6,822 matches
-
Bachelard", Thalès, 1936, pp. 189-194. 4 Gaston Bachelard, La philosophie du Non. Essai d'une philosophie du nouvel esprit scientifique, Paris, PUF, 1940. (Sublinierea ne aparține n.a.) Dedicație autografă: "Domnului Stéphane Lupasco, mărturie a prețuirii vii și a întregii mele simpatii", arhive Basarab Nicolescu. 5 Stéphane Lupasco, L'Expérience microphysique et la pensée humaine, Paris, PUF, 1941. 6 Gaston Bachelard, op. cit., pp. 136-137. 7 Gaston Bachelard, Scrisoare către Stéphane Lupasco, Dijon, 24 aprilie 1939, 4 pagini. Arhive Alde Lupasco-Massot. 8 Stéphane
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
antagonismului secular dintre Franța și Germania, care hrănise, de-a lungul a trei războaie succesive, dușmănii aparent insolubile. Între anii '60 și '80 se manifestă clar o dezintegrare a atitudinilor șoviniste naționale, iar între francezi și germani apar chiar unele simpatii. Un sondaj SOFRES* arată că 22 % dintre francezi aveau simpatii față de germani în 1974, acest procent ajungînd la 57 % în 1984. Din dușmani "ereditari", germanii devin vecini, apoi parteneri. Subzistă, firește, unele antipatii, nepăsarea este uneori egală cu simpatia, și
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
lungul a trei războaie succesive, dușmănii aparent insolubile. Între anii '60 și '80 se manifestă clar o dezintegrare a atitudinilor șoviniste naționale, iar între francezi și germani apar chiar unele simpatii. Un sondaj SOFRES* arată că 22 % dintre francezi aveau simpatii față de germani în 1974, acest procent ajungînd la 57 % în 1984. Din dușmani "ereditari", germanii devin vecini, apoi parteneri. Subzistă, firește, unele antipatii, nepăsarea este uneori egală cu simpatia, și nu există fraternitate. Și totuși se petrecuse ceva extraordinar, dacă
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
unele simpatii. Un sondaj SOFRES* arată că 22 % dintre francezi aveau simpatii față de germani în 1974, acest procent ajungînd la 57 % în 1984. Din dușmani "ereditari", germanii devin vecini, apoi parteneri. Subzistă, firește, unele antipatii, nepăsarea este uneori egală cu simpatia, și nu există fraternitate. Și totuși se petrecuse ceva extraordinar, dacă stăm să ne gîndim la agresivitățile de neimaginat din 1914-1918 și 1939-1945: vulcanii hiperșovini și naționaliști din Europa de Vest intraseră în amorțeală. De ce? În primul rînd prin faptul că Europa
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
pe alocuri denotă forme destul de grave. Lumea largă are încă în minte episodul din martie de la Târgu Mureș și se preocupă serios de tensiunile româno-maghiare ce continuă să existe în Transilvania. Aproape instinctiv, ea trece de partea minorităților, manifestând o simpatie legitimă cu cei socotiți în inferioritate. Așa au reacționat, acum un secol, și față de apăsările la care erau supuși românii sub regimul dualist. Un val de simpatie ne-a înconjurat atunci pe continent, iar istoricul V.A. Urechia a ținut
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
să existe în Transilvania. Aproape instinctiv, ea trece de partea minorităților, manifestând o simpatie legitimă cu cei socotiți în inferioritate. Așa au reacționat, acum un secol, și față de apăsările la care erau supuși românii sub regimul dualist. Un val de simpatie ne-a înconjurat atunci pe continent, iar istoricul V.A. Urechia a ținut să-l fixeze, în ceea ce avea mai semnificativ, într-un somptuos album de autografe și texte filoromâne. Situația reală, scoasă din registrul afectiv, a prezentat-o aproape
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
alți istorici unguri, pe care i-a antrenat în dispute publice, cu argumente extrase din spațiul istoriografiei. Dacă istoricii români din secolul XIX, iar mai târziu N. Iorga, I. Lipaș, Al. Lapedatu, S. Dragomir, G.I. Brătianu ș.a. au atras destule simpatii pentru cauza românească, faptul se datorește în genere plasării chestiunii pe terenul științei, acolo unde pasiunile morbide se sting, spre a face loc analizei, comprehensiunii, explicației coerente. Ca și alți istorici, între care V. Pârvan, el îndemna să se facă
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
atât de sintetic, este pentru că ea poate interesa un public larg în orice clipă, stimulând meditația asupra trecutului, o meditație pe care împrejurările de azi o reclamă insistent. Mă grăbesc să adaug că această meditație nu presupune în chip necesar simpatie pentru "ceea ce a fost", ci recunoașterea unei experiențe inexorabile. Nu ne putem imagina fără istorie, așa cum un om matur, interesat în cunoașterea de sine, nu se poate închipui fără vârstele care i-au pregătit maturitatea. "A nu ști ce s-
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
va fi amortizat progresiv în versurile din următoarele două decenii - O casetă cu șerpi (1970), Bunica se așază în fotoliu (1971), Sufletul obiectelor (1972), Trecătorul de demult (1975), Iepuri și anotimpuri (1976), O nuntă de cenușă (1977), Un potop de simpatii (1978), Copleșit de glorie (1980), Prognoză meteorologică (1981), Întrebare retorică (1983), Numai dulceața porumbelor (1985), Tango și alte dansuri (1989), Visul vine pe scara de servici (1992) -, unde se fixează formula caracteristică a poetului. Trei sunt elementele specifice acestei faze
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289952_a_291281]
-
1969; O casetă cu șerpi, București, 1970; Orologiul, București, 1970; Bunica se așază în fotoliu, București, 1971; Sufletul obiectelor, București, 1972; Trecătorul de demult, București, 1975; Iepuri și anotimpuri, București, 1976; O nuntă de cenușă, București, 1977; Un potop de simpatii, București, 1978; Copleșit de glorie, București, 1980; Prognoză meteorologică, București, 1981; Amintirile unui fost corector, București, 1982; Întrebare retorică, București, 1983; Caligrafie și culori, București, 1984; Numai dulceața porumbelor, București, 1985; Suvenir, pref. Gheorghe Grigurcu, București, 1986; Viața mea la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289952_a_291281]
-
De ce un șef de stat pare mai tolerant atunci când pozează lângă un cântăreț cunoscut? Transferul simbolic Invitarea unei fotbalist la Palatul Elysée, fotografierea alături de un cântăreț de rap cunoscut la o sărbătoare populară: nimic mai bun pentru îmbunătățirea „capitalului de simpatie” din partea publicului. Într-un caz îl percepem ca pe un sportiv, în celălalt ca pe un „om deschis culturii alternative”. Însă nu este întotdeauna necesar să pozeze alături de un star: simplul fapt de a se îmbrăca într-un tricou și
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
reclamă pentru un automobil al cărui sistem GPS reflectează singur, ia inițiative și îl duce pe conducătorul auto pe o șosea frumoasă, sinuoasă, pentru că mașina vrea să-și facă o plăcere. Funcționează de minune, suntem captivați de scenariu și simțim simpatie pentru o simplă mașină. Pentru mai multe informații Aggarwal, P., McGill, A., „Ist hat car smiling at me? Schema congruity as a basis for evaluating anthropomorphized products”, Journal of Consumer Reaserch, 34(4), pp. 469-480. 34. De ce sigla „Publicitate” care
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
asemănători publicului lor, pentru a intensifica senzația de proximitate care favorizează cumpărăturile impulsive. De aceea, cu cât oamenii se uită mai des la astfel de emisiuni cu atât ajung să vadă prezentatorul ca fiind o bună cunoștință și cumpără din simpatie. Tehnicile folosite de prezentatori pentru a crea o legătură de pseudo-prietenie sunt simple. Pe canalul TF1, de exemplu, prezentatorul vi se va adresa adesea cu „prietene”. El vă va spune că și în reclamă, ca la dvs. acasă, „este o
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
eficientă, pentru o reclamă, de a-și face apreciat produsul pe care îl promovează. Autorii acestui studiu au interpretat rezultatele astfel: gândurile autobiografice provoacă, în general, emoții pozitive. Orice reclamă care face asta are șanse să creeze un elan de simpatie pentru produs. Autorii au arătata că gândurile autobiografice reduce apropierea „sistematică” de produs, adică voluntarii aveau mai puțin tendința să examineze rațional produsul, fiind copleșiți de climatul afectiv. Pentru o firmă care își face publicitate este bine să-și insereze
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
de hârtie și ne delectăm că micile lucruri care li se întâmplă. Un alt resort simplu al divertismentului: ne plac spectacolele prezentate de animatori joviali, cu fața rotunjoară. Și această tendință rezultă din conexiunile creierului nostru, determinând un sentiment de simpatie pentru chipurile de copii cu forme rotunjoare și bucălate. Să continuăm inventarul: recent a fost descoperită o zonă a creierului care ne face sensibili la regrete și se pare că emisiunile zilnice de pe TF1, cu cea mai mare audiență în
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
ca semne motivate, există și o multitudine de gesturi convenționale, specifice unei anumite culturi, cf. Kerbrat-Orecchioni, 1994: 20-21). 8.9. Gestualitate și gen Polisemia semnelor gestuale și dependența lor contextuală este actualizată în numeroase circumstanțe. Astfel contactul vizual indică interesul, simpatia etc. (deci afectele pozitive), dar și mînia, amenințarea, dominația. În genere indivizii dominatori au mai multe contacte vi-zuale; în plus, cînd ascultă privesc mai puțin, iar cînd vorbesc privesc mai mult (la indivizii dominați însă situația se prezintă exact invers
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
cu sens morfeme, lexeme și la nivelul unităților acustice minimale fără sens fonemele, cf. André Martinet), arbitrariul, încărcătura iconică, indicială și simbolică. Mai iconic decît limbajul verbal, limbajul proxemic traduce o constantă, o categorie universală și anume afectivitatea în scara (± simpatie, prin semnificantul apropiere/depărtare. Proximitatea semnifică interacțiuni frecvente, intense, intime, iar distanțarea exprimă indiferență, antipatie sau deferență, după cum amplasarea în față/vs/în spate traduce opoziția socială superior/vs/ inferior sau respectul datorat vîrstei sau sexului. Aceste amplasări spațiale sînt
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
în aceste condiții , scriitorul este cel care valorifică resursele culturii populare. Pornind de la cele două capodopere ale spiritualității românești,Miorița și Meșterul Manole,literatura modernă s-a dezvoltat în prelungirea creației folclorice.O trăsătură esențială a neamului românesc ar fi "simpatia față de cosmos "care nu se prezintă ca " un sentiment păgânesc", ci ca o formă a "spiritului liturgic" preciza Mircea Eliade în articolul Destinul culturii românești. Pornind de la numeroasele întrebări Ce este destinul?, Care este diferența dintre noțiunea de soartă și
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
ciclului căruia îi aparținea." Mircea Eliade susține în articolul Destinul culturii românești că Miorița și Meșterul Manole sunt capodoperele spiritualității românești, iar literatura română modernă s-a dezvoltat în prelungirea creației folclorice. O trăsătură esențială a neamului românesc ar fi "simpatia față de Cosmos" care nu se prezintă ca "un sentiment păgânesc", ci ca o formă a "spiritului liturgic creștin". Regăsind această "liturghie cosmică" în folclorul românesc, având în centru misterul Morții salvatoare și al jertfei de sine, Eliade conchide astfel: "S-
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
populară nu are nimic terifiant: ea apare ca o bătrână care se chinuiește pentru a-și duce la îndeplinire slujba și pe care Sfântul Haralambie o are în grija sa. În aceeași linie se înscrie și opera lui Nichifor Crainic. Simpatia pentru țăran și pentru sat ca generator al unei culturi autentice, nostalgia originilor au constituit puncte de reper pentru scrierile lui Nichifor Crainic și Lucian Blaga. Sensul istoriei, al vieții și artei populare rămâne "pecetluit", neținând cont de factorul creștin
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
al existenței credinței, din toate locurile și timpurile, într-o divinitate ce creează întregul univers. În general, în Antichitatea greacă practicile divinatorii se bucurau de suportul filosofic al teoriilor stoice și neoplatoniciene. În esență, acestea se sprijineau pe ideea unei simpatii universale (sympátheia la stoici), a unei armonii universale care face ca lucrurile să interrelaționeze în mod natural. Reprezentanții Noii Academii vor aduce acuze divinației și, în special, celei caldeene. Aceștia încearcă să echilibreze puțin lucrurile, știut fiind faptul că grație
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
după principii și legități diferite de cele cu care operează știința modernă. De exemplu, James Frazer scrie în Creanga de aur117 despre legile magiei: legea sau principiul similitudinii (asemănătorul poate produce asemănător) și legea simpatetică (între toate lucrurile există o simpatie universală). Referindu-se la acest fapt, Marc Augé sublinia într-o lucrare apărută în 1994: "Antropologia analizează sensul pe care oamenii din cadrul colectivității îl dau existenței lor. Sensul este relația și, în această împrejurare, esența schimburilor simbolice și efective dintre
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
asupra posesorului. De pildă, un clarvăzător poate spune foarte multe despre un subiect dacă posedă o fotografie sau un obiect ce i-a aparținut cândva acestuia. Al treilea tip de legitate le combină pe cele două și funcționează conform unei simpatii pneumatice universale, cum scria la timpul său Marsillio Ficino. Aceasta ar însemna că lucrurile și ființele acționează, la distanță, unele asupra altora, printr-o simpatie secretă care, asemenea eterului invizibil din știința modernă, are rolul de mijlocitor. Așa cum se prezintă
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
acestuia. Al treilea tip de legitate le combină pe cele două și funcționează conform unei simpatii pneumatice universale, cum scria la timpul său Marsillio Ficino. Aceasta ar însemna că lucrurile și ființele acționează, la distanță, unele asupra altora, printr-o simpatie secretă care, asemenea eterului invizibil din știința modernă, are rolul de mijlocitor. Așa cum se prezintă informațiile pe care le avem la dispoziție grație cercetărilor din domeniul antropologiei și etnologiei, vechile științe nu duceau lipsă de legități care să ofere publicului
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
Otilia, care îi plăcuse de la început, pentru aerul ei de intelectuală blazată. Item 2: evidențierea modului în care evoluează relația dintre cele două personaje, prin referire la două episoade/secvențe/citate comentate Relația dintre cei doi adolescenți evoluează repede de la simpatie spontană și încredere la prietenie și dragoste. Chiar din seara sosirii lui Felix la București, Otilia manifestă față de el o grijă tandră și protectoare, ajutândul să se adapteze noului mediu și vieții de student. Curând, Felix înțelege că o iubește
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]