1,016 matches
-
fluture este capabil să detecteze mirosul altui fluture aflat la mai bine de zece kilometri și să-l farmece astfel de la distanță. Furnicile comunică, și ele, prin mesaje olfactive foarte bogate și diverse. Dar oamenii încearcă mai degrabă să-și disimuleze mirosurile trupului, încredințând parfumurilor sarcina de a comunica dorința. Mirosul puternic al parfumului este foarte bine clasificat, dar el nu are nimic de-a face cu un alt tip de miros: „mirosul subliminal”. Prin urmare, se cuvine să facem deosebirea
[Corola-publishinghouse/Science/2336_a_3661]
-
și egoul. Sfîntul Duh este învățătorul perfect. El folosește ceea ce spiritul tău înțelege deja și îți descoperă unde nu înțelegi. Partea din tine ce merge încă întru Dumnezeu e mult mai puternică decît ego-ul, în ciuda tentativelor acestuia de a o disimula. Tu, care faci parte din Dumnezeu, nu te simți acasă decît în pacea Lui, adică în eternitate. 15. Lumea e un mecanism de învățare pentru a te readuce acasă. Fii deschis pentru a învăța. Tu nu ai lucrat potrivit adevărului
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
dușman periculos. Sunt savanți care nu caută progresul științei, ci fotoliul la Academie. Sunt medici care în concursurile lor și chiar în îngrijirea bolnavilor au dat dovadă de o surprinzătoare decădere morală. Sub masca devotamentului, științei, carității și inocenței se disimulează, adeseori, fața crudă a interesului, pasiunea de câștig, banul, satisfacerea dorințelor, dar aceste dorințe sunt josnice". În lume există o ordine evidentă; ea nu are capricii; ploaia, vântul mareele, însăși existența noastră nu sunt capricii; se conduc după legi naturale
Datoria împlinită by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1391_a_2633]
-
un exercițiu inutil sau în cel mai rău caz ca pe un joc periculos. Reluarea limbajului constituțional nu este oare sinonimă cu riscul de a reveni la vechile discuții despre natura Uniunii Europene? Nu este oare o încercare de a disimula, în spatele unor concepte mistificatoare, adevărata originalitate a procesului de integrare? Și, în cele din urmă, nu este oare constituționalizarea o banalizare a construcției europene și o amenințare a logicii ei subtile printr-o înscriere forțată într-un limbaj desuet? Argumentul
Europa politică: cetăţenie, constituţie, democraţie by Paul Magnette [Corola-publishinghouse/Science/1437_a_2679]
-
diferitelor niveluri de putere; înseamnă să uităm că puterea nu se concentrează în "guvern", și aceasta pentru că numeroși actori, privați și publici, sînt componente ale "guvernanței"; înseamnă să ignorăm că metodele Uni-unii variază de la un domeniu la altul; înseamnă să disimulăm interdependența dimensiunilor interne și externe ale politicii contemporane. Pe scurt, a analiza Uniunea în termenii specifici statului înseamnă a-i distruge complexitatea. Această nouă dimensiune are meritul de a lărgi per-cepțiile asupra Uniunii Europene și de a face mai puțin
Europa politică: cetăţenie, constituţie, democraţie by Paul Magnette [Corola-publishinghouse/Science/1437_a_2679]
-
amendamentele Parlamentului European sau de deciziile Curții de Justiție? Nu sînt oare preferințele fiecărui popor influențate din ce în ce mai mult de existența unui cadru comun ? Acestea sînt numai cîteva din criticile aduse așa zisei viziuni "realiste" asupra construcției europene. Dincolo de acțiunile politice disimulate de această frază ceremonioasă a lui de Gaulle: "un solemn referendum european, necesar pentru a da Europei caracterul de adeziune și de participare populară, care îi este indispensabil" (de Gaulle 1960:698) nu se întrevede oare insuficiența raționamentului internațional? Viziunea
Europa politică: cetăţenie, constituţie, democraţie by Paul Magnette [Corola-publishinghouse/Science/1437_a_2679]
-
a evita diferendele dintre state, ea și-a îndeplinit atît de bine misiunea, încît conflictul în forma sa politică pare să fi dispărut. Însă actorii europeni sînt departe de a trăi într-o deplină înțelegere. Conflictul există, dar el este disimulat, deghizat sub aspecte juridice sau tehnice, descompus. Ceea ce dă deliberării o imagine tristă. Restaurarea conflictului nu înseamnă eliminarea procedurilor care au făcut posibilă civilizarea lui și, implicit, reluarea ostilităților din trecut. Este vorba, mai prudent, de o clarificare a termenilor
Europa politică: cetăţenie, constituţie, democraţie by Paul Magnette [Corola-publishinghouse/Science/1437_a_2679]
-
la rîndul ei, ar putea să-și prezinte programul sau proiectele de decizie sub forma unei alegeri între diferite opțiuni, în loc să pretindă că o singură politică este posibilă. Se înțelege cu ușurință că, în perioada fondatoare, Comisia a încercat să disimuleze conflictele; astăzi, cînd sistemul instituțional al Uniunii este stabilizat și cînd existența lui nu este în mod real contestată, Comisia ar putea să își asume riscul politizării. Fără îndoială, deciziile europene, rod al unor compromisuri multiple, ar rămîne pe o
Europa politică: cetăţenie, constituţie, democraţie by Paul Magnette [Corola-publishinghouse/Science/1437_a_2679]
-
cunoașterea și creația). Parabola focului (1967) marchează schimbarea modalității lirice. Emoția expresionistă este suprapusă plăsmuirilor livrești, îmbinând un pitagoreism vag și un lirism cadențat, ordonare și transcriere de imagini-acumulări sintactic simple, care au un vârf în melancolia ratată, căci poetul disimulează tensiunea într-un fel stenic, iar evanescența lumii fenomenale este la el doar o replică a focului rece interior. Secțiunea de aur (1973) aduce poezia rigorii: căutarea, blagiană, și-a găsit liman în întrezărirea ordinii estetice superioare, orfic solară. Lângă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288449_a_289778]
-
sau Lucien Goldmann (sociologul și teoreticianul literar marxist născut în România). Știind că este informat asupra trecutului său prolegionar, Cioran i s-a împotrivit printr-o "campanie sistematică". Insomniacul, evazionistul, depresivul, fantasmaticul Cioran, minat de infantilismul său funciar, își va disimula bibliografia în limba română prin avatarul parizian sau renașterea stilistică în limba franceză, datorată și coabitării cu profesoara Simone Boué, materna și discreta sa "țiitoare". Opera lui franceză id est religia expresivității și a frazei memoriabile, conform lui Pierre-Yves Boissau
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
restul anului la Timișoara“. În 1991, Ron s-a căsătorit. Desigur, cu o timișoreancă. Pe nume Carla, soția lui Ron locuiește acum în Viena. Un bufon modern Substratul evenimentului „Gig Zero“ este o mai veche idee a lui Ron Stockinger, disimulată în supranumele Trixter (trickster, o combinație de clovn și magician, în engleză). Ron propune tinerilor, în general, un nou tip de comportament, bazat pe onestitate, generozitate, dorința de adevăr, maturitate. Astfel, un Tricster arhetipal, adaptat zilelor noastre, ar trebui să
Agenda2005-03-05-senzational4 () [Corola-journal/Journalistic/283289_a_284618]
-
primit acest titlu, a ținut să puncteze în discursul său filosoful și profesorul Andrei Marga. Asta a ridicat și mai mult cota momentului, a emoției pe care am avut-o. Și pe care nu am avut nici un chef să o disimulez. Aula Magna, superbă, solemnă, impunătoare, aristocratică. Personalități. Elită academică. O prezență strălucită a lui Andrei Marga, laudatio inspirat susținut de profesorii Liviu Malița și Ion Vartic. O lecție inaugurală profundă, nou prilej de a întoarce fața către sine, către drumurile
În țara aspră a minunilor by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/10522_a_11847]
-
lozinca de sorginte stalinistă: Omul e cel mai prețios capital" - care a năucit mințile unor generații întregi. Globalizarea - examen la care ne-am înscris - nu ne împiedică să fim victime, adeseori, fără prihană, de la Polul Nord la Polul Sud. Agresivitatea se disimulează în fel și chip, răspîndind tehnica, miraculoasa electronică, de-a lungul și de-a latul Terrei, mijloace de apărare și de comunicare rapidă, instantanee... Față-n față se trezesc oamenii legii chinuindu-se și riscînd a fi loviți grav de
Hamlet s-a născut acum patru secole by Mihai Stoian () [Corola-journal/Journalistic/15917_a_17242]
-
Gergely, în vederea obținerii de contracte oneroase pentru firmele a căror activitate o coordonau prin asociere. Gergely a pretins în perioada mai 2010 - septembrie 2010, pentru sine și altă persoană, de la Iliescu, Stan și Badea, suma de 516.000 de euro, disimulată într-un contract de consultanță între SC Power Plus SRL, firmă controlată de grupul Bîrcină, și o altă societate comercială de tip off shore. În schimbul banilor, Olosz Gergely și-a exercitat influența, respectiv a lăsat să se creadă că are
Gergely, fost senator UDMR, șapte ani de închisoare cu executare by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/36354_a_37679]
-
oare acceptabil să hipertrofiezi limbajul în așa grad încît ființa să fie taxată doar ca un producător de limbaj, ca un secretor inert al acestuia? Să reprezinte individualitatea creatorului exclusiv o mască sau un șir de măști lingvistice menite a disimula nonsemnificația ori cel puțin derizoriul incurabil al trăirilor, al existențialilor? Să restrîngem poezia la pura manifestare a limbajului, la o ars combinatoria de factură semantică precum un formalism sans rivages? La o producție mecanică precum cea de automobile ori de
Dificultățile unei "panorame" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8469_a_9794]
-
coterii, suspiciune continuă, exagerarea meritelor sau invers, imposibilitatea obiectivității. Cartea aceasta ne vindecă de scepticism. Mircea Iorgulescu și cei doi editori, Adina Kenereș și Petru Romoșan, au fost prietenii lui Florin Mugur. Ei au alcătuit împreună acest volum, fără să disimuleze nici o clipă dragostea cu care au făcut-o. O dragoste care se simte și se vede. Cartea e o bijuterie, o ediție cum rar se poate găsi chiar și azi cînd multe edituri au început să înțeleagă valoarea imaginii. În
"De cînd mă știu am trăit într-o paranteză" by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/15585_a_16910]
-
masculine sunt apariții episodice în textele de față, menite să dinamizeze acțiunea. Perturbând de obicei apele calme ale acestei mari lumi feminine în care trăiesc personajele Ludmilei Ulițkaia, Șurik, soțul laș al enigmaticei Buhara sau Vitka Bodrov (cel care-și disimulează atracția sexuală resimțită pentru Lilia sub masca unei cruzimi gratuite) au rolul unor sateliți care gravitează în jurul figurilor feminine, disturbându-le sau stimulându-le, dar nefiind niciodată în prim-plan. „Sunt unul dintre acei oameni cărora pur și simplu le place
Femei by Andreea Răsuceanu () [Corola-journal/Journalistic/3302_a_4627]
-
Radu Cernătescu Disimulată în teoretizările lui Bacon despre arta „care nu e doar delectare, ci și o formă de dezvoltare a sufletului” 1, altfel spus, de participare la iraționalitatea lumii, filosofia ocultă a ajuns până la temeliile artei moderne. Aici o află un ocultist
Originile oculte ale fanteziei by Radu Cernătescu () [Corola-journal/Journalistic/3428_a_4753]
-
Rimbaud să caute titluri, conținuturi sau simboluri care să dea bine pe piață? Sau lui Eminescu, să se grăbească să publice o carte cu care să facă tiraj? Ce să mai spunem azi, când iluzia premiilor de multe ori "aranjate" disimulează vreun derizoriu succes de piață. O piață care, la noi, nu spune sau nu înseamnă (încă) mare lucru. Cartea ca produs de piață este forțată să-și asume o nouă condiție. Ea se suprapune peste ființa scrisului. În sistemul de
Scrisul nu este un simplu produs de piață by Olimpiu Nușfelean () [Corola-journal/Journalistic/8977_a_10302]
-
să-l descoși din articolele lui despre filme, tot mai multe, atît de multe în ultimii ani încît par să-i consume eul scriitoricesc, dar ar fi păcat. Alș e într-adevăr un scriitor excepțional, în pielea căruia s-au disimulat însă cîteva constrîngeri - culturale - care-l fac să apară așa cum vrea el, dar și să ni se întrezărească așa cum e, fără să vrea. El este un estet, bine făcut, cu trupul lucrat, cu limbajul la zi, care se dă în
Ce ești și ce vrei să fii by Alexandru Matei () [Corola-journal/Journalistic/9397_a_10722]
-
mythocritique, Daniele Chauvin observă și aproximează capacitatea de reactivitate a mitului în producțiile literare, explicabilă prin forța lui de semnificare, de simbolizare și resimbolizare a realului, dar și prin efortul hermeneutic pe care-l suscită. Performanța mitului de a se disimula, de a camufla o atitudine critică vizavi de o problematică incomodă este analizată și de Marcel Detienne care consideră mitul ,,une parole de subversion, une voix de révolte et un discours de sédition". În pofida unei serii de complicități și a
Mitul în romanul românesc postbelic by Evelina Cârciu () [Corola-journal/Journalistic/8148_a_9473]
-
să ne redea o personalitate în care inteligența cea mai vie și mai acidă se însoțește cu un fel aristocratică distanțare de vulg. Hopkins face din personaj un lord cu gesturi maiestuoase și dominatoare, cu o anume scârbă princiară, deloc disimulată față de nonvalori, cu un ochi vitrificat precum cel al camerei de filmat, însă care vrea să vadă tot, să surprindă tot, să înțeleagă tot, mai ales femeile. Aici, infantila atracție a voyeurului care posedă un orificiu în perete de unde poate
Psychodrame hitchcockiene by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/3794_a_5119]
-
la pluralitatea opiniilor? Nu cumva atari calități se impun de la sine creînd o autoritate inefabilă? A nu recunoaște, în cadrul criticii noastre de azi, cîteva personalități de indenegabilă autoritate, în felul în care am schițat-o mai sus, ne temem că disimulează nostalgia unui autoritarism desuet. A trecut vremea criticului cu mînă de fier, în numele unui cod dogmatic, ca și cea a monopolizării criticii de către o singură persoană cu discurs apodictic. Năzuim la o autoritate liberală, flexibilă, favorabilă dialogului, atît cît e
Critică și liberalizare by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12978_a_14303]
-
în pasajul care urmează, o atinge când explică felul în care romanul polițist își întinde picioarele în patul procustian al realității: „Contradicția pe care romanul polițist de la începuturile sale o pune în evidență constă în faptul că el dezvăluie și disimulează în același timp și ea este una și aceeași cu contradicția pe care o constată m în statul de drept când se suprapune peste societatea capitalistă compusă din clase”. Simpatică este, în schimb, definiția romanului polițist ca (Marx să trăiască
Meridiane () [Corola-journal/Journalistic/4885_a_6210]
-
omului. În iubirea-senzualitate de secol XVII al cărui mit este Don Juan, seducția și erotismul ,se bazează pe structuri de putere în manifestatrea dorinței, pe confruntare și recunoaștere a eșecului și dependenței." Aici apare mediatorul, iar dorința, odată spontană, se disimulează și, mai ales, capătă o structură triunghiulară. Obstacolul nu mai concurează obiectul, ca la Tristan, obiectul dorinței devine chiar mediatorul. Altfel spus, dorința de a poseda obiectul e concurată serios de temerea ca obiectul să nu fie stăpînit de altul
Vă place dragostea? by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/11578_a_12903]