8,653 matches
-
Sincer să fiu, am avut ceva simptome post traumatice, dar nu așa de grave încât să mă țintuiască la pat. Aș prefera să nu mi le-amintesc, numai gândul mă deprimă. Dacă mă concentrez pe lucruri pozitive, mă refac. Sunt fericit că am scăpat cu viață. Frica și durerea îmi rămân în suflet, n-am cum să le șterg pur și simplu. Nu pot să explic în cuvinte ce simt pentru cei care au murit sau care și-au pierdut viața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
și mi-a zis: „Ai avut zile de la Dumnezeu, asta înseamnă că mai ai multe lucruri de realizat în viață. Nu te da bătut!“, „Trebuie să fiu recunoscător pentru tot ce mi s-a întâmplat. Să luptăm împreună!“. Sunt foarte fericit că mă încurajează și mă salută călduros. Ura nu ajută la nimic. Nozaki Akiko (21 ani) Aici ar fi trebuit să fie declarația domnișoarei Nozaki Akiko (pseudonim). Se afla în metrou pe linia Chiyoda și se îndrepta spre serviciu, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
mine, nu ar fi trecut prin toate acestea. La fel și copiii. Dacă sora mea nu pățea nimic, mergeam în excursii sau în diverse locuri să ne distrăm. Dar, prima oară când Shizuko a spus ceva, am fost nemaipomenit de fericit. La început a fost doar un simplu geamăt „uu“, dar, auzindu-l, lacrimile au început să-mi curgă șiroaie. Până și asistenta care era cu mine a spus: «Ce bine!» Și am plâns împreună. Ciudat este faptul că atunci Shizuko
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Am citit articolul din ziarul de seară în metroul de 17.30, în drum spre spitalul lui Shizuko care se află în suburbia Tokio-ului. Hayashi a declarat polițiștilor: „Obosisem să fiu un fugar.“ Era scris în ziar. Eram foarte fericit că Hayashi Yasuo fusese arestat. Până atunci reușisem să ascult în detaliu experiențele oamenilor care inhalaseră gazul sarin și a căror viață se schimbase din cauza lui Hayashi Yasuo. Citisem de mai multe ori materialele strânse, în același timp încercasem să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
mai luptă cu efectele intoxicării cu sarin. Acum și-a revenit, lucrează cu jumătate de normă la Guvern și face parte ca voluntar dintr-un grup civic. Nu e genul de persoană care să facă orice fel de muncă. E fericită să facă lucruri concrete și să acționeze independent. Are un caracter deosebit. Mi-a lăsat impresia că e o fată inteligentă, cu un simț al responsabilității foarte puternic. Are multă răbdare și își ține problemele doar pentru ea, le ascunde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
rănit la mână. Tocmai când se gândea: „E periculos să fac asta mult timp“, un consătean l-a invitat să vină să muncească la firma lui. Așa și-a schimbat serviciul. De atunci, de treizeci de ani muncește aici. E fericit că a făcut mișcarea asta. Nu are copii. Locuiește cu soția. Înainte obișnuia să bea un pahar în fiecare zi, dar are probleme cu presiunea sângelui și se abține de la alcool. Se vede că în trecut a practicat sumo, e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
făcut-o să-și aducă aminte lucruri dureroase. M-a întâmpinat și m-a condus până la gară cu Asuka în brațe. Era o zi toridă de vară. Nu era pe stradă nimeni. Afară arăta ca orice altă soție tânără și fericită dintr-o zonă periferică. La despărțire am vrut să-i spun ceva, însă numai atât am reușit: „Să fii sănătoasă și să trăiești fericită!“ Parcă așa m-am exprimat. Atunci mi-am dat seama că vorbele nu au nici o valoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Îmi zicea că nu avea chef să mănânce, se trezea și pleca. Pe drum își lua o gustare. În ziua aceea își pusese două ceasuri deșteptătoare. S-a trezit imediat. Îi pregătisem pâine prăjită, ochiuri, cafea. A fost așa de fericit că a strigat: «Ura! Mic dejun!» A fost ca un fel de premoniție. În afară de faptul că m-a rugat să-i fac micul dejun, mi-a mai zis: «Dacă eu nu o să mai fiu, tu trebuie să lupți pentru viață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
pasională, nu este așa. Vrei ca și tu să fii iubit, e o amestecătură de mai multe sentimente. Atunci când iubești pur, nu te interesează că doar tu iubești, chiar dacă sentimentul nu este reciproc, nu te simți rănit. Atâta timp cât partenerul este fericit, cu toate că nu-ți împărtășește sentimentele, nu ai de ce să fii trist sau să-ți faci griji. Durerea începe abia atunci când apare dorința de dragoste reciprocă. Deci, cele două tipuri de dragoste sunt total diferite. În acest fel, sentimentul de durere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
tristă. Faptul că fratele meu a murit de hepatita B cred că a fost picătura care a umplut paharul. Aveam paisprezece ani. A fost un șoc enorm pentru mine. În adâncul inimii mele speram că într-o zi va fi fericit și că, până la urmă, va fi salvat. Era un fel de imagine religioasă. Însă realitatea nu era așa cum îmi imaginasem eu. Se pare că cel slab nu va fi salvat. Am fost dezamăgit. Pe atunci cartea Prezicerile lui Nostradamus era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Fumihiro), Ishii Hisako, Ōuchi Sanae. Dacă astfel de persoane îi erau devotate, atunci Maestrul trebuia să fie un om nemaipomenit. Cel mai mult îmi plăcea la Aum faptul că toate cărțile porneau de la ideea explicită că lumea era rea. Eram fericit să citesc asta. Mereu am considerat că lumea este nedreaptă și că ar trebui distrusă, iar aici cărțile erau date pe față. În loc să distrugă lumea, Asahara Shōkō spune: Dacă cineva se antrenează și este eliberat, acela poate schimba lumea.» M-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
mâncării. Interesant. De fapt eu am fost membru Aum de două ori. A doua oară am simțit o umbră de violență puternică ce guverna secta. Încă din prima zi am realizat că făcusem o mare greșeală. Aum purta o mască fericită în birouri, deoarece oamenii de acolo locuiau în propriile case. Credincioșii de acolo duceau vieți normale și trebuiau tratați cu blândețe. În Kamikuishiki nu erau decât membrii care renunțaseră la viețile lor, care abandonaseră totul. Puteam simți suflul disperării. Imediat ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
ne-a tras deoparte, zicând: “plecați imediat de aici, că dacă află ăștia mari, vă ridică și pe voi”. Până la urmă “ne-am luat”, dar cum nici unul din noi nu aveam “nici casă, nici masă” am apelat printr-o împrejurare fericită la o cunoștință care, colonel fiind, a vorbit despre noi fostului ministru Tătărăscu care deținea la Drăgășani o propietate cu vie. Până la urmă am plecat cu soțul la acea proprietate, unde soțul a primit postul de administrator, fiind astfel protejat
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Valentina Şveţ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1703]
-
aude vreo mașină la poartă, inima-i spune că aceștia sunt Sorin și Sorina, de care i-a fost atât de dor. Bineînțeles, nu se înșeală. O singură dată s-a întâmplat să dea greș. Auzind motorul mașinii, era tare fericit la gândul că-i va revedea pe Sorinei. A venit într-un suflet la poartă, mașina era, într-adevăr, acolo, dar, ce păcat! Din ea n-a coborât decât tata care, din câte-a-nțeles cățelul, venise, doar, să le
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
în beznă. Am tresărit. -Ai mult somn de recuperat, remarcă ea. Da. Pe vremea când mă numeam Baptiste Bordave, mă urmărea insomnia. -Ești de mult aici? întrebai. -Nu. Știu, e nepoliticos. Aș fi vrut să-i spun cât eram de fericit că mă observase. -Ba eu sunt necioplit, că adorm în salonul dumitale. Te invadez. -Ești aici la dumneata acasă. Formulă de politețe? Ori confirmarea faptului că mă lua drept șeful bandei lui Olaf? -Mi-a plăcut cartea, spusei arătând Mierea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
la ora asta m-aș fi aflat la birou lucrând alături de colegii mei. Cum am putut pierde atâția ani din viață cu o ocupație despre care păstram așa de puține amintiri? M-am tolănit la înmuiat în apa fierbinte. Eram fericit ca o ciupercă uscată scufundată în apă clocotită: să-mi regăsesc volumul de odinioară era absolut delicios. Întotdeauna mi-a fost milă de legumele deshidratate: la ce fel de viață să te aștepți când ți-ai pierdut umiditatea? Pe ambalaje
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
aflam într-un loc înconjurat de coline și munți albaștri. Pe o înălțime se vedeau ruine, vechi monumente construite din cărămizi masive și, foarte aproape, albia secată a unui pârâu. Locul era retras, pustiu; domnea liniștea. În adâncul inimii eram fericit și credeam că atunci când ochii Săi mari se vor trezi din somnul pământesc, vor găsi o priveliște în armonie cu natura Ei. În astfel de momente, Ea trebuia să rămână departe de ființele umane; de ceilalți morți, tot așa cum, atunci când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
popoară, Romo, În multe chipuri nebunia lor! Ai zugrăvit pe pânza istoriei Visul mărirei omenești, ș-aspiră Oricare din noaptea vieței sale Din codri, din visele-i antice, Din religiuni a zei cu șapte ceruri, Din vrâste * vechi ca lumea, fericite Peste putință... Acum aspir' l-acea icoană care Realizat-a fost pe-acest pământ. Ș-oricît de mare - oricât de mic ar fi Un popol... totuși tu rămâi măsura Întunecatei lui aspirațiuni, o Romo! De acea, superbo, fii-mi blestemată, Tu
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
lumea într-un fel ciudat, Istoria în toată măreția Și în tot fatalismul său? Lumea îmi vede purpura și mantia * Ea vede scena veselă, ușoară, Ea aude glasuri ale lui ***, Dar când sânt singur cu-al meu suflet numai... E fericit pământul, nu-nsă eu, Nu știe că sufletu-mi este o legendă, Legenda gloriei astei veche Rome Ce s-a sfârși ca orișicare glorie, Ca orșicare din legende: trist. O, împărați ai Iudeei, regi d-Egipet Voi, regi ai Asiei cari
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
De-ar fi bătut vrodată nu mi-ai oferi-o așa de lesne... De-ai avea tu o amantă, o nevastă frumoasă... un înger, mi l-ai da tu mie? M[AIO] (cu sforță și sacrificiu ) De v-ar face fericit pe voi.. Moldova, da! ȘT[EFAN] Moldova! Da? Nu cred. Nu ești sincer sau nu știi... (mîngîindu-i fruntea) Nu! Tu nu știi ce va să zică a iubi... O, copilul meu, de-ai ști... ce nenorocit face pe om... ce nenorocit sânt
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
de-o speranță vană, Trec înșelați pe lângă izvoarele vieții. {EminescuOpVIII 270} Iar dacă nu, lințoliu, piroane de sicriu Răsplată sunt virtuții! Răbdarea cine-o are tîrască-se-nsetat, Voi soarbeți picătura de timp ce o aveți. Aici fiți mari, puternici, aci fiți fericiți, Aici [... ], curagiul și pumnii au valoare În mână de vei prinde a istoriei carte Și dacă tu, de frică sau poate de rușine, În faptele ei rele nu vei încifra bine Vedea-vei cum sub ochii-ți în plin se
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
TEXTE AFERENTE 1 2259 Am scris-o într-un timp când sufletul meu era pătruns [de] curățenia idealelor, când nu eram rănit de îndoială. Lumea mi se prezinta armonioasă, cum i se prezintă oricărui ochi vizionar netrezit încă, oricărei subiectivități fericite în grădina înflorită a închipuirilor sale. 2 2254 [ÎNTUNERICUL ȘI POETUL] ÎNTUNERICUL Tu care treci prin lume străin și efemer, Cu sufletu-n lumină, cu gîndurile-n cer, Poet gonit de râsuri și înghețat de vânt {EminescuOpVIII 286} Ce cânți ca
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
sufletul tău... Ce este sufletul?..... Este ființa unui înger înamorată într-o formă, tu! Zenitul tău - o stea, cine știi ce lume nemărginită poartă vuietul destinelor tale d-asupra capului tău. Cât ești de mare în nouri, cât ești de fericit jos, simți că ești lumină din lumină, Dumnezeu din Dumnezeu.. " Zenitul, umbra destinului, dovadă că sânt aud murmurând prin coardele lirei mirul sufletului meu, dovadă că am un suflet. Cât de mare sunt eu! Zenitul meu - o stea, cine știi
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
deosebire individualitatea sa. 3 2286 MORNY Cunoaște legile istor iei. A pătruns în teoria* dinamică* ce o urmează. Cinic, ambițios. Pozitiv. Un fond mare de nobleță personală - antiteza lui Babeuf. Amanta: Dezgustat de lupte politice, el își imaginează o viață fericită în amor. Cercarea. [MORNY] Vrei tu să mori cu mine? [AMANTA] Da. [MORNY] Înveninează-te - și, de-ți va părea rău în ultimul moment, își dau antidotul. (Descrierea apropierii morții). Ea ia antidotul. [MORNY] Păstrează-l - n-ai fost înveninată
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
gravă, ca la stafie, Afunde și teribili de plumb cearcăne lungi. Fie ș-așa... e[u] nu zic... Și ce-o să fie-atunci? Chipul [cum] nebunia cea dulce m-a cuprins Îmi place - cum îmi place visul de raze nins. Sunt fericit și iată ce-am căutat în lume. M[AGUL] Tu fericit? Dai stării-ți a fericirei nume? CĂL[UGĂRUL] Tu cugeți. Cugetarea-ți cu raze reci pătrunde, Lovește chipul dulce și vrea să îl confunde Cu locul de-unde iese
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]