2,262 matches
-
fruntea căreia se află evrei care au bani și legături, „colosală asociație”, În stare să miște sute de mii de evrei cu un singur cuvânt, și ea a mobilizat opinia publică din Occident Împotriva românilor pentru a-i prezenta drept barbari (V. Alecsandri, Discurs ținut În ședința Senatului de la 10 Octomb. 1879, cu ocaziunea revisuirei art. 7 al Constituțiunei [București], 1879, pp. 4-7). Rezumat al pogromului din 29 iunie 1941, manuscris fără dată, pregătit de intelectuali ai Comunității din Iași și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
fi! Adu-mi și sticla de prăștină! Calcă pedala! continuă să strige Poetul, asemenea nestrămutatului infirmier-samaritean, ce pășește pe un câmp frământat de bătălie. Bossule, stai cu ochii pe târâtură! Ce este? Ce se petrece? Cine sunteți? Ați înnebunit, turbulenților, barbarilor?! apare și cocul Domnișoarei Rodica, la fereastra de la mezanin. Vaaai..., dar ce-ați făcut?! Ce i-ați făcut bietului om, nemernicilor?! Zavragiilor! Ajutooor! Jandarmii! Salvarea! Poliția! Asasinii...! Cocul mov se trage înapoi, precipitat. De pe pervaz, patru cotoi negri, durdulii, țâșnesc
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
de la ochi. E doar din cauza tabletelor de Estrace. Probabil că-ncepe să aibă simptome premenstruale. — Oamenii care vin acum la Acul Spațial, zice Seth, au toți linte pusă la înmuiat acasă și toți se plimbă printre ruinele viitorului așa cum făceau barbarii când au descoperit ruinele grecești și și-au spus că trebuie să le fi construit Dumnezeu. Seth parchează sub unul dintre cele trei mari picioare de oțel ale Acului Spațial. Coborâm și înălțăm privirea spre picioarele care susțin Acul Spațial
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
recuză toate fabulele grecești bazate pe nomos: indexarea gândirii dominante asupra legii civile permite o diferențiere între cetățeni și sclavi, între ființe de prima categorie și indivizi de mâna a doua, într-un cuvânt - mai exact, două: între greci și barbari. Antiphon promulgă o egalitate absolută între toți oamenii, indiferent de țara, sângele sau rasa lor. O obscenitate pentru grecul din vremea aceea! Prompți în a-l stigmatiza pe cel care nu le vorbește limba, decretată singură și unică, ci se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
ucidă, să fie acum atât de fără milă. Dar, gândi el imediat cu o neânduplecată hotărâre, acești paznici nu-s decât niște simboluri ale distrugerii. Din clipa în care aceștia adoptaseră un caracter inuman, ei nu mai erau decât niște barbari îndărătnici, care trebuiau nimiciți ca niște bestii agresive și dați uitării imediat. Și-i uită. În fața lui se înălța ce mai rămăsese din Mașina jocurilor. În toate aceste ore, Gosseyn își bazase speranțele pe o lege logică. O lege care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
acea stradă, În acel cartier, În fața acelui oblon luminat doar de raza palidă a unui lampion, pe care cineva scrisese cu vopsea neagră: DACĂ TOT CEEA CE POSEZI TE POSEDĂ, DACĂ AI PIERDUT TOT ȘI EȘTI DISPUS LA TOT, EȘTI UN BARBAR. — Și eu te așteptam, replică necunoscutul, acid. Sunt douăzeci de ani de când te aștept. Precaut, Elio Încercă să ajungă lângă agentul de escortă care Îi deschidea portiera mașinii blindate, dar necunoscutul Îl prinse de braț și Îl trase Înăuntru. Elio
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
cravată. Și chiar dacă Elio ar fi Încercat să se sustragă acelei tentative neașteptate de strangulare, celălalt Îl privea În ochi. Adânc. Până În străfunduri. Cu o privire arzătoare ca a unui Îndrăgostit sau a unui judecător. Elio avu senzația Înspăimântătoare că barbarul acela pistruiat, cu părul roșu și privirea Încețoșată, i-ar fi cunoscut gândurile și ar fi știut totul. Elio nu mai fusese niciodată privit astfel. — Tu nu ești cu adevărat unul dintre noi, spuse necunoscutul. Acum Îți spun un lucru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
galactice trecură pe lângă ele Într-un slalom amețitor. Camilla inspiră fumul Înecăcios al țevilor de eșapament și tuși, iar Maja le ură celor doi neciopliți să alunece pe o pată de ulei și să-și rupă gâtul. Societatea asta de barbari nu include și copiii. Pentru ea, ei constituie o anomalie, o piedică. Dacă ar putea, Într-o bună zi ar Începe să-i vâneze, să-i extermine ca pe niște insecte dăunătoare. Se vedea deja clădirea albastră a școlii, În fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
Domnu’ să te binecuvânteze, Îi spuse. Și să mă binecuvânteze și pe mine. Trecând, observă că un necunoscut suflase cu vopsea neagră, pe calcarul fațadei bisericii. O svastică Însoțea mesajul: AM AVUT UN VIS. Visătorul se și semnase: HOARDA DE BARBARI. I-ar fi plăcut să-i Înțeleagă pe tinerii din ziua de azi, căci și el, În tinerețe, respectase prea puțin Însemnele puterii, dar nu i-ar fi trecut niciodată prin minte să profaneze o biserică. Împinse ușa. Sant’Agostino
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
ta? se crispă Antonio, trecând peste faptul că el tocmai se abandonase unui potop de injurii. — Tati, oftă Valentina, nu se vorbește despre ea, ai jurat! Dar nu mai avură timp să discute. Portarul, deoarece Îi confirmaseră prezența fiului acelui barbar la petrecere, deschise ușa cea mare și șopti disprețuitor: — Treceți. Recepționera În uniformă albastră Îl Întrebă dacă voia să-și lase geaca la garderobă, un ospătar În haină albă Îl Întrebă dacă vrea un aperitiv, un pahar de spumos, sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
general foarte mici, iar produsele sînt mai ales second-hand, obținute din donații. 1 Lord of the Flies, celebru roman din 1954, scris de autorul britanic William Golding, în care niște copii preiau conducerea unei insule, transformînd-o într-o societate de barbari violenți. 1 Homework Club - „Clubul pentru teme“, prescurtat mai jos H.C. The three Rs - principiu pedagogic de sorginte americană, dar folosit în tot sistemul de învățămînt occidental, care se referă la cele trei achiziții de bază în ciclul primar, reading
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
maniere, sârguința, bogăția, luciditatea, dar detestau avariția, instabilitatea, vanitatea și lăcomia; italienii i-au văzut pe germani grosolani, greoi, fără tact, fără măsură la mâncare și băutură, de unde mereu certăreți, anarhici și nestăpâniți. În ochii francezilor și italienilor germanii erau barbari - furor Teutonicus - calificativ devenit loc comun în Europa secolului al XII-lea. Europenii i-au numit pe bizantini perfizi, iar Anna Komnena pe occidentali - extrem de zgârciți. La hotarul dintre secolul al XII-lea și al XIII-lea, în epoca genezei
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
Wolters, Zum Warenund Dientsleistungsaustausch zwischen dem Römischen Reich und dem Freien Germanien in der Zeit der Prinzipats. Eine Bestandsaufnahme (I), în MBAH, 9, 1990, 1, p. 14-44; (II), în ibidem, 10, 1991, 1, p. 78-132; T. Mantovani, Tra romani e «barbari»: la percezione della frontiera e il controlo del Danubio lungo il limes Valeriae, în RSA, 22-23 (1992-1993), 1994, p. 107-135, în special p. 123-126; I. Ioniță, Römische Einflüsse im Verbreitungsgebiet der Sântana de Mureș-ČernjachovKultur, în ArhMold, 17, 1994, p. 109-116
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
Europe, în „Acta ad Archaeologicum et Atrium Historiam Pertinentia“, Institutum Romanum Norvegiae, Roma, 9, 1997, p. 185-208; T. Kuzmová, Terra Sigillata im Vorfeld des Nordpannonischen Limes (Südwestslowakei), Nitra, 1997; Römer und Barbaren an den Grenzen des römischen Daciens. Romani și barbari la frontierele Daciei, Zalău, 1997; K. Elschek, Römisch-germanische Villae rusticae im Limesvorfeld von Carnuntum? Ergebnisse systematischer Grabung und Prospektion, în Roman Frontier Studies 1995. Proceedings of the XVIth International Congress of Roman Frontier Studies, edited by W. Groenmanvan Waateringe, B.L.
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
de ciudat și de puțin credibil, care să nu fi fost spus de vreun filosof; de atunci, călătorind mi-am dat seama că toți cei cu sentimente foarte deosebite de ale noastre nu sunt din această cauză nici sălbatici, nici barbari, ci că mulți au tot atâta sau mai multă rațiune decât noi; și considerând că același om, cu același spirit, fiind crescut din copilărie Între francezi sau germani devine altul decât ar fi fost dacă ar fi trăit dintotdeauna Între
[Corola-publishinghouse/Science/2004_a_3329]
-
cu trimitere directă la raportul costuri versus beneficii). Mai clar fie spus, i) pe de o parte, aceste războaie au plecat din dorința lui Traian de a-și institui reputația de conducător (victorios, pe cât posibil) al armatei romane în fața acestor barbari care puneau probleme (mai ales după unele înfrângeri pe care romanii le înregistraseră în fața dacilor), iar ii) pe de altă parte era convingerea lui Traian că beneficiul, în cazul victoriei, va fi pe măsură: împăratul roman considera că luptătorii daci
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
de engleză de la o școală oarecare este în relații amoroase cu proful de muzică și multe altele. Nici unul dintre călătorii aflați în tramvai și, deranjați de gălăgia grupului respectiv, nu a avut curajul să ia atitudine față de manifestările acelor mici barbari, pentru că ar fi riscat să se expună ieșirilor imprevizibile ale acestora. Trebuie să mărturisesc, nu fără părere de rău, că adeseori plimbările mele s-au încheiat cu năduf, în locul liniștii și relaxării pe care le căutam. Și aceasta datorită faptului
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
e, deopotrivă, detașare și ruptură de sine. În fond, lipsa de convingeri, de credințe, de crezuri atrage după sine o desubstanțiere a sinelui până la conștiința propriei stranietăți. E dezamăgit că este „un spirit ultracivilizat și deci corupt” și nu un barbar, ca Luther, „care credea în tot ce spunea” (II, 26). Cert este că acuzația ipocriziei și imposturii i-a însoțit prezența concretă. Întrebarea lui Mounir Hafez nu e deloc inocentă și singulară. Iată un alt exemplu, pe care Cioran îl
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
nu ne-am servi de ea ca de o cale spre sfințenie?” (I, 124). Cel mai adesea, însă, regretă că nu poate face pasul identificării cu ceilalți și nu poate intra în scenă ca un actor sau ca un inocent barbar: „Sunt un nătărău, își spune. De mult ar fi trebuit să mă convertesc la una din scornelile omenești și astfel să-mi anulez existența, să termin cu mine însumi” (I, 99). Mai mult, recunoaște că nu mai este capabil nici măcar
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
III, 269). În alt loc: „Viața cea mai înaltă rezidă în contemplație. Nimic nu mă va face să cred că acțiunea îi este superioară” (III, 286). Și, totuși, Cioran recunoaște cu regret că nu are vână, că nu este un barbar care să creadă în tot ce spune, ca Luther (cf. II, 27), că este măcinat de sterilitate. Refuză acțiunea din teama de ridicol („Frica de eșec înseamnă frică de ridicol” Ă I, 227), de răspundere („Lașitatea mea în fața vieții este
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
a ei. Cât despre atacurile lui la adresa modernității, ele se datorează tocmai acestei ecuații. Modernitatea e această sterilitate pe care Cioran, cu tot orgoliul său recuperator, cu toată recesivitatea sa înnăscută, o dezavuează. S-ar fi vrut mai degrabă un barbar decât un modern. Iar scrisul se definește, el însuși, din această perspectivă. Oricărui scriitor, știm bine, i-l preferă pe barbarul care nu știe nici să scrie, nici să citească (cf. I, 267); „Unui poet, spune într-un loc, îi
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
cu tot orgoliul său recuperator, cu toată recesivitatea sa înnăscută, o dezavuează. S-ar fi vrut mai degrabă un barbar decât un modern. Iar scrisul se definește, el însuși, din această perspectivă. Oricărui scriitor, știm bine, i-l preferă pe barbarul care nu știe nici să scrie, nici să citească (cf. I, 267); „Unui poet, spune într-un loc, îi folosește mai mult să citească o carte de botanică sau de istorie decât o culegere de versuri” (I, 264). Altundeva, mult
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
pomi și dărâmătoare de monumente. Dispariția cailor, pângărirea apelor, împuținarea florilor sunt efectele unei mentalități nu mai puțin barbare decât cea care îndemna la arderea și osândirea cărților. Barbaria e pustiitoare din vacuitate sufletească. Credeau unii romantici în bogăția sufletului barbar; crezuseră niște rafinați în utopia lui „bon sauvage”. Un mare poet al nostru scrisese cândva: “într-adevăr nu ne-ar strica puțină barbarie!” Exclamația aceasta venea dintr-un fel de năduf, nu lipsit desigur de anumită îndreptățire, dar nu trebuie
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
conforme cu organizațiunea noastră morală. Una în principiile sale fundamentale, civilizațiunea, cată să-și modifice formele ca să se îmbine cu succes trebuințe ale popoarelor.” Observațiile autoarei se cristalizează în urma unor stăruitoare călătorii. Transilvania nu este un tărâm exotic, locuit de barbari, îi spune ea apăsat partenerei de corespondență, ci un străvechi pământ românesc, locuit de români, care au „premers” pe sași și maghiari și care stăpânesc un spațiu mai întins și sunt mai numeroși decât celelalte naționalități. „Călătoria ce am făcut
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286833_a_288162]
-
recuză toate fabulele grecești bazate pe nomos: indexarea gândirii dominante asupra legii civile permite o diferențiere între cetățeni și sclavi, între ființe de prima categorie și indivizi de mâna a doua, într-un cuvânt - mai exact, două: între greci și barbari. Antiphon promulgă o egalitate absolută între toți oamenii, indiferent de țara, sângele sau rasa lor. O obscenitate pentru grecul din vremea aceea! Prompți în a-l stigmatiza pe cel care nu le vorbește limba, decretată singură și unică, ci se
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]