2,427 matches
-
pereți pe baia de lumină din parc plimbă copii de vârsta lui Alex de mână, în cărucior sau pe biciclete. „Tati, vreau adidași din ăia! Adidași Nike! Sau Reebok! Ba nu, nu Reebok, vreau Nike!”, se aude vocea ca de clopoțel a unui băiețel de vreo 9 ani, cu păr cârlionțat. Cerul din ochii lui Alex se scurge ca rimelul de pe ochii mamei lui, topit și el de la adierea călduță a soarelui; ochii lui mari și mirați fixează băiețelul care acum
Femeile românce care aleg să aibă copii singure, între tabu și nou trend social by https://republica.ro/who-s-your-daddy-femeile-care-aleg-sa-aiba-copii-singure-intre-tabu-si-nou-trend-social [Corola-blog/BlogPost/338463_a_339792]
-
Ei, ce servim?, reia întrebarea când observă chelnerița oprită lângă ei. - Beau și eu un capuccino ... Tu, Alin, ce dorești? - Hmmm ... Înghețată de frișcă aveți, tanti?, o întreabă pe chelneriță. Și de stafiiideee? De rooom? Vocea îi sună ca un clopoțel. Când îl aude lungind mult vocalele, Alinei îi pare că îl aude pe Liviu. Exact așa face și el, când vrea ceva, se pisicește pe lângă ea, privind-o lung în vreme ce lungește sunetele cuvintelor ce i le adresează aproape în șoaptă
EROARE de VOICHIŢA PĂLĂCEAN VEREŞ în ediţia nr. 912 din 30 iunie 2013 by http://confluente.ro/Voichita_palacean_veres_voichita_palacean_veres_1372605133.html [Corola-blog/BlogPost/363935_a_365264]
-
cele trei fete: cu Ana, cu Ioana și cu Mărioara. Dacă badea Pavăl Precup ar fi avut cât de cât glas, cu siguranță ar fi venit și el la cor. Așa, s-a mulțămit, ca uneori, să hurduce steagul cu clopoței în echipa de fluierași. Ne-a cântat și ne-a povestit multe. Pentru că-ntr-o viață de om vezi și-auzi multe. Iar în Leșu, pe lângă multe alte lucruri auzi și mai multe cântece. Și-apoi, în tinerețea ei, la
IN MEMORIAM TUDOR JARDA de VERONICA OŞORHEIAN în ediţia nr. 192 din 11 iulie 2011 by http://confluente.ro/In_memoriam_tudor_jarda.html [Corola-blog/BlogPost/344354_a_345683]
-
Autorului Extras din puterea florilor de primaveră. Ati observat că, doar florile au curajul sa înfrunte gerul ? Mai întai gălbenelele străpung pământul înghețat desbrăcându-și culorile în petale, sfidând frigul cu fustițele lor desfoliate. Apoi ghioceii străbat zăpezile înfruntând iarna cu clopoței ce anunță victoria florilor asupra răcelii. Albăstrelele vin din păduri și schimbă culoarea luminii cu albastrul cerului așteptat în pridvoarele firii. Nu peste mult timp, un mugur sfidează așteptarea și din sânii pomilor, seva vieții începe să urce înspre visarea
EXTRAS DIN PUTEREA FLORILOR DE PEIMĂVARĂ de ANGHEL ZAMFIR DAN în ediţia nr. 1886 din 29 februarie 2016 by http://confluente.ro/anghel_zamfir_dan_1456742299.html [Corola-blog/BlogPost/378054_a_379383]
-
Joy to the World” a compozitorului și pianistului american Joseph Willcox Jenkind (n.1928) a integrat și pianul, ale cărui corzi au sunat, în scurtele pauze ale Coralei, prin apăsarea sensibilă și delicată a degetelor pianistei, precum sunetul unui gingaș clopoțel, să ne amintească venirea Sfintei Sărbători a Crăciunului. Și piesa finală „Hallelujah”(Aleluia) a lui Händel, pur și simplu ne-a înălțat spiritualicește. Nu pot să nu mă opresc și să nu scriu câteva cuvinte despre acest mare compozitor. Contemporan
CAROLINA DE NORD de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 353 din 19 decembrie 2011 by http://confluente.ro/_master_corale_carolina_de_nord.html [Corola-blog/BlogPost/359458_a_360787]
-
mai îndepărtate colțuri. În fața stăpânului cerului și al pământului, însă, nu se ivi decât chipul drăgălaș al ghiocelului. Celelalte flori nu se arătară, cu toate că Soarele repetă chemarea încă de câteva ori. Fetița se întristă, privind micuța floare, care își clătina clopoțelul alb cu sfială. - Ia, spune-mi, de ce nu apar și celelalte flori? - S-a pornit un război, Mărite! Nimeni nu face nici o mișcare în castel, pentru că zânele nu reușesc să se înțeleagă. - Tu de ce ai venit? - Pe mine nimeni nu
POVESTEA GHIOCELULUI de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1518 din 26 februarie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1424918262.html [Corola-blog/BlogPost/377276_a_378605]
-
o plecăciune elegantă: - Toată viața mea am să te slujesc pe tine! Am să aștept cuminte poruncile tale și am să le împlinesc cât zece flori la un loc! Iar când vei dori să te retragi, am să sun din clopoțelul meu, ca să știe toată lumea că Zâna Iarna va pleca să se odihnească, așa încât nimeni nu va îndrăzni să te deranjeze! Promisiunea ghiocelului o mulțumi pe Zâna Iarna. Suflă un vânt puternic pentru a o purta pe Miruna acasă lângă mama
POVESTEA GHIOCELULUI de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1518 din 26 februarie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1424918262.html [Corola-blog/BlogPost/377276_a_378605]
-
mai simplu decât abacul bunicii! Îmi confecționasem câteva duzini, ca să îmi ajungă, mai ales că mai pierdeam până acasă o parte din ele pe ulițele pline de larma și joaca școlarilor, colegi, scăpați ca din pușcă la sunetul ultim al clopoțelului. Ștergeam cu buretele agățat de tăbliță și scriam. Ștergeam și scriam. Iar acasă, pe caietul "de curat" scriam seara la lumânare ori la lampă nr. 5. La periferia urbei natale încă nu pătrunsese lampa lui Ilici... Dar, viața se desfășura
“VIAŢA ON-LINE” DE MARIAN MALCIU, CURENTUL ELECTRIC ŞI ”ZOOMENIREA” DE DESMOND MORRIS / AUTOR PROF. GEORGIA LANDUR VINTILĂ. de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1425 din 25 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/marian_malciu_1416946509.html [Corola-blog/BlogPost/371867_a_373196]
-
de măreție. Fatalmente, informația culturală este diferită de la individ la individ. Toți am ascultat și ascultăm murmurul, dialogul dintre cărțile din biblioteca noastră: fiecare dintre noi aude ceva, dar altceva decât alți îmbolnăviți de clinchetul cuvântului ce răsună ca un clopoțel în catedrala cărții de citit. Într-un fel vede o călătorie hiperbolistul Calistrat Hogaș, cu totul altfel, umoristul de geniu Jerome K. Jerome, ca să nu mai vorbim despre anonimul Moș Ghiță, fratele bunicului, care, ajuns, ca infanterist la Budapesta, iată
STATUIA UNEI IUBIRI CRONICĂ de ELISABETA IOSIF în ediţia nr. 1753 din 19 octombrie 2015 by http://confluente.ro/elisabeta_iosif_1445280381.html [Corola-blog/BlogPost/368326_a_369655]
-
diagonale, tot roșii, brodate cu trandafiri din mărgele. Pe cap purtau pălării de pai, având panglici brodate cu paiete sclipitoare. În picioare, cioareci roșii până la genunchi și opinci din piele legate cu nojâțe. Pe cioareci erau înfășurate două șiraguri de clopoței mici, argintii, care le învăluiau gleznele și gambele. Bețele erau frumos lustruite și aveau la capătul de sus panglici albe și roșii, care fluturau în timpul jocului. Nu erau înalți. De talie mijlocie, chiar mică. Subțirei, cu fețe osoase, arși de
HĂLĂIŞA!-PARTEA ÎNTÂI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1612 din 31 mai 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1433091896.html [Corola-blog/BlogPost/377793_a_379122]
-
priceput că...asta era „aia!, de care vorbeau femeile pe șanț. De aceea râdeau ele cu atâta poftă. Din acel moment lăutarii au început să cânte. Călușari au luat rapid bețele și au început să joace tot în roată. Clinchetul clopoțeilor le sublinia mișcările pașilor.. tot mai rapizi, tot mai ritmați. Bețele și opincile lor loveau pământul tot mai repede, tot mai tare. Era un dialog cu pământul surd, adormit, pe care, treptat-treptat îl trezeau, atât cu loviturile de băț, cât
HĂLĂIŞA!-PARTEA ÎNTÂI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1612 din 31 mai 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1433091896.html [Corola-blog/BlogPost/377793_a_379122]
-
transforma în pasăre și zbura pe cer, într-un circuit electrizant: fulger-pasăre-călușar-pe pământ-sub pământ, și iar șarpe-călușar-pasăre-arc voltaic. Mereu în cer și iarăși pe pământ, sub pământ...mereu prin călușar...prin mâinile lui...prin picioarele lui...și sunetele magice ale clopoțeilor...și zborul ireal al picioarelor...irizațiile culorilor din cămășile înflorate...strigătele călușarilor...muzica asta amețitoare...ritmul magic tot mai iute...mai iute...Toate, toate... deschid cerul și pământul...Ooo! Ce fluid de energie!..Acum trupurile dansatorilor plutesc...plutesc...și zboară
HĂLĂIŞA!-PARTEA ÎNTÂI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1612 din 31 mai 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1433091896.html [Corola-blog/BlogPost/377793_a_379122]
-
bere varză cartofi pâine pentru 12 de luat mielul de la măcelărie ATENȚIE,COPACI TRAVERSEAZĂ! Copiii se-ascundeau după copaci recunoscând cu jocurile lor obârșiei izvodul. Apoi, spre bănci de lemn traversau strada ca toamna de goală, iar copacii rămâneau așteptând clopoțelul de școală. „Se vor întoarce, curând'', copacii-ntre ei amăgind consolări, și toată vistieria de aur, de-un an întreg agoniseală, frunză cu frunză și-o vând, la vămuire de șopot, pentru scumpetea primilor fulgi când îi vor striga copiii
VERSURI DE MAI de DUMITRU ICHIM în ediţia nr. 1243 din 27 mai 2014 by http://confluente.ro/Dumitru_ichim_1401149541.html [Corola-blog/BlogPost/350578_a_351907]
-
toată splendoarea lui, pe care i-o accentuau primele raze ale soarelui, n-a mai putut înainta nici un pas. A rămas înmărmurită, cu ochii măriți de surpriză și admirație. Atunci, o voce melodioasă, ce se asemuia cu clinchetul divin al clopoțeilor, i-a spus: - Vino, apropie-te! Nu are de ce să-ți fie frică. Ești atât de frumoasă! Ai vrea să ne plimbăm? - Da, îmi place să mă plimb prin rouă, chiar să mă scald în ea, a răspuns Sya. - Atunci
LEGENDA INOROGULUI de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 1386 din 17 octombrie 2014 by http://confluente.ro/floarea_carbune_1413541495.html [Corola-blog/BlogPost/347104_a_348433]
-
devenit prieteni de nedespărțit. Unde îl vedeai pe unul, era și celălalt. Între ei era o iubire platonică și un jurământ de castitate. Adeseori, după ce se scăldau la cascadă, el îi făcea un pat de flori, iar ea îi împletea clopoței albaștri în coama albă ca neaua. Erau fericiți și trăiau zile nespus de frumoase. În pădurea în care sălășluiau, primăvara și vara erau veșnice. Uneori, Ynn își punea capul în poala ei și adormea ca un prunc. Acesta era un
LEGENDA INOROGULUI de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 1386 din 17 octombrie 2014 by http://confluente.ro/floarea_carbune_1413541495.html [Corola-blog/BlogPost/347104_a_348433]
-
COLIND Autor: Mihaela Alexandra Rașcu Publicat în: Ediția nr. 1453 din 23 decembrie 2014 Toate Articolele Autorului În prag de sfinte sărbători, colindul sufletului meu v-ajungă, când stelele încep să plângă cu-a gândurilor dalbe flori! Să vă încânte clopoțeii urărilor mele celeste, iar datinile de poveste vă mângâie cu călușeii! Să luminați fereastra bine ca moșul să nu rătăcească, iar pacea dulce-apostolească durerile să vă aline! În dansul măștilor bogate vă prindeți toți, cu mic cu mare, că la
COLIND de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1453 din 23 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1419341511.html [Corola-blog/BlogPost/367919_a_369248]
-
și generoasă. Cu câțiva ani în urmă, înaintea plecării sale neașteptate din astă lume, ne încălzeam durerile și ne ostoiam neliniștile în confidențe reciproce sub ramurile protectoare ale copacului prieteniei. Ne ploua din strunele frunzelor albastre, în clinchetele argintii, ale clopoțeilor sufletelor noastre îmbrățisate în buchete de raze aurii, cu fluvii de energii pozitive revărsând în valuri, balsamuri vindecătoare peste sufletele rănite sub forța implacabilelor călcâie ale destinului, care deseori fuseseră la un pas de a le strivi. Prietenia dintre noi
ICOANA PRIETENIEI NOASTRE de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2149 din 18 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1479504746.html [Corola-blog/BlogPost/379230_a_380559]
-
rotund de pe fata acestuia și butonând mereu plimbând cu plăcere scala de la un capăt la altul. O urmarea cu atenție cum se plimba ca un teleferic in interiorul aparatului de radio.Într-o zi copila primi de la maică-sa un clopoțel galben cam de mărimea unei pere. Suna frumos clopoțelul: cling, cling!. Mama i-a explicat în felul ei, simplu și curat că ea, fetița va trebui să meargă pe la vecini și să-i ureze de sărbători. Locuințele lor erau de
BANUTII LACRAMIOAREI de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 260 din 17 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Banutii_lacramioarei.html [Corola-blog/BlogPost/355440_a_356769]
-
plăcere scala de la un capăt la altul. O urmarea cu atenție cum se plimba ca un teleferic in interiorul aparatului de radio.Într-o zi copila primi de la maică-sa un clopoțel galben cam de mărimea unei pere. Suna frumos clopoțelul: cling, cling!. Mama i-a explicat în felul ei, simplu și curat că ea, fetița va trebui să meargă pe la vecini și să-i ureze de sărbători. Locuințele lor erau de fapt niște apartamente aflate perete în perete și locuiau
BANUTII LACRAMIOAREI de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 260 din 17 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Banutii_lacramioarei.html [Corola-blog/BlogPost/355440_a_356769]
-
erau de fapt niște apartamente aflate perete în perete și locuiau cam 5-6 familii acolo la fermă, în câmp. După ce i s-a spus cum să-i ureze Lăcrămioara a fost îmbrăcată gros și trimisă pur și simplu afară cu clopoțelul care părea a fi acum singurul ei prieten. Neîncrezătoare, porni prin zăpadă către prima ușă la care locuia Mărioara, moldoveanca ce avea o fetiță de doi anișori. A fost primită frumos cu dulciuri și bunăvoință de gazdă. Mărioara scria o
BANUTII LACRAMIOAREI de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 260 din 17 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Banutii_lacramioarei.html [Corola-blog/BlogPost/355440_a_356769]
-
tatăl celor două fete mai mari, Milica și Gica. Fetele lui erau cu doi, trei ani mai mari ca Lăcrămioara și erau foarte prietenoase cu ea. Ajunsă la ele fetița a uitat ce să cânte și-a sunat doar din clopoțel. Gazda se amuza de asta și fetița încurcată suna și mai tare. Îi părea rău că maică-sa nu o învățase pe îndelete, mai demult, ce să cânte, ca să se descurce mai bine acum. De ce nu a învățat-o mai
BANUTII LACRAMIOAREI de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 260 din 17 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Banutii_lacramioarei.html [Corola-blog/BlogPost/355440_a_356769]
-
ei comoară. La ușa următoare vecinii s-au bucurat foarte mult căci aveau un bebeluș și i-au dat să bea apă din clopoțica ei ca să înceapă să vorbească, sau mai bine zis să aibă glasul răsunător ca al unui clopoțel. Bucuroasă Lăcrămioara a luat bănuții de la ei, mărunțiș mult și de data asta și-a plecat spre casă. Pe drum îi răsunau în urechi vorbele lui nea Barbu cum că bănuții sunt numai ai ei și că trebuie să-i
BANUTII LACRAMIOAREI de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 260 din 17 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Banutii_lacramioarei.html [Corola-blog/BlogPost/355440_a_356769]
-
-o cu fundul în sus. Apoi veselă de ispravă a mers în casă unde a trebuit să răspundă mamei la întrebări. Aceasta voia să știe dacă vecinii ei știuseră să-i recompenseze copila. Și Lăcrămioara vorbi despre desenul văzut, despre clopoțelul cu apă, despre dulciuri și poezii dar nimic despre bani. Au trecut câteva zile de la întâmplarea aceea și într-o duminică în care era și tatăl acasă , Lăcrămioara se trezi întrebată unde a pus banii de la plugușor. Părinții așteptau nerăbdători
BANUTII LACRAMIOAREI de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 260 din 17 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Banutii_lacramioarei.html [Corola-blog/BlogPost/355440_a_356769]
-
Sera: Nu. Malu: Am înțeles că se duce dincolo la lucru câteva luni și a trecut pe la mine înainte de a pleca din țară. Sera: Nu a trecut nimeni pe aici. Malu (Se apropie de păianjen.) E prea jos firul semnalizator. Clopoțelul a sunat. El îmi spune că am fost invadat de persoane străine. Sera: Cine să te mai înțeleagă? Malu: Ia un scaun de lângă masă. Îl așează lângă dulap.) Taci! Acum ofer păianjenului ofranda. (Malu scoate o cutiuță în care avea
PĂIANJENUL de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 1690 din 17 august 2015 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1439816556.html [Corola-blog/BlogPost/373548_a_374877]
-
vegetație săracă și vârfurile pierdute în nori sau munți cu vârfurile acoperite de zăpadă sau de pe care zăpada curge în șiroaie. Întregul peisaj pare o imensă floare șatirată. Cabana Secuiului își așteaptă vizitatorii împodobită de sărbătoare cu crengi de brad, clopoței, obiecte de artizanat și îmbiindu-i cu mâcăruri tradiționale specifice Crăciunului. Pe cerul bosumflat norii se adună bolovănos. Simți că ți se luminează întregul chip când spre ora prânzului ai posibilitatea de a zări pe el mici suprafețe albastre sau
NATURĂ ŞI CIVILIZAŢIE ÎN JUDEŢUL BRAŞOV de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1912 din 26 martie 2016 by http://confluente.ro/elena_trifan_1458989816.html [Corola-blog/BlogPost/347117_a_348446]