7,399 matches
-
au identificat peste 14 tipuri de interferoni alfa umani , distincți din punct de vedere genetic . Viraferon a fost clasificat ca interferon alfa- 2b recombinant . me Interferonii își exercită activitățile celulare prin legare de receptori membranari specifici de pe suprafața celulei . Receptorii interferonului uman , izolați din celule limfoblastice umane ( Daudi ) , par să fie proteine foarte asimetrice . Ei prezintă selectivitate pentru interferonii umani , nu și pentru cei murini , sugerând o specificitate dependentă de specie . Studiile cu alte tipuri de interferon au demonstrat existența unei
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
clasificat ca interferon alfa- 2b recombinant . me Interferonii își exercită activitățile celulare prin legare de receptori membranari specifici de pe suprafața celulei . Receptorii interferonului uman , izolați din celule limfoblastice umane ( Daudi ) , par să fie proteine foarte asimetrice . Ei prezintă selectivitate pentru interferonii umani , nu și pentru cei murini , sugerând o specificitate dependentă de specie . Studiile cu alte tipuri de interferon au demonstrat existența unei specificități dependente de specie . Cu toate acestea , anumite specii de ul maimuțe , de exemplu maimuțele rhesus , sunt susceptibile
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
de pe suprafața celulei . Receptorii interferonului uman , izolați din celule limfoblastice umane ( Daudi ) , par să fie proteine foarte asimetrice . Ei prezintă selectivitate pentru interferonii umani , nu și pentru cei murini , sugerând o specificitate dependentă de specie . Studiile cu alte tipuri de interferon au demonstrat existența unei specificități dependente de specie . Cu toate acestea , anumite specii de ul maimuțe , de exemplu maimuțele rhesus , sunt susceptibile de stimulare farmacodinamică la expunerea la interferoni umani de tip 1 . us crede că acest proces este cel
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
sugerând o specificitate dependentă de specie . Studiile cu alte tipuri de interferon au demonstrat existența unei specificități dependente de specie . Cu toate acestea , anumite specii de ul maimuțe , de exemplu maimuțele rhesus , sunt susceptibile de stimulare farmacodinamică la expunerea la interferoni umani de tip 1 . us crede că acest proces este cel puțin parțial responsabil de răspunsurile celulare variate la interferon , incluzând inhibarea replicării virale în celulele infectate de virus , supresia proliferării celulare , precum și de activități imunomodulatoare , cum ar fi creșterea
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
Cu toate acestea , anumite specii de ul maimuțe , de exemplu maimuțele rhesus , sunt susceptibile de stimulare farmacodinamică la expunerea la interferoni umani de tip 1 . us crede că acest proces este cel puțin parțial responsabil de răspunsurile celulare variate la interferon , incluzând inhibarea replicării virale în celulele infectate de virus , supresia proliferării celulare , precum și de activități imunomodulatoare , cum ar fi creșterea activității fagocitare a macrofagelor și creșterea Pr citotoxicității specifice a limfocitelor pentru celulele țintă . Fiecare dintre aceste activități sau toate
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
de virus , supresia proliferării celulare , precum și de activități imunomodulatoare , cum ar fi creșterea activității fagocitare a macrofagelor și creșterea Pr citotoxicității specifice a limfocitelor pentru celulele țintă . Fiecare dintre aceste activități sau toate împreună pot contribui la efectele terapeutice ale interferonului . 54 În studii care utilizează sisteme de culturi celulare animale și umane , precum și xenogrefe de tumori umane la animale , interferonul alfa- 2b recombinant a dovedit că are efecte antiproliferative . Acesta a demonstrat o activitate imunomodulatoare semnificativă in vitro . Interferonul alfa-
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
citotoxicității specifice a limfocitelor pentru celulele țintă . Fiecare dintre aceste activități sau toate împreună pot contribui la efectele terapeutice ale interferonului . 54 În studii care utilizează sisteme de culturi celulare animale și umane , precum și xenogrefe de tumori umane la animale , interferonul alfa- 2b recombinant a dovedit că are efecte antiproliferative . Acesta a demonstrat o activitate imunomodulatoare semnificativă in vitro . Interferonul alfa- 2b recombinant inhibă replicarea virală in vitro și in vivo . Deși nu se cunoaște cu t iza exactitate modul de
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
ale interferonului . 54 În studii care utilizează sisteme de culturi celulare animale și umane , precum și xenogrefe de tumori umane la animale , interferonul alfa- 2b recombinant a dovedit că are efecte antiproliferative . Acesta a demonstrat o activitate imunomodulatoare semnificativă in vitro . Interferonul alfa- 2b recombinant inhibă replicarea virală in vitro și in vivo . Deși nu se cunoaște cu t iza exactitate modul de acțiune antivirală a interferonului alfa- 2b recombinant , acesta pare să modifice metabolismul celulei gazdă . Această acțiune inhibă replicarea virală
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
a dovedit că are efecte antiproliferative . Acesta a demonstrat o activitate imunomodulatoare semnificativă in vitro . Interferonul alfa- 2b recombinant inhibă replicarea virală in vitro și in vivo . Deși nu se cunoaște cu t iza exactitate modul de acțiune antivirală a interferonului alfa- 2b recombinant , acesta pare să modifice metabolismul celulei gazdă . Această acțiune inhibă replicarea virală sau , dacă replicarea apare , virionii descendenți nu pot părăsi celula . tor Hepatita cronică B : Experiența clinică curentă la pacienții cărora continuă să li se administreze
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
recombinant , acesta pare să modifice metabolismul celulei gazdă . Această acțiune inhibă replicarea virală sau , dacă replicarea apare , virionii descendenți nu pot părăsi celula . tor Hepatita cronică B : Experiența clinică curentă la pacienții cărora continuă să li se administreze tratament cu interferon alfa- 2b timp de 4 până la 6 luni arată că terapia poate produce eliminarea ADN- VHB seric . S- a au observat o ameliorare a histologiei hepatice . La pacienții adulți care prezintă o pierdere a AgHBe și ADN- VHB , s- a
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
arată că terapia poate produce eliminarea ADN- VHB seric . S- a au observat o ameliorare a histologiei hepatice . La pacienții adulți care prezintă o pierdere a AgHBe și ADN- VHB , s- a observat o scădere semnificativă a morbidității și mortalității . Interferonul alfa- 2b ( 6 milioane UI/ m , de trei ori pe săptămână , timp de 6 luni ) a fost administrat te pacienților copii cu hepatită cronică activă de tip B . Din cauza unei deficiențe metodologice , nu a putut fi demonstrată eficacitatea . Mai mult
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
m , de trei ori pe săptămână , timp de 6 luni ) a fost administrat te pacienților copii cu hepatită cronică activă de tip B . Din cauza unei deficiențe metodologice , nu a putut fi demonstrată eficacitatea . Mai mult chiar , la copiii tratați cu interferon alfa- 2b s- a observat o Hepatita cronică C : La pacienții adulți cărora li se administrează interferon în asociere cu ribavirina , rata de răspuns ai susținut atins este de 47 % . Eficacitatea superioară a fost demonstrată cu asocierea interferon pegilat și
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
hepatită cronică activă de tip B . Din cauza unei deficiențe metodologice , nu a putut fi demonstrată eficacitatea . Mai mult chiar , la copiii tratați cu interferon alfa- 2b s- a observat o Hepatita cronică C : La pacienții adulți cărora li se administrează interferon în asociere cu ribavirina , rata de răspuns ai susținut atins este de 47 % . Eficacitatea superioară a fost demonstrată cu asocierea interferon pegilat și ribavirină ( rata de răspuns susținut de 61 % obținut într- un studiu realizat cu pacienți netratați anterior , um
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
tratați cu interferon alfa- 2b s- a observat o Hepatita cronică C : La pacienții adulți cărora li se administrează interferon în asociere cu ribavirina , rata de răspuns ai susținut atins este de 47 % . Eficacitatea superioară a fost demonstrată cu asocierea interferon pegilat și ribavirină ( rata de răspuns susținut de 61 % obținut într- un studiu realizat cu pacienți netratați anterior , um folosind doze de ribavirină > 10, 6 mg/ kg , p < 0, 01 ) . Adulți : Viraferon administrat în monoterapie sau în asociere
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
folosind doze de ribavirină > 10, 6 mg/ kg , p < 0, 01 ) . Adulți : Viraferon administrat în monoterapie sau în asociere cu ribavirina a fost investigat în patru studii clinice randomizate de Fază III , la 2552 pacienți netratați anterior cu interferon , care prezentau hepatită cronică C . În cadrul studiilor , s- a comparat eficacitatea Viraferon utilizat în monoterapie sau ln în asociere cu ribavirina . Eficacitatea a fost definită ca răspuns virusologic susținut , la 6 luni după încheierea tratamentului . Viraferon s- a administrat în
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
cu infecție concomitentă cu HIV și VHC . Per total , în ambele studii , pacienții la care s- a administrat Intron- A plus ribavirină au avut o probabilitate mai mică de răspuns la tratament , comparativ cu pacienții la care s- a administrat interferon alfa- 2b plus ribavirină . În Tabelul 4 sunt prezentate răspunsurile la tratament în cele două studii clinice . ( RIBAVIC ; P01017 ) a fost un studiu randomizat , multicentric , care a înrolat 412 pacienți adulți netratați anterior , cu hepatită cronică C și cu infecție
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
în cele două studii clinice . ( RIBAVIC ; P01017 ) a fost un studiu randomizat , multicentric , care a înrolat 412 pacienți adulți netratați anterior , cu hepatită cronică C și cu infecție concomitentă cu HIV . Pacienții au fost randomizați pentru a li se administra interferon pegilat alfa- 2b ( 1, 5 µg/ kg/ săptămână ) + ribavirină ina ( 800 mg/ zi ) sau Intron- A ( 3 MIU TPS ) + ribavirină ( 800 mg/ zi ) , timp de 48 de săptămâni , cu o perioadă de urmărire de 6 luni . Studiul 2 ( P02080 ) a
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
6 luni . Studiul 2 ( P02080 ) a fost un studiu randomizat , unicentric , care a înrolat 95 de pacienți adulți netratați anterior , cu hepatită cronică C și cu infecție concomitentă cu dic HIV . Pacienții au fost randomizați pentru a li se administra interferon pegilat alfa- 2b ( 100 sau 150 µg/ săptămână , în funcție de greutate ) + ribavirină ( 800- 1. 200 mg/ zi , în funcție de greutate ) sau Intron - A ( 3 MIU TPS ) + ribavirină ( 800- 1. 200 mg/ zi , în funcție de greutate ) . sau 3 și încărcare virală < 800. 000
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
A ( 3 MIU TPS ) + ribavirină ( 800- 1. 200 mg/ zi , în funcție de greutate ) . sau 3 și încărcare virală < 800. 000 UI/ ml ( Amplicor ) care au fost tratați timp de 24 de săptămâni , cu o perioadă de urmărire de 6 luni . interferon pegilat Studiul 22 alfa- 2b ( 100 alfa- 2b ( 1, 5 µg/ kg săptămână ) + ribavirină + ribavirină ( 3 MIU TPS ) Valoarea + ribavirină ( 800 mg ) ( 800 mg ) 1. 200 mg ) 1. 200 mg ) 27 % ( 56/ 205 ) 20 % ( 41/ 205 ) 0, 047 44 % ( 23
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
0, 006 38 % ( 12/ 32 ) 7 % ( 2/ 27 ) 0, 007 Genotip 2 , 3 44 % ( 35/ 80 ) 43 % ( 33/ 76 ) 0, 88 53 % ( 10/ 19 ) 47 % ( 7/ 15 ) 0, 730 c : la subiecții cu greutatea < 75 kg s- a administrat interferon pegilat alfa- 2b în doză de 100 µg/ săptămână , iar la subiecții cu tor greutate ≥75 kg s- a administrat interferon pegilat alfa- 2b în doză de 150 µg/ săptămână . d : doza de ribavirină a fost de 800 mg la
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
53 % ( 10/ 19 ) 47 % ( 7/ 15 ) 0, 730 c : la subiecții cu greutatea < 75 kg s- a administrat interferon pegilat alfa- 2b în doză de 100 µg/ săptămână , iar la subiecții cu tor greutate ≥75 kg s- a administrat interferon pegilat alfa- 2b în doză de 150 µg/ săptămână . d : doza de ribavirină a fost de 800 mg la pacienții < 60kg , 1. 000 mg la pacienții cu greutatea cuprinsă între 60- 75 kg și de 1. 200 mg la
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
al . JAMA 2004 ; 292( 23 ) : 2839- 2848 . 2 Laguno M , Murillas J , Blanco J. L et al . AIDS 2004 ; 18( 13 ) : F27- F36 . Pacienți cu recăderi : Un număr total de 345 pacienți care au prezentat recăderi după tratament cu te interferon alfa au fost tratați în două studii clinice în care s- a administrat Viraferon în monoterapie sau în asociere cu ribavirină . es eficacitatea Viraferon administrat în monoterapie în tratamentul hepatitei cronice C ( 48, 6 % comparativ cu 4, 7 % ) . Această creștere
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
recădere pe durata acestui studiu . Estimarea Kaplan- Meier pentru persistența răspunsului susținut pe o perioadă de 5 ani este de 97 % ina pentru toți pacienții , cu un interval de încredere de 95 % [ 95 % , 99 % ] . RVS după tratamentul VHC cronic cu interferon alfa- 2b non- pegilat ( cu sau fără ribavirină ) are ca rezultat eliminarea pe termen lung a virusului , oferind o vindecare a infecției hepatice și o vindecare clinică a VHC . Studii clinice la pacienții pediatrici cu hepatită cronică C : me Pacienții
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
12 ani . Populația înrolată a constat în principal din copii cu hepatită cronică C ușoară spre moderată . adulților . Datorită lipsei datelor la copii cu progresie severă a bolii și potențialului reacțiilor adverse , raportul beneficiu/ risc al asocierii de ribavirină și interferon alfa- 2b trebuie evaluat cu atenție la această populație de pacienți ( vezi pct . 4. 1 , 4. 4 și 4. 8 ) . od Rezultatele studiului sunt prezentate pe scurt în Tabelul 5 . Pr Tabelul 5 . Răspuns virusologic la pacienții pediatrici netratați anterior
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]
-
de detecție utilizând un test de cercetare RT- PCR la sfârșitul tratamentului și pe perioada de urmărire tor 5. 2 Proprietăți farmacocinetice Farmacocinetica Viraferon s- a studiat la voluntari sănătoși după administrarea unor doze unice de Concentrațiile medii plasmatice de interferon după injecțiile subcutanate și intramusculare au fost comparabile . Cmax s- a obținut după 3 până la 12 ore de la administrarea dozei mai mici și după 6 până la 8 ore de la administrarea dozei es limita de detecție după 16 și , respectiv , 24
Ro_1148 () [Corola-website/Science/291907_a_293236]