1,629 matches
-
mă primește, să asist la ore. Erau tot colegi de-ai mei, de-acolo din comună. Și, la un moment dat - țin minte că eram pe câmp, la cules porumb... și... vreau să spun că dormeam, să nu ne mănânce țânțarii dormeam precum iepurii, și i-am spus lui taică-meu că eu nu vreau, că eu plec la școală. Nu mai merg, deloc nu mai muncesc. Știu că taică-meu m-a înjurat, mi-o zis că dacă nu-nvăț
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
fost importante și au constituit o amenințare potențială. Un exemplu grăitor din intervalul 1947-1960 este folosirea masivă, la nivel mondial, a pesticidelor, dintre care cea mai sumbră reputație o are DDT-ul. Acesta era pulverizat pentru a extermina populațiile de țânțari și a diminua astfel bolile ai căror purtători sunt acești paraziți. Modelul experimental s-a mărginit În mare măsură la determinarea concentrațiilor și a condițiilor de aplicare necesare eradicării populațiilor de țânțari. Din punct de vedere al perspectivei Înguste adoptate
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
Acesta era pulverizat pentru a extermina populațiile de țânțari și a diminua astfel bolile ai căror purtători sunt acești paraziți. Modelul experimental s-a mărginit În mare măsură la determinarea concentrațiilor și a condițiilor de aplicare necesare eradicării populațiilor de țânțari. Din punct de vedere al perspectivei Înguste adoptate, modelul a fost un succes. DDT-ul a ucis Într-adevăr paraziții și a redus drastic incidența malariei și a altor boli. Însă, după cum am descoperit Încet și treptat, el a avut
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
cea mai mare parte a pesticidelor. Încă o dată, există asemănări uimitoare cu epidemiile umane, În cazul cărora se dezvoltă tulpini rezistente de virusuri și bacterii și vectori de boli rezistenți. Vezi lucrarea lui John Wargo despre malarie și purtătorul acesteia, țânțarul anofel, În Our Children’s Toxic Legacy: How Science and Law Fail to Protect Us from Pesticides, Yale University Press, New Haven, 1996, pp. 15-42. „Folosirea intensivă a erbicidelor nu a fost fără consecințe. Din patruzeci și cinci de boli
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
doar de câțiva contemporani ai lor, din partea locului: Vasile Savel, Ion Dragoslav etc., ignorați în prezent, neconsemnați nici în cele mai cvasicomplete istorii ale literaturii. Acesta ar fi păcatul fiecărui cercetător și erudit istoric provincial: încercarea de-a prezenta fiecare țânțar ca pe-un ... armăsar. Or, timpul a așezat și ordonat fiecare creator pe o anumită treaptă valorică. Rar, extrem de rar se mai pot face schimbări, modificări esențiale în ierarhia valorilor. Se admit, în schimb, corectări și completări. Credem însă că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
post de lanternă. Toți s-au minunat cît de tare lumina, mai ales că era unul din ălea antice, pe care doar Cornel mai putea să-l folosească. Acum nu-i mai era rușine să-l arate. Pe acolo bîzîiau țînțarii sau alte insecte. Oricum, chestii care țineau neapărat să te înțepe, ca să-ți dai palme pe piele și să te freci. Sperau că nu erau insecte din alea care transmit boli. Asta era o chestie pe care n-o prevăzuseră
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
Atelierul Școlii. Casa era destul de izolată, având în vecinătate un teren de fotbal, un loc nisipos și un pârâu care trecea prin spatele ei. În podul casei se auzeau noaptea zgomote ciudate de șoareci sau de nevăstuici, iar broaștele și țânțarii de la pârâu făceau ca vara să nu fie tocmai plăcută în acest loc în care am trăit câțiva ani. Perechea de pichiri pe care mi le dăruise un sătean, aduse de la Iazu Morii, erau una albă cu picățele negre și
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
canalizare era greu, uneori insuportabil și oricât ai fi făcut curățenie, mereu aveai senzația că locuiești într-o casă neigienizată de mulți ani. Sufeream de viroze, de gripe și de micoze în fiecare sezon rece. Vara, zeci de generații de țânțari invadau blocul și se așezau pe ușile de la intrare. Când deschideai ușa, năvăleau în casă. Serviciile medicale și stomatologice erau însă gratuite, medicamentele erau ieftine și de multe ori gratuite. La scurt timp după mutarea în apartament, am primit și
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
adu - ți aminte Cu ce plăcere pluteam pe tine; Ce fericire! cugete sfinte Undele tale ațâță 'n mine, Grijă, necazuri le uităm toate Cu undița 'n mână, lângă păscari; Ș' adormind vesel pe cât se poate "Mă trezeam bute orb de țânțari ". Dragele mele nevinovate, Copile tinere de grații pline, De la voi iată, că plec departe De-acum în pace sînteți cu mine. Galant al vostru, gelos, fierbinte, Deși - alt nimica n-am câștigat, Dar totdeauna îmi vor fi 'n minte Acele
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
strânge masa. Toți trei o să dormim în camera asta la noapte. Pune așternutul lui Naoji la mijloc. Îmi venea să plâng. Naoji s-a întors târziu și a făcut zgomot mare prin casă. Am dat la o parte plasa pentru țânțari și ne-am strecurat toți trei înăuntru. — De ce nu ne povestești ceva despre Pacificul de Sud? am întrebat. — N-am ce să povestesc. Absolut nimic. Am uitat. Când am ajuns înapoi în Japonia și m-am urcat în tren, câmpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
care cânta de răsuna tot drumul la dansurile nocturne din pavilion. Două orchestre, de fapt, una de fiecare sex. Am dus-o pe doamna Renling să danseze și să bea apă de izvor de câteva ori; însă erau prea mulți țânțari pentru gustul ei. După aceea m-am dus singur; nu pricepea de ce mă interesează să mă duc. Și nici nu înțelegea de ce îmi plăcea să mă duc dimineața în oraș sau să stau pe iarba încă verde a pieței rămase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
acum o mie de ani. Am intrat înăuntru, cu unicul gând de a fura un cuțit de pe tejghea. Dar nu erau nici un fel de cuțite acolo, ci doar lingurițe, cu gâturi acoperite de zahăr. O bucată de plasă albă de țânțari spânzura ruptă, ca un fel de dantelărie minusculă, delicată, creată fără nici un scop anume. Ieșind din cafenea, am văzut mașina ei parcată în fața unui soi de magazin de obiecte de fier din New Orleans, din care lipseau piese. Fără să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
dus, trei zile întors. ( privește harta ) Ați spus acasă că plecăm într-o excursie de șase zile ? Eu am luat busola, conserve, biscuiți, cereale. Alina: - Și eu am luat conserve, biscuiți, ciocolată și pansamente cu dezinfectant și o cremă de țânțari. Gigel: - Am luat și eu de-ale gurii și o prelată ușoară din care să facem peste noapte un cort dacă plouă sau dacă ne oprim să ne odihnim. Am luat și telefonul mobil cu celulă solară pentru încărcat pentru
Teatrul ca o lecţie de viaţă by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91610_a_92357]
-
să fie și sunt adeseori plăcute, mai ales pentru ureche, dar în cea mai mare parte, numai când un poet chinez sau japonez se pricepe bine să recunoască o prună bună, sau un crab bun sau o mușcătură bună de țânțar pe un braț bun, numai atunci, indiferent cât de lungi, de neobișnuite sau de fascinante ar fi intestinele sale semantice ori intelectuale, sau oricât de ispititor ar suna acestea când vibrează, numai atunci cei din Estul Misterios vorbesc despre el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
fără legi, caut printre amănuntele notate în fugă ceva cunoscut, cu sentimentul ciudat că e vorba de o altă Villahermosa, de aiurea... orașul paludic, asediat de mlaștini, cu un singur hotel și un singur restaurant, cu nopți vâscoase, bântuite de țânțari, cu duminici interminabile și inutile, cu case având drugi de fier la ferestre dincolo de care se vedeau femei bătrâne în balansoare din epoca victoriană, în mijlocul bibelourilor și fotografiilor de familie, mirosul de fructe putrezite urcând din apa fluviului, păsările cu
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
se petreceau prin 1840, parcă)... ruinele unui oraș părăsit în desișul junglei ca epava unei corăbii misterioase în fundul mării... de unde venise? de ic naufragiase?... desenatorul plin de noroi, cu mânuși în mâini și cu capul îmbrobodit ca să se apere de țânțari, făcând schițe, chinuindu-se să reproducă fizionomia unui idol ironic... Nu-mi amintesc exact dacă era vorba chiar de ruinele de la Palenque, dar, oricum, peste tot în acest ținut exploratorii s-au văzut siliți să-și facă drum cu securea
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
prelegere. Haide să plecăm și noi la Londra. Am așteptat destul. — Am așteptat atâta încât mai putem aștepta puțin. Știi bine că nu ne-ar tihni Londra înainte de a sta de vorbă cu el. Ne inventăm singure spaime, facem din țânțar armăsar. Nenorocirea e că dânsul nu are simțul proporțiilor. Știu ce vrei să spui. Urăsc Ennistone! Aș îi vrut să locuim la Londra. Haide să-i spunem că preferăm Londra. Am putea închiria acolo un apartament. Tu ai să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
de douăzeci și unu de ani acel surâs și tonul nepăsător și degajat pe care Îl adopta atunci când suferea. Îl cunoștea din prima lor vară. Erau În camping la Lipari. Întinși pe spate În cort, goi, privind la stele prin plasa de țânțari. Antonio Îi ceruse să-i spună numele. Numele cui? răspunsese Emma fără să Înțeleagă. Numele primului. Când făcuseră dragoste prima dată - În mașină, patul căruia aveau să-i rămână credincioși chiar și după ce-și luaseră casa și aveau salteaua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
pe când el trage cu adevărat. Tăcu dintr-o dată, căci ochii de căprioară ai Camillei se iviră În spatele Carlottei și nu-i plăcea să vorbească despre tatăl pistolar În fața ei, care era atât de sensibilă și nu voia să ucidă nici măcar țânțarii care de la Începutul lui mai bâzâiau În jurul vilei sale. Dar acum nu mai avea cale de Întoarcere, căci altfel ceilalți i-ar fi Întors spatele și l-ar fi lăsat singur În mijlocul salonului. — Și a omorât pe cineva? se informă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
mari și umezi - din pricina concentrării. El nu vede un om: vede un far umblînd prin sală. RÎde. Asistentele Îl țin de mîini În timp ce doctorul Îi injectează anestezicul În părțile moi ale feței. Pacientul Întreabă dacă pe ei nu-i deranjează țînțarii și dacă nu se poate face ceva să scăpăm de căcăcioșii ăștia mici. Nu rîde, e serios. SÎnt ultimele clipe În care mai reușește să spună ceva. Limba i s-a umflat În gură sau s-a transformat Într-o
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
traista vărgată sub o tufă. Dar uitară repede Întâmplarea, copleșiți de nerăbdarea de a sfârși pregătirile și de a se așeza, În cele din urmă, la acea boierească masă. Soarele era sus de tot pe cer și puterea lui alunga țânțarii către umbră. Băieții se trântiră Într-o rână În jurul cămășii. Blondul cercetă mai Întâi iarba, ca să nu se așeze pe vreun șarpe sau pe vreo șopârlă. Pentru că muncise cel mai puțin, puse mâna pe oul cel mai mic, pe roșia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
orele două sau trei dimineața nu-i lăsa să doarmă pe cei din casa de lângă stâlp. Pe de altă parte, oamenii mai văzură că li se umpleau curțile de tot soiul de jigănii. Lumina atrăgea fluturi de noapte, albine zăpăcite, țânțari, gândaci zbârnâitori cu carapace lucitoare, o grămadă de târâtoare despre care nici măcar nu știam că există. După insecte, altă plagă: ispitite de asemenea bogăție de vânat, broaștele râioase se strângeau și ele la lumină, leneșe și scârboase. Asta oamenii n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
ca tine. Mâine vin doar cu Ectoraș că căutăm În altă pâlnie, iar tu să rămâi dracului acasă și să păzești gâștele mă-tii! Nu-i așa, Ectorașe?” „Mâine am treabă”, mormăi fiul Directorului. „Da, sigur, să Împletești ilice pentru țânțari! Duceți-vă dracului amândoi și altă dată să nu vă mai prind cu nasu’ la curu’ meu, că dau cu voi de pământ!” Vieru o și luase la goană cu bicicleta, iar Baronu se repezi după el să-i dea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
mișcau, dacă ai fi fost pe deplin convins cu ăl de le scrisese fusese și sincer. La sfârșit jura iubire veșnică și semna unul, Gelu. Pe tavan se vedeau pete galbene de la infiltrații ori pistrui de sânge uscat țâșnit din țânțarii striviți, pe când era vreme caldă, cu (bănuiam eu) un tratat masiv și cartonat de Rezistența Materialelor. Se vedea că locuia acolo cu chirie, Înconjurată de mobilă veche, pestriță, cu lacul plesnit. M-am arătat, În joacă, nespus de gelos pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
gând să mă Întorc la ea și să... (mai departe Încă nu mă dusesem cu mintea)... să fiu fericit acolo, să fac, până la urmă, și copii cu ea, nu m-aș mai fi dat dus din cămăruța cu pistrui de țânțari pe tavan și pereți, cu aerul umezit de aburii din oala ce se Încălzea fără Încetare pe aragaz. De ce, domnule, să nu mă aștepte? Fusesem un oarecare, un nimeni, un ăla nesătul și cu dinaintea-nvârtoșată cu care Îi făcuse plăcere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]