6,982 matches
-
-n viață nimic nu este-ntâmplător... Și-odată adevărul îl vom ști. Noi suntem nepoții străbunilor daci Ce-n mână cu daca s-au apărat Și l-am avut pe Țepeș,ce în araci Pe hoți și trădători i-a agățat. Exemplul lor noi astăzi să îl urmăm Căci clipa deșteptării a sosit. De hoți, țara străbună s-o curățăm Să-avem un viitor și-un trai tihnit. Ca pasărea Phoenix,noi vom renaște Țara din ghearele lor o vom lua, Iar
SOSIT-A CLIPA DEȘTEPTĂRII de GABRIELA ZIDARU în ediţia nr. 1423 din 23 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/gabriela_zidaru_1416778840.html [Corola-blog/BlogPost/371857_a_373186]
-
Paradis pierdut, căutat în imposibil, regret târziu, cizelat de săruturi, ce vin și se-ntorc mereu, serviciu netimbrat, livrat de tine, zâmbind vieții, la care am sperat, ciocolata fierbinte, ca lavă dintr-un Vezuviu vulcan, pierdută-n crevase de stânci, agățate de sufletu-mi hoinar, așteptând avalanșă de sentimente, să se prevale peste mine, îngropându-mă, sufocat de iubirea ta, ce mă cuprinde, cu tentacule-întrebări, săruturi și dezmierdări, lasă-mă să-ți spun, că-mi place, dorința unei astfel de vieți
FRUMUSEȚE A PĂCATULUI INFINIT de COSTI POP în ediţia nr. 2166 din 05 decembrie 2016 by http://confluente.ro/costi_pop_1480930908.html [Corola-blog/BlogPost/376932_a_378261]
-
Acasa > Literatura > Fragmente > DULCEA MEA Autor: Gabriela Mimi Boroianu Publicat în: Ediția nr. 1393 din 24 octombrie 2014 Toate Articolele Autorului O geană tremurândă atinge lacul Înfiorând fantasmele făpturii Trezind la viață ascunsul și înaltul Cu-n zâmbet agățat in coltul gurii! Încă-adormită ți-ai intins piciorul Și aprinzând un cer la răsărit Un sân obraznic își dezgolea izvorul Iar toate florile-au înmărmurit! Și vântul chiar uitase să mai bată Când expirând parfum de liliac Tot aerul s-a-nfierbântat
DULCEA MEA de GABRIELA MIMI BOROIANU în ediţia nr. 1393 din 24 octombrie 2014 by http://confluente.ro/gabriela_mimi_boroianu_1414182462.html [Corola-blog/BlogPost/384118_a_385447]
-
iar în bârlog unde îngerul ne veghează hibernarea și coboară din icoană să guste lipia caldă scoasă acum din cuptor. așteptăm ziua de Paști. a rămas ploaia au rămas diminețile înfrigurate numai vremea aceea se depărtează încet ca un felinar agățat de căruță mâinile bunicii... (...) ... o fotografie alb-negru. din când în când aud chemarea mamei să împărțim pâinea îngerul coboară i se simte privirea încadrată de ramele tot mai vechi ale icoanei de vatră. III și apoi aprilie mirosul pământului reavăn
ÎNNOI-SE-VOR CA ALE VULTURULUI TINEREŢILE TALE de ALEXANDRU MĂRCHIDAN în ediţia nr. 214 din 02 august 2011 by http://confluente.ro/Innoi_se_vor_ca_ale_vulturului_tineretile_tale.html [Corola-blog/BlogPost/370858_a_372187]
-
am revăzut-o. Scruta depărtările ajutată de un binoclu Sakura, detalie Babacul. -Ești grozav! Te pricepeai și la asemenea ustensile? Și ce memorie ai... după atâția ani! se entuziasmă Flower-Power. -Da’ de unde! I-am citit marca de pe cutia de piele agățată în bandulieră și care i se odihnea pe șoldul stâng... Nu era anturată de vecinul de scaun și se dovedea total adâncită în curioasa-i cercetare. -Iar tu, conquistadore, ai profitat ... zâmbi mulțumit Diplomatul. -De fapt, am acționat dintr-un
CAP.2 de ANGELA DINA în ediţia nr. 1619 din 07 iunie 2015 by http://confluente.ro/angela_dina_1433655631.html [Corola-blog/BlogPost/352874_a_354203]
-
și se dovedea total adâncită în curioasa-i cercetare. -Iar tu, conquistadore, ai profitat ... zâmbi mulțumit Diplomatul. -De fapt, am acționat dintr-un impuls... Ușor înclinată peste copastie, mi se păru un băiețoi temerar, cum era îmbrăcată în pescăreștii albi, agățați de umeri cu niște hosendragen-i peste un maieu marinăresc în dungi alb-albastre, așa că nu mai întrezării nici o graniță între noi, adresându-mă firesc și întrebător în legătură cu ținta căutărilor sale. -Ești tare! Ce tupeu nedezmințit! Ia spune, ai dat vreodată de
CAP.2 de ANGELA DINA în ediţia nr. 1619 din 07 iunie 2015 by http://confluente.ro/angela_dina_1433655631.html [Corola-blog/BlogPost/352874_a_354203]
-
pe o pernă roșie măreața decorație: un colan de aur suflat în pulbere de diamante, de care atârna un sloi de gheață într-o montură cu filigran de aur. - Apropie-te, eroule! îi zise împărăteasa luând colanul pe care îl agăță de gâtul gros al generalului. Și îi sărută fălcile dolofane. Viscorilă și Nămețilă se zgâiau ca tâmpiții la această ceremonie. Nămețilă îi șopti: - Și noi ne-am bătut ca niște dobitoci, iar marțafoiul... - Las` că i-o coc eu îmbuibatului
MĂRŢIŞOR-18 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1517 din 25 februarie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1424882176.html [Corola-blog/BlogPost/366015_a_367344]
-
De ce, oare, a trebuit să mă dușmăniți? Pentru că am avut nenorocul să înfrunt viața de la 19 ani, muncind din greu de dimineață până seara târziu, când mă întorceam cu autobuzul spre casă și adormeam în picioare, cu capul pe mâna agățată de cureaua de sprijin, în timp ce perechi tinere se întorceau de la șosea înlănțuite, bucurându-se de fiecare anotimp?”. Și dacă am pomenit de dânsul, prietenia noastră a continuat până la sfârșitul zilelor lui (anul trecut la peste 90 ani), și continuă astăzi
INTERVIU CU DOAMNA LIANA SAXONE- HORODI – ARTIST PLASTIC, PERSONALITATE LITERARĂ, MILITANT PENTRU ARMONIE... de GEORGE ROCA în ediţia nr. 565 din 18 iulie 2012 by http://confluente.ro/George_roca_interviu_cu_doamna_liana_s_george_roca_1342650597.html [Corola-blog/BlogPost/355963_a_357292]
-
Aflăm la pagina 20 și secretul „cafelei cu zâmbet de relebă” - care i-a inspirat titlul cărții: „mă preling pe geana / unei petale din răsărit / în cana de cafea a mamei / ea însăși / a treia culoare a sufletului / m-am agățat de bluză / cu un ochi de apă / cad din zâmbetul ei / contrazicând legea gravitației / absorb pietrele vinete / strivite de mojar // în dicționarul ei / sunt fata rebelă” (Cafea cu zâmbet de rebelă). Pare că Ana Maria și-a părăsit prea curând
O PASĂRE MĂIASTRĂ. RECENZIE LA CREBELĂARTEA ANEI MARIA GÎBU CAFEA CU ZÂMBET DE REBELĂ de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 289 din 16 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Sub_streasina_de_suflet_o_pasare_maiastra_recenzie_la_crebelaartea_anei_maria_gibu_cafea_cu_zambet_de_rebela_.html [Corola-blog/BlogPost/342518_a_343847]
-
pe umărul speranței” - ea nu stă locului, ci aleargă „pe drum de vise / aruncând cu bucăți de rai” (Bucăți de rai). Iată și niște bijuterii lirice, mici catrene adunate-ntr-un poem: „rătăcește raza / prin senin / topindu-se în lacrima / agățată de geană // ochii aleargă / de la o stea la alta / scântei gemene / înecate în zbor // fruntea proptită / pe prispa lunii / leagă speranța / de carul mic / tăcerea cuprinde / în gheare de-mprumut / hotarul liniștii / zbatere de fantasme” (Nedumeriri). Expresivitatea poemelor Anei Maria
O PASĂRE MĂIASTRĂ. RECENZIE LA CREBELĂARTEA ANEI MARIA GÎBU CAFEA CU ZÂMBET DE REBELĂ de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 289 din 16 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Sub_streasina_de_suflet_o_pasare_maiastra_recenzie_la_crebelaartea_anei_maria_gibu_cafea_cu_zambet_de_rebela_.html [Corola-blog/BlogPost/342518_a_343847]
-
noroc cu carul...Am apucat un cal de căpăstru și am intrat în apele Donului... Dintrodată mi-a înghețat sufletul în mine, apa era rece și m-a înfierbântat, parcă m-a trezit odată dintr-un somn adânc...M-am agățat de coama calului și am trecut înot Donul...Când am ajuns dincolo și am privit acel infern, m-am închinat la Dumnezeu și am căzut în neștire pe niște paie, la marginea unui colhoz. De acolo m-am trezit în
NEBUNUL DIN VIS de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1541 din 21 martie 2015 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1426930140.html [Corola-blog/BlogPost/353443_a_354772]
-
TU EȘTI UN GREIERE, de George Adrian Popescu , publicat în Ediția nr. 748 din 17 ianuarie 2013. sunet care se lipește de linitștea nopții când dorm copacii lângă umbra unui fluture nu nu tremură nimic doar firele de păianjen se agață tiptil de cuvântul transformat în literă când libelula sfâșiata de atingerea lunii întreabă șoptit tu ești un greiere de ce cânți ... Citește mai mult tu ești un greieresunet care se lipește de linitștea nopțiicând dorm copacii lângă umbra unui fluturenunu tremură
GEORGE ADRIAN POPESCU by http://confluente.ro/articole/george_adrian_popescu/canal [Corola-blog/BlogPost/351953_a_353282]
-
la tine, băi, la conac! Ce dracu’, nu-ți revii? Hai la serviciu, că este trecut de ora nouă! l-a lămurit Doru în câteva cuvinte. - Nouă?! M-am dus, frățioare! se văită Mișu, încercând să se ridice. Nereușind, se agăță cu brațele de mâinile întinse ale prietenului ce-i veni în ajutor. Încă amețit, prea puțin odihnit, se împletici prin încăpere, căutând ceva. Descoperi, cu greu, chiloții aruncați la marginea unui fotoliu, mototoliți, printre alte lucruri aruncate alandala. Doru l-
de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 387 din 22 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Urme_de_dragoste_cap_ii_4_marian_malciu_1327258076.html [Corola-blog/BlogPost/360333_a_361662]
-
serios pe vecinul lui. Își continuă treaba, nestingherită, până ce mormanul de lemne se epuiză, timp în care Marius îi turnă cu nemiluita de la complimente până la promisiuni, un șir interminabil de povești răsuflate, cu care, în nici un club n-ar fi agățat o fată, se gândi Radu, pe care îl pufni râsul. Vecinul se întoarse furios: - Ce e de râs și cine ești tu? - Hai, lasă-mă! Te pomenești că ai orbul găinii! - Radu? Dacă se aștepta să îl salute călduros sau
REVENIREA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1403 din 03 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1414978702.html [Corola-blog/BlogPost/379865_a_381194]
-
și luase deja viteză când Grigore văzu pe cel mai vulnerabil dintre frați între linii. Cu sufletul la gură, reuși să-l înhațe și să-l zvârle într-un vagon cu ușa deschisă. Fratele mai mare abia reuși să se agațe și el de scara ultimului vagon. Cum în marfare nu poți să treci dintr-un vagon în altul, iar trenul lor a mers fără oprire în multe gări succesive, micuțul Mihai a călătorit o vreme singur într-un vagon care
COPII ROMÂNI ÎN LAGĂRELE NAZISTE (III) de GHEORGHE PÂRLEA în ediţia nr. 624 din 15 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Copii_romani_in_lagarele_naziste_iii_gheorghe_parlea_1347733284.html [Corola-blog/BlogPost/343883_a_345212]
-
MOTOCELUL O mâță mică, frumoasă, Sta lejer cu neamul ei Chiar la bunica sub masă, Toți visând la motocei. Ca să-mi facă bucurie, Bunicuța îmi zâmbește, Ia în grabă o hârtie Și ușor o-mpăturește. Face un mic cocoloș, Îl agață de o ață, Îl lasă încet, în jos, Să ajungă chiar sub masă. Ca prin farmec sar cu toții, Vrând să prindă motocelul. Mama, fiii și nepoții Într-o clipă-ncep măcelul. Ca la circ evoluau Toate mâțele voioase, Nu conta
GRUPAJ POETIC PENTRU COPII de VIRGINIA VINI POPESCU în ediţia nr. 2284 din 02 aprilie 2017 by http://confluente.ro/virginia_vini_popescu_1491141864.html [Corola-blog/BlogPost/375705_a_377034]
-
Și mie mi s-a întâmplat! Și pentru acestea trebuie să fii dispus să rupi întotdeauna barierele limitelor interioare. Nu căuta înafara ta, căci în interior e toată forța. Acceptă că poți învăța în fiecare moment ceva nou, nu te agăța de replica ,,eu știu” până nu asculți cu atenție spațiul gol dintre șoapte. Vei înțelege la un moment dat că drumul vieții tale îți poate oferi chiar mai mult decât aștepți tu de la el. Așa că... merită să faci în fiecare
DRUMUL de CORNELIA VÎJU în ediţia nr. 434 din 09 martie 2012 by http://confluente.ro/Drumul_cornelia_viju_1331303045.html [Corola-blog/BlogPost/354779_a_356108]
-
la TVR că " în piață se găsesc elemente fasciste și legionare " . Dar în Piață NU EXISTAU NICI UN FEL DE LEGIONARI ! Nici oameni " plătiți de Coposu și Câmpeanu " cum susținea la TVR Ion Iliescu . Din vechea agentura a Securității , Măgureanu îl " agață " pe Marian Munteanu . Tutea era pe patul de moarte . Nu mai era necesară supravegherea informativa a acestuia .Așa apare Marian Munteanu în Piață Universității în celebra cămașă verde legionara . Ca să compromită fenomenul și să justifice acuzațiile lui Iliescu că " în
FANTOMELE KGB-GRU SI RETELELE SECURISTO- PSEUDO- LEGIONARE ! de IACOB CAZACU ISTRATI în ediţia nr. 1938 din 21 aprilie 2016 by http://confluente.ro/iacob_cazacu_istrati_1461264573.html [Corola-blog/BlogPost/354505_a_355834]
-
țintuia de ramuri doar cristalele argintii, crescute din respirația dimineții geroase, în ciuda faptului că ultima suflare de viață din trupurile lor se stinsese odată cu ultimele stele ale nopții. Când primele raze de soare cu dinți vor străpunge zorii înghețați, zdrențele agățate de ramuri vor fi dăruite țărânii, drept ofrandă, de brațele descărnate ale copacilor și vor deveni și ele țărână, asemenea tuturor lucrurilor trecătoare. Aceasta e menirea hărăzită de creator pentru toate lucrurile efemere, incluși oamenii, care adesea uită acest amănunt
VULPE de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2275 din 24 martie 2017 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1490314001.html [Corola-blog/BlogPost/375678_a_377007]
-
nu poți fi posac, Ba chiar nu ai voie să fi nici de nevoie, Că numai c-o vorbă bună intri ei în voie! I-am arătat:-Tu ești ca o apă curată, Inima-mi numai de ține tare se agață, Spera tic-tac că bate cu tine odat', Tic-tac, cică sensul acum l-a aflat... Tu ești așa doar ca o apă lină, Inima-mi doar de tine se anină, Și că-ți pasă de ea crede stingher, Ba că de
TRILOGIA PRIETENIEI ŞI A IUBIRII. (III) de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1527 din 07 martie 2015 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1425726863.html [Corola-blog/BlogPost/350049_a_351378]
-
doar mie, Poate că m-ar și lua la ochi ca răzvrătit, Și mi-ar pune și mai multe notițe de plătit. - Posibil, dar tu ști că există și o speranță, Nu-ți zic că de ea existența a-ți agăța, Ci doar încercăm și vedem ce primim, Zise comentând tot prietenul lui Alin. Profesorul nou de muzica are influență, Parcă directorului din strună îl încântă, Îl schimbă și-l manevrează cum dorește, El îi spuse că nouă un bal ne
TRILOGIA PRIETENIEI ŞI A IUBIRII. (III) de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1527 din 07 martie 2015 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1425726863.html [Corola-blog/BlogPost/350049_a_351378]
-
mult ocru acest anotimp bolnav se tânguie-n foșnete aspre uscate tot așa cum nisipul foșnește scurgându-se-n oasele mele când prinsă în șuvoiul de lumină precum o gâză-n chihlimbar încă o dată mă prefac strângând a îndărătnicie pleoapele și agățată cu agilitatea unui acrobat de inconsistența unui zâmbet icteric că nu zăresc prin transparenta-i strălucire cum crește întunericul și vine. Referință Bibliografică: MONOCROMIE / Tania Nicolescu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2064, Anul VI, 25 august 2016. Drepturi de
MONOCROMIE de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2064 din 25 august 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1472098593.html [Corola-blog/BlogPost/383872_a_385201]
-
al copilăriei, acel oraș patriarhal, cu aceeași arhitectură, în care încă mai trăiau acele peronaje pitorești și pline de savoare, care, cu siguranta, ar fi atras atenția lui Gib Mihăescu, imotalizându-le pentru totdeauna: Mandin, Tromsarul, Paulică-Paganini,, Marin Băbălău, Dinoacă, Domnișoara Agață. Racolat, printr-un „abuz amical”, de prof. Emil Istocescu, în urma unei inspecții speciale pentru obținerea unui grad didactic, la Cenaclul literar „Gib Mihăescu” de pe lângă Casa de cultură din Drăgășani, am retrăit destinul acestui oraș cu toate bunele și relele inerente
TEODOR BARBU DRĂGĂŞANI ÎNTRE LEGENDĂ ŞI ADEVĂR , CRONICĂ DE PROF. D. PĂSAT de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1380 din 11 octombrie 2014 by http://confluente.ro/al_florin_tene_1413002969.html [Corola-blog/BlogPost/383726_a_385055]
-
mele, tremură, plâng și se duc îngălbenite în tăcerea singulară, în lumea Uitării de unde nimeni nu știe nimic. Rând pe rând, pe șoaptele vântului Timp, vor pleca toate. Inconștiența face să palpite ultimele lor clipe de vrajă, freamată, dansează, plutesc agățate firav de firul subțire de viață, se leagănă aninate de vise irealizabile, ca, mai apoi, să se desprindă în dansul final, iluzoriu ... Totu-i o trecere spre ceva, un sens ascuns vederii noastre opace, doar visul mai ridică uneori voalul
POEM FINAL PE FRUNZE DE ARŢAR ... de IRINA LUCIA MIHALCA în ediţia nr. 392 din 27 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Poem_final_pe_frunze_de_artar_irina_lucia_mihalca_1327705846.html [Corola-blog/BlogPost/362145_a_363474]
-
total o femeie seamănă cu aceea a unui om care a atins un fir de înaltă tensiune și care dacă nu se zbate, dacă instinctul nu l-a ajutat să se smulgă în chiar clipa când a fost zgâlțâit, moare agățat acolo fără scăpare. Marin Preda în Cel mai iubit dintre pământeni, volumul 1 (1980) Te desparți de mai multe ori până te desparți, iar când e să fie de-adevăratelea simți cum moare pentru tine speranța fericirii despre care nu
MARIN PREDA-ULTIMUL MORALIST AL LITERATURII ROMÂNE CONTEMPORANE de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 2044 din 05 august 2016 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1470381305.html [Corola-blog/BlogPost/379188_a_380517]