7,134 matches
-
și rug]ciune, acte de m]rinimie.) Cu alte cuvinte, la baza moralei st] voința lui Dumnezeu, de o important] covârșitoare pentru aceasta. Cererea lui Dumnezeu că oamenii s] se poarte cuviincios unii cu altii are la bâz] înv]ț]tură biblic] potrivit c]reia omul este creat dup] chipul lui Dumnezeu (Gen. 1,27). Întrucât omul este creat dup] chipul lui Dumnezeu, este evident c] cel mai înalt nivel de perfecțiune se poate atinge doar devenind asemenea Lui. Acesta este
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
nefiind v]zut] că un segment al gândirii ce trebuie tratat independent de alte aspecte. Aceast] tendinț] se aplic] chiar și cunoscutului tratat din Mișna, Avot, o compilație de maxime și omilii, dintre care multe constituie ceea ce numim înv]ț]turi etice. Dup] cum sugereaz] Herford, scopul acestui tratat este descrierea unei personalit]ții ideale, având ca centru al preocup]rilor pietatea, măi degrab] decât etică. Chiar într-o m]sur] mai mare decât Biblia, corpul de scrieri rabinice se refer
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
vezi capitolul lui Chaim Reines în Kellner, 1982.) De fapt, aici nu exist] nici o controvers], ceea ce vine în sprijinul analizei noastre. Ambii rabini consider] doctrina potrivit c]reia omul a fost creat dup] chipul lui Dumnezeu că pe înv]ț]tură central] a Torei. Citatul lui Ben Azzai nu face altceva decât s] prezinte în mod direct aceast] doctrin], iar cel al lui Akiba constituie implicația moral] clar] a acesteia. Având în vedere c] tradiția iudaic] prefer] în mod clar aspectele
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
înving]tor în aceast] disput] nu ne surprinde absolut deloc. De asemenea, aceast] concepție privind respectul fâț] de aproapele, bazat] pe faptul c] toți suntem creați dup] chipul lui Dumnezeu, isi g]sește expresia în cele mai cunoscute înv]ț]turi rabinice, așa-numita „Regul] de aur” a lui Hillel. Atunci cand un neevreu l-a rugat pe Hillel s]-i prezinte dintr-o suflare întreaga înv]ț]tur] toraic], Hillel i-a r]spuns: „Ce ție nu-ți place, altuia nu
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
în viața sa, fiind v]zut] că o propedeutic] în vederea atingerii perfecțiunii intelectuale (contemplative). Acest aspect este subliniat în lucrarea celui mai de seam] filosof evreu din perioada medieval], Moise Maimonide (1138-1204). Într-o oper] relativ cunoscut], Legile tr]s]turilor de caracter, Maimonide prezint] o versiune puțin modificat] a doctrinei lui Aristotel privind „aurita cale de mijloc”, v]zut] că o înv]ț]tur] etic] a iudaismului. În C]l]uză r]ț]ciților, lucrare filosofic] a lui Maimonide, acesta
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
ceea ce este necesar pentru crearea unui sistem etic complet. Prețuind îndemnul rabinic de a face mereu apel la Tora, întrucat „această cuprinde totul” (Avot, V. 25), ei simțeau c] nu este nevoie s] recurg] la Aristotel în domeniul înv]ț]turilor etice. Omul trebuie, măi degrab], s] cerceteze Tora și compilațiile rabinice. Promovarea eticii de c]tre rabini nu ține doar de perioada medieval], etică rabinic] fiind îmbog]țiț] chiar și în zilele noastre. O întreag] mișcare ce a debutat în
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
își încheie rug]ciunile cu sintagma: „Domnul nostru Iisus Hristos”. Chiar și termenul de „înviere”, care indic] biruința lui Hristos asupra morții, provine din ebraica ultimelor secole ce preced] venirea lui Hristos. Inițial, în cadrul primelor comunit]ți creștine, înv]ț]turile lui Iisus s-au transmis pe cale oral], iar mai tarziu, au fost incluse în cele patru Evanghelii, a c]ror form] de prezentare este diferit]. Evanghelia dup] Marcu deține primatul cronologic, ea fiind scris] în jurul anului 64. Epistolele Sfanțului Apostol
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
o varietate de posibilit]ți, dintre care unele se exclud. Recunoașterea ambiguit]ții alegerii reprezint] o parte din sarcina eticii creștine. îi. Iisus Revenim la r]d]cinile eticii creștine în timpul propov]duirii lui Iisus, în special la înv]ț]tură conținut] în așa-numitele evanghelii sinoptice, a lui Marcu, a lui Matei și a lui Luca. A patra, a lui Ioan, poate fi privit], cel mai bine, ca o serie selectiv] și matur] de meditații pe temele principale ale primelor
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
lui Ioan, poate fi privit], cel mai bine, ca o serie selectiv] și matur] de meditații pe temele principale ale primelor trei evanghelii, pe care autorul le-a cunoscut în mod direct sau prin intermediul tradițiilor orale ulterioare. Esență înv]ț]turii lui Iisus este Împ]r]ția lui Dumnezeu sau modul în care Dumnezeu conduce lumea că Împ]rât al ei. Iisus a exemplificat-o prin propria înv]ț]tur] și viat]. El a reflectat asupra tradițiilor poporului S]u, pe
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
dar menite a schimba modul de gândire a ascult]torilor și a-i transpune într-o nou] dimensiune. Împ]r]ția lui Dumnezeu nu implic] pedepsirea p]c]toșilor, ci asumarea consecințelor p]cațelor s]vârșite. Urmeaz], apoi, înv]ț]turi etice la fel de paradoxale. Se pune problema de a verifica dac] aceste înv]ț]turi aparțin lui Iisus. Într-adev]r, evangheliile au fost supuse unei examin]ri mai meticuloase decât orice alt] scriere din vechime. Exist], pe alocuri, elemente incerte, ins
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
într-o nou] dimensiune. Împ]r]ția lui Dumnezeu nu implic] pedepsirea p]c]toșilor, ci asumarea consecințelor p]cațelor s]vârșite. Urmeaz], apoi, înv]ț]turi etice la fel de paradoxale. Se pune problema de a verifica dac] aceste înv]ț]turi aparțin lui Iisus. Într-adev]r, evangheliile au fost supuse unei examin]ri mai meticuloase decât orice alt] scriere din vechime. Exist], pe alocuri, elemente incerte, ins] nu încape îndoial] c] ele includ o bun] parte a înv]ț]turii lui
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
ț]turi aparțin lui Iisus. Într-adev]r, evangheliile au fost supuse unei examin]ri mai meticuloase decât orice alt] scriere din vechime. Exist], pe alocuri, elemente incerte, ins] nu încape îndoial] c] ele includ o bun] parte a înv]ț]turii lui Iisus, cu toate c] această a trecut prin filtrul preocup]rilor primelor comunit]ți creștine. O dovad] indirect] în acest sens se refer] la faptul c] dou] mari teme ale creștinismului de dup] Înviere (perioadă paulin]), dinamismul Sfanțului Duh
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
a fi consecvent cu sine și cu aproapele. Unele dintre cuvintele lui Iisus se constituie în raționamente umane „firești”, ca de pild] oferirea unei r]spl]ți pentru faptele bune și amenințarea cu pedeapsa pentru cele rele. Ins] tr]s]tură distinctiv] a înv]ț]turii etice a lui Iisus const] în modul radical de a privi morală. De exemplu, nu exist] o limit] în iertarea aproapelui (Maț. 18,21), nu pentru c] acest lucru ar însemna un câștig în fața p
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
și cu aproapele. Unele dintre cuvintele lui Iisus se constituie în raționamente umane „firești”, ca de pild] oferirea unei r]spl]ți pentru faptele bune și amenințarea cu pedeapsa pentru cele rele. Ins] tr]s]tură distinctiv] a înv]ț]turii etice a lui Iisus const] în modul radical de a privi morală. De exemplu, nu exist] o limit] în iertarea aproapelui (Maț. 18,21), nu pentru c] acest lucru ar însemna un câștig în fața p]c]tosului, ci pentru c
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
atitudine critic] fâț] de iubirea de sine a celor „drepți” (Lc. 18,9-14) și reiese clar, din multe pasaje, c] cei considerați nedrepți de c]tre cei „drepți” nu erau ceea ce p]reau a fi. La baza acestor înv]ț]turi st] faptul c] Iisus era un om de credinț] (încredere). În fața ambiguit]ții existenței, El se raporteaz] la vreme, la r]s]ritul soarelui și la trimiterea ploii atât peste cei drepți, cât și peste cei nedrepți, v]zând acest
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
corect. Exist] un pasaj în Biblie care îndeamn] la alegerea locului celui din urm], pentru a fi chemat, apoi, în locul cel dintâi (Lc. 14,7), ceea ce ține de o pur] moral] prudent], înv]țând c] egoismul este autodistructiv. Înv]ț]tură cu privire la r]splat] se reg]sește în pasaje că Matei 19,29, sub forma vieții veșnice, sau Luca 18,22, sub forma comorii în cer, si, în special, în Fericirile din Predică de pe munte: „Fericiți cei cu inima curat], c
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
lui Dumnezeu este rezervat] celor care urmeaz] calea lui Iisus din iubire și nu pentru r]splat]. Numai aceștia vor fi capabili s] aprecieze r]splata. Poate cineva care este conștient de acest lucru s] ignore viață și înv]ț]tură lui Iisus? Aceast] întrebare r]mane f]r] r]spuns. Dac] exist] un iad al distrugerii, este acesta gol? Adesea, înv]ț]tură cu privire la r]splat] nu este înțeleas]. Milostenia se aseam]n] unui experiment cu turnesol. Donațiile și moștenirile
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
aprecieze r]splata. Poate cineva care este conștient de acest lucru s] ignore viață și înv]ț]tură lui Iisus? Aceast] întrebare r]mane f]r] r]spuns. Dac] exist] un iad al distrugerii, este acesta gol? Adesea, înv]ț]tură cu privire la r]splat] nu este înțeleas]. Milostenia se aseam]n] unui experiment cu turnesol. Donațiile și moștenirile au avut adesea drept scop câștigarea ing]duinței lui Dumnezeu, nefiind un semn al bucuriei, închinat gratiei divine. Este de remarcat faptul c
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
învăț] în evangheliile sinoptice”. Exist] p]reri potrivit c]rora versetul din Predică de pe munte privind „înoarcerea celuilalt obraz” reprezint] un îndemn la pacifism că strategie politic] (Maț. 5,39), ceea ce ignor] caracterul literar al acestuia și natura înv]ț]turii etice a lui Iisus. Pasajul include, de asemenea, porunca de a scoate ochiul care te smintește și de a ț]ia mâna care te smintește și îndemnul de a l]să și c]masă celui ce vrea s]-ți ia
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
paradoxul, hiperbola reprezint] o modalitate de a conferi concretețe ideilor abstracte. Robinson are dreptate: pasajul nu se pronunț] nici pentru, nici împotriva pacifismului că strategie politic]. Aparent, divorțul constituie o excepție de la fapul c] Iisus nu a oferit înv]ț]turi etice detaliate, lucru îndoielnic. Versetele-cheie de la Matei (10,1-12) ilustreaz] voința lui Dumnezeu în ceea ce privește c]s]toria, lipsind orice referire direct] la dreptul ecleziastic. La Matei (5,32 și 19,9) este inclus] o precizare cu privire la divorț: acesta nu este
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
ipostaza de judec]tor al celor dou] școli rabinice, Hillel și Shammai, rivale cu privire la motivele care justific] divorțul, ținând cont de legea mozaic] a Deuteronomului (24,1). Ce-a de-a patra evanghelie ilustreaz] într-un mod aparte tr]s]turile distinctive ale înv]ț]turii etice a lui Iisus. Nu se insist] asupra modului de comportare legat de probleme specifice. Accentul este pus pe provocarea radical] pe care Iisus o aduce, în comparație cu viziunea tradițional]. Totul este întuneric, exceptând lumină care
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
celor dou] școli rabinice, Hillel și Shammai, rivale cu privire la motivele care justific] divorțul, ținând cont de legea mozaic] a Deuteronomului (24,1). Ce-a de-a patra evanghelie ilustreaz] într-un mod aparte tr]s]turile distinctive ale înv]ț]turii etice a lui Iisus. Nu se insist] asupra modului de comportare legat de probleme specifice. Accentul este pus pe provocarea radical] pe care Iisus o aduce, în comparație cu viziunea tradițional]. Totul este întuneric, exceptând lumină care Îl înconjoar] și care se
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
satisfacție pe diverse planuri, al frumuseții, al adev]rului și al bun]ț]ții), philia (prietenie) și agape. Acesta din urm] era un cuvant grecesc lipsit de semnificație, pe care creșinii l-au preluat pentru a exprima esență înv]ț]turii lui Iisus. Cele dou] tipuri de iubire nu sunt univoce, întrucat adorarea și venerarea se aduc doar lui Dumnezeu, nu și aproapelui. Pe scurt, iubirea fâț] de aproapele implic] r]spunderea pentru cel]lalt, nu în virtutea calit]ților sale cu
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
a se salva de la egocentrism. Biserică a întâmpinat greut]ți în menținerea acestui mod radical de a percepe iubirea. Se insist] pe modul de interpretare a afirmațiilor radicale din Predică de pe munte (Maț. 5-7), o colecție remarcabil] a înv]ț]turilor lui Iisus. Au existat mai multe abord]ri, toate având drept efect neutralizarea acestor elemente radicale și aducerea lor în sfera moralei bunului-simț. Potrivit uneia dintre ele, întrucat Iisus prevestea sfârșitul iminent al lumii, etică trebuia aplicat] în scurtul timp
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
elementele mai radicale ca fiind apanajul unui grup restrâns, al c]lug]rilor, care depun jur]minte de s]r]cie, castitate și ascultare, si care se constiuie în Ordinul C]lug]resc. Restul oamenilor trebuie s] urmeze înv]ț]turile etice de bâz], obligatorii pentru toți. Cu alte cuvinte, trebuie s] fim corecți, ins] putem sau nu s] iubim. Este un fel de examen de absolvire al vieții creștine. Aceast] abodare pune c]s]toria pe planul al doilea. Ast
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]