8,373 matches
-
atunci ca un fapt ireversibil, pe care se construiește viitorul problemei, folosind și deconstrucția, ca și reconstrucția, iar nu ca întoarcere la "paradisul pierdut", care a avut rolul său în evoluția științei sau a practicii educației. Ca sintagmă, schimbarea de paradigmă este utilizată prima dată de către Th. Kuhn, în sens epistemologic, pentru a defini evoluția istorică, dialectică a diferitelor concepte, teorii științifice și a sublinia conceptul de știință normală. Introducerea conceptului de paradigm shift este o consecință a introducerii celui de
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
este o consecință a introducerii celui de revoluție științifică, în știința cunoașterii, introdus de către Th. Kuhn. Este o modificare majoră, dramatică în fond a gândirii, a metodologiei, a planificării sau a practicii într-o problemă de actualitate, aceasta fiind noua paradigmă, cu conturarea și a unui nou model, acceptat apoi, ca rezultat al cercetărilor, descoperirilor, experiențelor reale. Ea ar fi ca o reașezare conceptuală asupra realității, care cere o metamorfoză esențială, conceptuală și aplicativă, prin cercetare, ca o transformare conștientă, un
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
noile instrumente, ci marchează o revoluție științifică, după un îndelungat proces de construcție, de tranziție. Sintetizând preocupările în temă, ne sunt relevate, ca note caracteristice ale acestei sintagme esențiale, elemente regăsibile între semnele schimbării paradigmatice în practica educației, sesizate anterior: ► Paradigma schimbată reprezintă o nouă viziune asupra realității educaționale, rezultată din interpretările asupra acumulării de date, ipoteze asupra unei probleme recunoscute ca acceptată până atunci, dar devenită critică în noi condiții. Ea naște nemulțumiri asupra obținerii eficienței scăzute acum, în rezolvarea
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
consideră schimbarea (Demers, 2008, pp. 51-52) ca un filtru care tranșează modurile noastre de a gândi, evidențiind diferențe în percepția unei probleme a practicii educative. Motiv pentru care se poate ajunge la un conflict potențial, căci a căuta o altă paradigmă pentru aceasta înseamnă a da o nouă viziune. A schimba paradigma priorității instruirii cu cea a educației, de exemplu, ar însemna o revoluție în școală: educatorii, care își investesc acum încă energia în transmitere de cunoștințe, își vor forma sau
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
modurile noastre de a gândi, evidențiind diferențe în percepția unei probleme a practicii educative. Motiv pentru care se poate ajunge la un conflict potențial, căci a căuta o altă paradigmă pentru aceasta înseamnă a da o nouă viziune. A schimba paradigma priorității instruirii cu cea a educației, de exemplu, ar însemna o revoluție în școală: educatorii, care își investesc acum încă energia în transmitere de cunoștințe, își vor forma sau dezvolta noi competențe didactice, vor îndeplini alte roluri, vor avea "ochi
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
vor avea "ochi de vultur" pentru alte posibilități de educație propriu-zisă. Desigur că este recunoscută, se afirmă și rezistența specifică la schimbare, ca refuz în a trece de la cunoscut la necunoscut, aceasta fiind considerată chiar subversivă la început. ► Schimbarea de paradigmă este căutarea și implementarea unei căi care dă fundamental o nouă gândire, concepție, practică, metodologie, cu efecte pozitive sau negative, ca o "contra cultură, o altă, diferită cultură", născută din opoziția față de autoritatea paradigmei anterioare, devenind chiar inovatoare. Dacă semnifică
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
chiar subversivă la început. ► Schimbarea de paradigmă este căutarea și implementarea unei căi care dă fundamental o nouă gândire, concepție, practică, metodologie, cu efecte pozitive sau negative, ca o "contra cultură, o altă, diferită cultură", născută din opoziția față de autoritatea paradigmei anterioare, devenind chiar inovatoare. Dacă semnifică o gândire în afara modelului conservator (Kuhn), schimbarea de paradigmă este o dovadă a maturității unei științe, o modificare chiar dramatică. În științele sociale, între care și pedagogia, schimbarea dă însă o altă înțelegere, interpretare
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
fundamental o nouă gândire, concepție, practică, metodologie, cu efecte pozitive sau negative, ca o "contra cultură, o altă, diferită cultură", născută din opoziția față de autoritatea paradigmei anterioare, devenind chiar inovatoare. Dacă semnifică o gândire în afara modelului conservator (Kuhn), schimbarea de paradigmă este o dovadă a maturității unei științe, o modificare chiar dramatică. În științele sociale, între care și pedagogia, schimbarea dă însă o altă înțelegere, interpretare: a realității și a abordării organizării experiențelor practice, a perfecționării valorilor și a noii lor
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
între care și pedagogia, schimbarea dă însă o altă înțelegere, interpretare: a realității și a abordării organizării experiențelor practice, a perfecționării valorilor și a noii lor utilizări în educație, a conceperii profesionalizării, a leadershipului specific, a diseminării informațiilor despre noile paradigme chiar de către educatori în lumea educaților, a găsirii de noi teme de cercetare, prin implicarea lor ca practicieni reflexivi în acțiune. ► Acceptarea și aplicarea unei noi paradigme sunt de durată, implicând procese progresive de acomodare, de învingere a rezistenței, de
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
în educație, a conceperii profesionalizării, a leadershipului specific, a diseminării informațiilor despre noile paradigme chiar de către educatori în lumea educaților, a găsirii de noi teme de cercetare, prin implicarea lor ca practicieni reflexivi în acțiune. ► Acceptarea și aplicarea unei noi paradigme sunt de durată, implicând procese progresive de acomodare, de învingere a rezistenței, de convingere, pentru că cer schimbări în procese, concepții, metode, structuri, nu numai în plan pedagogic, ci și filosofic, social, psihologic, profesional, economic, de politică a educației. Abordată și
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
a rezistenței, de convingere, pentru că cer schimbări în procese, concepții, metode, structuri, nu numai în plan pedagogic, ci și filosofic, social, psihologic, profesional, economic, de politică a educației. Abordată și din perspectivă teoretică în sine (Boivin, 1997, pp. 5-7) aici paradigma poate fi considerată o reprezentare, un model de interpretare, o idee despre realitatea metodologiei educative, o schemă ca rezultat al unor cercetări acumulate. Ea devine esențială pentru a ajunge la concepte, a înțelege nivelul căutării și al schimbării propuse sau
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
ajunge la concepte, a înțelege nivelul căutării și al schimbării propuse sau oferă un cadru general pentru cunoașterea specificului științei, a practicii unei probleme educative și poate susține conturarea unei tradiții științifice pentru comunitatea științifică. Dar odată devenită normală și paradigma în educație va impune credibilitate, notorietate, eficacitate, schimbarea ei arătând o modificare de viziune, de percepție a realității, o adeziune la noile principii, credințe (Kuhn precizează că tocmai aici este revoluția științifică). Dar atunci ea trebuie să fie suficient de
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
și practicienii educației, poate preciza principii, reguli, convenții pentru acțiunea practică și interpretarea ei sau poate permite ameliorarea muncii, a performanței, a progresului în domeniu, potrivit așteptărilor de eficiență, progres, calitate. Însă ne atrag atenția și unele efecte negative ale paradigmei și deci trebuie schimbată: nu oferă limite de referință pentru practicieni, nu sesizează schimbările din afara acestor limite, devenind astfel un factor de rezistență și inadecvare la evoluția ideilor, a practicilor externe. Și ciclul se repetă, ducând totuși la înlocuirea vechii
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
și deci trebuie schimbată: nu oferă limite de referință pentru practicieni, nu sesizează schimbările din afara acestor limite, devenind astfel un factor de rezistență și inadecvare la evoluția ideilor, a practicilor externe. Și ciclul se repetă, ducând totuși la înlocuirea vechii paradigme. 1.5. Categorii de paradigme în metodologia educației 1.5.1. Faptele educative și definirea paradigmelor Este logic ca, în identificarea paradigmelor care privesc unul sau altul dintre aspectele esențiale ale acțiunii, practicii educației, să urmăm calea inductivă, pornind de la
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
oferă limite de referință pentru practicieni, nu sesizează schimbările din afara acestor limite, devenind astfel un factor de rezistență și inadecvare la evoluția ideilor, a practicilor externe. Și ciclul se repetă, ducând totuși la înlocuirea vechii paradigme. 1.5. Categorii de paradigme în metodologia educației 1.5.1. Faptele educative și definirea paradigmelor Este logic ca, în identificarea paradigmelor care privesc unul sau altul dintre aspectele esențiale ale acțiunii, practicii educației, să urmăm calea inductivă, pornind de la elementele de bază ale acesteia
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
limite, devenind astfel un factor de rezistență și inadecvare la evoluția ideilor, a practicilor externe. Și ciclul se repetă, ducând totuși la înlocuirea vechii paradigme. 1.5. Categorii de paradigme în metodologia educației 1.5.1. Faptele educative și definirea paradigmelor Este logic ca, în identificarea paradigmelor care privesc unul sau altul dintre aspectele esențiale ale acțiunii, practicii educației, să urmăm calea inductivă, pornind de la elementele de bază ale acesteia actele, faptele-puzzle curente (Kuhn, 2008, pp. 98-105), expresii ale acțiunii reale
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
rezistență și inadecvare la evoluția ideilor, a practicilor externe. Și ciclul se repetă, ducând totuși la înlocuirea vechii paradigme. 1.5. Categorii de paradigme în metodologia educației 1.5.1. Faptele educative și definirea paradigmelor Este logic ca, în identificarea paradigmelor care privesc unul sau altul dintre aspectele esențiale ale acțiunii, practicii educației, să urmăm calea inductivă, pornind de la elementele de bază ale acesteia actele, faptele-puzzle curente (Kuhn, 2008, pp. 98-105), expresii ale acțiunii reale educative. Desigur că ele sunt reprezentative
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
de bază ale acesteia actele, faptele-puzzle curente (Kuhn, 2008, pp. 98-105), expresii ale acțiunii reale educative. Desigur că ele sunt reprezentative, exemplare, semnificative și pot genera probleme, ipoteze, interpretări, alternative de soluționare, care vor sprijini ulterior generalizări la nivel de paradigme, teorii, metateorii asupra educației. Mai ales în procesul educațional efectiv, identificăm o complexitate și o varietate de fapte normale-puzzle, situații, cazuri, fiecare având semnificația sa în acest proces, prin efectele vizibile, poate ulterior și prin cumulare. Iar cercetarea pedagogică ilustrează
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
fapte normale-puzzle, situații, cazuri, fiecare având semnificația sa în acest proces, prin efectele vizibile, poate ulterior și prin cumulare. Iar cercetarea pedagogică ilustrează dezvoltarea tocmai prin faptele relevante, în fundamentarea științifică a practicii educative, a metodologiei ei specifice, acum prin paradigme recunoscute, acceptate. Constatăm că adesea practica educativă aduce în prim plan și fapte care sunt situații-problematice, anomalii, cazuri atipice (Kuhn, 2008, pp. 115-119, 128-132), care nu mai cer rezolvări normale și nu mai sunt conform așteptărilor, evidențiază breșe în cunoaștere
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
normale și nu mai sunt conform așteptărilor, evidențiază breșe în cunoaștere și rezolvare. Ele declanșează atunci cercetări de aprofundare a cunoașterii lor, verificări, validări de ipoteze, confruntări, modificări de concepte și instrumente și, prin acumulare, se ajunge la schimbări de paradigme în practica metodologică. Rezistența la schimbare este încă manifestă, iar realitatea educației acum la noi se află într-o asemenea stare de îndoială conceptuală și metodologică, nu se conturează încă soluții adecvate, pentru că nu sunt suficient cercetate și fundamentate științific
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
în defavoarea științei educației, de către "științele educației" (Joița, 2009, pp. 125-132). Cercetarea și practica pedagogică metodologică nefiind încă fundamentate propriu, sistematizate, eficiente aici, criza pedagogiei s-a adâncit, prin nerezolvarea prioritară a aspectului practic și prin lipsa raportării la identificarea, aplicarea paradigmelor specifice. Dacă adaptăm precizarea lui Kuhn (2008, p.98) la domeniu, găsim că determinarea faptului semnificativ (educativ) devine prima problemă a științei normale (pedagogia), pe care apoi o poate rezolva cu instrumentele conceptuale ale paradigmei corespunzătoare categoriei de fapte-puzzle, iar
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
lipsa raportării la identificarea, aplicarea paradigmelor specifice. Dacă adaptăm precizarea lui Kuhn (2008, p.98) la domeniu, găsim că determinarea faptului semnificativ (educativ) devine prima problemă a științei normale (pedagogia), pe care apoi o poate rezolva cu instrumentele conceptuale ale paradigmei corespunzătoare categoriei de fapte-puzzle, iar educatorul, practician-reflexiv devine un "rezolvator de puzzle" (puzzle-solver). Numai că pedagogia nu a revenit acum încă la statutul de știință normală, ci este în tranziție de la criza de identitate epistemică către acesta. Și atunci stabilirea
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
Numai că pedagogia nu a revenit acum încă la statutul de știință normală, ci este în tranziție de la criza de identitate epistemică către acesta. Și atunci stabilirea faptelor-puzzle semnificative prioritare pentru practica educativă este afectată, de unde și dificultatea conturării tabloului paradigmelor referitoare la abordarea metodologiei practicii educative, pe care le vom aborda în acest demers. Faptele-puzzle reale ale practicii educației în planul ei metodologic, sunt specifice fiecăreia dintre marile probleme ale conceperii și realizării ei (de la finalități, până la evaluare) și reflectă
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
Faptele-puzzle reale ale practicii educației în planul ei metodologic, sunt specifice fiecăreia dintre marile probleme ale conceperii și realizării ei (de la finalități, până la evaluare) și reflectă evoluția abordării lor, căutările de reconstrucție și construcție nouă și în final schimbarea de paradigmă, proces care poate fi surprins în analiza paradigmelor principale, de la cele clasice la cele actuale. Se poate verifica astfel posibilitatea aplicării condițiilor precizate de către Kuhn (2008, pp. 99-105) în rezolvarea acestor fapte-puzzle problemă: să se garanteze eficiența și calitatea soluției
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
metodologic, sunt specifice fiecăreia dintre marile probleme ale conceperii și realizării ei (de la finalități, până la evaluare) și reflectă evoluția abordării lor, căutările de reconstrucție și construcție nouă și în final schimbarea de paradigmă, proces care poate fi surprins în analiza paradigmelor principale, de la cele clasice la cele actuale. Se poate verifica astfel posibilitatea aplicării condițiilor precizate de către Kuhn (2008, pp. 99-105) în rezolvarea acestor fapte-puzzle problemă: să se garanteze eficiența și calitatea soluției metodologice așteptate, să se găsească și să se
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]