1,163 matches
-
mă adresez. Eu am avut o primăvară f. proastă pentru boala mea283. și nici acuma nu am un timp mai bun. Sper Însă ca la Varatic să mă mai liniștesc și să am puterea de a ajunge În orașul de baștină. Vă dorim sănătate la amândoi, atât soția mea cât și eu și vă Îmbrățișăm cu tot dragul. M. V. Pienescu 14 C.P. București, 7.VII.1974 Stimate Eugen Dimitriu, Mai curând de cât mă așteptam am luat contact cu D-na
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
Satul românesc odinioară și azi. 356 Portrete - autoportrete - Cântăreți români, Îngrijitor Dan Smântânescu, București, Editura Muzicală a Uniunii Compozitorilor, 1974. Cuprinde și o contribuție autobiografică a artistului liric Al. Alger („Amintiri”). 357 De fapt Bilca, În zona Rădăuților, comuna de baștină a scriitorului George Muntean, a prof. univ. dr. Filimon CÎrdei de la Univ. din Iași ș.a. 836 3. - Pitorescul patriei noastre. 4. - Folclorul ca expresie a sensibilității și geniului românesc. 5. - Meleaguri și citadele turistice românești. În cazul În care d.
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
fiind ecourile spiritualității fălticenene În cultura universală. Au ignorat argumentele noastre. A trebuit să ne mulțumim cu ghidaje făcute cu acuratețe, fie că era vorba de grupuri, fie de un singur om. În felul acesta, au povestit În localitățile de baștină ce au văzut la „Galerie”, măcar românii. 588 E drept, cu Ticu Toporaș am făcut prima vizită profesorului V. Tempeanu. Dar asta nu Înseamnă să-i fiu recunoscător toată viața, să consider Împrejurarea ca cel mai mare bine ce se
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
și oameni necunoscuți și o mulțime de dugheni stricate și auzind că la curtea de la Pungești s-au împușcat oameni (subl.ns.) care năvălise acolo”. Desigur, judele instructor la întrebat câte ceva și despre eventualii participanți la răscoală din satul de baștină al martorului, (Cursești, com. Armășoaia), dar acesta a declarat că „Nu știu ce oameni din satul nostru vor fi fost în Pungești când s’a stricat și jefuit târgul”. Dumitru Cârlan de 42 de ani, consătean cu N. Harabagiu a declarat cam
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
care, inițial, avea un scop profund caritabil: strângerea de fonduri, atât din averea personală cât și din donații, pentru a se putea îngriji de soarta numeroșilor orfani de război care-și pierduseră tații pe front și mamele prin localitățile de baștină, în mare parte datorită pandemiilor de tifos exantematic, febră tifoidă, febră recurentă molime care au provocat goluri adânci, ireparabile și dureroase în rândurile civililor, dar și ale militarilor. Această organizație a fost numită Societatea Națională a Femeilor Ortodoxe Române (S.N.F.
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
mărunți, cetățeanul Josu Gheorghe născut în anul 1924 în satul Cigăreni, com. Molești, jud. Lăpușna, declara intimidat de către inchizitorii săi cu stele roșii pe chipiuri că este „...de cetățenie RUSĂ (sic!)” și că „... dorește să se repatrieze în satul de baștină”, adică cel în care s-a născut. În România fusese evacuat în luna martie a anului 1944, fiind concentrat în armata română. Avea nevoie de „...un rând de rufe și o pereche de încălțăminte”. Neștiind carte, pusese amprenta degetului mare
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
420 și 160.627, care cereau NEAPĂRAT o situație solicitată, probabil, de către ofițerii „aliați”. Din tabelul întocmit manual și greu lizibil datorită indigoului uzat ce fusese folosit la întocmirea copiei, am extras următoarele nume, ani de naștere și localități de baștină: Veveriță Teodor (1905, Chiperceni, Orhei stabilit la Bohotin ce pe atunci era în județul Fălciu); Josan Dumitru, 1919, idem); Croitoru Gheorghe (1897, Călmățui, Cahul stabilit tot la Bohotin). Acesta venise în România cu toată familia compusă din: Maria (1905, soție
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
Bârlad, susținea că lucra tot pentru galonații compatrioți. La capitolul „solicitări” pe banii contribuabililor români, cerea „1 pereche de pantofi” și atât. Înainte de a solicita „o haină groasă”, cizmarul Kukoreașin Ivan (1905) voia să se transfere în orașul ucrainean de baștină, Dnepropetrovsk și nu singur ci cu compatriotul său ce avea aceeași meserie, Jiraghiov Anton (1913). d. „Cetățeanul (...) a primit ordin de la Comandamentul Sovietic de a se repatria” O altă probă care acoperă pe deplin afirmația că cetățenii ruși sau ucraineni
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
noi să plătim și spezele repatrierilor, ofițerii ruși din comisiile aliate de control neavând altceva de făcut decât să dea ordine și să semneze hârtiile care pecetluiau destinele oamenilor. Unii basarabeni și nord bucovineni rămăseseră în vechile provincii românești de baștină după marile cedări din iunie 1940 și știau cum se comportaseră trupele NKVD-ului (Securitatea bolșevică rusă, compusă și condusă în mare parte de către evrei). Știau totul despre masivele deportări comandate de către Stalin personal, despre execuțiile sumare prin beciurile tenebroase
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
stăpânire pe cele două provincii istorice românești, imediat după cedarea fără luptă de la sfârșitul lunii iunie a anului 1940. Mii de oameni asasinați prin beciurile din Chișinău, alte zeci de mii de deportări în zone aflate la mare distanță de baștina fiecărui nenorocit, și multe alte atrocități. Toate acestea precum și amintirile ce-i bântuiau, i au determinat pe mulți frați de-ai noștri să le arate pur și simplu dosul, celor de care crezuseră că scăpaseră pentru totdeauna: rușii. Așa cum aminteam
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
cooperativei de consum de la Zăpodeni. Acesta a sfătuit-o să nu mă angajez deoarece gestiunea este extrem de periculoasă și te poate duce repede după gratii, așa cum au pățit-o și alții, mult mai vârstnici ca mine. Despre Ferești, satul de baștină, nu mai aveam nicio veste și de altfel ni se spusese să nu mai călcăm pe acolo. Tata parcă intrase în pământ, nimeni nu ne spunea nimic de soarta lui și nu trimisese nimănui vreun semn de viață. Un prieten
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
de închisoare pe care am făcut-o, pentru că eu, după 6 ani de la eliberare, am fost din nou arestat și condamnat la 20 de ani închisoare... Cum v-ați descurcat după eliberare? M-am dus în Chisindia, satul meu de baștină. Am stat acolo, până-ntr-o zi când, înființându-se o cooperativă și fiind numită o consăteancă de-a mea președintă - analfabetă, dar femeie de treabă - asta s-a gândit la mine să mă facă contabil. Mi-a propus, sigur
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
cât am stat, după aceea ne-a mutat pe la Băndoiu, la prășit de porumb, pe la Stoenești... Am stat și pe-acolo, am stat și la Salcia, da’ cel mai mult am stat la Grădina. Asta a fost locuința mea de baștină, cum s-ar zice. (râde - n.n.) Ce fel de munci vă puneau să prestați? La Grădina ne scotea la muncă la prășit de porumb și la sfeclă. Eu fiind copil de țăran am muncit cân’ am fost copil, c-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
pe scara ierarhică, a pregătirii profesionale, fie din motive economice, de șanse de viață (În termeni sociologici), fie din rațiuni obiective de penetrare a unei noi clase sociale (transgresare care s-a produs odată ce au decis să părăsească locul de baștină și să evolueze În alți parametri socioeconomici). Ca atare, e de presupus că astfel de persoane sunt și mai Încărcate cu ceea ce, psihologic vorbind, se numește ambiție socială. Din această perspectivă, preeminența ruralului În fața urbanului În materie de studii civile
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
totuși. Tot ce e prea mult strică. Mai multă tradiție ca prin aceste balcanice locuri nu se află. N’o fi oare vorba de chemarea unui trecut nu doar istoric, dar chiar geologic, care a legat un popor de o baștină deloc liniștită prin lanțuri de sare? Retoric, ca și vorba românească „ca sarea’n bucate“... 4. Un strop de vin Habar n’am ce-o fi cu turcul eponim locului În care am ajuns; știu cu siguranță oamenii, locului desigur
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
au retrocedat Japoniei 20% din teritoriul Insulei Okinawa. * Creștinismul a fost introdus în Japonia de misionari portughezi încă din secolul al XVI-lea. Cele două principale religii în Japonia sunt: Șintoismul și Budismul, fiind respectate de majoritatea japonezilor. Religia de baștină a Japoniei este Shinto. Potrivit unei legende japoneze, cele trei obiecte sacre ale puterii japoneze, considerate permanent simboluri imperiale, semnificând putere, bani, cunoaștere, au fost: spada, giuvaerul și oglinda, dăruite zeiței soarelui. Mai importantă decât armele și averea este cunoașterea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
ceremonia religioasă, oficiată de Înalt Prea Sfințitul Mitropolit al Moldovei și Bucovinei, a avut loc la Sfântul Nicolaie Domnesc. Îmbrăcați în costume tradiționale, mirii erau cu totul deosebiți: Lakșmy într-o rochie de mireasă din Sri Lanka iar Gruia, care de baștină e bucovinean, în port rădăuțean. Înconjurați de semeția rudelor din Vicov, mirii au avut parte de o nuntă pitorească. Cred că de la nunta domniței Ruxanda cu Timuș Hmelnițki, împresurat de atamanii mustăcioși cu moț pe capetele rase, Biserica Domnească n-
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
care o am de la bunici", fostul președinte al Romamei își reamintește, destul de precis, cum că bunicul ar fi căzut prizonier pe front, iar tatăl s-ar fi înscris voluntar în armată. Conform însă registrului stării civile din Oltenița (locul de baștină al lui Ion Iliescu), tatăl acestuia - Alexandru Iliescu - s-a născut în 1901. Așadar, în cel mai bun caz, acesta ar fi trebuit să aibă doar cincisprezece ani în momentul intrării României în primul război mondial (1916, după cei doi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/85070_a_85857]
-
R.S.S. drept viitoare cârtite ale KGB-ului, care urmau să fie utilizate de sovietici după reintoarcerca acestora în țară. În principiu, studenții și aspiranții selecționați și expediați în Uniunea Sovietică la studii trebuiau să formeze, după revenirea în țara de baștină, noua elită sovietizata și, totodată, sovietizanta - care urma să preia locul vechii elite naționale, de regulă marginalizata ori exterminata în țările Europei de Est. Această veritabilă coloana a V-a sovietică, era, ulterior, promovată prin intermediul consilierilor sovietici, si infiltrata în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/85070_a_85857]
-
consecințele de rigoare. Prima generație de conducători comuniști din Europa de Est, si nomenclatura roșie din aceste țări ocupate de sovietici, a fost recrutata dintre foștii Kominternisti care petrecuseră ani de zile în U.R.S.S., înainte de a reveni în țările lor de baștină, odată cu tancurile Armatei Roșii, ori dintre comuniștii autohtoni, instruiți de ofițeri ai NKVD-ulni, aflați în misiune sub acoperire. Astfel, Gherghiu-Dej, alias "Ivanov", fusese instruit în anii '30 de colonelul Dimitri Fedicikin, rezidentul NKVD-ului în România, omul care a coordonat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/85070_a_85857]
-
bani, practicată de reprezentante ale noului val în proza autohtonă "modernă" și tematica similară atacată cu umor zdravăn și sănătos, iată, nu numai de clasici, ci și de "optzeciști". Cutez o neînsemnată corectură: Creangă n-a fost popă, cum Cajvana, baștina lui Pițu, nu-i oraș. N-a fost decât diacon. Ferit, așadar, de "zvâcul" și "zmâcul" imaginat de humuleștean în finalul acestei mici bijuterii ce se cuvine citită fără urmă de prejudecăți... * N u, nu mai e vorba despre Creangă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
G. Bekesy (NOBEL pentru holografie, în 1971), adus pe lume într-o maternitate din Ungaria, a învățat la Berlin, s-a făcut remarcat în Anglia și s-a pensionat în Italia. Respectivii figurează ca laureați și-n evidențele țării de baștină, și în acelea ale patriei adoptive. (Cazuri oarecum similare cu acela al românului G. Em. Palade.) Funcționează apoi, zice lumea, și mecanisme de alt ordin în virtutea cărora se atribuie prestigioasa distincție; n-are rost să detaliem. Reîntorcându-ne la "Iluziile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
felul ei este așa ceva, dar în alt sens. Bruno Valetti era într-adevăr în situația unui îndrăgostit pe cale să-și prezinte iubita unui om care încă n-o cunoscuse. Bruno Valetti, florentinul din America, atras în permanență spre cetatea de baștină a strămoșilor săi, îndrăgostit veșnic de aceasta, descoperise un om de pe alt meridian, pornit la drum fără mașină, fără instalație fotografică, fără hărți turistice cît cearceaful, dar cu setea de a vedea și dorința de a cunoaște, venit să-i
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
odihnă bine meritată. Dar... surpriză! Unicele două camere mai mult sau mai puțin civilizate, erau ocupate de campionul internațional de lupte, care își invitase o sumă de prieteni, pentru nu știu ce aniversare, cu demonstrație de lupte mongole, în ținutul său de baștină. Nu mai conta. Am acceptat, desigur, o încăpere destinată în general localnicilor. Important era să ne putem prăbuși pe un pat, oricare și oricum ar fi fost el. Ne-am mulțumit cu un ceai mongol, adică făcut din frunze mari
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
o frumoasă maramureșeancă din Șomcuța Mare, cu toate datinile pămîntului, mai ales că este și un mare dansator al jocurilor noastre populare pe care le cunoaște mai bine decît mulți localnici. După nuntă, va face o călătorie în țara de baștină pentru a-și revedea părinții, cu care s-a împăcat sub povara dorului și pentru a le prezenta pe frumoasa lui soție. Iată cum Maramureșul, în afară de bucuria revederii, mi-a oferit o poveste frumoasă care are, în plus, meritul de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]