7,345 matches
-
MICUL PRINȚ: Te rog... desenează-mi o oaie! OMUL (ridică privirea, uimit): Cum? MICUL PRINȚ: Desenează-mi o oaie! OMUL (se ridică, se uită lung la copil): Bine, dar... ce cauți tu aici? Cum ai apărut? MICUL PRINȚ: Te rog... desenează-mi o oaie! OMUL: Nu cred că pot. N-am mai desenat de când eram copil, ca tine. MICUL PRINȚ: Nu-i nimic. Desenează-mi o oaie. OMUL: Să-ți desenez o oaie... Nu, am altceva pentru tine. Un desen la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
Cum? MICUL PRINȚ: Desenează-mi o oaie! OMUL (se ridică, se uită lung la copil): Bine, dar... ce cauți tu aici? Cum ai apărut? MICUL PRINȚ: Te rog... desenează-mi o oaie! OMUL: Nu cred că pot. N-am mai desenat de când eram copil, ca tine. MICUL PRINȚ: Nu-i nimic. Desenează-mi o oaie. OMUL: Să-ți desenez o oaie... Nu, am altceva pentru tine. Un desen la care țin foarte mult, dar pe care ți-l dăruiesc. Uite. (scoate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
uită lung la copil): Bine, dar... ce cauți tu aici? Cum ai apărut? MICUL PRINȚ: Te rog... desenează-mi o oaie! OMUL: Nu cred că pot. N-am mai desenat de când eram copil, ca tine. MICUL PRINȚ: Nu-i nimic. Desenează-mi o oaie. OMUL: Să-ți desenez o oaie... Nu, am altceva pentru tine. Un desen la care țin foarte mult, dar pe care ți-l dăruiesc. Uite. (scoate din spatele avionului Desenul 2) MICUL PRINȚ: Nu, nu vreau un elefant
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
cauți tu aici? Cum ai apărut? MICUL PRINȚ: Te rog... desenează-mi o oaie! OMUL: Nu cred că pot. N-am mai desenat de când eram copil, ca tine. MICUL PRINȚ: Nu-i nimic. Desenează-mi o oaie. OMUL: Să-ți desenez o oaie... Nu, am altceva pentru tine. Un desen la care țin foarte mult, dar pe care ți-l dăruiesc. Uite. (scoate din spatele avionului Desenul 2) MICUL PRINȚ: Nu, nu vreau un elefant în pântecele unui șarpe boa. Un șarpe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
2) MICUL PRINȚ: Nu, nu vreau un elefant în pântecele unui șarpe boa. Un șarpe boa e foarte primejdios, iar un elefant te încurcă foarte mult. La mine acasă este loc puțin. Eu am nevoie de o oaie. Te rog, desenează-mi o oaie! OMUL: Bine, am să încerc. Să caut un carton și să văd ce pot face. (merge la avion, scoate un carton, desenează. Îl arată Micului Prinț) MICUL PRINȚ (privește): Nu-i bine. Nu vezi? Oaia asta e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
mult. La mine acasă este loc puțin. Eu am nevoie de o oaie. Te rog, desenează-mi o oaie! OMUL: Bine, am să încerc. Să caut un carton și să văd ce pot face. (merge la avion, scoate un carton, desenează. Îl arată Micului Prinț) MICUL PRINȚ (privește): Nu-i bine. Nu vezi? Oaia asta e foarte bolnavă, săraca. Uite ce picioare are! Fă-mi alta. OMUL: Alta! Cum să fac alta dacă nu mă pricep? MICUL PRINȚ: Nu-i nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
vezi? Oaia asta e foarte bolnavă, săraca. Uite ce picioare are! Fă-mi alta. OMUL: Alta! Cum să fac alta dacă nu mă pricep? MICUL PRINȚ: Nu-i nimic. Încearcă. OMUL: Bine, am să încerc. (duce desenul, ia alt carton, desenează) Cred că ăsta-ți place. MICUL PRINȚ (zâmbește): Ești foarte drăguț! Numai că... vezi și tu... asta nu e oaie, e berbec. Are coarne. Cine a mai văzut o oaie cu coarne? OMUL: Eu sunt foarte ocupat, n-am când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
-ți place. MICUL PRINȚ (zâmbește): Ești foarte drăguț! Numai că... vezi și tu... asta nu e oaie, e berbec. Are coarne. Cine a mai văzut o oaie cu coarne? OMUL: Eu sunt foarte ocupat, n-am când să-ți tot desenez oi până când o să-ți placă una. Uite, am de lucru. Am foarte mult de lucru. MICUL PRINȚ (arată spre avion): La bazaconia asta? OMUL: Asta nu-i bazaconie. Zboară. E un avion. Avionul meu. MICUL PRINȚ: Se poate. Dar mie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
placă una. Uite, am de lucru. Am foarte mult de lucru. MICUL PRINȚ (arată spre avion): La bazaconia asta? OMUL: Asta nu-i bazaconie. Zboară. E un avion. Avionul meu. MICUL PRINȚ: Se poate. Dar mie-mi trebuie o oaie. Desenează-mi-o, te rog! OMUL: Să mai încerc o dată. Repetă jocul, îi arată desenul) Poftim! MICUL PRINȚ: N-ai nimerit-o nici acum. Oaia asta-i prea bătrână. Eu vreau una care să trăiască mult. OMUL: Foarte bine. Acum am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
dintr-odată, toate stelele s-ar stinge. Și nici asta nu e important, așa-i? (plânge) OMUL (îl ia în brațe, îl leagănă): Gata, liniștește-te. Floarea pe care ai îndrăgit-o nu e în nici o primejdie. Am să-i desenez un gărduț, oaia n-o să poată ajunge la ea. Va mânca doar puieții de baobab. MICUL PRINȚ (se liniștește încet): Da? OMUL: Sigur că da! N-am știut, tu nu mi-ai povestit aproape nimic despre tine și despre floarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
stinge. (se ridică, face câțiva pași) OMUL: Și acum, ce-ai să faci? MICUL PRINȚ: Să nu uiți, trebuie să-ți ții făgăduința. OMUL: Ce făgăduință? MICUL PRINȚ: Știi tu... un gărduț pentru oaia mea. OMUL: Bine, să ți-l desenez. (scoate un carton, desenează) Ăsta e bun? MICUL PRINȚ (ia cartonul, privește): Da, cred că e bun. Floarea mea o să aibă suficient loc să se simtă bine. OMUL: Nu înțeleg ce ai de gând. MICUL PRINȚ: Știi, când am ajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
câțiva pași) OMUL: Și acum, ce-ai să faci? MICUL PRINȚ: Să nu uiți, trebuie să-ți ții făgăduința. OMUL: Ce făgăduință? MICUL PRINȚ: Știi tu... un gărduț pentru oaia mea. OMUL: Bine, să ți-l desenez. (scoate un carton, desenează) Ăsta e bun? MICUL PRINȚ (ia cartonul, privește): Da, cred că e bun. Floarea mea o să aibă suficient loc să se simtă bine. OMUL: Nu înțeleg ce ai de gând. MICUL PRINȚ: Știi, când am ajuns eu pe Pământ... mâine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
o strecuram în buzunarul de la haină. Am fluturat pistolul în direcția lui Bruno. — Și oricine mi-a trimis invitația va ști că port la mine o armă. — Dar dacă sunt mai mulți? — Rahat, Bruno, chiar nu e nevoie să-l desenezi pe dracu’ pe perete. Îmi dau și eu seama de riscuri, dar asta e afacerea în care suntem băgați. Ziariștii primesc buletine informative, soldații primesc misiuni, iar detectivii primesc scrisori anonime. Dacă aș fi vrut să am corespondență cu sigilii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Portalul V, intrarea publică, prin care mai trecusem, cândva, împreună cu mama, cu mai bine de treizeci de ani în urmă. Mi-am lăsat lanterna în buzunarul hainei. Un om care ține o lanternă aprinsă noaptea nu trebuie decât să-și deseneze câteva cercuri colorate pe piept ca să facă din el însuși o țintă mai bună. Și, oricum, prin ceea ce mai rămăsese din acoperiș strălucirea lunii lumina mai mult decât suficient ca să văd pe unde calc. Totuși, când am pășit în vestibulul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
la sud față de Planetariu. Mi-am cumpărat un bilet care includea și accesul la Acvariu și un ghid care să facă mai plauzibilă calitatea mea de turist, după care m-am dus întâi la Cușca Elefanților. Un bărbat ciudat care desena acolo și-a acoperit secretos mapa și s-a tras îndărăt când m-am apropiat. Sprijinindu-mă de bara țarcului am observat acest comportament bizar repetându-se din nou ori de câte ori veneau alți vizitatori, până când bărbatul se află din nou lângă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
ușor sânul dinspre bază spre sfârc cu compresa caldă. — Pompier fiindcă am cauzat distrugere, am participat la dezastru. Acum vreau să compensez. Vreau să salvez de la distrugere. Toma e tot în grădină, așezat cu picioarele în cruciș pe mozaicul roman desenat de fetiță cu creta ieri după- amiază. Vorbim unul cu altul telepatic, prin pereții casei și prin noapte. — Cam simplu. Sunt un om simplu. — Da și nu. Copilul doarme. — Cum a fost ? H. se referă la ziua de astăzi. Tocmai
Poveşti cu scriitoare şi copii by Ioana Morpurgo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1775]
-
abruptă a promontoriului până la o terasă de unde se schimba unghiul de vedere: cum mă așteptam, așezată în coș, complet ascunsă de apărătoarea de plastic, se afla domnișoara Zwida, cu pălăria de paie albă și caietul de desen pe genunchi; tocmai desena o scoică. N-am fost mulțumit că am văzut-o; semnele contradictorii de azi-dimineață îmi sugerau să nu intru în vorbă cu ea. Sunt deja vreo 20 de zile de când o întâlnesc, singură, în cursul plimbărilor mele pe stânci și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
iar tinerii pot fi numărați pe degete. Întâlnindu-mă atât de des, se așteaptă, poate, ca într-o zi să-i dau bună-ziua. Motivele care împiedică o posibilă întâlnire între noi sunt numeroase. În primul rând, domnișoara Zwida culege și desenează scoici; eu am avut o frumoasă colecție de scoici, cu ani în urmă, când eram un adolescent, dar apoi am renunțat la ea și am uitat totul: clasificările, morfologia, distribuția geografică a diferitelor specii. O discuție cu domnișoara Zwida m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
încă de ieri, în mod confuz, când domnul Kauderer mi-a făcut propunerea, că această obligație avea să-mi dea curaj să vorbesc cu domnișoara Zwida: dar abia acum lucrul acesta îmi e clar, admițând că așa e. Domnișoara Zwida desena un arici de mare. Era așezată pe un scăunel pliant, pe dig. Ariciul era răsturnat pe o piatră, deschis: își strângea țepii încercând în mod inutil să se ridice. Desenul fetei era un studiu în clarobscur, din linii fine și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
ca armonie înșelătoare, înveliș ce ascunde adevărata substanță a naturii, nu se mai potrivea Atât priveliștea ariciului, cât și desenul transmiteau senzații neplăcute și crude, ca viscerele expuse privirii. Am început discuția spunând că nimic nu e mai greu de desenat decât aricii de mare: atât învelișul țepos văzut de sus, cât și molusca răsturnată, cu toată simetria radiind din structura ei, ofereau prea puține puncte de sprijin pentru o reprezentare lineară. Mi-a răspuns că o interesa să-l deseneze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
desenat decât aricii de mare: atât învelișul țepos văzut de sus, cât și molusca răsturnată, cu toată simetria radiind din structura ei, ofereau prea puține puncte de sprijin pentru o reprezentare lineară. Mi-a răspuns că o interesa să-l deseneze pentru că era o imagine ce revenea în visele ei și voia să se elibereze de ea. Luându-mi rămas-bun, am întrebat-o dacă ne putem vedea mâine dimineață în același loc. A spus că mâine are alte obligații; poimâine, însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
că aceste desene erau într-o servietă specială, pe care domnișoara o lăsa în birourile închisorii de la o dată la alta, căci ieri - îmi aminteam perfect - nu avea cu ea inseparabilul caiet și nici penarul cu creioane. Dacă aș ști să desenez, m-aș ocupa numai cu studiul formelor obiectelor inanimate - am spus eu cu ton oarecum peremptoriu, căci voiam să schimb subiectul și pentru că, într-adevăr, o înclinare naturală mă făcea să-mi recunosc stările de spirit în suferința imobilă a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
peremptoriu, căci voiam să schimb subiectul și pentru că, într-adevăr, o înclinare naturală mă făcea să-mi recunosc stările de spirit în suferința imobilă a lucrurilor. Domnișoara Zwida s-a arătat imediat de acord: obiectul pe care l-ar fi desenat cu cea mai mare plăcere, mi-a spus, era una din acele mici ancore cu patru cârlige, numite „grapine“, folosite de vasele de pescuit. Mi-a arătat câteva trecând pe lângă bărcile amarate la dig și mi-a explicat dificultatea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
cea mai mare plăcere, mi-a spus, era una din acele mici ancore cu patru cârlige, numite „grapine“, folosite de vasele de pescuit. Mi-a arătat câteva trecând pe lângă bărcile amarate la dig și mi-a explicat dificultatea de a desena cele patru cârlige din diverse unghiuri și perspective. Am înțeles că obiectul ascundea un mesaj pentru mine și trebuia să-l descifrez: ancora, un îndemn să mă fixez, să mă agăț, să dau de fund, punând capăt stării mele fluctuante
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
era vorba de o ancoră grea, de ocean, ci de o mică ancoră subțire: nu mi se cerea, deci, să renunț la disponibilitatea tinereții, ci doar să mă opresc o clipă, să reflectez, să sondez obscuritatea din mine. — Pentru a desena acest obiect în tihnă, din toate unghiurile - a spus Zwida - ar trebui să-l am în mână, ca să-l pot studia. Credeți că pot cumpăra o ancoră de la un pescar? Puteți întreba, am spus eu. — De ce nu încercați dumneavoastră să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]