, felul în care iubitul idolatrizat, de obicei mai tânăr, intuiește aspirațile îndrăgostitului mai bătrân și îi dă posibilitatea să-și împlinească geniul, și sentimentul că cel mai mare geniu al îndrăgostitului rezidă în identificarea iubitului său adevărat
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
Cyprien este interogat și pentru a se salva îi implică pe alții, mai ales pe stăpânul lui, Zenon, deja suspectat de practici sodomiste cu tânărul și chipeșul călugăr. Acum autoritățile se îndreaptă spre Zenon și vina sa de a manifesta simpatie față de tinerii petrecăreți sprijinindu-și argumentele împotriva lui pe scrierile sale blasfemiatoare care fuseseră arse pentru ireverență. Sunt elaborate douăzeci și patru de capete de acuzare. Zenon apare în fața Tribunalului Extraordinar apărându-se rațional și științific, dar fără folos. Singura scăpare era
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
înșine, căpătăm răspunsul adecvat: izolarea, neînțelegerea, ostilitatea. O atitudine înțelegătoare atentă, cooperantă față de ceilalți are ca răspuns nu numai înțelegerea, aprobarea, bunăvoința, ci și modificarea favorabilă a moralului întregului colectiv din care facem parte”. În același context, V. Pavelcu precizează: „Simpatia, afecțiunea, iubirea reprezintă forța centrifugă a personalității care se dăruiește și forța centripetă a partenerului care absoarbe, într-un contact sufletesc, hrana afectivă oferită de un altul, hrană care înseamnă acceptare, prețuire, cooperare, solidarizare, înseamnă substanță care alimentează sentimentul stabilității
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
o frecventează din nou pe Luchi și caută, separat, să îi obțină deciziunea. Medicinista se simte fericită în compania acestor bărbați inteligenți și evită să ia o hotărâre. Li se alătură Paul Ștefan care, mai norocos decât ceilalți, câștigă repede simpatia fetei și chiar mai mult decât atât. Inteligenta, imprevizibila Luchi este, erotic, o neștiutoare și, din motive ce se vor lămuri mai târziu, se dăruie tânărului ziarist, după care, jignită și înspăimântată de fapta ei, evită să îl mai vadă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289000_a_290329]
-
la conducerea acesteia se afla Nicolae Iorga (1903-1906) și, pe de altă parte, de curentul de idei politico-ideologice, poporanismul, întemeiat, în perioada 1893-1914, de Constantin Stere și Garabet Ibrăileanu și promovat cu consecvență în paginile revistei "Viața românească" (1906-1914). Prin simpatia pe care o manifestau față de lumea satelor, sămănătorismul și poporanismul au creat o atmosferă favorabilă în jurul școlii rurale, neglijată în deceniile anterioare. În perioada interbelică, în politica școlară și în pedagogia românească se vor mai întîlni totuși ecouri tîrzii, dar
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
care le întreprinde. Personalitatea economică este tipul omului legat de realitate, practic, iar pe plan moral, egoist. Personalitatea estetică are aversiune pentru exprimarea în noțiuni, este indiferentă față de problemele economice și lipsită de disciplină internă. Personalitatea socială se caracterizează prin simpatie și devotament față de oameni, față de societatea întreagă. Pentru personalitatea politică, valoarea fundamentală este dreptul. Acest tip de personalitate se caracterizează prin autoritate, prin voință și putere de a conduce. În sfîrșit, personalitatea religioasă, pentru care valoarea fundamentală este divinul apreciată
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
performanța de-a prinde sensul lumii. Înainte de a trece la analiza critică a teoriei sprangeriene asupra educației, cîteva cuvinte despre educator. Potrivit teoriei sale, învățătorul (profesorul) aparține tipului de personalitate socială; valoarea fundamentală de care este condus educatorul o constituie simpatia, devotamentul față de societate în general, față de copil în special. Totodată, educatorul poartă în sufletul său iubirea pentru toate valorile obiective cu care vrea să pună în contact spiritele tinere, pentru a le face să vibreze și pentru a le stimula
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
-l menține în starea înapoiată a mediului, ci-i oferă posibilitatea să se dezvolte. Spre deosebire de poziția conservatoare, care punea pe prim plan păstrarea tradițiilor rurale, împiedicarea procesului de pătrundere a valorilor culturii urbane în lumea satelor, Stanciu Stoian privea cu simpatie procesul de modernizare a satului, de asimilare a formelor de civilizație orășenească. "Localismul, așa cel puțin cum îl înțelegem noi, caută să coboare școala în mediul ei natural, nu pentru a-l menține în starea înapoiată în care se găsește
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
asupra unuia). Alteori, comportamentul lor era apatic, monitorul era mai puțin simpatizat. Stilul democratic provoca rar manifestări de agresivitate; dominantă a fost starea de satisfacție pentru modul cum erau antrenați în muncă; s-a constatat o creștere a gradului de simpatie mutuală, a coeziunii grupului. În sfîrșit, cel de-al treilea stil a provocat numeroase insatisfacții; nu-și puteau organiza activitatea, nu constatau progrese în îndeplinirea sarcinii lor; de aici și numeroase manifestări de agresiune. K. Lewin a explicat aceste manifestări
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
reciprocă, rezultată din absența oricărui directivism și din libertatea, ce se acordă mutual, de a-și exprima fiecare sentimentele și ideile; se obține astfel o mai profundă înțelegere a eului și a celorlalți, o mai mare independență personală, mal multă simpatie și toleranță, mai multă disponibilitate pentru schimbare și inovare (28, p. 9). În "grupurile de întîlnire" preconizate de Rogers, fiecare își spune părerea și fiecare respectă opinia celuilalt, toți rămînînd cu convingerea că au fost ascultați și înțeleși. Din volumul
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
T într-un cuplu de contra-dictorii (A, non-A), adică o amplificare continuă a principiului non-contradicției. Să clarificăm acum problema de logică ridicată de considerațiile lui Umberto Eco citate anterior. Îl citez din nou pe Umberto Eco: "A vorbi despre simpatie și asemănări universale înseamnă a fi refuzat în prealabil principiul non-contradicției. Simpatia universală este efectul unei emanații a lui Dumnezeu în lume, dar la originea emanației se află un Unu incognoscibil, sediu însuși al contradicției. Gîndirea neoplatoniciană creștină va încerca
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
continuă a principiului non-contradicției. Să clarificăm acum problema de logică ridicată de considerațiile lui Umberto Eco citate anterior. Îl citez din nou pe Umberto Eco: "A vorbi despre simpatie și asemănări universale înseamnă a fi refuzat în prealabil principiul non-contradicției. Simpatia universală este efectul unei emanații a lui Dumnezeu în lume, dar la originea emanației se află un Unu incognoscibil, sediu însuși al contradicției. Gîndirea neoplatoniciană creștină va încerca să explice că nu-l putem defini pe Dumnezeu într-un mod
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]