7,705 matches
-
și felul răstit În care pronunța cuvintele când vorbea. Și cum scriitorul, fusese prin anii ,70 una din marile lui preferințe literare, numele a venit dintr-odată, spontan. Ca să ajungă astăzi În oraș, Antoniu are de Înfruntat frigul și ninsoarea deasă care cade În valuri, de mai bine de două ore. Stratul de zăpadă În care picioarele se afundă până mai sus de glezne, Îi Îngreunează respirația și mersul. De o săptămână n-a mai ieșit din bârlog, și-a gospodărit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
poteci Cu baruri și discoteci, Ceilalți? Mergeau mai departe. Și Afrodita mergea! Încet, se poticnea, Din nimic obosea, Mai făcea încă un pas, Iar la tufanul bătrân și cam gras, Facu un ultim popas, Și-acolo-a rămas! La umbră deasă și rece, Umezeală...era, Mâncare... se mai găsea, Iar timpul trece și trece... Ființa era grațioasă, Dar și foarte, foarte gingașă, Ba chiar era mofturoasă; Va pleca mai departe După ce absolut toate, Vor fi curate, curate! Știți cum lucra ? Ca
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]
-
înainte ! Geaba câinii l-au lătrat ! De legi tot nu i-a păsat ! Morală : Câți pe nedrept cocoțați, În post mare, potentați, Nu spun încălcând vre-o lege: ,,Câinii latră ursul...merge !’’ MOLIA ȘI BURSUCUL Bursucul cu blană vărgată și deasă, Tocmai se pregătea să ierneze, (Așa! Cum zici mata, să hiberneze!) Când molia întreabă: Acasă? Rugându-l simandicoasă, Subtilă și grațioasă, S-o lase că iarna geroasă A prins-o tot fără casă Să stea la cald, numai un pic
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]
-
a bucurat de o bună primire în cercurile oficiale. În schimb, protomedicul Constantin Estiotu a redactat, la rândul său, în București, la 1/13 octombrie 1831, un articol pe această temă, care a fost însă publicat în Franța, în Journal des débats din 14 aprilie 1832, sub titlul Aperçu général sur le Choléra qui a régné dans les Principautés de Moldavie et de Valachie, sur les moyens thérapeutiques employés et les mesures présérvatives reconnues des plus efficaces, apariție prilejuită de virulenta
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
atmosferei ei cu substanțe purificatoare (aburi de oțet, rădăcini de ienupăr arse în cameră sau vapori ai acizilor minerali); evitarea, de asemenea, a locuirii în locuri mlăștinoase, în camere scunde și îndeosebi aglomerate și în nici un caz împreună cu animalele; primenirea deasă a lenjeriei de corp și de pat; regim alimentar sobru, cu carne ușor de digerat și puțin condimentată; evitarea alimentelor cu mult oțet, evitarea abuzului de alcool și a ieșirii din casă cu stomacul gol; ci, după putința fiecăruia, consumarea
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
deveni epidemică, ca și scarlatina și celelalte; din aceasta rezultă că unde prinde rădăcini, mor mai mulți. Cauzele acestea sunt: neștiința medicilor, teama și neîngrijirea oamenilor. Precauția cea mai bună constă în viața regulată, evitarea răcirii, aer curat și schimbarea deasă a rufelor. Recomand deci d-lui și d-nei să poarte pe abdomen o flanelă moale și, când simt vreo schimbare, să-și fricționeze abdomenul cu spirt camforat". Și apoi alăturat scrisorii prezintă rețeta doctorului Stamborzky împotriva holerei și modul de
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
intitulat Holera-morbus și cel de-al doilea Sfaturi cu privire la holeră, aparținând protomedicului Constantin Estiotu, în care se fac cunoscute cauzele bolii, măsurile profilactice necesare, simptomele și tratamentul ei, dezvoltând materialul publicat cu patru ani mai-nainte în periodicul parizian "Journal des débats". În primul din cele două materiale, autorul anonim socotea ca "pricini" ale boalei: "nemistuirile, nădușelile închise în trup, mâncarea proastă, îmbrăcămintea prea ușoară, necurățenia, plăcerile trupești fără măsură". Se aprecia că holera atacă mai mult bărbații decât femeile și
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
a vorbit și despre obținerea vizei mele de intrare În Canada. Am aflat deasemenea că este foarte bine introdus și are mare trecere pe lîngă Ministerul Învățămîntului Italian. Datorită recomandației lui Victor Georgescu cît și faptul că am avut convorbiri dese cu el s-au stabilit Între mine și el relațiuni strînse de cunoștință și mă bucur de o prietenie din partea lui. Știu deasemenea că activează intens În comitetul de refugiați români din Roma și acordă multă asistență românilor refugiați. Potrivit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
ei, ce formidabili, că de unde i-a luat, că ar vrea neapărat și ele, pufnind de râs pe furiș și dându-și coate. Și Buni, pierzând din ce În ce pământul de sub picioare și navigând Într-o ceață tot mai deasă, le-ar fi explicat amănunțit și foarte confuz un traseu Întortocheat, cu repere care existau acum o sută de ani, bulevardul Regele Ferdinand, bulevardul Regina Maria, piața de flori, strada Bateriilor, la statuia lui Brătianu, strada Sabinelor, biserica Mihai-Vodă, spitalul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
contopire cu figura, tot mai zeiască, a lui Hermann: avantajul iubirilor care nu durează decenii. Poate Însă Christa nu are goluri de memorie, ci doar vrea să Îi menajeze orgoliul: să nu Îi stârnească gelozii retrospective. Sau poate că, În ciuda deselor ei povestiri depresive, rănile trecutului s-au cicatrizat, pur și simplu. Fără ca ea să vrea. Fără ca ea să știe. Iată, dintre toate ipotezele lui, cea mai plauzibilă și, probabil, cea mai deranjantă pentru Christa. Ea nu Își va permite niciodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
Poți Înțelege astfel de resentimente? Ce Întrebare! Cum să nu poată să-l Înțeleagă? Klara și buna dispoziție cu care se trezea dimineața și cânta În baie ca să Își facă singură curaj să se spele cu apa rece. Genele ei dese care nu aveau nevoie de rimel și picioarele ei lungi, cu glezne fine, În pantofii trotteur, și felul cum bărbații Întorceau capul după ea pe stradă. Bomboanele de ciocolată pe care i le aducea Hermann Christei și pachetele de prăjituri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
condamnați urmașii la o existență plină de suferință!" Felicitări poetului și omului! O zi la munca câmpului Să fi fost În jurul orei unsprezece. Soarele ardea destul de tare și aerul Încins te determina să cauți un loc unde umbra era mai deasă. Bună, Saveto! Unde te duci pe căldura asta? Știam că ai probleme cu inima și doctorul ne recomandă să nu ieșim În jurul prânzului și, mai ales, să plecăm la drum lung. Mă duc la prășit la „Catană”, tocmai lângă „casa
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
cu timpul. Cine a crezut că poate face un legământ cu această curgere universală, s-a Înșelat amarnic. Nu poți auzi cuiele, bătute În taină În copacul pe care chiar În clipa de față Îl admiri, șezând la umbra i deasă și răcoroasă - copac care Îți va deveni ultimul leagăn, În drumul spre eternitate. Neprețuitul meu prieten a plecat, pe neașteptate, spre acele zări despre care nu știm nimic... (Scrisoare inspirată după scrisoarea originală, regretatului maestru și neprețuitului prieten, M.Borger
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
se joacă o zestre cu pietre scumpe și aurării; aromele toamnei din livezi și vii intră-n cameră pe trei ferestre deschise larg așa ca brațele atâtor miri spre mirese, dragostea țese cu de platină ațele plasei dorințelor cu ochiuri dese. Metafora nopții autumnale este atât de adâncă încât unii nu adorm și trăiesc cu aceste sacre elixiruri din centrul minunii. 1971 La munte Ziua dă prin spata serii umbrele și liniștea; se întorc la stâni oierii, se reface pajiștea. Stau
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
în copilărie când duceam flori din poiană și cântam la liturghie. Anii s-au grăbit la umblet ca chemați de veșncie; numai tu, copilărie, ai rămas tot tu în suflet. 1984 - Sihla Oana, În somn și-n vis, în noaptea deasă, de lângă iarna care vine intrai în casă tu, mireasă la braț c-un prinț din Filipine. Am rămas mut, cum n-am mai fost nicicând de atâtea vii emoții pe care le-ncercăm cu toții când dăm de-al vieții noastre
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
Când viața e de capul ei românii visului ucis trudesc prin lume singurei... Conducători, ce-aveți de zis?!?. 2013 Bohotin Satul meu și al viorii din atâtea idealuri, ocrotit de patru dealuri cu livezi și cu podgorii; casele erau mai dese și-n mai mari gospodării cu feciori și fete alese, grădini pline de copii. Sat cu-aromă de gutui și biserică în centru, școală, primărie pentru toți locuitorii lui. Blaga n-a greșit cuvântul de o pondere aparte... miturile cresc
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
și pantofi crem, înalți și cu toc marinăresc. Pe cap poartă o pălărie - una de marcă, una pe care multe femei visează s-o aibă. Tatăl lui Ben este mult mai bătrân decât soția sa. E înalt, atrăgător, cu păr des și grizonat. Toți trei radiază spre cameră cu zâmbete strălucitoare și chipuri deschise. Arată ca o familie drăguță; de fapt, chiar sunt o familie încântătoare. Tatăl lui Ben este un afacerist înstărit, iar mama este casnică. Fiind singur la părinți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
lui. ― Mai rău decât ce se vede ar fi un vânt nebun. Ia ascultați: „Crivățul din miazănoapte vâjâie prin vijelie, Spulberând zăpada-n ceruri, de pe deal, de pe câmpie. Valuri albe trec în zare, se așează-n lung troian, Ca nisipurile dese din pustiul african. Viscolul frământă lumea!... Lupii suri ies după pradă, Alergând, urlând în urmă-i prin potopul de zăpadă. Turmele tremură; corbii zbor vârtej, răpiți de vânt, Și răchițile se-ndoaie lovindu-se de pământ.” A recitat ochitorul „Doi
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
pe așa un ger or arde și gătejele verzi. Când a sfârșit de vorbit, se și afla în fața căpitanului, raportând ce doresc oamenii să facă. ― Dacă reușiți să aprindeți un foc n-ar fi rău. Avem noroc că e ninsoare deasă și nu se vede fumul. Atât ne-ar trebui, să ne dibuiască inamicul. Devenim ținte sigure. Încercați. ― Am înțeles, domnule căpitan. Mândru de reușită, Ion a alergat la ai lui. ― Fraților, fuga după beldii și crengi. Învoirea domnului căpitan este
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
unei fete era acela de a te cuprinde cu brațul și - dacă aveai noroc - să te sărute. Decorul impus de la Cloisters era dulce și romantic. Nu mă frustra. Mai curând, mă emoționa. Simțeam bătăile inimii lui Chris. Erau mult mai dese decât de obicei. Ceea ce era valabil și pentru mine. Mike a trecut pe lângă noi și a aruncat o privire libidinoasă. Misty l-a urmat relaxată, dar când ne-a văzut pe mine și pe Chris, ne-a săgetat cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
săptămâni mi-am dat seama clar că temerile mele nu dispăruseră. Nu făcuseră decât să se regrupeze, înainte de a se lansa într-un nou asalt. Parcă mă jucam de-a invadatorii spațiali. Amintirile mă loveau ca niște proiectile. Erau din ce în ce mai dese și fiecare nou proiectil era mai umilitor și mai dureros decât cel dinainte. La început, le-am parat destul de ușor. Brigit plângând și implorându-mă să termin cu drogurile. Am distrus amintirea aia cu un PUF! împrumutând bani de la Gaz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
la muncă. KAPUT! Trezindu-mă într-un pat străin, lângă un bărbat străin, fără să-mi pot aminti dacă făcusem sau nu sex cu el. Vai, mi-am irosit o viață. Amintirile au devenit din ce în ce mai cuprinzătoare, mai puternice și mai dese. Nu-mi mai rămăseseră prea multe vieți. Era mult mai greu să mă lupt cu fantomele trecutului. Mergând drogată la petrecerea de la birou a lui Luke și făcându-l de râs în asemenea hal încât, la ora nouă, a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
să facă cale întoarsă spre casă. Umblase destul pentru ziua aceea, iar acum își făcea curaj să pornească pe drumul înapoi. Mai sus de locul unde stătea el, albia pârâului se lățea. În mal, chiar la marginea apei, din vegetația deasă ieșeau capetele a doi stâlpișori din lemn albit de vreme. Mai la deal se vedeau alți doi și tot așa până mai încolo. Nu era locul lor acolo, așa încât se ridică și se apropie, curios să vadă ce-i cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
de data asta pe drum. E cineva acolo? întrebă el. Abia își auzi vocea, din gâtlej ieșindu-i doar un sunet slab. Își drese glasul și strigă din nou în întuneric: Cine-i acolo? Nu primi nici un răspuns, din pâcla deasă nu răzbătea nici un zgomot. Acum nu mai auzea sunetul pașilor de mai devreme, se părea că e singur. Costi se mai liniști, totul părea a fi în ordine dacă n-ar fi fost senzația că era privit. Prostii, cine dracu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
să se oprească din fugă dar călcă pe ceva moale și se dezechilibră, căzând la pământ. Lanterna îi scăpase din mână, rostogolindu-se undeva în stânga la vale. În cădere, văzu lumina ei licărind pe pantă, pierzându-se apoi printre tufele dese. O durere ascuțită îi străbătu coșul pieptului tăindu-i răsuflarea. Se lovise de ceva, probabil un bolovan căzut din munte ori o cioată, iar acum simțea cum coastele îi pulsau. Gemu și își duse mâinile la locul dureros. Hainele nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]