770 matches
-
moment... pe care acum o regret. Poate altă dată... Nu te zoresc. Am timp destul. Știu că tu ai. Eu sunt cel presat, că altfel n-ai să ai parte de prea multe lefuri de la fiică-mea. Confiscă-mi cuțitul, briciul, lentilele ochelarilor, bretelele, șireturile și orice alte obiecte aducătoare de izbăvire și dă mi o chitanță în locul lor. Tocește-mi dantura cu pila sau pune-mi o botniță, să nu-mi sfâșii venele cu dinții. Matlasează pereții camerei, să nu
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
fiu un strigoi care tânjește după viață, decât un om viu tânjind după moarte, își încheie Carol monologul. Moartea nu e un sfârșit, ci un început, își continuă Filip ideea lăsată neterminată, aprinzându-și una din țigările lui tăiate cu briciul în jumătate. Asta o știu înțelepții, care atunci când unul de-al lor moare îl îngroapă cu genunchii la gură, în poziția fătului ce urmează să renască. Și o mai știu elefanții, singurele ființe care au memoria tuturor vieților lor anterioare
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
bancă, într-un parc?! Am uitat că sunt singur?... Că Filip nu mai e cu mine. Începusem să mă obișnuiesc cu el, cu tabieturile și pedanteriile lui, cu trupul lui scund întotdeauna corect îmbrăcat, cu țigările lui fine tăiate cu briciul în jumătate, cu jurnalul lui cu scoarțe negre în care n-am înțeles niciodată ce naiba nota... Am reușit o dată, cu multe tertipuri, să i-l sustrag și-am încercat să-l citesc într-o noapte la lumina intermitentă a farului
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
pe loc. În felul ăsta nu-și pierdeau vremea și era un mijloc de a ademeni mai mulți clienți. Aceștia, atrași întâi de mirajul meșteșugului, la care căscau minute în șir gura și ochii, pipăiau apoi cu neîncredere câte un brici, fierbinte încă, de pe tarabă, îi încercau tăișul pe buricul degetului mare și terminau prin a-l cumpăra, că parcă cel vechi se cam știrbise. Târgoveți vânjoși cu haine groase și incomode de aba țesută în casă, prăfuite, decolorate și roase
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
alții din opoziție. Acțiunea, cu pricepere și măiestrie artistică, cu mult aplomb, elaborată, Îl făcea să se simtă tot mai aproape de un mare răsunet editorial, cu fiecare capitol pe care-l grafia. Ce, mai, treaba mergea, mai mult decât strună. Brici! Stilul cărții - polițisto-mafiot. Era tocmai ce mergea, cel mai bine, pe piața lecturilor particulare ale societății sale contemporane. Mai cu seamă, că, politicienii acționau de așa manieră, Încât, mai, fiecare cetățean, având În vedere nenorocile prin care trecea, fără să
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
genului ce își stabilește poziția privilegiată în canonul local. Karl May nu este doar autorul resuscitat de traduceri, ci și cel ce oferă pretextul unei serii de filme ce aclimatizează westernul ca producție europeană. Având în Lex Barker și Pierre Brice două dintre starurile ce luminează magnetic ecranul, coproducțiile germano-iugoslave recreează, în deco ruri modeste și cu o figurație adesea grotescă, mitul originar al Vestului. Acesta este un western a cărui ambiție urmărește să inverseze polaritățile rasiale și să exporte, către
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
adesea grotescă, mitul originar al Vestului. Acesta este un western a cărui ambiție urmărește să inverseze polaritățile rasiale și să exporte, către o audiență hipnotizată, strălucirea unui univers ce propune o mitologie și o etică, în egală măsură. Și dacă Brice și Barker sunt echivalenții low-cost ai starurilor de la Hollywood, westernurile spaghetti, având în Sergio Leone și Sergio Corbucci figurile lor iconice, desăvârșesc acest proces de translație europeană a genului fondator american. Sunetele lui Ennio Morricone și duelurile dintre Clint Eastwood
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
de cascadori profesioniști. Niciodată însă clonele românești nu vor atinge statutul pe care îl dețin, până către 1989, seriile germanoiugoslave. În Sala Polivalentă, puținele producții ce dețin capacitatea de a seduce masele sunt filmele indiene și seriile western cu neîmblânziții Brice și Barker. În acest spațiu saturat de referințe la acea Americă reconstituită de europeni în decorurile iugoslave sau spaniole, Teddy Ted, Loup Noir sau Capitaine Apache sunt preoții unei religii în care este vizibilă empatia cu cei pe care discursul
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
Cum stă în vârful picioarelor, cu brațele întinse, îi poți zări brățara de siguranță încă sigilată în jurul încheieturii. Cu dispozitivul de urmărire impus prin termenii eliberării condiționate. Pentru Contesă, stafia e un bătrân vânzător de antichități, cu beregata tăiată cu briciul. Și cu fiecare piersică pe care o culege Pețitorul, copacul devine tot mai întunecat. Pentru Sfântul Fără-Mațe, stafia este un avorton cu două capete, cu fețe identice cu a lui. Pentru Baroneasa Degerătură, stafia poartă un șorț alb în jurul taliei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
precum istoria proletariatului, că În acea noapte se petrecuse o mică revoluție separatistă: marinarii hamburghezi se năpustiseră asupra dulăilor celor avuți, căci toate progeniturile proletariatului din Le Havre, Marsilia, Anvers masacraseră, sub pavăza nopții, gladiole, retezându‑le de la rădăcină cu briciurile lor tăioase de mateloți, strivind cu bocancii lor scâlciați tot ce era vegetală mai pripășită, nedemnă de custurile lor. În noaptea aceea parcurile și scuarurile fuseseră bătucite “ În mod barbar“, nefiind cruțată nici Primăria, „la doi pași de Poliție“. „Acel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
său și cu o anume rostire, un vis care se supune zicerii, care se lasă adulmecat și deslușit, un vis mai viu decât trezia, un vis pe care‑l visează doar răposații, un vis ce nu se lasă ras cu briciul cu care‑ți razi barba, căci imediat țâșnește sângele, căci tot ce faci e doar mărturia treziei și a deșteptării, În el pielea sângerează, și inima sângerează, În el freamătă bucuria trupului și a sufletului, În el nu există altă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
moi, zăceau În car ca‑ntr‑o corabie, deslușind scârțâitul molcom al roților amestecat cu cântări și gemete. Vrând să‑și mijească pleoapele sub care se prefirase lumina, va fi săgetat de o durere precum tăișul lamei de oțel a briciului pe pupilă, după care va privi În jur, În stânga și‑n dreapta, apoi la chipurile lui Ioan și Malhus, confrații săi, chipuri stinse, ca și al său probabil, dar toți trei cu ochii pironiți la azuriul cerului ca la o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
Mulțumit că pentru moment făcuse tot ce putea, se întoarse către ceilalți trei oameni. Le dădu fiecăruia apă și apoi tablete de dextroză. Tocmai se ridica, îndreptîndu-și spinarea, cînd îl atinse un gînd al păianjenilor, neutru în pofida tonului tăios ca briciul: ― Vezi, s-a ocupat și de ceilalți. Emoția implicată e mai mult decît o simplă extensie artificială a perechii de spermatozoizi reacționînd împreună. Atîta tot se auzi, doar acest comentariu. Însă oricum îl opri locului pe Hedrock. De fapt nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
câinesc aș putea zice. Poate că aștepta pe cineva, oricum, nu părea prea bucuros că mă vede. L-am întrebat dacă era adevărat că murise. A bâiguit ceva pe când partea de jos a obrazului, vânătă din cauza folosirii prea dese a briciului și străbătută de o cicatrice cărămizie, i s-a învinețit și mai mult. „Poți să nu-mi răspunzi“, am adăugat. „Nu țin neapărat să știu...“ În clipa aceea, pe cealaltă parte a străzii a trecut Iason, nu ne-a văzut
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
poetului anonim, am privit prin gaura cheii măștile celui mai Îndepărtat viitor, am cîntat la gratiile ferestrei recviemul pumnilor strînși, În vreme ce luna se Împlinea, iar sora-șefă umplea cu sîngele ei perfuziile. Pot În astfel de clipe să ascut lama briciului de limba sopranică a lumii... Oxizi de fier cad de pe trupul infirmierei de noapte... Penisul meu În erecție strălucește-n lumina postmodernistă a lunii... Scuip ecumenic orice fereastră Închisă... O mușc pe infirmieră de sînul ei stîng, abia căzut În
UN CARNAVAL ÎN INFERN (scene din viaţa și moartea poetului necunoscut) by Marian Constandache [Corola-publishinghouse/Imaginative/91597_a_107358]
-
unde mai venea și profesorul din când în când. În cârciumă Aide devenea una din studentele perfecte. Râdea, mânca și bea cot la cot cu băieții. Nimeni nu o întrecea. Avea o minte ascuțită și o folosea ca pe un brici. Ca între camarazi. Doar profesorul rămânea cumva în afara cercului, deși apropiat, părea totuși distant. Între Profesor și Aide se născuse o relație specială. Și el, și ea își etalau cunoștințele ca într-un spectacol, fiecare încerca să profite la maximum
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
un copil. De ăla-mi pare rău, pentru că aia am făcut-o mai mult împins. Deci am fost cu ăștia doi. Ei au fost capul. Ei erau din Câmpia Turzii, erau cunoscuți și, normal, ăia mi-au pus cuțitul în mână. Briciul, nu cuțitul. Ei au văzut că nu era nici o șansă, deci, să plecăm așa din casă. Ei erau de-acolo, îi cunoștea și i-ar fi găsit. Puține momente sunt care să nu mi le amintesc, așa. Ăla era o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
Tu i-ai omorât! Pe mine nu mă prostești...“ - „Da, domnule, uite-așa, uite-așa, uite-așa. Am făcut-o. Normal, am vrut să fac altceva și uite ce-a ieșit.“ Mai dădeam un pumn, mai tăiam pe unul cu briciul, mai nu știu ce. Mai închidea ochii... Acuma, că m-am spurcat la fier... Deja se vedea și ea victimă. Acuma, femeia probabil că știa ce are la ușă. A văzut ea ceea ce trebuia să vadă și bine-a făcut. Ei, m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
ea. Ai putea să arunci o privire? — Firește, acceptă domnul J.L.B. Matekoni. Îi luă mai mult decât se așteptase, dar, în final, găsi hiba și reuși s-o remedieze. Odată pompa reasamblată, o verifică și văzu că funcționează din nou brici. Îi trebuia o reparație capitală, firește, iar ziua aceea nu va putea fi amânată la nesfârșit, dar cel puțin geamătul acela ciudat încetase. Întors în biroul lui Mma Potokwane, se relaxă în fața unei cești cu ceai și a unei felii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
a adulților cu plăcerea cu care se ducea la balurile de sâmbătă seara. În sate începuseră să vină caravane cinematografice cu Winnetou și cowboys pe pereți. Doar jurnalele care le precedau mai încercau anemic - preambul jenant la imaginea lui Pierre Brice - să ne aducă la realitatea construcției socialiste. Le înghițeam exact așa cum erau: umplutură obligatorie, sare amară înaintea unui dejun copios. Poate o dată cu această schismă jurnal/film am început să separ între ritualuri sociale obligatorii și zonele de libertate de alegere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
câine care își iubește stăpânul, născută pui de om, hrănită cu lapte de mamă, nu cu E-uri. Să nu te îndoiești niciodată de mine, mi-a intrat în sânge iubirea de oameni. Mi-e inima ca un ceas: merge brici. Sufletul mi se oglindește în ochi. Poate am furat câteva inimi dar nu le-am pus pe jăratic. (a fost doar vina lor). Le-am atins doar cu un fior, două, iar când le-am mângâiat tristețea, au înflorit asemenea
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
însemnat cârpăceală, rezultatul rupturii sau uzurii dimensiunii și accidente inacceptabile în planificarea riguroasă cu bătaie lungă pe patru vieți (și ceva pe deasupra!). Aaa! Dacă există excedent de material, se poate oricând ajusta cu vorbe care taie ca foarfeca, cu verbe brici, cu metafore care ard, cu parabole care creează o stare de bine în folosul comunității, ca arteziana din fața Primăriei sau senzualitatea nerușinată a Sirenei din Galați. Ediții următoare nu vor fi. Unicatul vorbește de la sine, prin originalitate și forță, ceea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
morala acestor visători de cai multicolori. De frizeri, care le tundeau cu plăcere pletele slinoase de gânduri, în care parazitau visele despre câmpii fără sfârșit, lanuri uriașe și greieri... Cum să nu tai cu foarfecele, cum să nu razi cu briciul asemenea gărgăuni! Ceea ce nu înțelegeau frizerii era faptul că exmatriculații aveau umerii aduși în față, parcă apăsați de rucsacul greu al cerului și Lună, ghiulea legată cu lanțul de ancoră de glezna piciorului. Obosiți ca de o dezlegare a celor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
acolo de unde meșterul a început împletitul firelor de salcie, apasă cu forță, împinge țigara fără nici o emoție, scurt și cu scârbă, strivind milimetrul de tutun rămas ca pe un gândac împuțit. Fata asta nu se înfioară deloc!, gândește grădinăreasa, e brici, te taie din priviri! Frumoasa Neli începuse să împletească deja prima cunună de ceapă, lua câte o ceapă aurie, apoi câte un fir de rafie, lipindu-le pe amândouă, ca și cum ar fi vrut să nu se rupă vreodată funia aia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
dar căsătorit, o întoarce cu spatele la el și îi așază curulețul pe picioarele lui lungi, canapeaua îi mai suportă, nu s-a dărâmat, nu s-a desfăcut. Încă. Dar când vine Vichi?, întreabă Loredana, ține pleoapele în jos, așteaptă tare ca briciul răspunsul lui. Are spectacol, pe urmă zicea că merge cu niște prieteni la restaurant, sărbătorește cu spaniolul Juan, nu îl cunoști tu, mai întârzie și ea, se simte bine cu ăla, îi dau toată libertatea, ca să fiu eu liber. Hai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]