1,539 matches
-
instalat destul de comod. Aici am mai multă liniște deocamdată. Scrisoarea ta am primit-o ca pe ceva de mare preț, mai ales că trecuse oarecare timp fără să știu ce faci. Am citit și am simțit tot zbuciumul și tot clocotul inimii tale. Îmi scrii că voi zâmbi când voi citi scrisoarea. Așa a fost, dar nu un zâmbet rău, ci un zâmbet înțelegător. Cum să nu înțeleg zbuciumul tău, când sufletul și inima mea sunt cuprinse de același zbucium? Înțeleg
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
și de arhitecți ai Cetății, ai luminiiă“ (România literară, 22 iulie 1971) „Republică, bătrânii te așteaptă Cu mâinile îmbătrânind pe arme, Vroind coroana regilor s-o sfarme În lutu-mbogățit cu cripte, Țară! Republică, tu te-ai născut din larme, Din clocote și vâlvătăi de pară Și-a noastră ești în veci de veci, comoară, Statuia ta nu-i nimeni s-o darmeă“ („Partidului, patriei socialiste“, Scînteia, 30 decembrie 1973) „Partidul întâlnindu-l, spre alte lumi întregi, Eu mi-am deschis al
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
dătător de veșnice arome și podul cu multe cufere cu vechituri, cu poze fumurii trimise de pe front de diverșii soldați, rude de familie, care au luptat pentru România... Iubirea creștinească e cea mai puternică formă de iubire care triumfă după clocotul vieții, și trebuie să fim fericiți dacă după o viață de decepții ne înnobilăm în iubire creștină și nu scădem în capacitatea de a iubi profund și onest. Cea mai înaltă formă de iubire azi mi se pare a ierta
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
nimic. Ea poate fi doar un pretext literar pentru o carte bună... Iubesc ceea ce a mai rămas din familie, față de care am respect și sentimentul devotat al datoriei. Iubirea creștinească e cea mai puternică formă de iubire care triumfă după clocotul vieții, și trebuie să fim fericiți dacă după o viață de decepții ne înnobilăm în iubire creștină și nu scădem în capacitatea de a iubi profund și onest. Mi se pare atât de important ceea ce e simplu, a iubi lucrurile
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
de către Eliza pentru „un Marghiloman, ca și cum el, liberalul, era atât de pur, de nu-l atingeau nurii reginei Maria!” și aceeași necesitate a chemării în fața legii „acum când politica distrugerii, ripisei, destrăbălării financiare și furtului pe acte a dat în clocot, normal ca cei care au păgubit Țara și au situat-o în fruntea cozii să dea socoteală...”. Savuroase trimiteri sunt și cele la literatură, precum în Legături dialectice. Indubitabil, lui Ion Cernat nu îi lipsesc lecturile din autori cu penița
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
pe unde calci!) și să-ți expui spinarea încovoiată la bici și la poveri prea mari. Am stat aproape toată istoria „sub vremi”, rar am reușit să ne ridicăm deasupra vremurilor, dar atunci când am reușit, combustia internă a dat în clocot, ca în anul 1918, încât ne-am adunat toți românii pe o singură hartă, a României Mari. Așa cum, din păcate, se întâmplă în unele familii, când unicul moștenitor prăduie într-un an ce-au acumulat părinții într-o viață, tot
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
de pe scaune și băteau unanim din palme, cu frenezie și cu bătături. Săracii ! N-au știut că, de ce ți-e frică, nu scapi și ce-ai trăit, îți este dat să mai trăiești. Mai acum o săptămână, „naționalismul” dădea în clocot în toată mass-media carpato-danubiano-pontică, se lua cu mâinile de fund și țopăia pe unde în toată lumea, stârnind reacții interne și externe dintre cele mai diverse. Și toată pricina fu Kosovo, cu independența lui unilaterală care a aprins iar fitilul la
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
este munca făcută pentru altul? 29 iunie 2010 Să ne judece istoria! Motto: „În război ca și în politică, momentul pierdut nu se mai întoarce.”( Napoleon) Acum, când politica distrugerii, risipei, destrăbălării financiare și furtului pe acte a dat în clocot, normal ar fi ca cei care au păgubit Țara și au situat-o în fruntea cozii, să dea socoteală, să plătească măcar un impozit pe prostie, fără TVA, de exemplu, și să nu mai spună, asemenea lui Ceaușescu, că ei
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
Dunin se ridică să servească ceaiul. Ea își rostea numele Dounine, în forma originară ca pe malurile Senei, dar rămânea credincioasă samovarului: pariziană prin opțiune, rusoaică în inimă. Gabriela asculta clinchetul inelelor ei, amestecându-se cu șuierul apei date în clocot, și privirea îi rătăcea prin mica încăpere unde nobila doamnă venise, de bună voie sau nu, să-și sfârșească viața. Care viață? Mobilele acestea prețioase și desperecheate, scăpate parcă dintr-un naufragiu, icoanele acestea, prea frumoase și prea multe ca să
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
de ritm, ciocniri de lucruri și împrejurări, cu puncte de tăcere între ele, din străzi pavate și nepavate, dintr-o mare pulsație ritmică și din veșnica discordie și dislocarea oricăror ritmuri opuse și semăna în totul unui fluid fierbînd în clocote aflat într-un recipient alcătuit din materialul durabil al caselor, legilor, ordonanțelor și tradițiilor istorice. Robert Musil Omul fără însușiri 1 Mulțumiri Am fi dorit să-i putem mulțumi lui Jean-Paul Piriou, care a venit cu ideea acestei cărți în timpul
by Michel Pinçon, Monique PinçonCharlot [Corola-publishinghouse/Science/1007_a_2515]
-
și răscolesc dosarele de pe raftul de jos în căutarea unui plic de ceai chinezesc; știu că aveam vreo cîteva, aduse acum vreun an. Am găsit unul, îl spăl de praf la chiuvetă și-l pun în cana cu apa în clocot. Mergînd prin birou, între masă și dulap, parcă simt că artroza mea, rămășiță a unui accident din copilărie, începe să mă sîcîie la mișcările mai bruște. Acum cîțiva ani mi-am propus să-mi fac un control la doctorul Andrei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
198} trăiți în pace, căci sînteți singurele națiuni eterogene în oceanul panslavismului, această dicțiune ungurii trebuiau s-o întoarcă și s-o traducă spre pierzarea lor. Ei au vrut-o, nu noi! În țara toată mișcarea română - antiunionistă fierbea în clocotul cel mare. Adunarea din dumineca Tomei, preparatorie, fusese; fusese și adunarea cea mare din Câmpul Libertății, unde flamurea reînvierei sfâșia aerul cu tricolorul său. Virtus romana rediviva! Luasem parte cu Ioan la toate acele manifestări de viață ale națiunei - etern
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
Dumnezeu... s-o scoatem la vânzare... Ce, îndulcirea diavolului, ce, iubirea poporului, ce, gloria, ce costă opera unui geniu, cu care să-mi eternizez numele meu... Toate, toate sunt de vânzare... El {EminescuOpVII 255} râse crunt. Ecoul boltelor răspundea cu clocot la râsul lui cumplit, și cranul cel mort parcă rânji din sicriu... iată-mă dar în vârful lucrurilor omenești... Ce aș fi eu fără tine, metal rece și mort? Un cerșitor pe stradele Sevillei... Ce sânt cu tine?... Tot ce
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
urechi, să asculte ce zice Bisericilor Duhul." 14. Îngerului Bisericii din Laodicea scrie-i: "Iată ce zice Cel ce este Amin, Martorul credincios și adevărat, începutul zidirii lui Dumnezeu: 15. "Știu faptele tale: că nu ești nici rece, nici în clocot. O, dacă ai fi rece sau în clocot! 16. Dar, fiindcă ești căldicel, nici rece, nici în clocot, am să te vărs din gura Mea. 17. Pentru că zici: "Sunt bogat, m-am îmbogățit, și nu duc lipsă de nimic" și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85065_a_85852]
-
Îngerului Bisericii din Laodicea scrie-i: "Iată ce zice Cel ce este Amin, Martorul credincios și adevărat, începutul zidirii lui Dumnezeu: 15. "Știu faptele tale: că nu ești nici rece, nici în clocot. O, dacă ai fi rece sau în clocot! 16. Dar, fiindcă ești căldicel, nici rece, nici în clocot, am să te vărs din gura Mea. 17. Pentru că zici: "Sunt bogat, m-am îmbogățit, și nu duc lipsă de nimic" și nu știi că ești ticălos, nenorocit, sărac, orb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85065_a_85852]
-
ce este Amin, Martorul credincios și adevărat, începutul zidirii lui Dumnezeu: 15. "Știu faptele tale: că nu ești nici rece, nici în clocot. O, dacă ai fi rece sau în clocot! 16. Dar, fiindcă ești căldicel, nici rece, nici în clocot, am să te vărs din gura Mea. 17. Pentru că zici: "Sunt bogat, m-am îmbogățit, și nu duc lipsă de nimic" și nu știi că ești ticălos, nenorocit, sărac, orb și gol, 18. te sfătuiesc să cumperi de la Mine aur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85065_a_85852]
-
răsări ca o creatură nu pe de‑a‑ntregul umană. Arta deghizării e atât de avansată, Încât poți fi sigur că subevaluezi numărul de lichele cu care te‑ai ciocnit. Dar un geniu ca Rakhmiel nu izbutea totuși să disimuleze clocotul impetuos sau, dacă preferați, ticăloșia naturii lui. Avea noțiuni despre decență care se trăgeau Încă de la romanele lui Dickens, dar avea un REM păcătos - Împrumut termenul de la specialiștii În somn - adică mișcări rapide ale ochiului, foarte lucide. Arăta ca un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
de vreme nu am mai scris nimic. Bineînțeles că unii m-au învinuit că m-am moleșit de tot și de acest lucru au profitat cei de la conducerea țării, ca să facă iar trăsnăi. Până a da vara aceasta în clocot, eu stăteam la pândă și zilnic le mai dădeam peste mână când o băgau prea adânc în oala cu smântână, îi mai dojeneam părintește folosind doar cuvinte blajine ce aminteau de Dumnezei, sfinți, mamă și alte rubedenii, și încercam să
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
a măturat curtea, și turnul a fost împodobit cu iederă și cu hamei înflorit, împletite cu ramuri de arin și de dafin. La bucătărie nu mai făceau față cu jumulitul de fulgi și de piele, cu tăiatul cărnii, datul în clocot și rumenirea ei la proțap; aerul era pătruns de mirodeniile obișnuite la sărbători. Faroald a poruncit să fie puse la răcit în apa râului cinci amfore din vinul cel mai bun. Toți și-au pus hainele cele mai frumoase și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
că Gisulf era un soț blând și afectuos. Noapte de noapte, în pat, își lua în brațe nevasta, dar în momentul împreunării, sămânța i se scurgea în prag, sau imediat ce-l trecea, retrăgându-se înainte ca lucrurile să dea în clocot. N-am scris acestea spre a-i defăima pe Romilde sau pe Gisulf, ci doar ca să ofer o justificare, chiar dacă meschină, pentru ceea ce ea va săvârși, căci, la un moment dat, carnea i-a răpus sufletul și a căzut pradă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
Garibaldo. Ducând instrumentele prietenului meu, am intrat împreună cu el în încăperea fetelor lui Heraclion, care abia dacă mai răsuflau. Parcă am asistat la ceva magic. A luat un mic bisturiu din lighenașul de aramă în care instrumentele fuseseră fierte în clocot, a făcut o incizie la baza gâtului copilei mai puțin grav bolnave, a tamponat puținul sânge care a ieșit și a vârât cu îndemânare canula în interiorul gâtului. Micuța a respirat adânc. A făcut același lucru pentru cealaltă, cu același rezultat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
ceapă, mă apropii de Izvor, apa nu mai curge de aproape un an, anii trecuți venea în cascadă pe piatra înaltă, curgea la intervale egale de timp, îți puteai fixa ceasul după apele izvorului, spuneau în glumă călugării, acum numai clocotul din măruntaiele muntelui, și-un firicel de apă ce se scurge pe sub pietre mai amintesc de ceea ce nu demult a fost Izvorul Tămăduirii, crucii de lemn fixate în stâncă, bogat ornamentată, ridicată recent, nu i-a fost încă dat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
bătătorită, încrucișarea de drumuri, fânăreața pentru sălbăticiuni, drumul de căruțe ce duce până în curtea mănăstirii, mi-au trebuit câteva ceasuri ca să cobor, aud clopotele de vecernie, pădurea dimprejurul mănăstirii, casa pădurarului, greutatea rucsacului meu aproape gol, Izvorul, apa ce vine, clocotul din măruntaiele muntelui, senzația că stau pe un tren ce merge în plină viteză, nimeni pe piatră la Izvor, Ce zi o fi astăzi?! Mă grăbesc să mă dezbrac și prind din plin pe trupul istovit uriașa cădere de ape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
venea dinspre evantaiul din mâna lui Hanbei. Pusese mai-nainte trei cărbuni Într-un mic arzător de jăratic și, lăsând jos cleștele, făcu vânt pe deasupra doar atâta cât să aprindă focul, fără a stârni cenușa. Apa din ibric dădu În clocot. Între timp, luă șervetul folosit pentru ceremonia ceaiului și șterse micile vase de ceai pentru musafir și gazdă. Părea să știe temperatura apei după zgomotul fierberii. Omul era grațios și, aparent, fără cusur, dar foarte calculat. Hideyoshi Își simțea picioarele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
afară. Într-adevăr, uneori câte un biet bețiv cădea Înăuntru și se Îneca, În nopțile când ploaia umplea șanțul până sus. Cineva anunță imediat familia băiatului. Vecinii curioși de pe Strada Scursurilor Începură să năvălească din case ca apa dând În clocot dintr-un cazan, iar părinții ieșită În fugă, desculți. Era o nenorocire. Dar, când sosiră, băiețelul fusese salvat deja. Arăta ca o rădăcină de lotus smulsă din nămol și suspina zgomotos. Copilul și doi misionari erau Împroșcați cu noroi pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]