1,621 matches
-
tîrÎnd după ea un brad și un copil neatent. Traversează bulevardul, fularul i s-a desfăcut și Îi atîrnă de un umăr și În cele din urmă Îi cade În zăpadă. Ana privește În urmă fularul care Începe să se Îmbibe cu apă murdară, apoi ridică privirea spre șirurile de ferestre ale blocurilor care străjuiesc trotuarul. Ghicește chipuri după perdele, cineva scoate capul și arată o expresie Îngrijorată, Îi face semn să se grăbească. Ajunge acasă cu lacrimi În ochi. Se
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
Se Încurcase În firele de telefon și se zbătuse o vreme Între ele până să scape. Umpluse locul de pene lungi, nepământești, și de petice din cămeșoiul cel alb. Spaima lui cea mare culcase la pământ câțiva stâlpi de lemn Îmbibat cu un fel de păcură Împuțită. Copiii Își lipeau urechile de acei stâlpi care zumzăiau și ascultau ce-și spuneau unul altuia marii conducători ai lumii ori nevestele lor cele sclifosite, care se lăudau una alteia cu bijuteriile și minunatele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
Îți voi spune cu sinceritate că atunci a fost cea mai neagră perioadă din viața mea. Fiecare clipă petrecută acolo m-a rănit ori m-a sfâșiat de-a dreptul, Îmi Închipuiam că sufletul meu era un soi de burete Îmbibat de cocleli de fiere și sânge negru Închegat și aducător de moarte. Mult timp am Încercat să mă conving că era numai vina mea că devenisem un Însingurat printre odraslele de orășeni cu care nu știam ce aș fi putut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
7-8. • Ibidem. Vezi și „Dreptatea“, 16.X.1944. • Gheorghe Zane aprecia manifestul-program din 16 octombrie 1944, conceput de Nicolae Penescu, drept o sulimeneală a ideilor din programul partidului din 1935, care nu aducea nimic nou în spiritul timpului, el fiind îmbibat de conservatorismul saloanelor din București (Gheorghe Zane, Memorii, 1939-1947, București, f.a., p. 102). • Partidul Național-Țărănesc, op. cit., p. 5. • Vezi Ioan Scurtu, Din viața politică a României, 1926-1947, București, 1983, p. 501. • Apud Mihai Fătu, Sfârșit fără glorie. Partidul Național-Țărănesc (Maniu
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
ramificații, cuprind un spațiu foarte mare; căci nu trebuie să-i atribuim Întinderea, care este În porii sau intervalele pe care nu particulele lui le ocupă atunci când este rarefiat, ci alte corpuri umplu acest interval; ca atunci când, văzând un burete Îmbibat cu apă sau cu un alt lichid, nu Înțelegem că fiecare particulă a buretelui ar avea din această pricină mai multă Întindere, ci doar că are pori sau intervale Între particulele sale, care sunt mai mari decât atunci când este uscat
[Corola-publishinghouse/Science/2004_a_3329]
-
și a holului. După ce trăgea cu mătura gunoaiele, peste praful rămas arunca cu găleata păcura, pe care o întindea cu un feleștioc pe toată suprafața podelelor. Făcea, astfel, un lucru cum nu se putea mai rău. Când copiii alergau, praful îmbibat cu miros de păcură și amestecat cu fumul ce ieșea abundent din sobele crăpate, făceau aerul irespirabil. Curtea școlii nu se deosebea cu nimic de maidanul de pe malul Cacainei, un pârâiaș murdar și rău mirositor care traversa orașul pe latura
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
opinia sa: „Acum este un haos”. Întregul discurs e compus antitetic: „comuniștii” au făcut și greșeli, dar au introdus ordinea și disciplina, pe când „aceștia de acum” au adus numai rele: beții, dezordine, lipsă de respect pentru valorile prețuite - fraze stereotipe, îmbibate de discursul lozincard cu care a fost impregnată în tinerețe, ilustrate cu exemple din contextul din care decupează numai ceea ce se articulează acestui discurs. În aceste două cazuri întâlnim aceeași atitudine dominantă, deși subiecții aparțin unor categorii sociale deosebite: evitarea
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
al creativității umane, omul devenind el însuși "lampa" poetică ce străluminează misterele creației și ale creativității. John Richmond a oferit o evaluare similară a importanței lui Chatterton în istoria literaturii: Nici un poet - nici măcar Coleridge - nu a fost vreodată atît de îmbibat cu spirit romantic; [...] trebuie să îl recunoaștem pe Chatterton ca fiind fondatorul școlii romantice moderne de poezie. [...] în operele unora precum D. G. Rossetti, recunoaștem supraviețuirea acelui spirit romantic care și-a cunoscut ascensiunea prin Chatterton. (Richmond 1888: 24-25) M.
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
metode; una dintre ele este aceea a implicării - acum pot să zic „scufundare”, pentru că asta se Întâmplă În etnologie, etnograful merge și se scufundă, se imersează, dar nu În sensul că se duce În abisal, ci În sensul că se Îmbibă de ceea ce se Întâmplă. Îmbibarea nu se poate face fără să te bagi În, iar băgarea asta „În” se produce În momentul când refuzi explicațiile ulterioare. Aceasta este metoda etnografică: „Toate explicațiile care s-au dat de sociolog, de politolog
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
domnind în mod absolut pe pământ - un punct doctrinal împărtășit de toți -, este indiferent dacă optezi pentru negarea trupului ori pentru afirmarea lui. Indiferentismul triumfă adesea în această materie: ceea ce este esențial se referă nu atât la carnea supusă greșelii, îmbibată cu rău, cât la suflet, absolut independent, pur, și singurul avut în vedere în efortul de mântuire. Trupul e zero, așadar să uităm de el sau să ne folosim de el până la sațietate, este, de fapt, una și aceeași concluzie
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
de etică, numai rețetele ineficace merită disprețul. 38. O cultură a trupului. Trupul în care credem că trăim în nevinovăție este creștin: carnea este fabricată de discursurile isterice ale lui Pavel din Tarsus, formatată de Biserica catolică, apostolică și romană, îmbibată cu agheasmă, chinuită de mari spaime și de angoase distilate printr-un catehism sprijinit pe greșeală, pe culpabilitate, pe păcatul originar. Inconștient, noi suportăm rigorile Legii iudeo-creștine. în raportul nostru cu celălalt sex, cu dorința și cu plăcerea noastră, acționăm
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
femei presupuse a încarna niște idei-forță? Una, Virtutea, are o alură semeață: ținută nobilă, o reală grație, ten de o mare puritate, privire plină de pudoare, atitudine rezervată și veșminte albe, bineînțeles... Cealaltă, Fericirea, nu reușește să-și ascundă natura: îmbibată de plăceri trupești, senzuală, voluptoasă și marcată de moliciune, machiată ca să pară mai albă, mai trandafirie, ea își forțează atitudinea ca să dea impresia unei rezistențe pe punctul de a ceda; ochii ei au luciri provocatoare, îmbrăcămintea sa descoperă mai multe
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
trăi la curțile regale ale vremii, atmosfera acestora reflectându-se adeseori în operele lor. Perioada cea mai frumoasă a vieții scriitorului italian este cea petrecută, de la vârsta de paisprezece ani până la douăzeci și opt, în regatul Napolelui, un fel de locus amoenus, îmbibat de o eleganță aristocratică, veselie, exuberanță, dar și un vădit interes pentru cultură. Orașul acesta a fost primul imbold, dar și prima sursă de inspirație pentru scriitorul italian. Aici a putut cunoaște operele anticilor latini, studiind în grandioasa bibliotecă a
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
tehnic căutat. Unele aplicații ale efectelor fizice În continuare sunt prezentate exemple de realizări folosind efectele fizice. Soluțiile nu conțin referiri de detaliu, fiind evidențiate efectele fizice utilizate. Efectul capilar a fost folosit din vechime. Un corp poros care se îmbibă cu apă se umflă, își mărește dimensiunile și apar forțe de desfacere foarte mari. Egiptenii, în antichitate, băteau pene de lemn de viță de vie în crăpăturile pietrelor, apoi udau penele. Penele se umflau și crăpau piatra. Efectul legii lui
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
țesuturi conțin multă apă. Omul s-a adaptat la condițiile mediului înconjurător populația nomadă a deșerturilor consumă o cantitate mai mică de apa decât populația sedentară. Se cunosc și plante care au o rezistență mare la deshidratare cacteele conțin țesuturi îmbibate cu apă, așa-zis „suculente”. Toate animalele de pe glob, ca și omul, posedă modalități de procurare a apei. În timpul activităților zilnice, în organismul uman sunt „arse” zaharuri și grăsimi. Prin arderea lor se formează CO2 și H2O; CO2, toxic, este
De la Macro la Microunivers by Irina Frunză () [Corola-publishinghouse/Science/779_a_1755]
-
care pot pătrunde lichidele sau gazele. Țițeiul și-a continuat drumul până când a întâlnit un strat impermeabil sau solid, acumulânduse în straturile de roci permeabile din imediata apropiere, numită de geologi ,,capcană”. 3. Gazele naturale se găsesc împreună cu petrolul sau îmbibate în nisip și pietriș în straturile subsolului formează la adâncimi mai mari decât țițeiul. Cărbunii, petrolul și gazele naturale nu se găsesc la aceeași adâncime față de suprafața terestră, lucru datorat schimbărilor suferite de către scoarță de-a lungul milioanelor de ani
De la Macro la Microunivers by Irina Frunză () [Corola-publishinghouse/Science/779_a_1755]
-
în zona centrală a unor forme considerate până atunci marginale. În opinia lui Jacques Barzun, „înnobilarea” operei de divertisment este consecința silogismului potrivit căruia literatura se ocupă de realitate, iar marca realității este oroarea și sordidul, și, drept urmare, o povestire îmbibată de aceste miasme este - sau echivalează cu - literatură (Barzun, 1977, p. 160). Am ales acest citat pentru că el își găsește un ecou perfect în demersul ambițios soldat cu scrierea romanului The Long Goodbye. Realitatea sordidă din Idle Valley, țesătura încurcată
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
la Marele Dragon (drakon) care Își Înghite coada și Înconjoară universul 100. Acest Dragon poate fi văzut la vreme de noapte, cînd soarele Își strînge razele (aktines) În el Însuși; prezența lui se face simțită În lume, pe care o Îmbibă asemenea unui abur ușor (kapnos)101. 7. Principiul antropic O interpretare discutabilă, care se bucură totuși de influență Încă, susține că gnosticismul are o concepție pesimistă asupra existenței. Gnosticismul prezintă, Într-adevăr, o atitudine ambiguă și revoluționară În raport cu principiul inteligenței
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
a aduna transpirația cu care să acopere trupul oaspetelui, exemplu admirabil, după mine, a unei primiri care face să cadă barierele străinului pentru integrarea lui în sfera proprie. Corpul celuilalt nu mai este un element exterior, atingerea cu mâinile îl îmbibă cu mirosul gazdei pentru a-l asimila. Frumos exemplu de proxemică în care darul mirosului corporal este semn de împărtășire și de identificare cu persoana, cu grupul. Ospitalitatea ca semn de ne- agresivitate și de acceptare înlătură distanța, abolește semnul
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
fața statuilor antice tăiate în marmură, pare de o fixitate definitivă. Impersonalismul său e al unui cugetător care își ia (programatic) distanțe de lucruri pentru a le estima în lumina proporțiilor drepte. Admirator al unui Blaga frământat (ardent, vitalist și îmbibat de mituri autohtone), autorul Ipostazelor, și el comentator al condiției umane, ascende spre cunoaștere pe propriile-i nebănuite trepte. Poezia însăși "logodește treapta / dintâi cu cea din urmă "echivalență-ntre hazard și lume..." Sistemul său metaforic, adecvat ceremonialului ideatic, excelează
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
un orășel din Sud. Așa că Robert Mubatu a fost vündün. Alt argument al radicalilor în sprijinul dărâmării palatului...) Terentini a fost, poate, cel mai important arhitect al Renașterii Nordice. (Operele sale se remarcă printr-un baroc avant la letre perfect îmbibat în cel mai pur stil neovandan.) Italianul (care, de fapt, a fost după unii polonez, după alții evreu sefard) ar fi ridicat Palatul Rakavanda Nouă pe ruinele fostului Palat Rakavanda XIV, cel dărâmat de revoluția care a dus la căderea
[Corola-publishinghouse/Science/1517_a_2815]
-
apreciere. Cum se Întâmplă acest lucru? O cercetătoare canadiană, Catherine Garnier (2000), oferă o interpretare plastică a modului În care gândirea socială se instalează și se localizează În individ: spațiul social În care evoluează individul este Învestit de către cultură și Îmbibat de gândirea socială; gândirea e „secretată” de creier În maniera În care ordinatorul tratează informația ce i se furnizează. Selectarea stimulilor, a obiectivelor, a evenimentelor cu care individul vine În contact Îl ancorează din punct de vedere social, iar gândirea
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
arhaic demonstrează că actele umane, obiectele lumii exterioare "nu au valoare intrinsecă autonomă"66. Ele dobândesc valoare și devin reale numai prin participarea la o realitate care le transcende: "Printre atâtea pietre, o piatră devine sacră - și în consecință se îmbibă de Ființă - fie pentru că ea constituie o hierofanie sau conține mana, fie pentru că forma ei acuză un anumit simbolism sau comemorează un act mitic etc. Obiectul apare ca un receptacol al unei forțe exterioare care îl diferențiază de mediul său
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
de îngrijire a sănătății etc., iar apoi se poate decide ce forme să capete acestea în practicile istorice și cotidiene în țări diferite, pentru a maximiza și potența resursele de creștere a bunăstării individuale și publice. Discursurile educaționale rămân însă îmbibate cu cele despre putere, despre mondializare etc. Dacă venim cu ipoteza că este posibil și de dorit dezvoltarea unor "adevăruri" universal-aplicabile copilului, părinților "buni", bunelor practici de predare etc., guvernanții vor avea grijă să vină cu "strategii de supraveghere" ca
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
fiind recunoscut în trecut pentru vinuri d ulci, însă cu multă muncă, imaginație, calitate, au venit și rezultatele, încununate cu Medalia de aur de la Berlin, la concursul din anul 2010. PREDOSLOVENIE Oare de ce, iubiți cititori ai acestei mărturii de peste vremuri, îmbibată cu mireasmă de floră spontană, peste 50 de scriitori români și au muiat penița în „Grasa de Cotn ari” pentru a i zugrăvi nașterea și botezul, tinerețea și n unta c u celebritatea, limpezimea și frăgezimea feciorelnică din cupa de
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]