6,372 matches
-
deplină siguranță și justețe astfel: "Căci pentru orice om cu mintea sănătoasă este evident că o comedie nu are nimic a face cu politica de partid; autorul își ia persoanele sale din societatea comtemporană așa cum este, pune în evidență partea comică așa cum o găsește, și acelaș Caragiale, care astăzi își bate joc de fraza demagogică, și-ar fi bătut joc ieri de ișlic și tombateră și își va bate joc mâine de fraza reacționară, și în toate aceste cazuri va fi
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
reacționară, și în toate aceste cazuri va fi în dreptul său literar incontestabil" (Titu Maiorescu, op. cit., p. 489). 30 Eugène Ionesco, Note și contranote, Editura Humanitas, Bucuresti, 1992, p. 154. 31 În mod semnificativ, Caragiale chiar descoperă și explorează în registrul comic o "meteahnă națională" grăitoare pentru spiritul satiric înnăscut al oricărui român: cea a practicării aproape ritualice, printr-un fel de reiterare a glorioaselor pasquinade, a neobositei îndeletniciri scripturale anonime. Colecționarul și antologatorul a numeroase și variate mostre de dezlănțuiri calomnioase
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
Literatura română, coordonatori I. C. Chițimia, Al. Dima, autori: Mircea Anghelescu, Dorina Grăsoiu, Emil Manu, Nicolae Mecu, Mihai Moraru, I. Oprișan, Despina Spineanu, Editura științifică și enciclopedică, București, 1979, p. 374. 220 Vezi, de exemplu, articolul lui Mihail Sebastian Umor și comic, din Cuvântul, IV, nr. 196, 21 august 1928. 221 Dorina Grăsoiu, Mihail Sebastian sau ironia unui destin, Editura Minerva, București, 1986, p. 182. 222 Vezi și capitolul despre dramaturgie din Mihail Sebastian sau ironia unui destin, în care Dorina Grăsoiu
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
preciza Caragiale însuși în Câteva păreri (I. L. Caragiale, Opere, III, Publicistică, ed. cit., p. 67). 117 Iorgu Iordan, Limba "eroilor" lui I. L. Caragiale, ediția a II-a, Societatea de Științe Istorice și Filologice, București, 1957. 118 Ștefan Cazimir, Caragiale universul comic, Editura pentru Literatură, București, 1967. 119 Iorgu Iordan, op. cit., pp. 24-28. 120 Idem, pp.21-24. 121 Marta Petreu, Filosofia lui Caragiale, Editura Albatros, București, 2003, p. 55. 122 Idem, p. 68. 123 Idem, p. 55. 124 Marta Petreu, Filosofia lui
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
Sunt identificate ipostazele literare ale absurdului sub forma satirei din arhaicul cômos, din mimusul roman care va trece în farsa medievală, continuată de commedia dell'arte care va fi urmată de funambuli, arta clovnilor, vodevil, spectacolul de music-hall, până la filmul comic faimos prin personaje ca Charlie Chaplin. Importante sunt ilustrările timpurii ale absurdului sub forma satirei din romanele filosofice ale lui Voltaire, din scrierile lui Swift, Gogol și Flaubert, sub forma umorului absurd la Rabelais, Laurence Sterne, Edward Lear, Christian Morgenstern
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
de o înglobare a parodiei în burlesc. De altfel, în Geschichte des Burlesken, 1794, K. F. Flögel identifică burlescul în trei posturi: prin lucruri, prin limbaj și simultan prin amândouă și enumeră între elementele definitorii ale primului tip chiar parodia comică, dar și travestiurile, amestecul de evenimente importante cu unele banale, nesemnificative, interpretatrea prozaică a lucrurilor celeste, brusca degradare și contrastul insolit etc. (apud. Lesovici, Doru, Ironia, Institutul European, Iași, 1999, pp. 133-137). Prezența acestor aspecte în proza lui Urmuz justifică
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
cerc cântau bătând ritmul În pământ cu niște bețe, În timp ce alții dansau și jucau fiecare episod al dramei. Legenda Începea printr-un cântec În care se povestea cum Kipara a Încercat să atragă atenția unor femei prin ghidușiile sale. Gesturile comice și totodată pline de viclenie ale lui Kipara erau redate de un mim, care Înainta În dans spre cântăreț strigând cu voce răgușită și țopăind Într-o manieră ciudată, ținându-și șoldurile fixe și picioarele strâns lipite, abia ridicându-se
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
catifelată, mânietoare, În jurul limbilor satanice ale focului din șemineul bunicilor ce se ridică și coboară Într-un joc demențial, torcând povești ingenioase despre lumi dispărute dintr-un Orient nedefinit, exotic...”. Dar dincolo de atitudinea romantică, scriitoarea provoacă situații joviale, ironice și comice, de la călătoria cu carul cu boi..., la 677 călătoria Într-un vagon de dormit cu trei etaje, cu un tren care pufăie obosit, În timp ce ceilalți pasageri sforăie...”. Printr-o privire urieșească, geologică, atrage și generează o juxtapunere de descrieri științifice
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
generează o juxtapunere de descrieri științifice și artistice, Încercând să creeze acel sentiment asiatic al spaimei de gol, căruia i s-a contrapus, construirea templelor și „casele de pământ ce se Înmoaie și Încep să curgă În nămol”. Însă, efect comic, apar strecurate ca niște șopârle, curiozitățile feminine. De pildă, despre comerțul cu tigri: „Se spune că... grăsimea de pe rinichi vindecă impotența la bărbați, penisul se păstrează Într-un vin preparat extravagant”. Sau: „ Rinocerul cu un singur corn(...) este vânat pentru
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
poziția femeii indiene față de eros, În societatea tradițională, dar și În modernitate. Și ajunge de la sacrificarea acesteia (practica satee) pe rugul soțului decedat până la modernele rețete pentru masca facială și pentru nuditate, dar mai puțin pentru alfabetizare. E aici, un comic studiat, dar și unul 678 involuntar. Nisha Setti, vicecampioana Indiei, În 1998, la sărituri În Înălțime, din cauza sărăciei, după moartea soțului pentru a-și putea Întreține fetița de trei ani, a acceptat să Întrețină relații sexuale cu unii domni pentru
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
câteva lucrări de referință S., elevă a lui I.-A. Candrea și Ovid Densusianu, contribuie la alcătuirea tipologiei și corpusului de texte al snoavelor românești, specie a prozei populare foarte apreciată de români pentru aliajul ei original de satiră și comic, pentru rafinamentul cu care ridiculizează cusururi omenești. La Typologie bibliographique des facéties roumaines (I-II, 1969) este fundamentată pe o vastă bibliografie. Imensul material (peste trei mii de tipuri de snoave și aproape două sute de tipuri de anecdote, la care
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289986_a_291315]
-
Den store Humor). Hőffding înțelege printr-asta o dispoziție sufletească durabilă, un sentiment total dominant, care reunește sau contopește într-o sinteză mereu înnoită toate opozițiile și contradicțiile vieții, toate sentimentele particulare față de ceea ce este mare și mic, tragic și comic, într-un nou întreg cuprinzăror. El descrie mai amănunțit această stare sentimentală, într-o profundă analiză psihologică, drept un sentiment vital, în care se amestecă gluma și seriozitatea; totuși, seriozitatea cîștigată în vîrtejurile vieții predomină, alcătuind baza "marelui" humor cu
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
După părerea mea, este un merit al lui Hőffding faptul că accentuează din nou, în mod special, latura tragică a marelui humor, întorcîndu-se astfel la Solger, care determinase fie și într-un mod nedeslușit humorul ca pe o unitate dintre comic și tragic. El pătrunde, în felul acesta,în esența intimă a humorului, mai adînc decît mulți psihologi și esteticieni moderni, care înțeleg humorul pornind aproape numai de la comic, socotit ca treapta lui evolutivă cea mai înaltă. Hőffding se referă însă
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
fie și într-un mod nedeslușit humorul ca pe o unitate dintre comic și tragic. El pătrunde, în felul acesta,în esența intimă a humorului, mai adînc decît mulți psihologi și esteticieni moderni, care înțeleg humorul pornind aproape numai de la comic, socotit ca treapta lui evolutivă cea mai înaltă. Hőffding se referă însă mai cu seamă la Kierkegaard și la profunda sa concepție despre humor, ca reprezentînd cel mai înalt stadiu vital, pur omenesc. Dar pe cînd Kierkegaard și-a schimbat
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
un sentiment total de la prima privire, iar elementele acestuia le descoperim abia după aceea. Un exemplu, în acest sens, ni-l oferă tablourile lui Velasquez reprezentînd piticii pe care i-a întîlnit la curtea spaniolă. Piticii acestia au un efect comic prin trufia lor fără echivoc, în contrast cu micimea lor, însă comicul se complică printr-o expresie melancolică a ochilor; aceasta introduce un sentiment de simpatie în dispoziția privitorului, ceea ce poate deveni astfel atitudinea de care ne vom ocupa în cele ce
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
în dialogul său Erwin, 1815, și în scrisorile sale postume). Pentru Solger, în humor se evidențiază în același timp sentimentul de măreție a existenței și cel al imperfecțiunii sale, iar prin aceasta se fundamentează o legătură strînsă între tragic și comic, așa încît nu există nimic considerat valoros care să nu poată deveni comic, prin mărginirea sa, și nimic nu poate fi privit drept comic, fără să fie recunoscut pentru valoarea sa: (Erwin, ed. nouă, pp. 350-354) Înaintea lui Solger, trebuie
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
humor se evidențiază în același timp sentimentul de măreție a existenței și cel al imperfecțiunii sale, iar prin aceasta se fundamentează o legătură strînsă între tragic și comic, așa încît nu există nimic considerat valoros care să nu poată deveni comic, prin mărginirea sa, și nimic nu poate fi privit drept comic, fără să fie recunoscut pentru valoarea sa: (Erwin, ed. nouă, pp. 350-354) Înaintea lui Solger, trebuie menționat Jean Paul (Vorschule der Asthetik, 1804), iar mai tîrziu, în special Zeising
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
și cel al imperfecțiunii sale, iar prin aceasta se fundamentează o legătură strînsă între tragic și comic, așa încît nu există nimic considerat valoros care să nu poată deveni comic, prin mărginirea sa, și nimic nu poate fi privit drept comic, fără să fie recunoscut pentru valoarea sa: (Erwin, ed. nouă, pp. 350-354) Înaintea lui Solger, trebuie menționat Jean Paul (Vorschule der Asthetik, 1804), iar mai tîrziu, în special Zeising (Asthetische Forschungen, 1855), Lazarus ((Leben der Seele, 1855), George Eliot (Essays
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
atît volumul cît și conținutul și energia sa. CAPITOLUL II RÎS ȘI HUMOR 12.Sentimentul ridicolului În legătură cu semnificația maio veche a cuvîntului humor, Henry Home atrăgea deja atenția asupra faptului că un caracter este numit "humorous" doar cînd are efect comic. Potrivit semnificației de mai tîrziu a cuvîntului, humorul are cumva de-a face cu rîsul sau, în orice caz, cu surîsul. Vom începe cercetarea despre humor luînd în considerare relația sa cu rîsul. Rîsul poate fi cercetat dinspre două laturi
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
tot ce este artificial și adăugat din afară; el se dezvăluie în toată nuditatea, gest prin care lipsa lui de valoare sau valoarea pe care o posedă totuși pot apărea cu atît mai puternic. Holberg își considera activitatea de poet comic ca pe o străduință șe a separa umbra de corp. În realitate, cele două teorii nu se contrazic. Teoria incongruenței este evident o formă specială a teoriei degradării. Contrazicerea este doar o anumită formă a opoziției. Faptul că cineva este
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
pe care și-o închipuie, în întuneric, drept marginea unei prăpăstii, situația poate fi formulată corect ca o contradicție, ca o "incongruență". Incontestabil, spaima grozavă a luio Sancho nu se potrivește cu situația. Dar nu absurditatea în sine are efect comic; este contradicția ei cu acel minimum de rațiune pe care îl presupunem totdeauna. Cînd vedem un om înspăimîntat de moarte, avem la început toată încrederea că există un motiv pentru asta. Provizoriu, luăm totul drept purul adevăr. Iar cînd spaima
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
un exemplu de acest gen dintr-un alt domeniu, și anume starea sufletească pe care o provoacă imaginile piticilor lui Velasquez. Cînd ca să folosim un exemplu des utilizat vederea unui copil mic purtînd o pălărie de bărbat are un efect comic, contrastul nu are loc între capul copilului și pălăria bărbătească, ci între copilul cu acoperămîntul lui de cap obișnuit și cel cu pălăria de bărbat. Iar reprezentarea acoperămîntului de cap obișnuit nu e necesar să apară în mod expres; ea
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
de humor poate fi caracterizată ca simpatie a înțelegerii). Cu cît legătura este mai puternică, cu atît zîmbetul sau rîsul se vor putea manifesta mai liber. Forțele care altminteri pot acționa în sensul respingerii vorba de spirit și simțul pentru comic vor depune mărturie aici despre trăinicia legăturii și o vor strînge, poate, și mai tare. Toate aceste forme ale humorului pot apărea ca stări de moment (emoții sau doar cute sufletești), ca stări de durată (stări sufletești) sau ca expresii
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
acestui fapt are încă nevoie de justificare și de motivare. Astfel, de pildă, Herman Lotze a contestat că humorul ar putea fi recunoscut ca o dispoziție vitală, sintetică. În viziunea sa, humorul poate fi doar un anumit gen de dispoziție comică și anume unul ce-și are pericolul său, întrucît acționează ușor dizolvant față de tot ce este sublim (Geschichte der Asthetik in Deutschland, p. 389). Și cu toate că Kierkegaard prezintă marele humor cu simpatie și înțelegere, acesta nu reprezintă totuși pentru dînsul
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
Cev acorespunzător este valabil, cum am arătat în Etica mea, în cazul ideilor și al sentimentelor etice. Marele humor consideră viața ca fiind atît de mare cît și mică, prietenoasă cu valorile și dușmănoasă față de ele, atît tragică cît și comică. Solger a descris cel dintîi humorul, în mod detaliat, ca pe o unitate între sentimentul comic și cel tragic, între ironie și entuziasm. El este cam oscilant în folosirea noțiunilor de ironie și humor. Descrie humorulîn modul cel mai deslușit
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]