1,447 matches
-
Dar ce, noi sîntem proști? Da, spune fără a clipi. Mă irită destul de mult afirmația lui. Este părerea matale. Eu, personal, mă simt foarte deștept. Mai deștept decît bulgarul și chiar decît neamțul. Ai uitat de Turtucaia? Un accident, o cotesc mai puțin bățos. Dar de Dictatul de la Viena, dar de părăsirea Basarabiei? Pe atunci se măsurau altfel lucrurile. Comploturi... Yalta, Malta,... balta. Lăsați-o baltă. Individul ăsta, care mai mult bea decît mănîncă, uscățivul ăsta, nu lasă nici o circumstanță atenuantă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
liceului, când coboram printr-o pădure, la vale prin serpentine, fără să frânez. Urma o curbă. O fracțiune de secundă privirea mi-a fost atrasă pe cealaltă parte a drumului, unde apăruse cineva. Viteza era mare, simpla înclinare pentru a coti nu era suficientă, și scăpasem controlul direcției. Intenția de revenire pe marginea drumului s-a dovedit o mare greșeală, pentru că era acoperită cu pietriș. Dezechilibrat, mă și închipuiam cu capul spart, cu coarnele bicicletei intrate-n burtă. Bicicleta derapă, zbură
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
nu deranja. Înainte de Fălticeni, ne-am abătut la stânga, spre mănăstirile Râșca și Slătioara, despre care Mircea auzise că există. Eu nu știam de ele însă evident, eram curios să le și văd, dacă tot ajunsesem pe acolo. Pentru Râșca am cotit la stânga, întrebând mereu localnicii. Mai jos față de nivelul șoselei, șerpuia printre maluri cu pietriș din abundență, un râu pe malul căruia, pentru că se impunea să ne tragem sufletul, am poposit și profitând de soare am făcut plajă. Biserica era în
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
de Bebi. Dă-i să mănânce. Da, Mircea. Fiecare dintre noi avea sfoara pentru legat și transportat sarcina de vreascuri iar în plus Mircea și-a luat și toporișca. Am luat-o pe strada nr. 9, până la dispensar, apoi am cotit-o pe strada nr.8, spre păduricea de salcâmi. Din această expediție care avea drept scop procurarea de combustibil solid și ale cărei consecințe eram departe de a le bănui măcar făcea parte în mod obligatoriu și Leu, campionul, bodyguardul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
la vremea respectivă și care a fost pu blicat în re vista Secolul XX. După două zeci de ani, în con troversatul roman Ravelstein (tradus de mine), scris după divorțul de Alexandra Bagdasar, tonul și părerile lui Bellow cunosc o coti tură totală. Fosta soție ro mâncă e direct ponegrită, direct calomniată într-un mod oribil de inelegant, iar marele prieten filozof devine brusc legionaroid și fas cis toid. O răfuială. Repet, așa „e“ băr bații - după cum glăsuiește o axiomă. Și
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
cuvinte, ne-am consultat asupra viitorului meu "spațiu" de activitate, încredințându-mi-se referenturile Chile, Uruguay, Ecuador și Peru. Nu știu ce explicații or fi dat "tovarășii", dar chiar cu "Săvescu s-a întors" mi s-a părut că și ei au "cotit-o", auzind ulterior unele comentarii că "m-am întors fiindcă nu mi-au convenit ofertele făcute în occident, sau ca să activez în MAE în slujba unei agenturi străine"! Mă întorc și eu la Goya: "somnul rațiunii naște monștri"! În România
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
făcând un gest atât de plin de elan, de care altădată m-aș fi rușinat. (Mă mai îmbrățișasem în acea zi o dată. Cu câteva ore în urmă, cu un manifestant, din marea coloană ce venea din cartierul Militari, în timp ce aceasta cotea pe Calea Victoriei, în dreptul sediului Uniunii Scriitorilor. Era trecut de 11 și cineva tocmai anunțase că Ceaușescu „a demisionat”. L-am întrebat pe cel tânăr, cred, muncitor dacă e adevărat, el mi-a confirmat și ne-am trezit îmbrățișându-ne. Am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
a dat două întâlniri anul trecut, în 2013, la care nu s-a prezen‑ tat -, a acceptat să vină în direct. Reputația mea azi e ceva mai mare decât atunci, azi lumea știe că nu e ușor să o dai cotită într-un talk-show cu mine. Domnul Iliescu a venit la respectiva întâlnire, după care a încercat să-mi spună - el fiind un mare vorbitor în „limba de lemn“ - aceleași clișee, pe care, fărĂ să fie întrerupt de nimeni, le spusese
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
pe rană. și de rugi uscați de zmeură pe care acest preot, mare meșter, Îi fierbe și Îi amestecă cu miere, numai el știe cum, ca să Întărească pieptul bolnavului, să nu tușească și să i se deschidă rana din nou. Cotiră spre dreapta. Foarte curând, În fața lor se Înălță o movilă uriașă, pietroasă, un stouff cum spu neau localnicii, de pe care o cetățuie neagră și amenințătoare privea cu semeție către vale. Călugărul apucă pe drumeagul Îngust care ducea Într-acolo. — Unde
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
fac nimic, nădăjduind că totul o să fie bine! spuse el. Ceata porni În galop. Trecură În goană prin poienile de pe malul pârâului Neumagen. Când turlele mânăstirii Sfântul Trudpert Începură să se vadă În zare, monahul Își struni calul și o coti spre stânga, Într-o vâlcea lăturalnică, Îngustă și Întunecoasă. Tufișurile erau din ce În ce mai Încâlcite. Pământul fiind foarte vălurit, oamenii nu puteau intra cu coasa În acele colțișoare, astfel că vreme de zeci de ani se strânseseră frunzișuri moarte printre care de
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
bisericii orice senzație de prezență a Spiritului domnesc din jurul meu a dispărut...Stiam că în acea clipă el se afla deja la mănăstirea Cetățuia și mă așteaptă. Am urcat țandăra de deal pieptiș, cu pas voinicesc. Ajuns pe creastă, am cotit-o spre Cetățuia. Merg cu pas măsurat, amișunând ca un ogar semnele fostei conducte pentru apă din olane despre care am vorbit mai devreme...După ce mi-am adunat imaginația, am străbătut calea până la poarta mănăstirii Cetățuia. M-am oprit în fața
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
adormit, de te întrebi dacă curge în vreo direcție s-au l-a uitat Dumnezeu acolo sub rambleul căii ferate care duce la Ungheni. Nici nu-mi mai aduc aminte dacă pe acele vremuri noi știam că drumul pe care coteam spre Vlădiceni se cheamă Trei Fântâni. Acum, cu îngăduința ta, am să-ți umplu desaga cu noutăți. Ține-te bine! Întâi această stradă străbate un spațiu numit cândva Târgușorul Trei Fântâni. Apoi își continuă molcom calea, până când, din dreapta, îi gata
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
ta mi a limpezit gândurile. Pentru asta îți mulțumesc. Acum, să încercăm a găsi sămânță de vorbă reînnodând firul aducerilor aminte. Ca să nu ne depărtăm de Bucium, hai s-o luăm apostolește, pe drumul Bârnovei. De la Hanul Trei Sarmale, o cotim la dreapta și după câteva sute de pași intrăm pe valea Vămășoaiei, care ne primește cu brațele deschise, având în stânga dealul Buciumului și în dreapta dealul Vișanilor. Drumul curge liniștit. La o bucată de vreme, trecem pe lângă Ferma pomicolă Vămășoaia, din
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
pentru că, dacă tot am pornit la drum, apoi să nu pierdem ocazia și să vedem tot ce se poate vedea pe cele dealuri. Facem doar stângamprejur și, cu pas vioi, pornim la drum, iar după ce depășim Ferma pomicolă Vămășoaia, o cotim la stânga, pe o cale care urcă în serpentine când repezi când molatice și nu după multă vreme ne găsim în fața acelor frumoase clădiri care ne-au contrariat atunci când le-am descoperit. „Ce caută aici pe deal aceste frumuseți?” ai întrebat
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
mele. Apoi, dragă prietene, află că nu te voi ierta atunci când vom călca pe locuri despre care am scris cândva. Să pornim din nou la drum, dragul meu, ieșind din curtea Cetățuii prin poarta nordică, adică pe sub turnul „Cina pelerinului”. Cotind-o apoi la stânga, urmăm poteca ce ține șnur pe sub zidul vestic - refăcut al mănăstirii. Când am ieșit la loc deschis, zările ne primesc cu lumina prefirată pe muchea Repedii și Pietrăriei, lăsândune să respirăm în voie, cu gândul la pădurile
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
ne inunda tot pojarul apusului oglindit în ferestrele cetății... Nu-i bine să ne oprim prea mult într-un loc, așa că pornim din nou la drum. Destinația? Miroslava. Odată ieșiți în șoseaua Iași-Voinești, calea ne este deschisă. Acolo unde drumul cotește brusc la stânga, lasă pe colțul din dreapta o casă, care, după 1871 când Galata Miroslavei a devenit comună, a ajuns întâi primărie, apoi jandarmerie, dispensar, și până la urmă, crâșmă. De aici înainte, drumul curge lin în ușoară urcare printre livezile de
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
și să-i conducă mai bine spre descifrarea sensului sintagmei parafrazate: cerul deasupra lor și cultura din ei. DE LA MUZEUL DE ISTORIE NATURALĂ LA ESTETICA NATURII Trecătorului străin pe strada Independenței, care se întinde ca o panglică lată, dreaptă, puțin cotită spre capăt, în stânga înălțându-se Universitatea de medicină și farmacie "Grigore T. Popa", în prim plan Piața Națiunilor Unite și grupul statuar cu flacăra veșnică, de la Piața Eminescu, străjuită de frumoasa și impunătoarea Bibliotecă centrală ce poartă numele poetului național
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
echilibrat, intervine cu mici observații, dar ține bine cumpăna între luciditate și iluzii. Vorbește academic Const. Ciopraga, vorbește și Liviu Leonte, solemn și rar, vorbește și Ioan Holban, aplicat și cu bun-simț critic. Este rugat să intervină și Valeriu D. Cotea, o face în stilul lui fin-ironic. Zice că pălăria-i prea mare pentru a intra pe terenul literaturii, nu cunoaște regulile critice, specialitatea lui e complet opusă. Unul dintre profesorii săi de liceu, pe vremuri, ce vremuri!, susținea că potrivit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
icoana, cu basmul și poezia, cu pomelnicul și rugăciunea. Ca strănepot al Vrâncioaiei statornicit în Iași, constant animat de mai bine și mai frumos, închin un pocal de suflet curat și rostesc: cinste ție, măreață Cetate a Moldovei! (Valeriu D. COTEA) Da, Iașii sunt un oraș al cărui farmec indefinisabil a fost resimțit și de alții, înaintași sau contemporani, localnici sau de aiurea. Un farmec aproape morbid planează în aerul acestui târg. Iașii mi se par mai exotici decât Honolulu sau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
19 CONTE, Rosa del, 53 CONȚESCU, Elena, 104 CORBU, Daniel, 114 CORDUNEANU, Constantin, 155 CORDUN-TĂRĂBUȚĂ, G., 255 CORELLI, St., 190 CORNEILLE, Pierre, 59 COȘEREANU, M., 106 COȘEREANU, V., 254 COSMOVICI, Jean, 154 COSTIN, Miron, 25, 64, 76, 80, 81, 216 COTEA, Valeriu D., 124, 156 COVĂTARU, Dan, 26 COZMEI, Mihai, 255 CRĂCIUN, Boris, 255 CRĂCIUN, Georgeta, 256 CRAINIC, Nichifor, 69 CREANGĂ, Ion, 25, 30, 64, 68, 69, 70, 72, 81, 87, 130, 154, 201, 257, 258 CREȚU, Bogdan, 114 CREȚU, Nicolae
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
Diaconescu Elenă Dicu Săftica Filote Nelu Hagiu Nicu Isac Mariana Liciu Maria Lovin Elenă Luca Mihai Minciu Gabriela Moldoveanu Eugenia Negrea Florica Popa Maria Nănăsescu Elenă Tolea Maria Vrabie Corneliu 1970·1971 Ambrozi Elenă Andrei Cliuța Andrei Petru Armănuță Livioara Cotea Casuca Dascălu Elenă Enache Maria Gavril Grigore Găgauța Mariana Halipa Pantelimon Ionescu Victoria Luca Melania Luca Rodica Marin Ioana Mocanu Aurelia Nastase Cornelia Nechifor Rozalia Nica Cecilia Palade Veronica Popa Getuța Pruteanu Ana Pruteanu Nelu Spătaru Constantin Stoica Rodica Vivian
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
Pascal Emilian Porumb Liliana Manuela Romila Egidiu Săhăidac Gicu Seghedin Eugen Vartolomei Corneliu Virnă Alexandru Florin Ardeleanu Camelia Axinte Adrian Bălan Adrian Biru Sorin Bogdan Valeria Bouleț Vasile Caramalău Margareta Chetran Ady Ciopei Ionel Cojocaru Carmen Condrea Tinca Condurache Eugen Cotea Vasile Dima Cătălin Frențescu Sergiu Grosu Mihai Lefter Gabriel Harnagea Mariana Mardare Adrian Mihăilă Nicoleta Molă Neculai Moraru Ofelia Moruzi Cătălin Musteața Lili Noia Maria Norocea Elenă Nistreanu Elenă Obreja Constantin Perca Daniela Rotaru Gabriel Scarlat Cecilia Stan Mihai Tăbeica
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
S.Alexandra-Ioana Vișcotchi L.AnaLuciana Catalogul clasei a XIIa SN1;Registru matricol,vol. 251 I,f.61-81. Clasa a XII-a SN2 Banița I.Cristi Băcuță I.ClaudiaAndreea Băicu I.Elena Cazacu F.Mihaela Ciorpac T.Mitică Codreanu M.Diana Cotea E.LeonardCătălin Donea C.Ana-Maria Epureanu C.OvidiuSilviu Gotea T.Alexandru Guzumaș F.BiancaIsabela Hortolomei C.Andreea Iancu V.Andreea Lernicu D.Bogdan Mardare I.Șerban-Ioan Mălăncuș C.MariusAndrei Meleghe D.Radu-Alex Munteanu N.Bogdan Munteanu V.Mihaela Palade C.
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
la marginea apei. Zarea pare din ce în ce mai dreaptă, spre mare. S-aude sunetul prigoriei, în înălțime. Freamătul de unde al vaporului. Plantații de cânepă pe stânga. Geamandurile pescarilor, de care-s legate cârligele morunului. Uzlina, după cotituri. O țarcă trece. Cherhana. Dunărea cotește așa că ne arată din nou, aproape și Beștepe și Mahmudia. Murighiol, cu ghiolul Murighiol. Ruși. Un boschet de plopi cu frunze întoarse de vânt ca niște foițe de argint. ghionder = prăjină O muetă pe o geamandură. Lejnicioară albastră, care se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
ca să fie cercetată de doctor și să capete și doctorii gratuit. Glume și anecdote turcești. 29. V. Ecrene. Drumul dela Balcic spre Ecrene întăiu pe un platou pustiu și fără frumusețe, cu holde bogate. Pe urmă, pe lângă vestigiile unei dumbrăvi, cotește și înclină pe o șosea șerpuită: deodată se deschide valea circulară, împresurată de dealuri mari, a satului Tekè și a râului Batova. Toată această porțiune aer mai cald și mai liniștit parcă ar fi peisagiu de munte. Copaci sămănați în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]