1,702 matches
-
() este un oraș în cantonul -Srijem, Croația, având o populație de de locuitori (2011). Conform recensământului din 2011, orașul Vukovar avea de locuitori. Din punct de vedere etnic, majoritatea locuitorilor (%) erau croați, existând și minorități de sârbi (%), ruteni (%) și maghiari (%). Apartenența etnică nu este cunoscută în cazul a % din locuitori. Din punct de vedere confesional, majoritatea locuitorilor (%) erau catolici, existând și minorități de ortodocși (%) și persoane fără religie și atei (%). Pentru % din
Vukovar () [Corola-website/Science/297265_a_298594]
-
Podstrana este o comună în cantonul Split-Dalmația, Croația, având o populație de de locuitori (2011). Conform recensământului din 2011, comuna Podstrana avea de locuitori. Din punct de vedere etnic, majoritatea locuitorilor (%) erau croați. Apartenența etnică nu este cunoscută în cazul a % din locuitori. Din punct de vedere confesional, majoritatea locuitorilor (%) erau catolici, cu o minoritate de persoane fără religie și atei (%). Pentru % din locuitori nu este cunoscută apartenența confesională.
Comuna Podstrana, Split-Dalmația () [Corola-website/Science/330542_a_331871]
-
forțele Republicii Srpska ocupau aproximativ 70% din teritoriul statului, în principiu estul și nordul statului. Forțele guvernului central (majoritar musulman) al Bosniei-Herțegovina ocupau în principiu centrul statului dar și trei enclave în estul Bosniei (Srebrenița, Jepa și Gorajde) iar forțele croaților bosnieci ocupau Herțegovina occidentală (regiunea de la vest de orașul Mostar), anumite localități din Bosnia centrală și anumite poziții în nordul Bosniei, la frontiera cu Croația. În anul 1994, sub presiunea administrației Clinton, Bosnia-Herțegovina și Croația semnaseră Acordul de la Washington care
Acordul de la Dayton () [Corola-website/Science/302658_a_303987]
-
Mostar), anumite localități din Bosnia centrală și anumite poziții în nordul Bosniei, la frontiera cu Croația. În anul 1994, sub presiunea administrației Clinton, Bosnia-Herțegovina și Croația semnaseră Acordul de la Washington care prevedea crearea Federației Bosnia-Herțegovina formată din teritoriile controlate de croații din Bosnia și cele aflate sub controlul guvernului central de la Sarajevo, dominat de musulmanii bosnieci. Principalul rezultat al acordului de la Washington a fost încetarea luptelor dintre armata bosniacă și croații din Bosnia și crearea premiselor pentru viitoarea cooperare militară a
Acordul de la Dayton () [Corola-website/Science/302658_a_303987]
-
care prevedea crearea Federației Bosnia-Herțegovina formată din teritoriile controlate de croații din Bosnia și cele aflate sub controlul guvernului central de la Sarajevo, dominat de musulmanii bosnieci. Principalul rezultat al acordului de la Washington a fost încetarea luptelor dintre armata bosniacă și croații din Bosnia și crearea premiselor pentru viitoarea cooperare militară a acestora contra sârbilor din Bosnia și Croația. În luna iulie a anului 1995, forțele militare ale Republicii Srpska, conduse de generalul Mladici au ocupat enclavele de la Srebrenița și Jepa. Asasinarea
Acordul de la Dayton () [Corola-website/Science/302658_a_303987]
-
conducerea civilă și militară din acel moment a Republicii Srpska. În luna august a anului 1995, Operațiunea "Furtuna" (Oluja) a armatei croate a dus la desființarea Republicii sârbe Kraina, iar forțele militare ale Guvernului majoritar musulman al Bosniei-Herțegovina și ale croaților bosnieci au declanșat ofensiva contra forțelor armate ale Republicii Srpska din Bosnia-Herțegovina. În patru zile, Republica sârba Kraina s-a prăbușit, iar populația civilă sârbă a părăsit în masă teritoriul, refugiindu-se în teritoriile deținute de sârbi în Bosnia și
Acordul de la Dayton () [Corola-website/Science/302658_a_303987]
-
Zala" (în , în , în ), a fost o unitate administrativă a Regatului Ungariei și a Republicii Ungare din secolul XII și până în 1950. În anul 1920, prin Tratatul de la Trianon, teritoriul acestui comitat a fost împărțit între Ungaria și Regatul sârbilor, croaților și slovenilor. Capitala comitatului a fost orașul Zalaegerszeg (în ). Teritoriul său se află actualmente în sud-vestul Ungariei, nordul Croației și estul Sloveniei. Teritoriul comitatului istoric cuprinde județul Zala și porțiuni din județul Veszprém, regiunea croată Međimurje (din sud-vestul), măginită de
Comitatul Zala () [Corola-website/Science/305382_a_306711]
-
incluzând suprafețele de apă. Comitatul Zala este unul dintre cele mai vechi comitate din Regatul Ungariei, el fiind atestat încă din secolul XII. În 1920, prin Tratatul de la Trianon, partea de sud-vest a comitatului a devenit parte a Regatului Sârbilor, Croaților și Slovenilor (care a fost redenumit Regatul Iugoslaviei în 1929). Restul teritoriului a rămas Ungariei. În anul 1950, comitatul Zala a fost desființat și majoritatea teritoriului său a format județul Zala din cadrul noului stat Ungaria. O mică parte a fostului
Comitatul Zala () [Corola-website/Science/305382_a_306711]
-
Drávakeresztúr (în ) este un sat în districtul Sellye, județul Baranya, Ungaria, având o populație de locuitori (2011). Conform recensământului din 2011, satul Drávakeresztúr avea locuitori. Din punct de vedere etnic, majoritatea locuitorilor (%) erau maghiari, existând și minorități de croați (%) și romi Din punct de vedere confesional, majoritatea locuitorilor (%) erau romano-catolici, cu o minoritate de persoane fără religie (%). Pentru % din locuitori nu este cunoscută apartenența confesională.
Drávakeresztúr, Baranya () [Corola-website/Science/332080_a_333409]
-
4 nivele, turnul are plan dreptunghiular, cu contraforturi de colț. Cucerirea Banatului de către habsburgi, a adus o nouă direcție de dezvoltare a micului târg de câmpie. Localitatea a fost puternic colonizată cu germani (șvabi) dar și austrieci, cehi, slovaci, luxemburghezi, croați, etc. În decursul istoriei Ciacova a fost reședință de district, de plasă, de raion și oraș de câmpie. Conform Legii nr.83/2004, începând cu luna aprilie 2004, Ciacova a primit statul de oraș. Turnul de la Ciacova a fost construit
Ciacova () [Corola-website/Science/301014_a_302343]
-
toate condițiile de pace impuse de Antanta. Acest eveniment a declanșat procesul de dizolvare a Puterilor Centrale. În același timp, pacea a declanșat colapsul Imperiului Austro-Ungar. În teritoriile din sud ale imperiului, teritorii populate de slavi, Adunarea Națională a Sârbilor, Croaților și Slovenilor de la Zagreb a proclamat crearea Statului Slovenilor, Croaților și Sârbilor. În ciuda faptului că Albania și-a proclamat neutralitatea, trupele elene au intrat în țară în 1914. La începutul anului 1915, pe teritoriul Albaniei au intrat și trupele sârbo-muntenegrene
Campania din Balcani (Primul Război Mondial) () [Corola-website/Science/319789_a_321118]
-
declanșat procesul de dizolvare a Puterilor Centrale. În același timp, pacea a declanșat colapsul Imperiului Austro-Ungar. În teritoriile din sud ale imperiului, teritorii populate de slavi, Adunarea Națională a Sârbilor, Croaților și Slovenilor de la Zagreb a proclamat crearea Statului Slovenilor, Croaților și Sârbilor. În ciuda faptului că Albania și-a proclamat neutralitatea, trupele elene au intrat în țară în 1914. La începutul anului 1915, pe teritoriul Albaniei au intrat și trupele sârbo-muntenegrene. După formarea frontului din Macedonia, în Albania au debarcat și
Campania din Balcani (Primul Război Mondial) () [Corola-website/Science/319789_a_321118]
-
guvernul Șerbiei și Comitetul Iugoslav cu privire la asocierea Șerbiei, Muntenegrului și teritoriilor austro-ungare locuite de slavii sudici pentru formarea unui nou stat independent — Regatul Iugoslaviei. Noul regat avea să fie un stat în care să fie asigurată egalitatea națiunilor constituente: sârbii, croații și slovenii. Șeful noului stat urma să fie regele Șerbiei, membru al dinastiei Karađorđević. În octombrie 1918, forțele sârbe au rupt frontul bulgarilor și au reușit să elibereze teritoriul național de sub ocupația forțelor Puterilor Centrale. În același timp, în Zagreb
Campania din Balcani (Primul Război Mondial) () [Corola-website/Science/319789_a_321118]
-
urma să fie regele Șerbiei, membru al dinastiei Karađorđević. În octombrie 1918, forțele sârbe au rupt frontul bulgarilor și au reușit să elibereze teritoriul național de sub ocupația forțelor Puterilor Centrale. În același timp, în Zagreb a fost proclamat Statul slovenilor, croaților și sârbilor. Pe 26 noiembrie, la Srem în Voivodina, a fost proclamata unirea Muntenegrului cu Șerbia. La 1 decembrie 1918, la Belgrad a fost proclamata unirea Regatului Șerbiei cu Statul Sârbilor, Croaților și Slovenilor în cadrul Regatul Sârbilor, Croaților și Slovenilor
Campania din Balcani (Primul Război Mondial) () [Corola-website/Science/319789_a_321118]
-
timp, în Zagreb a fost proclamat Statul slovenilor, croaților și sârbilor. Pe 26 noiembrie, la Srem în Voivodina, a fost proclamata unirea Muntenegrului cu Șerbia. La 1 decembrie 1918, la Belgrad a fost proclamata unirea Regatului Șerbiei cu Statul Sârbilor, Croaților și Slovenilor în cadrul Regatul Sârbilor, Croaților și Slovenilor. În 1929, Regatul Sârbilor, Croaților și Slovenilor a primit numele de Regatul Iugoslaviei. Regatul Muntenegrului a fost obligat să înceteze operațiunile militare în 1916, când trupele austro-ungare au ocupat în totalitate teritoriul
Campania din Balcani (Primul Război Mondial) () [Corola-website/Science/319789_a_321118]
-
Statul slovenilor, croaților și sârbilor. Pe 26 noiembrie, la Srem în Voivodina, a fost proclamata unirea Muntenegrului cu Șerbia. La 1 decembrie 1918, la Belgrad a fost proclamata unirea Regatului Șerbiei cu Statul Sârbilor, Croaților și Slovenilor în cadrul Regatul Sârbilor, Croaților și Slovenilor. În 1929, Regatul Sârbilor, Croaților și Slovenilor a primit numele de Regatul Iugoslaviei. Regatul Muntenegrului a fost obligat să înceteze operațiunile militare în 1916, când trupele austro-ungare au ocupat în totalitate teritoriul țării. În ianuarie 1916, după ce austro-ungarii
Campania din Balcani (Primul Război Mondial) () [Corola-website/Science/319789_a_321118]
-
noiembrie, la Srem în Voivodina, a fost proclamata unirea Muntenegrului cu Șerbia. La 1 decembrie 1918, la Belgrad a fost proclamata unirea Regatului Șerbiei cu Statul Sârbilor, Croaților și Slovenilor în cadrul Regatul Sârbilor, Croaților și Slovenilor. În 1929, Regatul Sârbilor, Croaților și Slovenilor a primit numele de Regatul Iugoslaviei. Regatul Muntenegrului a fost obligat să înceteze operațiunile militare în 1916, când trupele austro-ungare au ocupat în totalitate teritoriul țării. În ianuarie 1916, după ce austro-ungarii au ocupat capitala Cetinje, delegațiile muntenegreană și
Campania din Balcani (Primul Război Mondial) () [Corola-website/Science/319789_a_321118]
-
Puterilor Centrale, civilii sârbi au luat parte activă la lupta pentru alungarea inamicului de pe pământul țării. După izbucnirea războiului, în rândurile armatei austriace din Balcani au avut loc dezertări dese. În timpul campaniei din 1914, 35.000 de soldați slavi (sârbi, croați, cehi, sloveni, slovaci) dar nu numai, au dezertat din armată austro-ungară. Un mare număr dintre aceștia au ajuns să lupte în rândurile trupelor sârbe și mai apoi au luptat împotriva forțelor Puterilor Centrale. Această problemă a existat însă și în
Campania din Balcani (Primul Război Mondial) () [Corola-website/Science/319789_a_321118]
-
populația orașului Vicovu de Sus se ridică la 8552 locuitori. Majoritatea locuitorilor erau români (91,9%), cu o minoritate de germani (2,95%), una de evrei (3,84%). Alte persoane s-au declarat: ruteni (5 persoane), ruși (2 persoane), sârbi\croați\sloveni (1 persoană), cehi\slovaci (2 persoane) și polonezi (12 persoane). Din punct de vedere confesional, majoritatea locuitorilor erau ortodocși (91,92%), dar existau și romano-catolici (2,97%) și mozaici (3,91%). Alte persoane au declarat: evanghelici\luterani (24 de
Vicovu de Sus () [Corola-website/Science/299258_a_300587]
-
Tesalia. Iar în hartă geografului anonim de la Ravena (sec. VII) Iliricul e indicat vag între Dalmatia, Panonia, Mesia și Macedonia, pe când varianta a doua a hărții lipsește indicația pt Macedonia și Iliricul este învecinat cu Dalmatia. Așezarea sârbilor și a croaților că oaspeți în imperiul Bizantin în 641, pe linia vechii despărțiri între Iliricul răsăritean și apusean fac că împăratul Heraclius a ceară pentru ei misionari apuseni nu pentru că Iliricul ar fi aparținut Romei, ci pentru că era mai aproape și croații
Iliric () [Corola-website/Science/325548_a_326877]
-
croaților că oaspeți în imperiul Bizantin în 641, pe linia vechii despărțiri între Iliricul răsăritean și apusean fac că împăratul Heraclius a ceară pentru ei misionari apuseni nu pentru că Iliricul ar fi aparținut Romei, ci pentru că era mai aproape și croații erau în partea apuseana a Iliricului. Totuși narentanii vor primi misionari greci, iar apoi sârbi vor ajunge în 867 în legătură cu Bizanțul pentru că se aflau în temă tesalonicului, iar croații vor fi suspusi romei în 881 pt că erau departe de
Iliric () [Corola-website/Science/325548_a_326877]
-
Iliricul ar fi aparținut Romei, ci pentru că era mai aproape și croații erau în partea apuseana a Iliricului. Totuși narentanii vor primi misionari greci, iar apoi sârbi vor ajunge în 867 în legătură cu Bizanțul pentru că se aflau în temă tesalonicului, iar croații vor fi suspusi romei în 881 pt că erau departe de centrele bizantine și mai aproape de cele latine.
Iliric () [Corola-website/Science/325548_a_326877]
-
desființată, foarte mulți sârbi din Pomorišje au părăsit regiunea și au emigrat în Imperiul Rus (în principal în Nova Serbia și Slavo-Serbia) în 1752. După semnarea Tratatului de la Versailles (1919), care a definitivat granița dintre Regatul României și Regatul Sârbilor, Croaților și Slovenilor, cam 65.000 de sârbi au rămas de partea românească a frontierei. La începtul deceniului al șaselea al secolului trecut, regimul comunist din România, luând partea sovieticilor în criza Informbiroului, a intrat în conflict cu Republica Socialistă Federală
Sârbii din România () [Corola-website/Science/306071_a_307400]
-
Armata Populară Iugoslavă (JNA) aflat la conducerea unităților implicate în Asediul Vukovarului, în timpul Războiului Croat de Independență, în 1991. El a fost judecat de Tribunalul Penal Internațional pentru fosta Iugoslavie pentru faptul complicitate la asasinarea în masă a 264 de croați și ne-sârbi care a urmat căderii Vukovarului, și a fost condamnat la 20 de ani de închisoare. În urma unui referendum ținut pe 19 mai 1991, Croația și-a declarat independența față de Iugoslavia, pe 25 iunie 1991. Minoritatea sârbă care
Mile Mrkšić () [Corola-website/Science/321741_a_323070]
-
a asediat orașul Vukovar, ca parte a unei ofensive majore către centrul Croației. JNA intenționa să captureze rapid orașul și apoi să avanseze spre Zagreb, prin Vinkovci și Osijek. Spre sfârșitul lui august 1991, Vukovar era complet înconjurat, însă apărătorii croați au opus o rezistență neașteptată și înverșunată, în ciuda intenselor tiruri de artilerie, a bombardamentelor și asalturilor cu tancuri ale JNA. Colonelul la acea vreme era comandantul Brigăzii 1 Mecanizată de Gardă și a fost numit comandant al „Grupului de Operațiuni
Mile Mrkšić () [Corola-website/Science/321741_a_323070]