9,442 matches
-
un anumit fel, preferința Dvs. din ultima vreme pentru mărturie nu se regăseste în romanele recente ale generației '60. Nici chiar în cele mai recente romane ale Dvs. pe care le-ați scris în exil sau după aceea. Considerați că ficțiunea nu e pe deplin compatibilă cu mărturia despre o epocă si despre o lume? B.N: În prefața romanului Somnul vameșului am scris: „am fost martorul unei epoci. Sunt obligat să-mi depun mărturia". Cu o singură condiție: mărturia să
BUJOR NEDELCOVICI: „Nu am scris niciodată un roman vădit autobiografic“ by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/6078_a_7403]
-
si despre o lume? B.N: În prefața romanului Somnul vameșului am scris: „am fost martorul unei epoci. Sunt obligat să-mi depun mărturia". Cu o singură condiție: mărturia să fie transfigurată artistic și trecută prin filtrul imaginarului și al ficțiunii. Altfel, rămâne o mărturie în fața unui notar sau a unui tribunal. Un roman construiește o altă lume decât cea din realitate, dar care stă în fața noastră ca o catedrală sau răsună melodios ca o simfonie. Poate romanul să fie construit
BUJOR NEDELCOVICI: „Nu am scris niciodată un roman vădit autobiografic“ by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/6078_a_7403]
-
nu pășise în viața ei într-o librărie, că se lăsa venerată cu nonșalanță fără să ofere nimic în schimb (nici măcar un refuz cinstit) și că-și exprima gîndurile mai mult în onomatopee, exclamații și suspine. Eroul trăia în plină ficțiune, cea țesută de el însuși în jurul unui chip amăgitor. La alți indivizi (mai cu seamă în lumea politicienilor de pretutindeni, aș zice) trăsăturile feței se constituie într-o negație vie a propriilor cuvinte, atitudini sau profesiuni de credință. Nu știi
Chipul și sufletul by Gina Sebastian Alcalay () [Corola-journal/Journalistic/7190_a_8515]
-
Impersonal, mecanismul funcționa implacabil și excludea responsabilitatea individuală. Posibile erau doar eschivele, sustragerile discrete și disimulate. Cine a citit 1984, romanul lui George Orwell, își reamintește desigur fără efort de ședintele "de ură". Cu această simplă diferență: 1984 era o ficțiune literară, ceea ce se petrecea în România anilor 1984-1985 nu era ficțiune. Cărți ca Un om norocos pot fi "dăunătoare pentru educația tineretului", se avertizase la acea aducere a literaturii "în fața instanței", unde fusese "invitat" și autorul, pentru a-și face
Poveste din anii orwellieni. by Mircea Iorgulescu () [Corola-journal/Journalistic/8789_a_10114]
-
eschivele, sustragerile discrete și disimulate. Cine a citit 1984, romanul lui George Orwell, își reamintește desigur fără efort de ședintele "de ură". Cu această simplă diferență: 1984 era o ficțiune literară, ceea ce se petrecea în România anilor 1984-1985 nu era ficțiune. Cărți ca Un om norocos pot fi "dăunătoare pentru educația tineretului", se avertizase la acea aducere a literaturii "în fața instanței", unde fusese "invitat" și autorul, pentru a-și face autocritica. Octavian Paler nu s-a dus însă, iar absența lui
Poveste din anii orwellieni. by Mircea Iorgulescu () [Corola-journal/Journalistic/8789_a_10114]
-
Chivot a fost ținut în Templul lui Solomon din Ierusalim pe o perioadă de câteva secole până la invazia babiloniană din secolul al VI-lea. De atunci, mulți aventurieri și arheologi au încercat să îl găsească. Celebră ramane prezentarea lui, de ficțiune, în filmul Indiana Jones din 1981, regizat de Steven Spielberg. Nimenu nu a putut vedea Chivotul Legii până în prezent cu excepția unui singur preot care nu are permisiunea de a părăsi niciodată capela. El trebuia să îl păzească în permanență. În
Chivotul lui Dumnezeu ar putea fi văzut pentru prima dată () [Corola-journal/Journalistic/67826_a_69151]
-
și în amănunt se preschimbă, printr-o halucinantă construcție mimetică, în opusul desăvîrșit al originalelor: în iluzie pură, în gratuitate absolută, în joc dramatic cu absurdul și cu fatalitatea. Confuzia inițială, oscilațiile percepției și continua glisare între obiectul real și ficțiunea imaginii, sprijinite și întreținute de artist printr-o manualitate și printr-o capacitate de adaptare la spiritul formei și la somațiile materiei cu totul ieșite din comun, se transformă, finalmente, în ambiguă trăire estetică și în vibrație metafizică adîncă. Fără
Radiografii în posteritate by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/9298_a_10623]
-
marile drame ale unor personaje celebre din istoria omenirii, fără a altera cîtuși de puțin grandoarea evenimentelor relatate, precum și fără a ciobi în vreun fel sau altul splendoarea unor mituri de eroi fondatori. Însă Troyat cel din românele sale de ficțiune, ori cel puțin din acestă tradus de Virginia Carianopol pentru Editură Polirom, este atît de altfel decît cel pe care il știam. Verva devine calculată monotonie, ironia devine discret cinism, comicul se retrage lăsînd tragicul cumva descoperit, înecat parcă în
Banale tragedii by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17632_a_18957]
-
Tărîmul Celălalt) și sînt Visse, Zurbe sau Hrankahrankas (cu trimiteri clare la frămîntata lume literară reală), ele sînt știute, în lumea pe dos a zmeilor, în principal de copii. Pentru că miza cărții este în permanență dublă: pe de o parte ficțiunea în sine, jocul de-a reinventarea poveștilor (în fond a doua parte a cărții este o culegere de povești, o zurbă "autentică"); iar pe de alta, poveștile funcționează în continuarea satirei din primele capitole ale cărții, prin trimiteri directe la
Șase critici în căutarea unui autor () [Corola-journal/Journalistic/14161_a_15486]
-
pronunțat admirativ față de modul în care regizorul (coscenarist și coproducător) Michael Mann a știut să stăpînească istoria acestui caz. (E interesant de observat, fie și într-o paranteză, că filmului românesc i-a lipsit, întotdeauna, vocația de a pune în ficțiune, cu seriozitate analitică, vreun dosar al actualității; n-am auzit să existe scenarii după, să zicem, afacerea Petromidia, sau afacerea Țigareta - poate și pentru că, la noi, "afacerile" obișnuiesc să sfîrșească prin sleire, suspendate într-un fel de nebuloasă a indiferenței
Bătălia cu morile de fum by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/17165_a_18490]
-
lui în computer și apoi nenumăratele corecturi. Și trebuie să adaug că după prelucrarea textului, momentul corecturilor este o perioadă binecuvântată. M.P.M.: Câtă autobiografie există în opera dumneavoastră? F. Ch.: Orice text scris de mine e un amestec inconștient de ficțiune și autobiografie. Dar, nu-i așa, eroii suntem noi, ce-am fost, ce-am visat să fim, ce n-am reușit să fim sau ce n-am îndrăznit să fim. Mie mi-e greu acum, când un cititor îmi cere
Françoise Choquard - "Apariția unei cărți e pentru autor un fel de miracol" by Magdalena Popescu-Marin () [Corola-journal/Journalistic/15118_a_16443]
-
să fim sau ce n-am îndrăznit să fim. Mie mi-e greu acum, când un cititor îmi cere amănunte cu privire la unele pasaje din cărți mai vechi, să spun cu mâna pe inimă dacă-i vorba de amintiri sau de ficțiune. Căci, cu cât lucrez mai mult la un anumit text, cu atât mă identific mai strâns cu acțiunea descrisă și, ca urmare, rămân cu certitudinea că lucrurile au fost trăite de mine! Este ceea ce mulți scriitori denumesc cu formula "minciună
Françoise Choquard - "Apariția unei cărți e pentru autor un fel de miracol" by Magdalena Popescu-Marin () [Corola-journal/Journalistic/15118_a_16443]
-
ar fi avut prilejul să citească textele lui Bohr, și-ar fi descrețit fruntea într-o gest de triumf tardiv: limba e o colecție de noțiuni cărora le lipsește putința de a surprinde ceva din realitate, fiecare termen fiind o ficțiune de care facem uz atîta vreme cît ne ajută să atingem un scop. Cînd însă scopul dispare, termenul își pierde semnificația și poate fi abandonat. De pildă, „atom“, „suflet“ sau „Dumnezeu“ sînt ficțiuni pe care le păstrăm cîtă vreme ne
Patru constrîngeri by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2854_a_4179]
-
ceva din realitate, fiecare termen fiind o ficțiune de care facem uz atîta vreme cît ne ajută să atingem un scop. Cînd însă scopul dispare, termenul își pierde semnificația și poate fi abandonat. De pildă, „atom“, „suflet“ sau „Dumnezeu“ sînt ficțiuni pe care le păstrăm cîtă vreme ne sînt de folos. Ele ne ajută să punem ordine în învălmășeala evenimentelor (cazul „atomului“ sau al „undelor“) sau ne aduc tărie morală (cazul „sufletului“ și al lui „Dumnezeu“). Dar de îndată ce nu le mai
Patru constrîngeri by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2854_a_4179]
-
Amintirilor: „Ar fi, desigur, o naivitate din partea noastră să credem că tot ceea ce Creangă povestește în Amintiri i s-a întîmplat, întocmai, copilului din Humulești și că imaginația lui nu are nici o contribuție. Orice scriere, inclusiv jurnalul intim, este o ficțiune și cuprinde, voit sau nevoit, un element de fabulație. Scriind, adăugăm ceva, introducem un număr de fantasme, recreăm, pe scurt, viața.“ (p. 70) Și chiar aceasta e autoficțiunea. Dar să ne întoarcem la virtuțile filosofice ale cazului Creangă. Cine s-
O minune de povestitor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5268_a_6593]
-
și pescăruși (Ed.Curtea veche, 2012) este un roman în sensul deplin al noțiunii, cu epică legată strâns și cu personaje care se rețin. În deschidere Adrian Cioroianu a ținut să-și prevină cititorii că „povestea ce urmează este o ficțiune”, că „personajele sunt inventate”, că „locul desfășurării” este și el inventat. Poate nici nu era nevoie să ne prevină, invenția fiind în logica romanului. Iar cartea despre care vorbim este roman, fără doar și poate. Începem să citim și ne
Noul romancier by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/3732_a_5057]
-
o reacție de conștiință în fața acelei istorii în prelungirea căreia a apărut el însuși. Aceasta e cartea de față: un bilanț de conștiință făcut de un om care a obosit să ocolească adevărurile delicate, alegînd să le spună sub păvăza ficțiunii. Cum însă precauțiile nu puteau lipsi, procedeul lui Breban - cel de a rescrie istoria în cheie literară - are un dublu avantaj: îi conferă imunitate (nu condamni o ficțiune doar pentru că încalcă consemnul servilismului intelectual) și, în al doilea rînd, îi
Hybrisul românesc by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5634_a_6959]
-
a obosit să ocolească adevărurile delicate, alegînd să le spună sub păvăza ficțiunii. Cum însă precauțiile nu puteau lipsi, procedeul lui Breban - cel de a rescrie istoria în cheie literară - are un dublu avantaj: îi conferă imunitate (nu condamni o ficțiune doar pentru că încalcă consemnul servilismului intelectual) și, în al doilea rînd, îi dă acea distanță fără de care empatia autorului ar putea fi învinuită de simpatii ilicite față de personajele descrise. Căci există un prag al onestității dincolo de care întîlnirea cu cenzura
Hybrisul românesc by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5634_a_6959]
-
exact ceea ce ne imaginăm noi, adică nu este întotdeuna pur europeană și nu privește invariabil spre ziua de mîine, este o altă chestiune. La urma urmei, nici Africa și nici Evul Mediu sau cine știe care alte vremuri barbare nu sunt simple ficțiuni sau realități cu totul perimate și ieșite definitiv din scara istoriei. Că lucrurile stau chiar așa, ne-o dovedește un episod consumat recent tocmai în inima culturală a Europei, adică la Paris. Pregătindu-se pentru deschiderea, pe 17 ianuarie 2002
Cu bîta la Centrul cultural din Paris by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/15595_a_16920]
-
de patimi îl ajută pe Kirileanu să rețină esențialul, desprinzîndu-l de zvonistica parazitară și ferindu-l de deformări. În special volumul al doilea al ediției, care cuprinde perioada 1915-1918, este de recomandat urgent istoricilor. Kirileanu nu este un scriitor de ficțiune și nici un spirit înclinat către modernitatea care, la 1900, se instalase deja în cultura română, prin simbolism, prin pictura emulilor impresioniștilor francezi și prin Art Nouveau. Cel care ni se confesează în pagină trece - păstrându-și toate rezervele - de la Maiorescu
G.T. Kirileanu par lui-même by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/2831_a_4156]
-
și, rămîne de văzut în ce măsură, valabilă. Inițiativa nu diferă mult de ambițiile majorității criticilor români: să scrii o istorie literară, exhaustivă sau nu, pentru a te consacra. Persistă ideea că nu poți fi critic dacă nu scrii o "istorie", o ficțiune (fie ea cît de erudită) în fond, dacă e să vorbim "teoretic". Înainte de a trece la analiza propriu-zisă a cărții trebuie amintit cum stau aproximativ lucrurile "în afară". Din cîte știu, disciplinele sînt destul de bine diferențiate: faci studii culturale, antropologice
Manual de postmodernism clasic by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/16080_a_17405]
-
mai mult, nici mai puțin, decît unul din cei mai importanți autori de universuri imaginare din istoria prozei universale, în timp ce The Lord of the Rings apare frecvent în topurile literare drept "cartea secolului 20". La granița dintre basm, epopee și ficțiune S.F., romanele lui Tolkien au generat apariția de cenacluri, grupuri de discuție și fan-club-uri în Europa și Statele Unite, susținătorii lumilor paralele inventate de autor apărîndu-i cu înverșunare pe Gandalf, Frodo sau Bilbo Baggins (pentru a numi doar cîțiva din protagoniști
O POVESTE CU UN TOLKIEN by Ion Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/15252_a_16577]
-
2005 și face parte din volumul de teatru "Poveste despre tatăl meu" semnat de politicianul, pozatorul și dramaturgul Radu Feldman Alexandru. “Am cunoscut bine câteva dintre personajele care vă spun de pe scenă povestea vieților lor. Cât este realitate și câtă ficțiune s-a mai adăugat peste ea nu mai are azi importanță aproape pentru nimeni. Tot ce îmi doresc este ca măcar o fărâmă din emoția sub care am trăit scriind Poveste despre tatăl meu să ajungă la dumneavoastră, spectatorii”, a
Emoționant. Politician român: Poveste despre tatăl meu-VIDEO () [Corola-journal/Journalistic/43399_a_44724]
-
stare greu de priceput", un impuls imaginativ care va sfîrși prin a-i transfigura pe cei implicați, îi va pune sub semnul imaginarului a cărui manifestare de nereprimat este nevoia de a povesti. Vor descoperi că "e de povestit totul." Ficțiunea va umple și îmblînzi realul și va consacră, o dată cu fiecare aspect neliniștitor sau doar insignifiant al vieții, si pe cei care vor lua parte la ea. Personajele se consumă în obsesia "punerii la cale", a bifurcării datelor realului într-o
Fictiuni by Florentina Costache () [Corola-journal/Journalistic/17711_a_19036]
-
într-o povestire, își va păstra virtualitatea din dorința acestuia de a conserva un prezent etern, un timp simultan, de a depăși implacabilul curgerii heraclitiene a apei și a timpului. Malurile Mureșului sînt văzute ca un punct de confluenta a ficțiunilor de tot felul: ficțiunea Occidentului, ca un film, cea a aventurii conspirative plănuite în detalii, miturile stranii ale copilăriei, cu strigoi sau animale fabuloase; toate se împletesc în mitologia personală a fiecăruia, simțită că singura modalitate viabilă de a acoperi
Fictiuni by Florentina Costache () [Corola-journal/Journalistic/17711_a_19036]