8,226 matches
-
nu ar fi fost nelalocul lor într-un teatru de varietăți, gândul îi zbură de la problemele mele. — Nu-i așa că e o frumusețe? întrebă el. Am fost de acord că era. Deschise portiera și se înghesui pe scaunele tapițate care miroseau așa de bine că îți venea să le mănânci. Poate ar trebui să te apuci și tu de fumat, spuse el scoțând din buzunar un pachet turtit de Lucky Strike și împinse bricheta în aprinzătorul de pe bord. Nu o să îți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
care am adus-o pe Abigail acasă de la spital. Madeleine se dusese la culcare devreme în acea seară. Era epuizată și trebuia să se trezească în câteva ore ca să hrănească bebelușul. Dar eu am intrat în camera care încă mai mirosea a vopsea proaspătă ca să mai arunc o privire înainte să mă bag în pat. Trebuia să o mai văd. Trebuia să mă asigur că încă era acolo. Avusesem de gând doar să o văd și să plec, dar prezența fiicei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
palme, buzele i s-au strâns într-o grimasă. Chiar o iubeam mai mult ca niciodată. S-a mișcat puțin ca să îmi facă și mie loc pe marginea patului. M-am așezat și i-am luat mâna într-ale mele. Mirosea a spital și a lapte. Mă întrebă dacă l-am văzut pe David și dacă nu mi se părea cel mai frumos bebeluș din incubator; i-am răspuns că l-am văzut și că era cel mai frumos, dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
care refuzasem să intru. El era bărbatul în care nu mă transformasem. Așa că nu înțelegeam ce făceam acolo, căutându-mi un loc de parcare pe o stradă cu băltoace, într-un cartier cam vechi, care, după atâția ani de la război, mirosea a paranoia. Soarele zorilor alunga orice umbră și scotea în relief fiecare ușă ferecată. Sinagoga din piatră stătea ca un bătrân cocoșat care întorsese spatele lumii. Am împins ușa și am intrat. Aerul rece și umed încă mirosea a mâncare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
de la război, mirosea a paranoia. Soarele zorilor alunga orice umbră și scotea în relief fiecare ușă ferecată. Sinagoga din piatră stătea ca un bătrân cocoșat care întorsese spatele lumii. Am împins ușa și am intrat. Aerul rece și umed încă mirosea a mâncare râncedă și a ceva la fel de neplăcut, dar mai puțin concret. Dacă aș fi fost un romantic, aș fi spus că mirosea a disperare. Mi-am spus să mă întorc și să fug, cât mai aveam timp. Acum câțiva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
bătrân cocoșat care întorsese spatele lumii. Am împins ușa și am intrat. Aerul rece și umed încă mirosea a mâncare râncedă și a ceva la fel de neplăcut, dar mai puțin concret. Dacă aș fi fost un romantic, aș fi spus că mirosea a disperare. Mi-am spus să mă întorc și să fug, cât mai aveam timp. Acum câțiva ani nu găsisem nimic aici. Nici acum nu era. Am început să merg pe coridor. Roșcatul nu era acolo. Nici unul dintre bărbați nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
Tatăl meu o plăcuse întotdeauna pe Charlotte. Și cine putea să îl învinovățească pe Pfeffer? Lotte arăta ca Jean Harlow. Cred că avea cam treizeci de ani când o întâlnisem de câteva ori, înainte să dispărem, dar noaptea, sub cearșafuri mirosind a acru și a transpirație - chiar și atunci când făceam rost de săpun, nu putea spăla mizeria din viețile noastre - diferența de vârstă dintre mine și Charlotte Pfeffer dispărea. În timp ce stăteam într-o sală de judecată a statului New York, sub privirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
uitat de dulciuri. Am uitat de băieții din curtea școlii care îmi spun ucigașul lui Isus. Încerc să țin pasul cu tata, care se grăbește prin seara roșiatică din Amsterdam, spre mama, care va deschide ușa apartamentului proaspăt frecat, care miroase a cină, pentru a-i vedea pe soțul și pe fiul ei stând cu un buchet de lalele stacojii, arzătoare, între ei. Un bărbat se lovi de spatele meu, își ceru scuze și merse mai departe, dar eram deodată conștient
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
următoră Crepuscul civil de dimineață Emil BRUMARU Când începi să citești din plăcere... Când începi să citești din plăcere, ești pierdut! Ai trăit o viață și iată! ea se subție, dispare cu tot ce are mai concret: zațul iubirilor tale mirosind brutal a transpirație de subsuoară... cearceafurile mototolite în fuga armonioasă a amorului matinal... Încarcerarea în pagină e definitivă. Respiri aiurit prin plămânii lui Bezuhov. Miroși duhoarea zgurii de locomotivă cu nara Annei Karenina. Îți treci vârful limbii peste buze cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
și iată! ea se subție, dispare cu tot ce are mai concret: zațul iubirilor tale mirosind brutal a transpirație de subsuoară... cearceafurile mototolite în fuga armonioasă a amorului matinal... Încarcerarea în pagină e definitivă. Respiri aiurit prin plămânii lui Bezuhov. Miroși duhoarea zgurii de locomotivă cu nara Annei Karenina. Îți treci vârful limbii peste buze cu parșivenia duioasei, dubioasei, botticellienei Odette. Nana te controlează, abjectă, la portofel. Emma îți stoarce, romantică, vlaga bărbătească și apoi dorește să te sinucizi împreună cu dânsa
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
pentru a găsi poveștile, povestirile pe care să le spună la Petersburg. Le găsește, le scrie, redescoperă un întreg amestec de folclor cu muzici, cu naratori, țigani, cazaci, superstiții etc. numai bine de povestit în capitala imperiului țarist, unde prea „mirosea“ a germani și francezi. Practic, Gogol vine cu ceva foarte rusesc, suficient de uitat încât să arate ca nou și foarte bine construit și ambalat. Publică volumul, iar Pușkin îl parafează și nu numai că-i ia apărarea, ci le
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
așa de înalt, de cel puțin un metru optzeci și opt, și de splendid, făcea ca detaliul ăsta să fie mai ușor de trecut cu vederea. Deci te pricepi la vapoare ? l-a întrebat ea. Fusese destul de aproape ca să-i miroasă respirația - cafea, și-a spus Jina, și ceva dulceag pe-alături - iar când mâna lui nu s-a apropiat destul de ea, Jina și-a împins-o pe-a ei către el. Ochii lui Zach erau de un albastru de creion
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
e „visătoare” și „excesiv de poetică”, dar Jina își dăduse deja seama că pământul ăla era făcut pentru bărbați puternici și tăcuți și femei cu simț practic - oameni care mâncau vacile cărora le dăduseră totuși nume și cartofi care încă mai miroseau a Metribuzin și acid sulfuric. Oameni care făceau ceea ce trebuia făcut și nu se gândeau prea mult decât la lipsa de utilitate a celor care nu făceau nimic, dar se gândeau la asta tot timpul. Jina s-a simțit ușurată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
-și recupereze telefonul de pe podea. Un bărbat și-a lipit mâna pe claxon și i-a strigat ceva ocolindu-i mașina și-atunci un plânset pițigăiat a început să izbucnească din fundul gâtului lui Mary. Ea era transpirată leoarcă, mașina mirosea groaznic, iar tălpile o ardeau. Nu reușea deloc să apese pe butonul de recepție apel, așa că telefonul continua să sune, rulând melodioara aia oribilă. Mary a încetinit aproape să se oprească și, într-un final, a tras pe marginea trotuarului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
se afla în pragul pubertății, dar continua să plângă ca un copil cu sughițuri și lacrimi perfect rotunde și divizate. Mary i-a pus o mână pe după umeri. Băiatul era făcut ca din bețe, dar la atingere era fierbinte. Și mirosea a pământ. Pentru Mary a fost ca o lovitură plină de forță în abdomen: așteptându-l pe bărbatul potrivit o privase probabil de copilul potrivit. Cel mai rău nu era să trăiești fără să fi iubit, ci să trăiești fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
închipuit că mirosul de pământ al lui Danny avea să-i rămână pe degete încă multe zile, că încă mai putea să adore pe cineva care nu-i aparținea. Sigur, a răspuns ea. Danny s-a uitat împrejur cu precauție. Miroase ca o grădină. A mentă. Ca primele boabe de mazăre. Mary l-a privit cu atenție și-a simțit cum firele de păr de pe brațe i se ridică și-o gâdilă, ca răscolite de vânt. Te referi la visele alea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
de nouă ani, o văzuse supraponderală și dependentă de pastile de slăbit, mămoșind copiii altor oameni și pretinzând că n-o deranja să stea singură acasă. Dar niciodată n-o mai văzuse așa. Cu ochii căprui luminați până la nuanța chihlimbarului. Mirosind a fericire. Eu o fac, a anunțat Mary. Mike a așezat shish kebab-ul, care deja începuse să se răcească, pe masă. Poftim ? O să mă dau cu barca pe Salmon. Super ! a explodat Danny. Mamă, dacă tu nu vrei să mergi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
de pe podea, astfel că în dormitor nu mai prea era loc și pentru vreo fantomă. Tu chiar îl vezi ? l-a întrebat ea. Danny a întors ochii către fereastră. Nu visez, mamă. Deschid ochii și e ca și cum aș fi acolo. Miros pinii și râul. Crezi că acolo e raiul ? Jina i-a luat mâna într-ale ei. Cred că, dacă ar fi avut ocazia, acolo și-ar fi dus viața. Danny a clipit. O dată, de două ori. Alice a zis în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
pară cea mai simplă cale de scăpare. Dar a simțit miros de pui prăjit. Și s-a îndrăgostit de cabană. Colecția de arme de pe verandă, ursul cu ochi de sticlă din sufrageria iluminată cu lămpi cu propan care șuierau, camerele mirosind a străini și a mucegai, ca niște cufere cu comori de mătăsuri și mirodenii abia scoase la lumină din pământ. Jina a savurat luxul unui duș încălzit cu propan și a complimentat gazdele pentru amestecul de lemne din care erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
era gata s-o ridice la cea mai mică provocare. Elanii sunt cele mai imprevizibile animale din Idaho și s-au auzit cazuri în care au atacat. Elvis n-a făcut însă decât să-și freamete nările și să-i miroasă. Apoi și-a coborât capul și l-a clătinat de câteva ori, până când coama i s-a dat pe-o parte. Zach nu era dispus să interpreteze gestul altfel decât era firesc, cu toate că inima îi bătea de să-i sară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
bine călcați, de-un verde întunecat, pantofi lustruiți oglindă, o cămașă apretată și cravată. Mersul era același ca de la birou: puțin aplecat înspre în față. Ahmad își lovea limba de dinți. Omul a venit până lângă ea. Ca de obicei, mirosea delicios, a un parfum condimentat și a țigări arăbești. Ahmad era micuț de statură și rafinat - nu era decât cu cinci centimetri mai înalt decât ea - dar adevărul era că pe Irene o băga în sperieți. Fie că femeia glumea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
soi de hippie matur, frumos, cu ochi albaștri și un păr lung și blond care începuse să încărunțească. Avea picioarele unui puști de douăzeci de ani: musculoase și bronzate și decorate cu un păr creț, de un blond aproape alb. Mirosea a loțiune de protecție solară cu aromă de cocos. Altădată, Irene s-ar fi tras ceva mai aproape de el ca să-l miroasă mai bine. Terrier continua să alerge în cer în jurul lui, fericit nevoie mare. El e Jake, a spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
de douăzeci de ani: musculoase și bronzate și decorate cu un păr creț, de un blond aproape alb. Mirosea a loțiune de protecție solară cu aromă de cocos. Altădată, Irene s-ar fi tras ceva mai aproape de el ca să-l miroasă mai bine. Terrier continua să alerge în cer în jurul lui, fericit nevoie mare. El e Jake, a spus Drew. Câine de râu oficialmente nebun. Știi cine sunt celelalte două persoane care mai vin ? l-a întrebat Jina. Drew a dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
cinci pensiuni apărute înainte de intrarea în vechiul oraș minier Shoup. Jake, terrierul, a sărit de pe scaunul din față și-a tras un lătrat vesel. Doi labradori negri, cu bandane roșii legate în jurul gâturilor l-au întâmpinat entuziasmați. Amândoi l-au mirosit, s-au învârtit de mai multe ori în jurul lui, apoi au plecat cu toții spre apă. Dusă era ploaia, duși erau vânătorii, dusă era liniștea. Un grup de turiști aveau un casetofon din care bubuia o melodie a lui Sheryl Crow
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
de mai multe ori în jurul lui, apoi au plecat cu toții spre apă. Dusă era ploaia, duși erau vânătorii, dusă era liniștea. Un grup de turiști aveau un casetofon din care bubuia o melodie a lui Sheryl Crow. Aerul nu mai mirosea a pini, ci a loțiune de protecție solară și cremă contra insectelor. Prima barcă a fost lansată la apă cu urale și-un scâncet de copil. Următorul ghid a ridicat vâsla deasupra capului, iar grupul a amuțit. Omul a început
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]