7,772 matches
-
mai exact În jurul lui 1796-1797, când aristocrații Încep să se Întoarcă din exil. Așadar, alături de Frumoșii, Rafinații, Minunații, ei Își mai adaugă un sinonim În lunga serie de supranume. Tot atâtea feluri pentru a-i numi pe tinerii francezi, eleganți, superficiali, insolenți, pe care Îi unește un ideal contestatar: fără a se afilia vreunui partid politic anume (devenind fie bonapartiști, fie regaliști, fie democrați cu moderație), ei neagă egalitarismul visat de Revoluție și, deopotrivă, rigorile Convenției. Dandy-i vechi și noitc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
În misterul ființei”. Poate că Chateaubriand exagerează, poate că nu vede, așa cum o va face Barbey d’Aurevilly, originalitatea de substanță a stilului dandy. Oricum, el nu e singurul care percepe fenomenul doar prin ceea ce dandysmul are mai ostentativ și superficial. Ironii și sarcasme vin și din partea lui Balzac, dar și a unor englezi care se simt la Paris ca acasă. Căpitanul Gronow este unul dintre aceștia. El are o singură circumstanță atenuantă: Își scrie memoriile spre bătrânețe, În plină epocă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
model”. Deși În al treilea deceniu al veacului perspectiva se va schimba, Balzac, În cunoscutul său Tratat..., scrie Încă la 1830 despre o „erezie a vieții elegante”, iar lui Musset i se pare că vede În dandy, la 1831, un superficial, un amator de cai și câini, un egocentric fără de suflet. Ce se petrecuse În fond? Apele dandysmului francez nu erau Încă despărțite și limpezi, cum, de altfel, nu se va Întâmpla niciodată În chip radical. Iar cei care le tulbură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
conține toate tendințele sociale, or, acestea trebuie studiate În Întregime. Brummell a fost expresia uneia dintre aceste tendințe. Altfel, acțiunea sa nu s-ar putea explica. A o descrie, a o aprofunda, a demonstra că această influență nu a fost superficială ar putea fi subiectul unei cărți pe care Beyle (Stendhal) a uitat să o scrie și care l-ar fi ispitit pe Montesquieu. Din nefericire, nu sunt nici Montesquieu, nici Beyle, nici vultur și nici lynx; m-am străduit totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
1 Un exemplu cât se poate de prost pentru aspiranții la o ascensiune tipic burgheză. Viitorul Franței e În pericol, nu Încetează să se lamenteze dezolat Edmond de Goncourt, care Îi vede ca pe niște „parizieni ai decadenței”, frivoli și superficiali. Vechii Lei fie s-au stins, fie sunt bătrâni și mult prea obosiți să Își mai etaleze seducătorul stil. Spre a-și astâmpăra melancolia, ei rememorează plini de nostalgie apusele vremi, vorbind la nesfârșit prin cafenele, cluburi, saloane, mânuind conversația
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
la limita patologicului, oroarea de vulgaritate și banalitate, de trivial și mediocru), precum și câteva „accidente biografice”, toate Îl Îndreptățesc pe Adrian Marino să-l situeze pe Macedonski Într-o linie care Îi include pe Baudelaire și Oscar Wilde. O privire superficială, concentrată exclusiv asupra stridențelor din aceste „accidente”, l-ar putea descrie pe Macedonski drept un individ cu o personalitate tipică „pentru «pozeuri», cabotini și ratați”1. Și, am adăuga noi - În același registru depreciativ (deoarece el funcționa Încă În cultura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
lui Moréas, și acesta un levantin sclipitor și exotic, prevăzut, pe deasupra, și cu un monoclu insolent, dandismul de tip clasic, apusean este interpretat de Macedonski În sens balcanic, țipător, căci el iubește culorile vii, stridente, printr-un simulacru de lux, superficial și improvizat, Dumnezeu știe cum”3. Deși Îmbrăcat uneori pe credit, Macedonski nu renunță la acest mod de a fi altfel, de o eleganță cam ostentativă și contrazicând oarecum ținuta de „manechin fragil” a corpului. Jiletcile, redingota strânsă pe talie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
un despot capricios peste toate corupțiile spiritului și peste toate rafinamentele Imaginației. Este un domeniu atrăgător, dar limitat și care, tot mai mult, pare a fi deschis tuturor. Eleganța și păcatul nu sunt lucruri profunde. Satanismul este un lucru destul de superficial, iar dandysmul, de asemenea. Adevăratele Împărății trebuie Întemeiate pe o naștere mai nobilă sau pe o cucerire mai imaterială. Presupunând că nimeni nu l-ar detrona, domnul Robert de Montesquiou, dacă ar fi doar atâta, nu ar fi decât un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
era un rege al bunăvoinței amabile. Or, bunăvoința este un sentiment cu totul necunoscut dandy-lor. E drept, el avea - ca și ei - o artă a toaletei, nu atât de strălucitoare, dar profundă și, fără doar și poate că, datorită ei, superficialii l-au privit ca pe un urmaș al lui Brummell; doar că dandysmul nu e arta brutală de a pune o cravată”1. Însă, În ciuda părerii lui Barbey, toată lumea bună a Londrei și Parisului Îl consideră un fel de far
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
să o spunem deschis: fără idei preconcepute), Întregul sistem al dandysmului Își dezvăluie treptat zone de o surprinzătoare densitate. Ele contrazic prejudecata după care dandy-i ar fi niște stupide „animale de stofă” ce se privesc cochet În oglindă, filfizoni superficiali și ridicoli. Începând cu textele lui Barbey și Baudelaire, dandysmul se lasă interpretat și ca proiect spiritual (fie că aderăm sau nu la principiile lui). Apoi, Într-un al doilea rând, dacă acceptăm că dandysmul e una dintre formele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Face parte dintre marile minunății ale lumii, ca și lumina soarelui, ca și primăvara, ca și imaginea din ape Întunecate a acelei scoici de argint căreia Îi spunem lună. ș...ț Oamenii spun uneori că Frumusețea nu-i decât ceva superficial. Poate că așa o fi. Dar cel puțin nu este chiar atât de superficială ca Gândirea. Pentru mine Frumusețea este minunea minunilor. Numai oamenii mărginiți nu judecă după aparențe. Adevăratul mister al lumii stă În cele văzute, nu În cele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
ca și imaginea din ape Întunecate a acelei scoici de argint căreia Îi spunem lună. ș...ț Oamenii spun uneori că Frumusețea nu-i decât ceva superficial. Poate că așa o fi. Dar cel puțin nu este chiar atât de superficială ca Gândirea. Pentru mine Frumusețea este minunea minunilor. Numai oamenii mărginiți nu judecă după aparențe. Adevăratul mister al lumii stă În cele văzute, nu În cele nevăzute... Da, domnule Gray, zeii au fost darnici cu dumneata. Dar zeii Își iau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
conține toate tendințele sociale, or, acestea trebuie studiate În Întregime. Brummell a fost expresia uneia dintre aceste tendințe. Altfel, acțiunea sa nu s-ar putea explica. A o descrie, a o aprofunda, a demonstra că această influență nu a fost superficială ar putea fi subiectul unei cărți pe care Beyle (Stendhal) a uitat să o scrie și care l-ar fi ispitit pe Montesquieu. Din nefericire, nu sunt nici Montesquieu, nici Beyle, nici vultur și nici lynx; m-am străduit totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Brummell provenea din Înzestrări mai puțin exaltate. Părea să adeverească vorbele lui Machiavelli: ,,Lumea aparține spiritelor reci”. De la Eton a plecat la Oxford, unde a cunoscut genul de succes care Îi era predestinat. A fascinat prin ce avea spiritul mai superficial; nu sârguința minții Îl făcea superior celorlalți, ci felul de a se purta În lume. Plecând de la Oxford trei luni după moartea tatălui său, Brummell s-a Înrolat cornet În Regimentul al X-lea de husari, comandat de prințul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
cam fadă, iar fără Grație, Impertinența n-ar fi o brună prea picantă? Pentru ca fiecare să rămână ce este, e mai bine să fie amestecate. Iată ce i-a reușit lui Brummell mai bine ca oricui. Bărbatul acesta, judecat prea superficial, a fost o forță atât de inteligentă, Încât a dominat mai mult prin expresie decât prin cuvinte. Acțiunea sa asupra celorlalți era mai directă decât cea exercitată doar prin limbaj. O producea prin intonație, privire, gest, intenție transparentă, chiar tăcere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
despot capricios peste toate corupțiile spiritului și peste toate rafinamentele Imaginației 4. Este un domeniu atrăgător, dar limitat și care, tot mai mult, pare a fi deschis tuturor. Eleganța și păcatul nu sunt lucruri profunde. Satanismul este un lucru destul de superficial, iar dandysmul, de asemenea. Adevăratele Împărății trebuie Întemeiate pe o naștere mai nobilă sau pe o cucerire mai imaterială. Presupunând că nimeni nu l-ar detrona, domnul Robert de Montesquiou, dacă ar fi doar atâta, nu ar fi decât un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
poate fi, la nevoie, aplicată lui Aubrey de Vere, numai că ea nu epuizează personajul. Punctul cu adevărat vulnerabil al exegezei lui Liviu Petrescu trebuie căutat În altă parte, În ignorarea relației dintre dandysm și satanism. Pornind de la un pasaj superficial și agresiv din Mon cœur mis à nu, Liviu Petrescu insistă doar asupra antagonismului natură-artă În existența acestui tip bizar de umanitate. Pentru că, după Baudelaire și după Barbey, pe drept sau pe nedrept și În ciuda „hâtrului” de Littré, dandysmul ține
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
parte din fața lui și întinzându-se după sticla de vin. Până la urmă, Sam, s-ar putea să nu trebuiască să termini singură sticla. Umplu din nou paharul lui și pe cel al lui Violet. Am tras cu toții o dușcă zdravănă. Superficiali și limitați cum ne aflam, în mod evident, acesta părea singurul răspuns potrivit la auzul celei mai recente vești din partea lui Violet. *** Hugo insistă să-mi aleagă el hainele pe care urma să le port în seara aceea. Ne-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
la telefon duminica trecută. Un telefon care, se gândea acum Kishon, ar fi putut fi ultimul pe care l-a dat profesorul. El și Guttman vorbeau des. A spune că unul era sursa și celălalt ziaristul ar fi o descriere superficială a relației dintre ei. Rolurile lor nu erau chiar atât de clare. Erau conspiratori în colaborare, spirite înfrățite ale frontului naționalist, cea mai mare grijă a lor fiind cum să servească cel mai bine cauza. Dacă lui Kishon îi ieșea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
dragostea există și ea, dincolo de mecanica deplorabilă a unor reacții chimice? Așa cum este el - nevolnic, meschin, Încărcat de atavisme, refractar la posibila-i măsură divină, indiferent că i-a fost dăruită ori și-a câștigat-o experimentând la nesfârșit trăiri superficiale sau abisale -, nefericitul acesta de om merită o soartă mai bună decât să fie redus la condiția de șobolan așezat Într-o cușcă și urmărit cu microscopul de un nu știu cine care are asupră-i drept de viață și de moarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
și crenguțe ale spiritului uman, ca să comit eu o palidă metaforă arboricolă. Neavând foarte mult timp la dispoziție și neintuind nici un criteriu după care textele erau așezate Într-un loc sau altul, a trebuit să mă mulțumesc cu o foiletare superficială a ceea ce Întâmplarea Îmi punea În mâna mai mult sau mai puțin inspirată care extrăgea din rafturi ciudatele dosare. Două detalii mi-au atras atenția. Ai observat, probabil, că am vorbit tot timpul despre texte, nu despre cărți, volume, ediții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
O să-ți spun eu cum a murit: Împușcat. Cu patru gloanțe trase În regiunea inimii, dintre care unul și-a atins perfect ținta, iar altul s-a izbit de o coastă și a rămas Înfipt În piele, provocând o rană superficială. Pe acesta din urmă l-am extras fără dificultate: iată-l. Cu un gest puțin teatral, Eva a așezat pe masă În fața mea corpul delict. - Îți spune ceva? Am luat cartușul Între degete, l-am cercetat puțin și l-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
punea nimeni, aveau drept urmare o tăcere penibilă, și nu declanșarea spectaculoasă a unei causerie vioaie. Și zău că franceza ei era minunată! Ce rost mai avea să strâmbi din nas fiindcă avea o fire posacă, idei banale și o cultură superficială când graiul ei presărat cu perle era ca un susur, ca o sclipire și la fel de nevinovat de semnificații ca păcătoasele aliterații ale pioaselor versuri scrise de Racine? Din cărțile aflate În biblioteca tatei, și nu din bagajul ei limitat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
nu poți afla dacă a fost vreo fraudă, trișare pe undeva. Totul curge implacabil, liniștit, odihnitor. Socotitorul nu a trișat. Îmi plac astfel de inutile contemplări de sine. Poate fi, într-un fel, și o temă literară. Pe măsura mea: superficial, fără complicații metafizice, fără angoase, doar cu un surâs înțelegător. S-ar putea ca astfel de notații să se adune într-o carte. Poate cartea pe care am tot râvnit s-o scriu și căreia tot i-am dat târcoale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
atârnându-mi seară de seară costumul în baia plină de aburi, puteam merge arătând rezonabil de aranjat, fără a fi trebuit să fiu pus în fața problemei de a-mi lua lucrurile de acasă. Odată ajuns la tribunal, îmi păstram calmul superficial cu un efort suprem: dacă aș fi trădat fie și numai o fracțiune a sentimentelor tumultuoase adăpostite în mine în perioada aceea, n-aș mai fi rezistat o clipă - slavă Domnului că o parte importantă a felului în care prezint
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]