7,387 matches
-
glasul ușor tremurat, Încântat de această revedere. O apariție care m-a smuls din starea de hipnoză În care mă aflam. Era un tânăr brunet, cu o barbă tăiată scurt, aliură atletică și ochi negri, iscoditori. Ea s-a oprit, scuturându-și părul bogat, mirându-se parcă, de această apariție neașteptată. Bună! Nu mă așteptam să te reîntâlnesc după atâta vreme... L-a Îmbrățișat ușor, cu o tandrețe calculată, ridicându-se cu grație pe vârfuri. Am trecut pe lângă ei și o
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
cu un nor de praf spulberat de vânt... „Te implor, oprește-te! Nu mă lăsa aici... Măcar un singur drum... e tot ce-ți mai cer! Trebuie să mi Îmbrățișez măcar o singură dată copilul!” A căzut În genunchi și scuturat ca de friguri, și a pus fruntea pe piatra rece, surdă, nepăsătoare a peronului. Diana! Mai vrei puțină șampanie? Ce-i cu tine? Ești albă ca varul! Parcă ai fi văzut o nălucă... Și tremuri toată! draga mea, dragă. Mama
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
imaginea reflectată s-a destrămat și a Început să curgă În picături mici, care formau cercuri unduitoare, pierzându-se mai apoi În freamătul abia sesizabil al lacului. „Ce-ai făcut!?” mi s-a părut că aud dintr-o dată, salcia șoptind, scuturându-și supărată pletele, de ultimele picături de ploaie. Am tresărit, și-am privit-o mirată, Înțelegând Întro clipă că nimic nu durează o eternitate. Cuvintele pe care aș fi vrut să le rostesc s-au Închis temătoare, Într-un mugure
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
Rareș și am aprins lumânări, uite acolo, În acea cutie neagră, de tablă. Uitasem cu desăvârșire de această vizită până În momentul revenirii la Probota. Pe aleea de trandafiri, ne-a Întâmpinat o măicuță. Înlătura tija trandafirilor cărora li s-au scuturat petalele și, de asemenea, petalele uscate care umbreau frumusețea spectrală a acestor flori divine. Ne-am prezentat, spunându i despre rezervarea făcută cu câteva zile În urmă. Era la curent cu acest lucru. Mai Întâi am intrat În biserică, pentru
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
așa zise miniaturi, care, de fapt sunt niște chintesențe cu greutate atomică ridicată. Că lucrurile stau astfel urmăriți-le cu răbdare și veți constata că săpăturile sunt adânci și filoanele aurifere descoperite întrec pe cele din zăcămintele de la Aiud. „Când scuturăm Pomul Timpului - zice cugetătorul - toate fructele cad pe pământ, conform legii gravitației”. Ale lui au căzut în coșul editurilor. „Ne irosim în patimi și în lucruri de prisos și nu prețuim clipa care trece”. Aici aș adăuga eu că multe
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93051]
-
mea, sus, pe Ava. Un vârf de munte din adâncul Västerbottenului nu aparține politicii internaționale și nici istoriei lumii. Dar în aceeași noapte a sosit toamna. Și asta era cu totul altceva. Am fost cuprins de o spaimă indescriptibilă. Toamna scutura nu numai casa și pământul pe care era așezată, ci însăși existența mea. îmi curgeau lacrimile, îmi tremura tot trupul și am început să vomit. în vreme ce vorbesc despre acea spaimă, ar trebuie să-mi cer iertare pentru ea. Este lipsită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
am auzit scriind așa: Nu există coaste, nici flori de degețel, nici hrișcă. Nu există coaste, maluri sau stânci. Nimeni aici n-a auzit strigătul mării când vântul de apus îl aduce încoace de departe și, eliberat de sarea sa, scutură castanii. E de fapt destul de frumos. De câteva ori Manfred a venit în timp ce lectorița mea era aici. Ia te uită! a spus. Cine e ? îmi face curat, i-am spus. Și-mi spală hainele. Asta face întotdeauna. Nimic care să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
le zugrăvise de atâtea ori. întreaga mea ființă a fost străbătută de o fierbințeală de nedescris. Am început să tremur din toate mădularele, ca și cum o mână puternică din înalturi m-ar fi prins, ridicându-mă în aer, zgâlțâindu-mă și scuturându-mă. Dar pe urmă mi-am făcut curaj - mi-am luat inima în dinți, cum ar fi spus tata. Așa cum mă învățase și imprimase învățătura adânc în ființa mea. Și am făcut cel mai uriaș salt din viața mea. M-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
nu se grăbi. Dacă genialitatea presupune o infinită capacitate de a persevera, atunci Carosse era într-adevăr un actor de geniu. În scurt timp răbdarea lui se văzu răsplătită: Charlot plecase din nou pe drumul spre St Jean. Actorul își scutură hainele de frunze și noroi și-și alungă amorțeala întinzându-se ca un motan castrat, mare și leneș. Pistolul din buzunarul hainei îi atinse coapsa. Nu există actor, oricât de talentat, care să scape întru totul de trac, iar Carosse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
duce de la tine. Simt încăierarea roiului în stup; ideile-n trup își scânteie zarea. Mă visez pe unde țărmu-i auriu; bucurii rotunde nici eu nu mai știu... 96 iată niște ciuture - n pragul primăverii; de petale merii încep să se scuture. E sfârșit de Mai și de anotimp pe-o gură de Rai mă simt ca pe-Olimp. Stau lângă cișmele ca într-o răscruce - nghesuit de iele, m-aș și nu m-aș duce. 1965 Acum, pentru prima oară De-
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
-i plină de timp, de tinerețe, de-avere și putere. Când Lamartine a scris: „O, temps suspends ton vol...”, el s-a gândit la dragostea din oase și din carne și după care omul rămâne-aproape gol căci taurii plăcerii îl scutură în coarne. 8. Iubire, numai tu Această existență, clădită pe contraste pe zbuciumata liniște, pe-a patimii uzură, pe-atâtea cataclisme ce au loc în natură era să-ți strâmbe mersul pe ntinderile-i vaste; și-n numele tău noaptea mpărțea
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
greșit. Arăt aiurea, apuc țigara cu niște degete nepricepute și dau fumul afară prea repede. Din păcate, încă mai arăt ca la paisprezece ani, ca și cum aș încerca o țigară pentru prima oară. ― Și cum merge treaba la muncă? întreabă Geraldine, scuturând scrumul pe geam și uitându-se în oglinda retrovizoare, ca să vadă dacă rujul a rămas perfect aplicat. ― Cam tot la fel, zic eu, ridicând din umeri. Am fost din nou la redactorul-șef, și să vezi surpriză, nu există locuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
local. Se va însura cu vreo tipă drăguță de prin zonă, care vrea să fie soție și mamă, iar dacă au noroc, or să trăiască în West Hampstead și vor avea 2,4 copii și un Volkswagen. Ben, repetă ea, scuturând din cap și râzând. Nu prea cred. Îți mulțumesc, Doamne. Îți mulțumesc că ești de partea mea. Nu dau doi bani pe ce crede Geraldine despre Ben ca persoană, și oricum cred că greșește. Nu cred că el o să rămână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
aș vrea ca Geraldine să vină acolo, doar că aș muri să petrec o seară singură cu Ben. Aș muri. ― Îhâm, zice Ben. De fapt, eu nu fac nimic diseară. Tu? spune el și se uită la mine, iar eu scutur din cap. Sigur că nu fac nimic diseară. ― Și tu? mai spune el, și se uită la Geraldine, care dă din cap dezaprobator, după care se strâmbă. ― Îmi pare rău, nu contați pe mine ― Dar de ce? întreabă Ben. ― Un internet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
mâna în buzunar și scoate o bucată de hârtie șifonată. ― Uite, spune el, dându-mi-o mie. Ce spui de asta? O citesc rapid, în mare, după care o mai citesc o dată, încet. ― Cum adică ce spun? Brusc, mă simt scuturată de groază. Nu! Nu pleca! Doamne, dacă pleci de la ziar, la ce m-aș mai putea aștepta eu? Aș fi complet disperată și n-aș vrea să continui. ― Ce crezi? repetă Ben, apăsând altfel cuvintele. M-ai vedea în televiziune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
domeniul depozitelor de investiții și o scoate la cină diseară. ― Așa, îmi spune, cocoțându-și fundul micuț pe colțul mesei mele. Ridică receptorul și sună-l pe Brad. ― Nu pot, mă opun eu, zâmbind. ― Jemima! Fă-o. ― Nu, repet și scutur din cap hotărâtă. ― Sincer, câteodată mă aduci la disperare. De ce nu? ― De-aia. Fac o pauză pentru un efect dramatic. ― Pentru că e ora șase dimineața în California și nu cred că va fi prea fericit. ― A, pricepe Geraldine. În cazul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
ne scapă nuanța de flirt din vocea ei. ― Da, dar am promis s-o scot la cină mai târziu. ― Tu, ăăă, tu lucrezi în televiziune? mă bag eu, încercând să fiu politicoasă, dar simțindu-mă din ce în ce mai nedorită. ― Nu, râde el, scuturând din cap. Ați auzit de Cut Glass? Toată lumea a auzit de Cut Glass. Inițial un magazin mic și ciudat de optică, specializat în ochelari la modă și greu de găsit în altă parte, Cut Glass este acum unul dintre cele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
inimă, după o pauză sugestivă. ― Cum adică e compania ta? ― E compania mea, repetă el. ― O, Doamne! murmură Geraldine, și pălește brusc. Tu ești Nick! Nick o privește confuz. ― Doar ți-am spus că sunt Nick. Nu, zice ea, și scutură din cap. Ești Nick Maxwell, știu totul despre tine. ― Cum adică știi totul despre mine? ― Sunt prietenă cu Suzie. ― Cum? întreabă el zâmbind din ce în ce mai larg. Suzie Johnson? ― Da, răspunde Geraldine, căreia nu îi vine să creadă ce noroc are, pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
dintre caracteristicile mele favorite și da, am încredere în Geraldine, dar vreau oare să am atât de multă încredere? Geraldine își scoate o țigară, și-o aprinde de la bricheta mașinii, după care-mi oferă și mie una, numai că eu scutur din cap. ― Nu, mersi, m-am lăsat. ― Te-ai lăsat? Geraldine pare uimită și impresionată în același timp. ― Da. Brad urăște fumatul, așa că am zis că pot să mă las până ajung acolo. Geraldine aprobă din cap. ― Oricum, continui eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
observat. Suspină cu un aer dramatic în timp ce mă privește și spune: ― Jemima, te-ar deranja dacă ți-aș tunde și vopsi părul după instrucțiunile Geraldinei, dar fără să-ți spun ce am de gând să fac? Doamne, zice el, și scutură din cap. N-am mai făcut asta niciodată. Ei, ce naiba. Încuviințez din cap: ― Bine, Jeff. Mă crezi sau nu, dar am încredere în ea. Totuși, nu mă pot abține să-ți cer un indiciu, cât de mic. ― Bine, oftează Geraldine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
e de treabă. Dar exact în clipa în care stau și mă gândesc la asta, mă uit la el și-mi doresc să nu fi venit. Îmi doresc ca totul să fi fost doar un joc. ― Nu, spune el și scutură din cap, iar eu răsuflu cu zgomot și ușurată. Sunt Paul Springer, producător de film. ― A, da? spun eu fără interes, întrebându-mă ce naiba vrea. ― Sper să nu vă supărați că vă abordez, dar sunteți foarte frumoasă și m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
când se întoarse văzu lumina portocalie a unui taxi negru, care era liber. ― Taxi, strigă el, făcându-i semn cu mâna. Diana îl privea descurajată. Șoferul taxiului lucrase însă toată ziua, și se întorcea acasă la soție și copii. A scuturat din cap, și atunci Diana i-a zâmbit superior lui Ben. ― De ce nu vii înăuntru, să-ți chem eu un taxi? l-a întrebat ea. Dar Diana nici nu puse mâna pe telefon, iar Ben fu atât de impresionat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
din canapelele de la Groucho, să beau ceva la Westbourne sau să iau cina la Cobden și mi-e tare dor de casă, dar trebuie pur și simplu să mă lupt cu asta. Tu? ― Asta e din ce în ce mai ciudat, am râs eu, scuturând din cap. Vreau să zic că și eu am venit aici ca să mă văd cu un tip, dar nu sunt aici decât de-o săptămână, și până acum merge bine. Cred. El e superb, și se poartă minunat cu mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
limbajului pe care-l folosea ea, numai că Lauren părea că nu-și dă seama, așa că a continuat: ― Apoi am început să vin cu scuze, că sunt obosită, că-mi venise. ― Și te-a crezut? ― Nu, spuse Lauren și râse, scuturând din cap. În sfârșit, ultima oară când am făcut sex am știut pur și simplu, cu o siguranță absolută, că niciodată n-am mai avut parte de o experință mai lipsită de sens. Pentru numele lui Dumnezeu, cu greu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
Așa că, te rog, spune-mi că partidele de sex cu Brad nu sunt de pe lumea asta, că eu am și uitat, chiar am uitat. ― Ai fi încântată să auzi că e absolut ireal. ― Serios? ― Serios. ― Dă-mi detalii, haide. Am scuturat din cap, pentru că oricât de drăguță ar fi ea, nu sunt eu genul de persoană căreia să-i fie ușor să vorbească despre sex -sigur nu folosind genul de limbaj cu care e ea obișnuită, așa cum probabil ați observat deja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]