720 matches
-
copii să își modifice tiparele de gândire negativă. TULBURĂRILE BIPOLARE DSM-IV-TR stabilește criteriile pentru episoadele maniace, mixte și hipomaniacale ale unei tulburări bipolare. Episodul maniacal este descris ca fiind o „perioadă distinctă” ce se caracterizează printr-o dispoziție anormal de euforică, expansivă sau iritabilă, durează cel puțin o săptămână, creează disfuncționalități grave și este însoțită de cel puțin trei dintre cele șapte simptome de mai jos: stimă de sine intensificată sau grandomanie nevoie redusă de somn discurs tensionat fugă de idei
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
de manie în decursul aceleiași săptămâni). Atenție Diferența între un episod de manie (1 săptămână) și unul de hipermanie (4 zile) constă în durată și gravitate. Hipermania este mai puțin severă (nu cauzează probleme importante) și constă într-o dispoziție euforică și expansivă ce ține cel puțin 4 zile. Atât în cazurile de manie, cât și de hipermanie, se manifestă cel puțin trei simptome din lista de șapte. Diagnosticul de tulburare bipolară II se pune atunci când apar episoade depresive majore și
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
de alții, chiar și temporar sau în mod superficial. Comunitatea aceasta însă se bazează pe hoinăreli nomade, pe legături întîmplătoare, pe un du-te-vino fără nici un sens și pe o viziune asupra vieții ca o serie de momente disparate de intensitate euforică, punctate de perioade de banalitate și lipsă de sens. Stilul filmului Slacker utilizează strategia postmodernă a fragmentării și descompunerii unității narative, prezentînd o serie de "felii" de existențe, fără o prea mare legătură unele cu altele, care se deplasează sinuos
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
totul la semnale și clișee. 19 Conceptul de "postmodernism" pe care îl folosesc aici îi aparține lui Jameson (1991) care se concentrează asupra experiențelor sau imaginilor plate, unidimensionale, lipsite de legătură între ele și fragmentate, dar punctate de momente de euforică intensitate. Acest concept descrie atît forma filmului Slacker, cît și textura experiențelor și modului de viață al personajelor. 20 Printr-o coincidență, în perioada în care se turna filmul, eu predam un curs despre modernitate/postmodernitate, foloseam în cursul meu
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
putere a lui Saddam Hussein, efectele distructive pentru mediu se pot prelungi pe parcursul mai multor ani, iar instabilitatea regiunii poate arăta în final că Războiul din Golf reprezintă o cutie a Pandorei, care a produs un scurt moment de entuziasm euforic, urmat de o lungă stare de mahmureală. În consecință, prezentarea pînă la saturație în televiziune a acestor evenimente politice dramatice are două tăișuri: poate determina populația să sprijine intervenția Statelor Unite, așa cum s-a întîmplat în timpul Războiului din Golf; dar imaginile
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
supradeterminată că individul este într-adevăr un subiect stabil care are o identitate definită (Coward și Ellis, 1977; Jameson, 1983, 1991). S-a susținut, așadar, ideea că în cultura postmodernă subiectul s-a dezintegrat într-un flux de momente intens euforice, fragmentate și lipsite de legătură între ele și că sinele modern lipsit de un centru nu mai cunoaște experiența anxietății (într-o societate în care maladia psihică postmodernă tipică este isteria) și că nu mai are profunzimea, stabilitatea și coerența
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
de multiplicitate a opțiunilor a reprezentat problema principală a sinelui modern, producîndu-i o stare de anxietate și o criză de identitate. Pentru sinele postmodern însă, anxietatea dispare pentru a face loc unei cufundări într-o multitudine de fragmente de experiențe euforice și de frecvente schimbări de identitate și imagine. Nu aș merge totuși atît de departe încît să afirm, așa cum a făcut Jameson (1984: 62 f), că în cultura postmodernă anxietatea dispare și nici nu aș vrea să neg că aceste
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
urmare, într-o manieră avangardistă, Anderson utilizează tehnici postmoderniste pentru a pune problema artei și lărgește hotarele acesteia prin reprezentațiile ei. Acestea nu pot fi cumulate pentru a produce o anumită semnificație unificatoare, "textul" fiind total fragmentat, punctat de momente euforice, dar fără sensuri mai profunde. Atunci cînd afirmă "Limba este un virus venit din cosmos", citîndu-l pe autorul William Burroughs care apare pe scenă chiar înainte de spectacol pentru a recita cîteva comentarii caracteristice lui, avînd ca temă elemente precum ochii
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
ca, pentru a eticheta un produs cultural drept un exemplu de postmodernism, acesta ar trebui să evidențieze un proces de deconstrucție a expresiei și sensului, să rupă înlănțuirea de semnificații și să proiecteze un joc de semnificanți plați, de imagini euforice care se sustrag sensului și interpretării, ca în definiția conceptului de postmodernism dată de Jameson (1991), cu care operez eu. În opoziție cu un asemenea text postmodern lipsit de profunzime, marea majoritate a creațiilor Madonei necesită interpretare, iar unele conțin
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
o stare comparabilă cu hipnoza, acest straniu drog ce trezește în fiecare dintre noi dorința obscură, de cufundare în întreg. Ea scapă individul de povara singurătății. Îl transportă într-o lume a beției colective, a instinctelor exteriorizate, unde încearcă sentimentul euforic a atotputerniciei sale. Sau, cum spunea Baudelaire, "inefabila orgie, sfîntă preacurvie a sufletului" celui care "se scaldă în gloată". Ce se petrece așadar atunci cînd fiecare ins renunță la partea lui de individual pentru a exalta, pînă la paroxism, partea
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
prezența unor tulburări cognitive, durata bolii, o evoluție progresivă și existența unei dilatații a ventriculilor cerebrali, element care sugerează originea lui neurologică, dovedită și de gravitatea lui în formele spinale pure ale SM. În studiul lui RABINS și colaboratorii, pacienți euforici prezentau totuși același grad de suferință emoțională ca și subiecții noneuforici. Acest lucru poate fi interpretat ca o discordanță între comportamentul emoțional spontan și reactivitatea emoțională care poate evoca o disconexiune frontală. b2. Depresia este descrisă ca simptom întâlnit în
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
comun cu voi. Patru locuri. Vera: Nu. Nu, cumnate, mulțumesc de invitație. Mina: Da, eu nu știu ce ți-a venit ție cu cavoul așa deodată. Ilie: Nu mi-a venit acum și nu deodată... Mă gîndesc la el de mult... (oarecum euforic) Și nu cred că m-am, gîndit rău. Ștefan: Bine, măi Ilie, cînd toată lumea se zbate pentru o casă, pentru o haină, pentru o excursie în străinătate, pentru o bijuterie, două, acolo, tu te zbați pentru un cavou! Nu înțeleg
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
cu voi. De patru locuri. Ștefan: Nu. Nu, cumnate, mulțumesc de invitație. Mina: Da, eu nu știu ce ți-a venit ție cu cavoul așa deodată. Ilie: Nu mi-a venit acum și nu deodată... Mă gîndesc la el de mult... (oarecum euforic) Și nu cred că m-am gîndit rău. Ștefan: Bine, măi Ilie, cînd toată lumea se zbate pentru o casă, pentru o haină, o excursie în străinătate, pentru o bijuterie, două, acolo, tu te zbați pentru un cavou! Nu înțeleg. Ilie
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
Irina: Val! Val: (se îndreaptă spre ușă; Irina vine după el) Niciodată nu mi-au plăcut gesturile mari. Mai ales cînd sînt inutile. (iese) Vecin 2: (coboară cele două trepte ce marchează granița între cele două spații de joc; e euforic) L-am terminat! A ieșit frumos! Pe cinstea mea dacă nu-i cel mai reușit portret din cîte am făcut pînă acum! Uitați-vă! Dar și doamna e frumoasă! (toți îl privesc ca pe o ciudățenie) Dacă vreți, vă fac
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
În relație cu undergroundul???) O altă miză, În fine, a cărții lui Ruffel este redeschiderea dialogului cultural cu America. „Deznodămîntul, scrie Ruffel, refuză obișnuitele discursuri ale sfîrșitului care Încearcă să definească și chiar să creeze contemporaneitatea În două versiuni: una euforică centrată pe prefixul post-, dezvoltată În lumea anglo-saxonă În mai multe forme (postmodernism, poststructuraloism, postcolonialism etc.); o versiune exorcizantă - conjuratrice - În același timp neliniștită și ușurată, al cărei teritoriu de elecție a fost Franța.” Pentru a preciza puțin comparația, aș
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
autorității"13. Noi căutăm astăzi să nu fim manipulați. Vorbărie a scientiștilor care pretind să elimine jocul imaginar al puterii ascunse. Or, comunicarea nu are a garanta realitatea, sau a da satisfacție, sau a satisface obiectivitatea. Este o momeală, veselă, euforică, și este aici pentru a ascunde violența, pentru a reface fațada. Este convocată astfel în mod teatral, "bazîndu-se pe imbecilitatea și infantilismul nostru". Dar, cînd miza scientistă este criticată și demontată, miza poetică apare. Trebuie atunci să ne mutăm, schimbînd
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
destinul cu al mulțimii. Este perioada sentințelor, a exclamațiilor retorice, a marilor interogații, fără să însemne întotdeauna falsă poezie. Mihai Beniuc va rămâne în istoria noastră literară din această perioadă prin gestul liric care a impulsionat evenimentul, aclamând ponderat sau euforic momentul istoric. Preocuparea pentru arta poetică, în ciuda inflației de versuri, există ("Mărul de lângă drum", "Strugurele roșu"). De asemenea reînvie motivele cunoscute în poezia tradiționalistă a perioadei interbelice: comoara, șarpele, dorul, pământul, stelele, cultul strămoșilor, dinamica socială a revoluției: Iar când
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
obiecte se înscriu într-o muzică gravă, liturgică, eliminate parcă în absențe: turme de zei, copii, femei, bărbați, oase ce plâng, viermi, pământ, iarba și trupul lui Socrate în "întregime au plâns". Lumea lui N. Ioana este izolată și exaltată, euforică în sine, fără a se reporta intim la obiectele din jar, fiecare plângându-și parcă suferința independent. Nisipul și iarba sunt prezențe simbolice: nisipul este zeul schimbător, alunecător și nesigur, iarba sugerează stări fragile, ea crește în cuvânt, se clatină
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
generate de convingerea erotomanului că persoana adulată este, în realitate, o ființă mediocră, incapabilă să aprecieze meritele reale ale unui semen. Delirul mistic / religios. Acest delir poate avea un caracter depresiv, dar de cele mai multe ori este acompaniat de o stare euforică și de idei de grandoare: astfel, individul respectiv are convingerea că este protejat sau ales de Dumnezeu, pentru a promova justiția cerească; în consecință, el are convingerea că este înzestrat cu puteri supranaturale, care-i conferă dreptul de a fi
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
pe parcursul vieții. La astfel de mistici depresivi, delirul „autoacuzator melancolic” poate evolua pînă la stadiul de „demonomaniac”, când se dezvoltă un delir de „posesiune demonomaniacă” (respectiv convingerea că-l poartă pe Diavol în corpul lor). În cazul însă al misticului euforic și cu idei megalomanice, halucinațiile vizuale și auditive pe care el le dezvoltă adesea, sunt interpretate ca având o origine supranaturală, divină, ceea ce-l face, pe de o parte, să fie infatuat, iar pe de altă parte, foarte sensibil la
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
timpul-cascadă, Ioanid Romanescu fiind unul dintre autorii pentru care recursul la memorie reprezintă o garanție a păstrării identității, dar și recuperării frumuseților altfel uitate, oricum puține, ale vieții. Prin consemnarea în poem se poate recupera, cu finalitate evident cathartică, o "euforică stare de levitație" (Melancolia), gestica sau despărțirea îndrăgostiților (Calul verde), o etapă a vieții (spre exemplu, copilăria tragică, ca în Plecat sunt din Abdera, sau studenția boemă, în Viața de student la conservator), în fine, chiar întreaga viață (În forță
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
sînt convențional denumite preromantice și romantice. Descrierea este expresivă mai întîi pentru că ea deține un punct de vedere, fie pe cel al autorului sau pe cel al personajului care controlează descrierea. Ceea ce, la nivel textual, se manifestă prin prezența izotopiilor euforice sau disforice, în funcție de "starea de spirit" a celui care descrie și printr-o condensare a mărcilor subiectivității (verbe propoziționale, modalizatori, axiologici). (10) A mă trimite la Torino era, după părerea mea, a-mi asigura o viață bună acolo, a-mi
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
se întîmplă cu precedentele. Dinamica este subliniată de faptul că proprietatea temei este dată, și ea, ca înglobîndu-le pe cele ale sub-temelor: are TOTUL pentru A FI ÎNDRĂGIT. "Totul" face trimitere la părți (A1 și A2) și la proprietățile lor euforice în măsură să producă, în mod special, efectul de seducție vizat. De exemplu, se poate distinge mai bine trecerea de la secvențialitate la configurație, despre care am vorbit mai devreme. Ultimul rînd din (15) garantează amplasarea celor trei componente ale dimensiunii
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
argumentativ-ilocutoriu, în absența unui conector explicit de tipul: ...are DECI totul pentru a fi îndrăgit (de dumneavoastră), de exemplu, propozițiile 1 și 2 nu sînt date, în mod explicit, ca argumente care ar conferi propoziției 3 statutul de concluzie. Nuanța euforică a reprezentărilor descriptive succesive determină, de fapt, interpretantul să ia în calcul prezumțiile (coerență-pertinență) enunțării de la (15) și să rețină implicațiile suitei Rd1 + Rd2 + Rd3 + Rd4. Din aceasta rezultă derivarea unui macro-act de discurs sau a unei valori ilocutorii care
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
refacă, într-o formă atrăgătoare, proprie lui, istoria universului [...]. Nu există, printre producțiile contemporane, nici o operă care să răspundă mai bine nevoii generale ce împinge societatea modernă să cunoască în sfîrșit minunile acestui univers în care freamătă destine. Spre deosebire de această euforică utopie realistă, cineastul F. Lang ne spune o anecdotă care face trimitere la rolul esențial al descriptarului-inter-pretant în construirea lumii propuse în descriere: După ce a apărut Pionniers de la Western Union am primit o scrisoare din partea clubului veteranilor din Flagstaff (Arizona
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]