6,822 matches
-
scene ceea ce nu scăpase observației lui Slavici "adîncul dispreț ce se dedea pe față în zîmbetul lui sarcastic și-n agerii lui ochi" care îi numea personajele din comedii pocitanii omenești. Totuși, cel puțin față de Coșbuc a dovedit o constantă simpatie ("Ghiță e mare, domnule, e al doilea după Eminescu") în timp ce față de P. Cerna a fost duplicitar: "Ai văzut, doctore, îi mărturisea lui D. Gusti pe acest poetastru, cît este de închipuit? El a crezut, sărmanul, că tot ce-i spun
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
stabili un raport și de a indica un sentiment. Într-un moment de indispoziție și iritare, omul politic Tache Ionescu devine Fiul lui Belzebut iar Iorga Iliuță activu din cauza "hărniciei" excesive a scrisului iorghist; în schimb, Goga ca semn de simpatie e mititelul Octavian iar Șt. O. Iosif Jumătate de mire pentru a nu se uita colaborarea sa cu Dimitrie Anghel la Caleidoscopul lui A. Mirea; ca semn de mare apropiere sufletească și permisivitate, Petre Missir e Petrache, Mihail Dragomirescu Mihalache
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
să repete " Da, da, te cunosc, patrie!", Paul Zarifopol observa pe bună dreptate că "prin eliminarea sentimentalismului, Caragiale și-a asigurat un capital solid de antipatie, uneori declarată, mai adesea mascată", că "avea un spirit de o rară mobilitate: prefacerea simpatiilor lui intelectuale în antipatii era fenomen cronic, de care prietenii lui toți erau deprinși a se amuza", că "sensibilitatea "enormă" și viziunea "monstruoasă" au imprimat artei sale caracterul excesiv: în comic, stil caricatural, în tragic, forme de groază și de
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
des projets. Frédéric devait songer maintenant à se pousser. Elle lui donna même sur să candidature d'admirables conseils" [Flaubert, L'Éducation sentimentale, p.404]. Stăpânirea bărbaților asupra femeilor, oricât de absolută în teorie, este limitată 202. Pentru a câștiga simpatia superiorului, pentru a avansa în carieră, care bărbat, care tânăr francez nu stie din timpuri de demult, se întreabă Jean-Paul Aron în Misérable et glorieuse la femme au XIXe siècle [1980], că femeia este mijlocul cel mai sigur. Georges Duroy
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
unde deficiența mentală este asociată cu acele carențe emotiv-afective (minorul trăiește mai mult sub impulsul hic et nunc, cu un nivel scăzut al criticii raționale, prezintă o slabă capacitate de anticipare a faptelor comise; de asemenea, manifestă o empatie și simpatie deficitară față de semeni, sunt extrem de sugestibili, dar cu o puternică inhibiție asupra tensiunilor și tendințelor spre a săvârși acte antisociale etc). Cu toate acestea nu trebuie să ne limităm doar la această categorie socială, riscul de infracțiune crește mai mult
by Lăcrămioara Mocanu [Corola-publishinghouse/Science/1023_a_2531]
-
subiectivă "pe care a dat-o conștiința acestor diferite anticipații organice. Dimpreună cu simțirea eului și-au făcut apariția, în sufletul omenesc, și diferitele nuanțe emoționale legate de atitudinile corpului (în momentele de luptă): trufia, vanitatea, ambiția, gelozia, invidia, deoparte; simpatia, generozitatea, mărinimia, iubirea, de cealaltă. Toate aceste nuanțe de emoții sunt cu mult mai vechi în sufletul omenesc decât cele mai elementare acte intelectuale. Ele au găsit în eu un fel de cadru organizator"134. Eul este, așadar, temeiul emotivității
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
Până atunci, vreau să subliniez că, deși integrate unui program propriu - mediere interculturală, transfer academic, comparație, spirit critic -, textele reunite acum reprezintă reacții critice, uneori polemice, inspirate de gândurile și cărțile altora. Am urmărit - cu empatie, dar nu întotdeauna cu simpatie - ideile, argumentația, retorica, sursele și faptele, fără a scăpa din vedere ideologiile și politicile, uneori observabile doar în subtext, încercând să mă adresez unui public inteligent și educat, dar nu neapărat specializat. Împreună, aceste pagini se adaugă contribuției mele de
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
fie de amândouă. Asemenea confraților săi interbelici fugiți în Occident, Eliade și Cioran, Noica avea de dat seama de o stânjenitoare raliere politică din tinerețea sa. Eliade a murit fără a-și fi exprimat vreodată în mod clar regretul pentru simpatia sa față de Garda de Fier, pe când Cioran a formulat de câteva ori scuze vagi și a inserat într-una din cărțile sale un portret colectiv admirativ al evreilor. Noica a crezut că poate suprima pur și simplu orice referință biografică
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
lui „Radu”, un paradoxal acord misogin se naște între homosexualul „Abe” și matusalemicul și blazatul crai „Chick”; în subsidiar, acest acord misogin se repetă în cazul „Velei”, fosta soție a lui „Chick”13. Până aici, nimic senzațional. Astfel, istoria reține simpatiile legionare ale lui Eliade, invocate insistent de mediile intelectuale evreiești și abia în ultimii ani documentate credibil. Articolele prolegionare din 1937, apărute în ziarul Buna Vestire, greu accesibile (aflate la „fondul secret”), fuseseră aproape uitate în România, iar în Israel
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
cel mai elocvent, „De ce cred în biruința mișcării legionare” (apărut pe 17 decembrie 1937), fusese un răspuns verbal la o anchetă, „prelucrat” (edited) în redacție fără consultarea autorului; tot în apărarea sa, Eliade întreba retoric: de ce oare nu își exprimase simpatiile legionare și în alte ziare, unde putea scrie când voia14? Bellow nu a rupt legătura cu Eliade, ba chiar i-a adus un emoționant ultim omagiu la înmormântare: ca și Ioan Petru Culianu, el a citit cu acel trist prilej
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
Anglia, „noul laburism” al lui Blair merge pe o muchie de cuțit printre ambiguitățile unor poziții comunitariste (deși, am văzut, nu se bucură de sprijinul lui Etzioni). Simțind probabil că unii dintre adversarii săi americani ar putea folosi eventuala sa simpatie față de Tony Blair pentru a-l scoate din cursă, descalificându-l ca simplu propunător de Third Way, Etzioni a ținut să se departajeze, în conferința și broșura menționate: a cerut mai multe resurse pentru comunitățile locale, fiindcă inegalitatea economică persistă și
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
Tony Blair nu seamănă câtuși de puțin cu ceea ce propune Etzioni, iar în privința echilibrului dintre drepturi și responsabilități nu stă mai bine decât capitalismul laissez-faire. 6. Concluziitc "6. Concluzii" Citind cartea cu mare atenție și empatie - ba poate chiar cu simpatie, fiindcă mă interesează orice propunere de a îmbunătăți viața împreună -, am decis inițial să o expediez cu formula clasică: Brave New World 23! Totuși, consultându-mi numeroasele note de lectură pentru a scrie acest text, m-am hotărât să tratez
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
critică a culturii - între ele, o judicioasă analiză a disprețului europenilor pentru americani și interesanta idee că eliberarea de istorie și cultură ar putea fi un avantaj în condițiile declinului actual al Occidentului -, îl prezintă pe Allan Bloom cu mare simpatie și admirație, ca pentru a-l legitima (Bellow avea prestigiul Premiului Nobel pentru literatură, pe când Bloom era necunoscut marelui public, chiar și mediilor universitare nespecializate); în prefață, Bloom face elogiul profesorului (ideal), al educației liberale (se introduce astfel tema centrală
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
ești singur, tovarășe Stoian, de ce nu- ți găsești o femeie, un câine, de ce nu adopți un copil sărman, singurătatea se rezolvă cu chermeze aranjate ? Dar la prima vedere, chiar și cineva bine vaccinat la manipulare poate să încerce o stranie simpatie pentru luptătorul solitar care își simulează o familie. Finalul folosește toate tristele povești împletite în acest film drept combustibil pentru o rachetă proiectată spre viitor. Pavel Stoian albit, Mihai Duma grizonat se îndepărtează, cu puștiul lui Duma între ei, pe
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
limbajul comun și conștiința originii comune au condus în timp la unirea comunităților de familii realizând națiuni și popoare, la formarea cărora hotărâtoare sunt două sentimente care, de asemenea, sunt de natură instinctuală: - iubirea națională: definită ca acel sentiment de simpatie, asemănător iubirii familiale, pentru toți cei care vorbesc aceeași limbă și au aceeași origine. Acest sentiment este cunoscut și sub numele de naționalism, denumire bine conturată taxonomic, dar extrem de controversată în ultimele două secole, atribuindu-i-se de multe ori
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
este instinctul de iubire cu toate formele ei: conjugal ă, părintească, filială, frățească, de rudenie (familială) și națională. Organizarea acestor societăți este determinată de instinctul de dominație și subordonare, instinct care în fapt conține cele două aspecte: un sentiment de simpatie și afecțiune din partea conducătorilor pentru supuși și un sentiment de gratitudine și afecțiune din partea acestora din urmă pentru conducătorii lor. Ambele aspecte nu sunt altceva decât variante ale iubirii, prin urmare se poate spune că legea supremă care conduce la
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
a se înmulți. Prin urmare și omul, ca toate mamiferele superioare de altfel, are tendința naturală de a se comporta conform instinctelor înnăscute. William James (150) descrie 17 instincte ce stau la baza comportamentului uman și anume: imitație, rivalitate, agresivitate, simpatie, vânătoare, frică, acumulare, constructivitate, joacă, curiozitate, sociabilitate, timiditate, secretomanie, curățenie, religie, dragoste și instinctul matern. Descoperirea reflexelor condiționate prin stimuli asociați (Pavlov 127) i-au făcut pe materialiști să nege existența instinctelor, considerând că întreaga evoluție umană este rezultatul formării
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
înseamnă a lucra în așa fel încât norma voinței tale să poată funcționa ca lege universală", o invitație de fapt la orgoliu, conflict și despotism. August Comte în “Politica pozitivă” vorbește despre Iubirea Universală care ar fi un soi de simpatie ce-i apropie pe oameni, realizând umanitatea sau Marea Ființă și care rezidă în societate. Nici unul din acești filosofi nu cunosc instinctele sociale ale omului și prin urmare nu prescriu nici - un remediu împotriva conflictelor pe care devierea acestora le
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
ea o societate naturală, asemănătoare celor întâlnite la alte ființe viețuitoare, organizată în familii, uniuni de familii (triburi), uniuni de triburi (ginți), națiuni și popoare, toate la un loc formând umanitatea. La baza acestor societăți se află sentimentul instinctiv de simpatie cunoscut ca iubire omenească, filantropie sau umanitarism și care se manifestă în mod direct prin milă (compasiunea pentru cel slab și în suferință asociată cu tendința instinctivă de a-i sări în ajutor), a cărui intensitate însă scade pe măsură ce depășește
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
de un neam și vorbesc aceeași limbă, datorită legăturilor foarte strânse, îndeosebi biologice, ce există între membrii societății la acest nivel și 2. dominația și subordonarea, ca instinct social, indiferent sub ce formă este practicat și acceptat de conaționali. Ori, simpatia omenească (umanitarismul) este mult prea slabă pentru a suplini iubirea națională, iar dominația și subordonarea sub raport instinctual la nivelul umanității lipsește cu desăvârșire, pentru că nu există nici un impuls natural în a respecta de pildă un șef sau un stăpân
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
și Viața’’, iar la întrebarea cine ești tu? răspunsul vine prompt „Eu sunt începutul care și grăiesc cu vot’ ; 2.iubirea între oameni consacrată prin dragostea creștinească și împlinită prin caritate, act voluntar care trebuie să înlocuiască filantropia definită ca simpatie omenească, a cărei extensie după cum am văzut este limitată. Caritatea, care nu înseamnă altceva decât iubirea nemăsurată față de orice om, indiferent de naționalitate, pe care lisus Hristos o proclamă. „Veniți binecuvântații Părintelui meu de moșteniți împărăția ce este gătită vouă
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
ultimul an se menționează că este redactată de Al. Iacobescu, Ștefan Ionescu-Bălcești, Marcel N. Romanescu și Angelo Stătescu. În Cuvânt înainte redacția se angajează să publice literatură de valoare, traduceri din capodoperele lumii, studii folositoare tineretului școlar. Publicație eclectică, având simpatii pentru modernism, îndeosebi pentru simbolism, insistă și asupra necesității unei literaturi „ca reflex al mediului social al unui popor”. În sumar intră versuri de Octavian Goga ( În liniștea amurgului, după Peto´´fi), Nichifor Crainic (În cimitir, Durere ascunsă, Vărul Dionis
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290528_a_291857]
-
a lui Barbu este Poe, dar legitimarea ideii o aflăm în gândirea bergsoniana. Contemplarea muta, nu produce nimic. La limită, poetul se poate pierde în pură reverie; pe de altă parte, viziunea lui s-ar disipa în neant, daca aceeași "simpatie intelectuală" (=intuiția) nu ar genera, totodată, si un impuls, un sentiment ("Introduction à la métaphisique", 1903), ori o emoție creatoare 68, cum este denumit de Bergson acest aspect, în ultima sa lucrare importantă, "Leș deux sources de la morale et de la
[Corola-publishinghouse/Science/84958_a_85743]
-
din ultimii ani ai comunismului, a tremurat poate câteva săptămâni pentru poziția ei, fiind apoi repede plasată pe un post analog într-un institut vecin. Fusese studenta unui profesor stimat și respectabil, al cărui fiu avea încă pentru ea oarecare simpatie... Eliberată de neliniști, doi, trei ani, ea se va limita la a îngroșa nota naționalistă a noilor sale scrieri, "uitând" comunismul. România nu a cunoscut epurări după 1989, marea frică fiind deci de altă natură. Vremea când agenții serviciilor secrete
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
nu dau destul, străinii nu foarte iubiți, romii neintegrați, evreii. În fruntea partidului extremist România Mare se află Vadim Tudor. Altădată în slujba lui Ceaușescu, el amenințase că va câștiga președinția republicii în decembrie 2000. În 2006, cel care câștigă simpatia este un foarte bogat director de club sportiv, om de afaceri, mecena, George (Gigi) Becali. Observatorii europeni cunosc perfect acest fenomen, dar nu par să-și dea seama că aceste inflamări ale electoratului român, bulgar, polonez sau ale celor care
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]