2,196 matches
-
și pe cel estetic. Astfel, dacă autorul Florilor răului vedea în frumos o alcătuire de elemente eterne și perisabile, accentul căzând pe acestea din urmă, pentru că ele variază de la epocă la epocă, Eminescu, vorbind despre "formele istorice, pururea reîmprospătate", transferă dinamismul acestora în afara esteticului, scriind: "S-a zis de mult că frumusețea consistă în proporția de forme. Nimănui nu i-a venit în minte că ea consistă în proporția de mișcări și cu toate acestea, asta e adevărata frumusețe". Proporția de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
ca receptarea lui în lume să fie pe cât de slabă, pe atât de alterată, cu mici excepții, cum ar fi Rosa del Conte. Decizia argumentată perfect: Eminescu este "piatra de hotar în zorii poeziei moderne", cel puțin pe criteriul transformării dinamismului formelor în sfera esteticului, pentru motivul că simbolismul românesc îl revendică, dar mai ales pentru întâlnirea cu principiul simultaneist relativist al lui Einstein (apreciere aparținând mai multor eminescologi, care a stârnit un șuvoi de ironii, dar care trebuie mai curând
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
al lui Eminescu, amândoi admiratori ai Antichității și care trag un ultim "profit" poetic de pe urma "celebrei probleme istorice", cuadratura cercului"" (p. 363); "Eminescu are intuiția că problema cuadraturii cercului trebuie privită ca încifrare simbolică a relației dintre infinit-cerc și finit-pătrat, dinamismul universal nefiind altceva decât un "raport constant între finit și infinit"" (p. 365); paradoxul ce se evidențiază la Eminescu "e că infinitul apare închis ca un cerc, înfășurare în sine însuși, și, surprinzător, se deschide în pătrat, care este semnul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
tehnicii, spiritul inventiv și pragmatic, noile atitudini și mentalități, modul de a fi și de a evolua cerut de societatea modernă, toate acestea sunt învățate în cadrul sistemului educațional. Caracteristicile mediului în care trăim pot fi exprimate prin termenii: complexitate, diversitate, dinamism, ceea ce impune viitorului specialist să corespundă exigențelor societății, care reclamă flexibilitate, creativitate, puterea de a gestiona eficient raporturile dintre continuitate și schimbare. Societatea se confruntă în prezent cu schimbări rapide și profunde: apar produse și servicii noi, cercetările evoluează în
Concepte moderne privind utilizarea tehnologiilor informaţionale în procesul de predare-învăţare-evaluare la disciplina "Bazele generale ale fotbalului" by Gheorghe Balint () [Corola-publishinghouse/Science/661_a_1278]
-
superior de specialitate, și nu numai, a acestui format de curs teoretic. Așa cum am mai afirmat (Balint Gh., 2003), acest format de curs permite înnoirea permanentă a informației conținute în concordanță cu noile orientări ale disciplinelor, evoluția continuă a științei, dinamismul descoperirilor specifice. Ca o consecință, aceste caracteristici determină structurarea modulară: pe fascicole, unități de curs, module de învățare, aspect confirmat de procentul ridicat al studenților noștri care solicită introducerea unui curs în format electronic. Totodată, datorită faptului că prin acest
Concepte moderne privind utilizarea tehnologiilor informaţionale în procesul de predare-învăţare-evaluare la disciplina "Bazele generale ale fotbalului" by Gheorghe Balint () [Corola-publishinghouse/Science/661_a_1278]
-
a Societății”, ca personificată, Într un subiect de voință unitară. Giorgio del Vecchio nutrește convingerea că, la rigoare, „Statul nu poate să subziste Într-un mod pur static, ci el trebuie să se afirme și să se conserve cu un dinamism permanent, sub sancțiunea de a fi nevoit să cedeze În fața acelor alți centri de iradiere de norme juridice, care sunt mereu posibili, și, cel puțin virtual, sunt prezenți În jurul lui”. Afirmarea autonomiei Statului - observă filosoful - nu trebuie să fie Înțeleasă
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
contrar, amenințau și cu posibilitatea declanșării grevei. I.G. Duca a recunoscut nedreptatea care se făcea unei părți din corpul didactic, dar a declarat că nu se putea face altfel. II. 3. Apărarea națională Problematica militară s-a reflectat cu mult dinamism, uneori cu virulență în dezbaterile parlamentului. Legat de aceasta, pregătirea armatei pentru război a revenit destul de frecvent, deși măsurile concrete de organizare și instruire nu puteau face obiectul unor discuții publice, datorită specificului lor. Semnificativ este faptul că măsurile legislative
Iniţiative interne între anii 1914-1916 : putere şi opoziţie by Daniela Ramona Hojbilă () [Corola-publishinghouse/Science/1206_a_1890]
-
hedonistului parfumat. Dacă vom sta cu nasul numai în textele lui Diogene Laerțiu și ale lui Cicero privitoare la această opoziție devenită clasică dintre plăcerile catastematice, în repaus, ale Grădinii și plăcerile cinetice ale școlii cirenaice, vom neglija partea de dinamism hedonist la Epicur și capacitatea de a te bucura de evitarea neplăcerii la Aristip, ceea ce, evident, presupune o autentică luare în considerare a viitorului la cel care este prezentat ca un descreierat copleșit doar de clipa de față. Cei doi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
În care să nu existe bani - vreau să trăiesc o viață curată. Barcelona Îl atrăgea. Spania trecuse de la fascism la libertate cu o dezinvoltură impresionantă. În Italia nu fuseseră suficienți șaizeci de ani. Acolo era mai multă energie, mai mult dinamism și speranță - lucrurile se schimbau, ideile se nășteau, artiștii creau. Roma era un oraș Îmbătrânit și inert, mirobolantă mlaștină. Trecutul o Împiedica să aibă un viitor. Locuitorii ei se Învârteau În cerc, ca niște condamnați. Nimeni nu ieșea din sfera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
op. cit., p. 133. ca studenți, vizitatori, exilați ș.a. erau în bună măsură elenizați și integrați instituțional, lingvistic, religios în noile așezări de reședință 78. • Materialul documentar analizat l-a condus pe Vasile Pârvan la concluzia că una dintre cauzele puternicului dinamism comercial din secolele I-III d.H. se datora absenței oricărei constrângeri care ar fi putut îngrădi deplasarea negustorilor dintr-o parte în alta a statului, intervenționismul etatic în materie de comerț manifestându-se abia din secolul al III-lea79. Descoperirile epigrafice
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
practicarea comerțului de către provincialii romanizați 85, dintre care în regiunea europeană cei mai activi au fost, după Vasile Pârvan, galloromanii 86. Numeroase epigrafe descoperite în diverse puncte din provinciile vestice și central-europene probează, într-adevăr, intensul comerț interprovincial 87 și dinamismul comercianților originari din Galliae 88. • În sfârșit, o altă idee importantă afirmată de Pârvan în urma analizei „naționalității“ și statutului social al negustorilor din Imperiul roman era aceea că „în activitatea comercială a lumii antice din epoca imperială romană nu poate
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
o reflectare aidoma a evenimentului care se desfășoară, ci întotdeauna este o interpretare a lui. Argumentele semioticianului italian țin de regia transmisiei, de prezența mai multor camere de luat vederi și, mai ales, de alegerea imaginilor, de selecția cadrelor, de dinamismul contrapunctic între comentariu și cadru. Alegerea devine în felul acesta o compoziție, o narațiune, o unificare discursivă a unor imagini izolate analitic, în contextul unei serii mai vaste de evenimente simultane care se intersectează. Nu este cazul să dezvoltăm aici
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
științifice) și, de altă parte, creșterea tot mai mare a volumului lecturii sau (în epoca noastră) inserția scrisului în rețele media ridică problema redefinirii operei literare. (R. Escarpit, 1973, p. 60) Vinovat de acest lucru pare a fi nu numai dinamismul social (schimbările de tehnologie, de ritm existențial), ci, mai ales, graba și superficialitatea cititorului. Într-o carte mai puțin cunoscută la noi (The Uses of Literacy, 1959), Richiard Hoggard arăta că, într-o societate în care comunicarea literară nu se
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
greșeli grave de exprimare (anacolut, spre exemplu) sau de logică („fără rost ne calmăm”), vom observa efectele devastatoare ale neasumării discursului (cine vorbește, care este poziția naratorului în povestire etc.). Generalizarea discursului (noi, adică turiștii din telecabină) pare să sporească dinamismul scenei, dar, în realitate, îi subminează credibilitatea, nefiind logic faptul ca naratorul să știe ce gândesc și simt cei din jur. Mai corect și mai convingător este să scrii ceea ce vezi, simți sau auzi. Greu observabile la o primă lectură
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
produsă de aceiași frați”. La această scurtă știre, ziaristul putea adăuga un comentariu ironic, centrat pe ideea că amenda a fost împărțită frățește între cei doi patroni Micula și astfel știrea s-ar fi transformat într-un ecou, câștigând în dinamism și semnificație. Iată și alte câteva sfaturi simple și lesne de urmat: Folosiți cu măsură prescurtările numelor de instituții. Nu dați adresa completă a personajului sau a locului în care s-a întâmplat evenimentul. Nu e moral și nici eficient
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
un moft, ci o necesitate impusă de realitatea textului. Prima frază (mai ales într-un reportaj sau într-un alt articol amplu) este poarta prin care pătrunzi în realitatea subiectului. Ea impune tonul, călcătura pașilor următori, regimul stilistic și expresiv, dinamismul sau lentoarea, ironia sau sobrietatea etc. Se întâmplă să stai ore în șir până când, printr-un complicat și obositor proces de căutare, ajungi la fraza potrivită. Câte vor fi fiind, sfaturile nu sunt de mare ajutor tânărului jurnalist pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
greșeală, câtă vreme putem, prin montajul acestor știri, să creăm un eveniment: „Zi nefastă pentru aviație”. 2) În textele medii și lungi, paragraful își vădește dubla calitate: să marcheze vizual un text, micșorând monotonia; și să marcheze o nouă idee. Dinamismul și alternanța paragrafelor se recomandă în textele lungi (anchetă, reportaj, editorial). Paragraful este ca o respirație. El impune un anume ton și un ritm subsumat exigențelor de fluență ale textului. Important, în acest caz, este să nu uităm de legea
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
într-adevăr etc. În reportaj sau anchetă, lucrurile se complică. În primul rând, acest gen de corelative sunt (cu mici excepții) de nefolosit. Apoi, prin jocul intertitlurilor, unele paragrafe trebuie să conțină un atac aparte și puternic. Efectul scontat este dinamismul și relansarea interesului pentru lectură. În reportaj mai ales, evitați elementele de legătură între paragrafe: dar, totuși, chiar dacă, ceea ce etc. Ele pot da textului un nedorit aspect școlar demonstrativ. Mult mai indicat ar fi să faceți trecerea de la un aspect
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
săpate pe cruci etc. Alegerea unui inteligent și neașteptat unghi de atac face minuni. 4.3.4. Gestionarea citatului Des întâlnit în articole, citatul ar merita o mai mare atenție din partea profesorilor de jurnalism. De regulă, citarea cuiva oferă mult dinamism și autenticitate textului. Din păcate, presa română oferă nenumărate exemple de gestionare a citatului incorectă, abuzivă, pletorică sau neadecvată. (3) Ca să nu repetăm greșelile altora, este bine să ținem cont de câteva exigențe: Citatul să nu fie lung, obositor, neclar
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
cuvintele cuiva, reproducându-le așa cum sunt ele. Acest lucru implică: mărcile discursului (eu vs tu), ale prezentului (spune, declară, șoptește) și referirile la locul în care se vorbește. Citatul și dialogul au calitatea de a oferi textului un plus de dinamism și credibilitate, de prospețime și realism. Folosit inabil sau în exces, stilul direct duce la artificiu, la monotonie și la o nedorită teatralizare a relatării, obligând ziaristul la precizări greoaie (a precizat, ne-a spus, ne-a declarat etc.), la
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
afirmă și Jean-Luc Lagardette (1994, p. 81): „Procesul verbal urmărește retranscrierea unei dezbateri, adunări, conferințe”. Mult mai aproape de adevăr pare a fi teoria americană care consideră relatarea (inclusiv procesul verbal), reportaj de știri - un discurs colorat, plin de atmosferă și dinamism, despre un eveniment mai mult sau mai puțin important. Curtis D. MacDougall este și mai tranșant atunci când afirmă că relatarea repovestește o întâmplare a doua zi după apariția știrii: A doua zi, știrea va fi dezvoltată fie prin rescriere, fie
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
impuse de vastitatea subiectului (de exemplu, Vaideeni, satul ultimilor ciobani de transhumanță), de mulțimea personajelor (Greci, satul ultimilor italieni români), de lipsa mărturiilor directe sau chiar istorice (istoria bisericii „Corbii de piatră” sau chiliile rupestre de la Bozioru). Aparenta lipsă de dinamism din reportajul monografic va fi compensată de o răbdătoare documentare și acolo unde nu se poate, chiar de imaginar. Iată câteva sfaturi utile într-un mare reportaj: Respectați regula „primelor minute”. Când ajungeți într-un loc pe care vreți să
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
să ne intimideze. Dimpotrivă, e bine să ne asumăm de la început acest risc: eu așa îl văd. De foarte mare ajutor în realizarea unui portret ne este să avansăm o dublă lectură a personajului: în aparență/în realitate. Ea oferă dinamism, plus de veridicitate și, în plus, se apropie de natura contradictorie a omului în general. Rareori oamenii sunt consecvenți cu sine. Rareori se simt bine în pielea lor. Ca oameni, manifestăm personalități diferite, în funcție de locul, momentul și circumstanțele emoționale prin
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
de admirație etc. îl fac pe intervievat să insiste asupra aspectului, să nu se întrerupă, să capete un plus de curaj etc. Evitați elementele de oralitate în exces. Ele pot da impresia nedorită de neglijență și dezarticulare gramaticală. Impresia de dinamism și vivacitate orală nu stă în cantitate, ci în plasarea corectă și punctată a oralismelor sau ticurilor verbale. Evitați propriile observații (râde, se mișcă nervos, își aprinde o țigară). Textul nu câștigă neapărat în autenticitate. Mai degrabă, îi dă un
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
și anchetă. Să treacă, deci, la genurile care aduc notorietate și cât mai multă adrenalină. Din păcate, lucrurile nu sunt atât de simple. Pe lângă o bogată experiență în domeniu, ziaristul de investigație are nevoie de calități personale de neînlocuit: curaj, dinamism, rapiditate în mișcare, fler și spirit de aventură. Nu e ușor să fii detectiv pe cont propriu, să cauți tenace acul în carul cu fân și, uneori, chiar să-ți primejduiești viața.( 8) Investigația nu e la îndemâna oricui. Definiție. Termenul
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]