2,172 matches
-
pentru câtva timp, o săptămână, o lună. Ă Nu vorbi nimănui despre asta. E doar un proiect. Dacă nu anul ăsta, o să mai văd, poate anul ce vine” (idem). Poate că nu-i la mijloc decât dorința de a-și consola fratele, oferindu-i ca pe un medicament, imaginea răului în care el, din nefericire, locuiește („Adu-ți aminte de toate astea atunci când te simți descurajat”). Însă, dincolo de o astfel de ipoteză, nu cu totul străină spiritului cioranian, știm bine, Cioran
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
de turci, sârbi, polonezi și greci” (15 ianuarie 1976 Ă 520). O consolare, totuși, Cioran găsește. Una apocaliptică: „Până la sfârșitul veacului, viața va deveni imposibilă în toate colțurile lumii. Iată o perspectivă consolatoare” (3 iunie 1980Ă 540). Pe Cioran îl consolează faptul că, astfel, ar putea locui oriunde. Să locuiască oriunde și să identifice pretutindeni răul complementar. Sau să nu locuiască nicăieri. Despre un anume fel de răzbunaretc "Despre un anume fel de r\zbunare" Cine citește corespondența lui Cioran cu
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
erorile trecutului său. În 1947 i se părea chiar comic că a scris Schimbarea la față a României. „Orice participare la frământări temporale e timp pierdut și risipire inutilă. Lucrurile acestea le-am priceput prea târziu din păcate, dar mă consolez de a le fi priceput măcar acum. ș...ț Ce departe eram acum de știam acestea la 20 de ani. Fiece ins e victima propriului său temperament” (1947 Ă 42). În 1946 le scria părinților: „Eu am devenit imun la
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
fiind cinic în teorie, nu pot fi cinic și în viață; dar îi admir pe toți cei care au acest curaj, care știu să sfideze opinia publică altfel decât în vorbe. Cinismul practic mi-a fost aproape total interzis; mă consolez citind tot ce are legătură cu inși ca Talleyrand” (II, 170). Iată-l, așadar, pe Cioran, care nu poate depăși limitele prea strâmte ale scepticismului, dorindu-și cinismul practic. Într-un loc, după o secvență amplă în care detaliază „extraordinara
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
oare cu putință să las să treacă zilele în așa hal? Sunt luni de zile de când n-am scris nimic, nimic, nimic! Mă agit ca o târfă lipsită de clienți, îmi cășunează pe toate cele și mă blestem! Sau mă consolez de sterilitate și de eșecurile mele lăsându-mă purtat de voluptatea de a ști că nu mai exist pentru nimeni. ș...ț Dar toată lumea ajunge negreșit aici, mai devreme sau mai târziu. E marea mângâiere a învinșilor” (II, 375). De
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
proiectul meu mi s-a părut neavenit și în tot cazul pripit. Dacă totul este ireal, peisajul ăsta e și el ireal, îmi spuneam. E posibil, e chiar adevărat, mi-am răspuns; dar această irealitate îmi place, mă farmecă, mă consolează. Frumusețea nu e o iluzie completă: e o iluzie știrbită, un început de realitate” (idem). Frumusețea poate, deci, să salveze lumea. E un început de realitate, deci de sens. Munții îi dau și altă dată senzația nu a sublimului, ci
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
a împiedicat și a căzut într-un mormînt deschis. "Dar", a adăugat el, în felul lui hazliu, "n-au aterizat împreună viul și mortul", căci sub el a dat de paracliserul care săpa mormîntul! Dna Edkins a încercat să o consoleze pe Dna Chatterton spunînd că era doar "una dintre reveriile lui"; dar "ea nu a putut fi convinsă să considere această întîmplare altfel decît prevestitoare de rău". Și așa s-a și dovedit a fi. Barrett a refuzat pe bună
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
eu sunt un om... (Privește fix in tavan) Stau în fața unei oglinzi mari, în fața unei oglinzi enorm de mari... și văd că sunt un om, pentru că văd că... arăt ca un om. Se așază respirând greu. Herta vrea să-l consoleze, dar el o împinge brutal în lături) SCHWEINDI: Îmi permit să vă înmânez mulțumirile mele personale pentru adăugirile argumentatorice cu privire la păduchi din partea d-voastră, d-nă cârciumăreasă. Vom ști să prețuim integritatea persoanei d-voastră. Să sperăm că într-o bună
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
activității literare de tinerețe: Cartea Ducesei, Casa faimei, Divanul păsărilor și Legenda femeilor cinstite. O operă chauceriană în care identificăm o imagine idilică a femeii este Cartea Ducesei (The Book of the Duchess, 1370), o elegie scrisă pentru a-l consola pe John of Gaunt, duce de Lancaster, la pierderea iubitei sale soții, Blanche, decedată la numai douăzeci și nouă de ani, în 1369, în urma ciumei. Autorul englez nu uită să sublinieze în debut scopul poeziei: de a păstra înțelepciunea trecutului
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
făcuți pentru a fi egali. Făcând ceea ce trebuie să fac, adică mult mai mult, mor de ciudă că n-am făcut și contrariul. O mare grijă în minus, în locul unei fericiri obsedante care devine imposibilă. Cea mai minunată iubire nu consolează pe nimeni. Această idee odată admisă, nimic nu ne mai poate decepționa. Incident la Conferința populară de la Comarnic. Duminică, 7 martie Politica nu este altceva decât o atenuare a războiului civil (Paul Adam27). 8 martie Înmormântarea mătușii Eliza. 12 martie
by CONSTANTIN IORDAN [Corola-publishinghouse/Science/996_a_2504]
-
ferestre enorme de cristal ce dădeau spre holul de așteptare. Eram însă așezat în mijlocul sălii cu dosul la vitrine și sala era plină de lume, aveau cu toții impresia că era un catafalc aranjat acolo și oamenii aceia cu toții, veniți ca să consoleze familia, atât doar că fumau și mă serveau și pe mine, cel de pe catafalc, cu bomboane, și că trăgeam și eu dintr-o pipă bună... În geamul vitrinelor își turteau nasurile palide și-și holbau ochii o mulțime imensă de
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
de natură literară. Marlowe, ne reamintim, ilustrează acea categorie de erou suficient de bun pentru orice lume și cu siguranță cel mai bun din lumea lui. Pentru că, de data aceasta, materialul enigmistic n-a fost pe măsura inventivității lingvistice, ne consolăm cu un adevăr al literaturii de calitate din toate timpurile: învinge cel care vorbește cel mai bine! Cartea femeilortc "Cartea femeilor" Ani în șir, Raymond Chandler a refuzat să recitească, să vorbească ori chiar să-și amintească despre The Lady
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
deprimat, cu atât voiam mai tare o țigară - așa că pofta nu mi-a pierit niciodată. Tentativa finală a fost altfel. Ca toți fumătorii din ziua de azi, m-am gândit serios la problema fumatului. Până atunci, ori de câte ori dădeam greș, mă consolam spunându-mi că data viitoare va fi mai ușor. Nu puteam nicidecum să concep că va trebui să fumez tot restul vieții. Acest simplu gând mă umplea de oroare și mă făcea să studiez chestiunea în profunzime. în loc să-mi aprind
În sfărșit, nefumător by Allen Carr () [Corola-publishinghouse/Science/92303_a_92798]
-
ce funcționează în mod tradițional în ezoterism. Brațul drept este cel care acționează, care comandă, care asistă (a fi mâna dreaptă a cuiva), care ține arma sau care lovește. Brațul stâng este considerat a fi cel ce creează, dar și consolează, liniștește și repară. Cotul constituie o articulație foarte importantă și deci foarte semnificativă, deoarece prin îndoirea cotului omul a putut să ducă mâncarea la gură și deci să-și dobândească independența. Un astfel de vis pune în discuție libertatea, autonomia
[Corola-publishinghouse/Science/2329_a_3654]
-
oameni care au dat greș, înstrăinați de ceea ce au început. Câți sunt la locul lor, bucuroși că pot neturburați să se cheltuiască în scopul lor? [...] Apoi, oamenii sunt leneși, sunt vicioși. Ei nu stăpânesc nimic din insul lor și se consolează în secret cu descoperirile verbale din teatru și romane: Destin, Împrejurări și puterea lor, Ereditate, Dragoste nenorocită și marea consolare începe cu dubitativul "dacă""135. Regăsim, în aceste fragmente argheziene, ținuta clasică a moralistului cu propensiune spre generalizare și spre
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
plângând și că toată plânsă [...] ea mă mângâie, vrea să știe ce am, de ce nu deschid gura la masă (dar eu tac deja de multă vreme, tocmai pentru că trebuie să stau cuviincios) și încă multe altele. Biata mamă! Dar am consolat-o foarte rezonabil, am îmbrățișat-o și, în cele din urmă; am făcut-o să-mi zâmbească, am obținut chiar de la ea ca, cu ochii pe jumătate șterși, să mă certe destul de energic din cauza obiceiului meu de a nu-mi
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
soțului să accepte noile pretenții. Mareș se lasă convins, mai ales „că trebuia să-și ridice piatra din casă“, cu toate că surplusul cerut con sti tuie de fapt zestrea pentru cea de-a doua fiică ce urmează a se mărita. Se consolează cu gândul că de vatrăi și va fi sănătos „va pune la loc“ ceea ce „a dat peste putere“. Ginerele nici cu această parte nu se mulțumește și „mai cerând încă o sumă de bani, a și trimis foaia înapoi“. Deja
În şalvari şi cu işlic: biserică, sexualitate, căsătorie şi divorţ în Ţara Românească a secolului al XVIII-lea by Constanţa Ghiţulescu () [Corola-publishinghouse/Science/1322_a_2878]
-
lucru de decis? Astfel, actul de guvernare, golindu-se, ar umple scena cu gesticulări, beția spectaculară compensând restrângerea marjelor de inițiativă 115. "Cu cât am un cuvânt mai mic de spus, cu atât am mai multe de văzut" se va consola cetățeanul spectator. Iar actorul: "De vreme ce actele mele nu au consecințe, să am grijă cel puțin să apar". Simularea: acesta ar fi rolul providențial atribuit audiovizualului în noua democrație. Teatrul politic există dintotdeauna (iar la noi parlamentul este un amfiteatru). Noutatea
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
au făcut și și-au găsit universul; și nu l-a putut uita niciodată Julius nici pe Rex, "câinele său". Așa că, în pofida oricăror sfaturi de bun simț, a insistat pe la oficialități să poată să treacă în republica soră, să-și consoleze întrucâtva unchiul (sau mătușa?) după ireparabila pierdere, să se joace cu Rex și să se cațere acum bărbat în toată firea în imensa coroană a nucului. Așa că, în pofida oricăror sfaturi de bun simț, a insistat la oficialități atât de mult
[Corola-publishinghouse/Science/1517_a_2815]
-
decât un erou, el a intrat în panteon, alături de sfinții religiei fiecăruia. Drept urmare, în momente de cumpănă, orice vandan se întreabă cum ar fi procedat în acea situație Blunk sau un alt erou legendar. (Dar mai ales Blunk!) Și se consolează cu pierderile de orice fel, amintindu-și de zagam, taurul cu aripi de grifon, trăind în infern cu misiunea de a transforma vinul în apă și metalele prețioase în plumb ordinar. Însă diferențele locale dintre diferitele mituri formatoare ale vandanilor
[Corola-publishinghouse/Science/1517_a_2815]
-
în subconștient legătura cu ceva ce ar fi fost "biserica suverană", adică autocefală ori poate că s-a făcut undeva în creierul său conexiunea cu sumerienii. Când, aflând mai multe, și-a recunoscut ignoranța în fața câtorva apropiați, aceștia l-au consolat că ei habar n-au nici acum despre acest subiect, dar scuze de felul " Nu poți să le știi pe toate" sau "Nu s-a născut încă nici computerul atotcunoscător, darămite omul atotcunoscător" nu reprezintă decât acceptarea mai blândă a
[Corola-publishinghouse/Science/1517_a_2815]
-
de coroane strânse prin subvenție publică, revanșa publicului admirator față de scriitorul care nu avea să mai primească onoarea marelui premiu. În mod straniu, Eliade reconstituie imaginea lui Strindberg privind procesiunea muncitorilor sub semnul unei participații simpatetice: „Singurul lucru care mă consolează șs.m.ț, scrie el: de la ferestrele acestei case, la etajul IV, Strindberg a privit procesiunea organizată de muncitorii orașului”1. Cum se putea simți Eliade consolat de reacția spontană și compensatoare a muncitorilor demonstrând cu făclii sub fereastra lui
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
Strindberg privind procesiunea muncitorilor sub semnul unei participații simpatetice: „Singurul lucru care mă consolează șs.m.ț, scrie el: de la ferestrele acestei case, la etajul IV, Strindberg a privit procesiunea organizată de muncitorii orașului”1. Cum se putea simți Eliade consolat de reacția spontană și compensatoare a muncitorilor demonstrând cu făclii sub fereastra lui Strindberg? Nu se gândea chiar la el însuși? Avatarul demersurilor pentru candidatura lui Eliade la Premiul Nobel cuprinde mai multe date. În 1977, s-ar fi aflat
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
-vă la această posibilitate chiar pentru un alt an, 1964, 1965. Vrem să avem, din când în când, un visiting professor pentru un trimestru (efectiv, zece săptămâni - dintre care șapte sau opt de cursuri). În fine, voi încerca să mă consolez! Iarna este excesiv de aspră anul acesta. Lucrez cum pot. Fasciculul II din Hșistory ofț Rșeligionsț a apărut și pregătim acum volumul 2 (articole de Benjamin Rowland 1, Stella Kramrish, șGustave Edmundț van Grunebaum, Marie Delcourt, Gasparini). Duchesne-Guillemin a acceptat să
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
baza realmente atunci când aveți nevoie de ajutor? Nici o persoană 1) 4) 7) 2) 5) 8) 3) 6) 9) 2. Care este gradul de satisfacție în raport cu ajutorul primit? Foarte satisfăcut Foarte satisfăcut 3. Pe cine puteți conta realmente pentru a vă consola atunci când sunteți bulversat? Pe nimeni 1) 4) 7) 2) 5) 8) 3) 6) 9) 4. Părinții dvs.: Trăiesc împreună Trăiesc separat Sunt divorțați Tatăl decedat Mama decedată Tatăl necunoscut 5. Vorbiți cu părinții despre: Niciodată Rar Din când în când
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]